هر ورزشکاری در هر سطحی از ورزش همیشه به دنبال بهبود عملکرد ورزشی است. عملکرد ورزشی چیست؟ و چه عواملی بر روی آن تاثیر گذار است؟ برخی از عوامل موثر بر عملکرد ورزشی را می توان بهبود بخشید در حالی که برخی دیگر نمی توان تغییر داد. برای بهبود عملکرد ورزشی باید به 5 عامل تأثیرگذار توجه کرد. تناسب بدن، آموزش مهارت ها، قدرت، انعطاف پذیری و استقامت. این پنج عامل بر ورزش شما، موقعیتی که بازی می کنید و اینکه چقدر می توانید در هر یک از آنها خوب باشید، تاثیر می گذارد. هر یک از این عوامل ممکن است به صورت فردی یا گروهی بر عملکرد ورزشی شما تأثیر بگذارد. 

عملکرد ورزشی چیست؟

تلاش جسمانی و روانی یک فرد یا یک گروه و یا تیم ورزشی که  به منظور  رسیدن به یک هدف مشخص صورت می گیرد را می توان عملکرد ورزشی نامید. این عبارت هم برای ورزشکاران حرفه‌ای و هم کسانی که برای سلامتی جسمانی ورزش می کنند بکار گرفته می شود. عملکرد ورزشی ترکیبی پیچیده از عملکرد بیومکانیکی، عوامل احساسی و تکنیک های تمرینی است. عملکرد در یک زمینه ورزشی مفهومی عمومی دارد؛ جایی که یک ورزشکار عملکرد خود را به عنوان پیشرفت به سمت برتری یا موفقیت می سنجد. این درک در ورزش وجود دارد که ورزشکاران علاقه مند به عملکرد به سطح رقابتی گرایش دارند. ورزشکاران علاقه مند به مشارکت ساده، برای اهداف گسترده تر مانند تناسب اندام یا کنترل وزن، اغلب ورزشکاران تفریحی هستند که اهداف عملکردی خاصی را تعیین نمی کنند.

5 عامل موثر بر عملکرد ورزشی

1) تناسب بدن و ترکیب بدنی

تنها عاملی است که نمی توان آن را کنترل کرد، ژنتیک است. می توانید کمی بلندتر شوید، بازوهای خود را عضلانی تر کنید.اما ژنتیک این عامل را کنترل می کند و به نوبه خود، این عامل ممکن است ورزشی که شما انجام می دهید یا موقعیتی که انجام می دهید را کنترل کند. بطور مثال اگر قد 150دارید نمی توانید به طور حرفه ای بسکتبال بازی کنید یا اگر چشمان ضعیفی دارید بر عملکردتان در تیراندازی تاثیرگذار است.

قد تنها یک عامل در تناسب بدن است. ساختار استخوان شما چیز دیگری است. مهم نیست چقدر تمرین می کنید، چقدر عضله دارید، یا مهارت هایتان چقدر عالی است. تناسب بدن اولین عامل محدود کننده تاثیرگذار بر عملکرد ورزشی است. ورزش و موقعیتی را انتخاب کنید که متناسب با بدن شما باشد. اگر قد بلندی دارید، احتمالاً می خواهید بسکتبال یا والیبال را امتحان کنید. اگر استخوان بندی پهنی دارید احتمالاً به عنوان یک خط دفاعی راگبی یا مدافع خط خوب هستید. شاخص میمونی یکی از چیزهایی است که در سنگنوردی تاثیر دارد و همه این عوامل به شدت تحت تاثیر ژنتیک هستند.

2) آموزش مهارت

حتی اگر در سایر عوامل موثر بر عملکرد ورزشی مهارت داشته باشید، هرگز عالی نخواهید بود مگر اینکه مهارت های انجام این ورزش را داشته باشید. یادگیری از یک مربی ماهر بهترین راه برای بهبود مهارت ها و بهبود عملکرد ورزشی است. بهبود مهارت های حرکتی، وضعیت مناسب بدن، نحوه شروع و توقف، زمان بندی، هماهنگی، ریتم و تثبیت بدن، مهارت هایی هستند که می توان برای بهبود عملکرد یاد گرفت. به همین دلیل است که ورزشکاران 5 تا 6 روز در هفته تمرین می کنند و تمرینات تکراری را برای بهبود مجموعه مهارت های خود انجام می دهند.

3) قدرت

تمرین قدرت بخش بزرگی از بهبود عملکرد ورزشی است. تمرینات قدرتی می تواند از آسیب به عضلات، رباط ها، تاندون ها و استخوان ها جلوگیری کند. بهبود قدرت می تواند به جذب نیروهای ضربه ای که در ورزش رخ می دهد و جلوگیری از آسیب کمک کند. عضله اضافه شده اطراف مفاصل، مفصل را در تراز مناسب خود نگه می دارد و همچنین نیروهای شوک ناشی از ضربه را جذب می کند. بهبود قدرت همچنین به بازیکن این امکان را می دهد که موقعیت مهارتی را بهتر و طولانی تر نگه دارد و امکان انجام حرکات تکراری با وضعیت بدنی بهینه را فراهم می کند. مزیت آشکار تمرینات قدرتی این است که از نظر بدنی قوی تر از حریف خود باشید. تمرینات قدرتی همچنین می‌ تواند سرعت دویدن و ارتفاع و طول پرش را بهبود بخشد که همگی مهارت‌هایی هستند که تقریباً در هر ورزش مورد استفاده قرار می‌ گیرند بنابراین هر ورزشکاری باید تمرینات قدرتی انجام دهد.

4) انعطاف پذیری

انعطاف پذیری دامنه حرکت و قابلیت انبساط بافت نرم در اطراف مفصل است. انعطاف‌پذیری را می‌ توان به روش‌های مختلفی بهبود بخشید، با انجام کشش پویا، کشش استاتیک، کشش فعال، رهاسازی خود میوفاشیال و ماساژ می‌ تواند انعطاف‌پذیری را بهبود بخشد. انعطاف‌پذیری می‌ تواند با اجازه دادن به عضلات برای کشش به طول مناسب و با سرعت مناسب از آسیب جلوگیری کند. داشتن رابطه طول و کشش مناسب در مفصل باعث بهبود عملکرد عضلات نیز می شود. کشش عضلات سفت باعث ایجاد این رابطه بهینه طول و کشش در مفاصل می شود. هم ترازی مناسب مفصل و کشش بافت نرم آسیب را کاهش می دهد و در عین حال عملکرد را بهبود می بخشد. هر ورزشکاری باید روی انعطاف پذیری مناسب کار کند.

5) استقامت

مقادیر کافی استقامت معمولاً با حرکات تکراری انجام شده توسط تمرین مهارتی ورزش انتخابی به دست می آید. برای بهبود سطح استقامت ورزشکار بالاتر از حد تمرین مهارت های معمولی باید یک برنامه آماده سازی به درستی طراحی شده دنبال شود. یک برنامه استقامتی باید اقدامات ورزشی را که ورزشکار انجام می دهد را تامین کند.

عوامل سبک زندگی موثر بر تمرین و عملکرد ورزشی

از خواب تا فشار همسالان، عوامل زیادی وجود دارد که بخشی از زندگی روزمره اکثر ورزشکاران را تشکیل می دهد. آموزش و راهنمایی برای کمک به ورزشکاران ضروری است تا مسیر موفقیت خود را طی کنند و درک کنند که چگونه می توانند زمینه های کلیدی را خارج از آموزش مهارت های خاص بهبود بخشند، که می تواند به آنها کمک کند تا به پتانسیل خود دست یابند.
چند عامل کلیدی مانند:

• خواب
• فشار و استرس
• تغذیه
• سلامت و انرژی
• انگیزه
• آرامش

خواب خود را تقویت کنید

مهمترین عامل برای عملکرد مغز و سیستم عصبی مرکزی شما این است که استراحت داشته باشد. تحقیقات نشان داده است که خواب پیش بینی کننده واضح عملکرد در ورزش است. خواب ناکافی و یا کیفیت پایین خواب می تواند باعث مشکلاتی شود که بر عملکرد فیزیکی و تحصیلی، عملکرد شناختی، بهبودی پس از تمرین و آسیب و سلامت روانی و متابولیک قلب شما تأثیر می گذارد. آنچه ما می‌دانیم این است که خواب برای انجام کارکردهای اساسی زندگی صرف نظر از نقش یا شغل شما لازم است، بنابراین طبیعتاً برای یک ورزشکار داشتن خواب کافی مهم تر می شود. مزایای عبارتند از:

• کاهش میزان آسیب دیدگی
• بهبود زمان واکنش
• زمان های سرعت سریع تر
• مشاغل طولانی
• خطاهای ذهنی کمتر و
• دقت بهتر

چگونه استرس می تواند بر عملکرد ورزشی تاثیر بگذارد؟

ورزشکارانی که یاد می گیرند استرس و اضطراب خود را مدیریت کنند و آن را به عملکرد خود هدایت کنند، اغلب کسانی هستند که موفق می شوند. مهم نیست که در چه سطحی از رقابت هستید، مهم این است که بتوانید با فشار مقابله کنید و اطمینان حاصل کنید که بر عملکرد شما تأثیر منفی نمی گذارد. بنابراین، بسیار مهم است که سطح استرس خود را زیر نظر داشته باشید و از نشانه‌های آشکار آگاه شوید تا قبل از تبدیل شدن به یک مشکل اقدام کنید. آگاهی از استرس و منبع آن به شما این فرصت را می دهد که با مسائل کنار بیایید و اطمینان حاصل کنید که از نظر زندگی و ورزشی به حداکثر عملکرد می رسید. هنگامی که استرس به خوبی مدیریت نمی شود، می تواند سلامت روانی و توانایی عملکرد شما را مختل کند.

تغذیه

ورزشکاران برای حفظ سطح عملکرد خود به سوخت کافی نیاز دارند. تغذیه سوخت ورزشکاران است. این “سوخت” را می توان به 3 جزء اصلی تقسیم کرد: کربوهیدرات ها، چربی ها و پروتئین. غذایی که می خوریم بر قدرت، استقامت، تمرین، عملکرد، ریکاوری و تندرستی ما تأثیر می گذارد.

سلامتی و خستگی

خستگی حاد زمانی رخ می دهد که قدرت عضلانی کاهش یابد و قدرت و شدت مورد نیاز یک ورزشکار برای انجام یک فعالیت وجود نداشته باشد. خستگی حاد جزئی از سطح بالای تمرین و استقامت مورد نیاز یک ورزشکار است و باید با استراحت و ریکاوری همراه باشد. زمانی که یک ورزشکار رویکرد متعادلی برای تمرین و ریکاوری داشته باشد، عملکرد مطلوب را به دنبال دارد. هنگامی که فعالیت بدنی و استرس عاطفی مورد توجه قرار نگیرد، خستگی می تواند بیشتر به یک موضوع مزمن تبدیل شود و منجر به خستگی مداوم، کاهش کیفیت خواب، عملکرد ضعیف و افزایش خطر آسیب و بیماری شود.

سبک زندگی یک ورزشکار نقش مهمی دارد. همه حوزه های مختلف سبک زندگی از منابع انرژی موجود ورزشکار استفاده می کنند. 

انگیزه

با توجه به فشارها و تقاضاهای مرتبط با ورزش رقابتی، تعجب آور نیست که علاقه به فرسودگی ورزشکاران در حال افزایش است. نقش انگیزه در فرسودگی شغلی ورزشکار چیزی است که در تحقیقات به آن توجه شده است. از دیدگاه تئوری تعیین سرنوشت، فرسودگی شغلی با شکست مزمن در برآوردن نیازهای روانی شما همراه است. مطالعات متعدد نشان داده اند که انگیزه درونی رابطه منفی با فرسودگی شغلی ورزشکاران دارد، در حالی که انگیزه ارتباط مثبتی با علائم فرسودگی شغلی دارد.

رفتار مربی با ورزشکاران تیم خود می تواند تأثیر عمیقی بر رضایت و انگیزه ورزشکاران داشته باشد. انگیزه بخشی جدایی ناپذیر از “راز موفقیت” در ورزش و زندگی است. همه افراد مواقعی را تجربه می کنند که انگیزه کمتری دارند و زمان هایی را تجربه می کنند که احساس می کنند دنیا زیر پایشان است. موفق‌ترین ورزشکاران همیشه قوی‌ترین و سریع‌ترین ورزشکاران نیستند، اما شاید در حفظ انگیزه بهترین‌ها باشند.

آرامش

اضطراب بخشی اجتناب ناپذیر از یک ورزشکار است و از آنجایی که ریشه کن کردن کامل آن تقریبا غیرممکن است، نکته کلیدی این است که فرد واقعاً چگونه با آن برخورد می کند. ورزشکاران باید تکنیک هایی را بیابند که به آنها اجازه دهد خواب مناسبی داشته باشند و از تعادل خوبی بین استرس و آرامش اطمینان حاصل کنند. تمرینات تنفسی، گذراندن وقت با خانواده و دوستان، گفت‌وگوی مثبت با خود و تجسم، همگی راه‌هایی هستند که یک ورزشکار می‌تواند اطمینان حاصل کند که به آن تعادل دست می‌یابد، مهارت‌های آرامش‌بخشی می‌تواند به ورزشکاران کمک کند تا استرس، شک در توانایی‌های خود، اضطراب ذهنی و جسمی و در در عین حال تمرکز و عملکرد فیزیکی و ذهنی را افزایش می دهد.

مواردی که در بالا ذکر شده پایه های اساسی در عملکرد ورزشی هستند با این حال اجزای آمادگی جسمانی مرتبط با مهارت نیز در عملکرد ورزشی اهمیت می یابند که میزان نیاز به آنها در ورزشهای گوناگون متفاوت خواهد بود.

منابع: encyclopedia , workouthealthy