به طور کلی در منابع مختلف به 14 قله بالای 8000 متر جهان اشاره شده است. با این حال جالب است بدانید که تعداد این قله های سربه فلک کشیده بیش از اینهاست و برخی از گمنام ترین آنها اتفاقا در زمره جالبترین قلل قرار دارند. در این مقاله به معرفی 20 مورد از قله های بالای 8000 متر جهان (قلل اصلی و فرعی) می پردازیم. در پایین هر قله پیوندهای متنوعی نیز قرار داده شده است که با استفاده از آنها میتوانید اطلاعات بیشتری درباره این کوههای عظیم و البته خطرناک به دست آورید. این می تواند منبع رویای بعدی شما باشد.
اورست، ۸۸۴۸/۸۶ متر
اورست ، بام جهان ، ساگرامارتا ، چومولونگمو ، ژومولانگما. بلندترین قله کره زمین به ارتفاع ۸۸۴۸ متر است که در شرق کشور نپال و ۱۶۰ کیلومتری کاتماندو پایتخت این کشور قرار دارد. نام این کوه در سال ۱۸۶۵ اورست نهاده شد که به افتخار سر جرج اورست بود. اولین صعود این کوه در سال 1953 توسط سرادموند هیلاری و شرپا تنزینگ نوری انجام شد. در ارتفاع قله اورست تنها یک سوم فشار هوا در مقایسه با سطح دریا وجود دارد. این کمبود فشار هوا تاثیر جدی روی عملکرد صعودکننده می گذارد.
- همه چیز درباره قله اورست
- چگونه برای صعود به اورست آماده شویم؟
- راهنمای صعود به اورست از بیس کمپ تا قله
قله جنوبی اورست، 8749 متر
قله جنوبی اورست در واقع قله فرعی اورست به شمار می رود و تنها 11 متر برجستگی دارد. با این حال ارتفاع زیاد آن باعث می شود به آن هم در این فهرست توجه کنیم.
این قله یک قله گنبدی شکل از برف و یخ است و توسط تراورس کرنیش و قدمگاه هیلاری به قله کوه اورست متصل می شود. اولین بار توسط چارلز ایوانز و تام بوردیلون در 1953 اعزامی بریتانیا به کوه اورست در 26 مه 1953 صعود شد. آنها ساعت یک بعد از ظهر به این قله رسیدند که دیرهنگام بود و به دلیل مشکلات در سیستم تنفسی ایوانز از صعود به قله اصلی باز ماندند. در نهایت سه روز بعد صعود قله اصلی انجام گرفت.
کی2
قله کی۲ در بین کوهنوردان به پادشاه کوهها یا کوه وحشی شهرت دارد اما نام اصلی این کوه چوگوری است. در واقع نام کی ۲ مخفف karakoram 2 به معنای قراقوروم ۲ می باشد.
K2 در رشته کوه قراقورام واقع شده است. قسمتی از این کوه در منطقه تحت کنترل چین در کشمیر و در منطقه خودمختار اویغور سین کیانگ می باشد و بخشی در بخش گیلگیت-بالتستان کشمیر تحت مدیریت پاکستان قرار دارد. البته دسترسی به مسیر استاندارد کوه در سمت پاکستان قرار است.
کانگچنجونگا، 8586 متر
کانگچنجونگا در رتبه سوم قلل جهان با ارتفاع ۸۵۸۶ متر قرار دارد. این قله در منطقه کانگچنجونگا هیمال قرار گرفته است. تا سال ۱۸۵۳ اینطور فرض می شد که این کوه بلندترین کوه جهان است. اما با بررسی های بیشتر در سال ۱۸۸۶ در رتبه سوم قرار گرفت. به این قله همچنین لقب پنج گنجینه برف نیز داده شده است. این مجموعه را پس از روپال در نانگاپاربات باید بزرگترین مجموعه سنگی جهان دانست.
لوتسه، 8516 متر
لوتسه با ارتفاع ۸۵۱۶ متر در رتبه چهارم قلل کره زمین از نظر ارتفاع قرار دارد. لوتسه در زبان تبتی به معنای قله جنوبی می باشد.
مسیر صعود استاندارد لوتسه در مسیری یکسان با اورست تا نوار زرد بعد از کمپ سه به پیش می رود. بعد از نوار زرد مسیرها از یکدیگر جدا می شود. کسانی که قصد تلاش بر روی لوتسه را دارند به سمت راست می روند. در اینجا به لوتسه فیس خواهند رسید. قسمت آخر مهم به سمت قله دهلیزی باریک موسوم به ریس است.
یالونگ کانگ، 8505 متر (قله فرعی)
کوه یالونگ کانگ در رشته کوه کانچنجونگا در نپال واقع شده است. یالونگ کانگ در شهرداری روستایی فاکتانگ لونگ در منطقه تاپله جونگ است. ارتفاع یالونگ کانگ 8505 متر می باشد. این دومین قله بلند در رشته کوه کانگچنجونگا نپال محسوب می شود. یالونگ کانگ در 1.1 کیلومتری غرب شمال غربی قله اصلی و 1.3 کیلومتری شرق یالونگ کانگ غربی قرار دارد. اولین صعود این کوه در سال 1973 توسط کوهنوردان، یوتاکا آگتا و تاکائو ماتسودا انجام شد.
ماکالو، 8485 متر
ماکالو، پنجمین قله مرتفع جهان می باشد. ارتفاع این قله ۸۴۸۵ متر است. این کوه در ۱۹ کیلومتری جنوب شرقی اورست قرار گرفته و قله ای ایزوله با شکلی هرم مانند می باشد.
ماکالو همواره به عنوان یکی از سختترین قلل شناسایی شده است. این کوه به دلیل شیب های زیاد، لبه های چاقویی در مسیرها، و نیز تلاش نهایی فنی یخ و سنگ در قله مشهور می باشد.
کانچنجونگای جنوبی، 8476 متر (قله فرعی)
کانچنجونگای جنوبی با ارتفاع 8476 متر نیز از قلل توده کانچنجونگا محسوب می شود. این قله دارای 76 متر برجستگی می باشد. اولین صعود این قله توسط کوهنوردان لهستانی، یوگنیوس کروباک و وویچ وروز در سال 1987 انجام شد.
کانچنجونگا مرکزی، 8473 متر (قله فرعی)
ارتفاع این قله در منابع مختلف 8482 تا 8473 متر ذکر شده است. همانطور که از نام آن پیداست این قله فرعی نیز از مجموعه کانچنجونگا می باشد. اولین صعود این کوه توسط کوهنوردان لهستانی، وویچ برانسکی، زیگمونت هاینریش، کازیمیرز اولچ در سال 1978 انجام شد.
لوتسه میانی، 4810 متر(قله فرعی)
لوتسه میانی یک قله فرعی است با این حال داستان شگفت انگیزی دارد و در حقیقت سخت ترین قله هشت هزار متری محسوب می شود. این قله به عنوان آخرین 8000 متری در سال 2001 توسط کوهنوردان روس صعود شد.
لوتسه شار، 8386 متر (قله فرعی)
لوتسه شار اولین بار در ۱۲ مه ۱۹۷۰ توسط اتریشی جوزف سپ مایرل و رالف والتر با اکسیژن کمکی صعود شد. دو اتریشی از دیوار جنوبی لوتسه در امتداد مسیر جنوب شرقی کوه را دور زدند. اولین صعود شار بدون اکسیژن کمکی در ۲۰ می ۱۹۸۴ توسط زولتان دمجان انجام شد. تا سال ۲۰۲۱، تنها ۲۴ نفر به بالای Lhotse Shar رسیدند، ۱۳ نفر بدون اکسیژن کمکی بودند. آخرین صعود آن در سال ۲۰۰۷ انجام شد. این قله‌های فرعی جدی هستند و مسیرهای آسانی ندارند.
چوآیو، 8188 متر
چوآیو Cho Oyo با ارتفاع ۸۱۸۸ متر(در برخی منابع به ۸۲۰۱ متر اشاره شده است) ششمین کوه مرتفع جهان است. این کوه در مرز تبت (چین) و نپال در حدود ۲۰ کیلومتری غرب قله اورست قرار دارد.
درست در غرب چوآیو، تقریباً در محل بیس کمپ پیشرفته، نانگپا لا، یک گذرگاه یخچالی ۵۵۰۰ متری قرار دارد که یک مسیر تجاری اصلی بین شرپاهای خمبو و تبت است. نانگپا لا نیز به دلیل عبور غیرقانونی مرز مشهور است، اما هنوز هم مقامات هر دو طرف اغلب اوقات چشمان خود را بر تجارت می بندند. کاروان های طولانی با یاک ها را می توان در همه زمان های سال در اینجا دید.
دائولاگیری، 8167 متر
دائولاگیری ، به ارتفاع ۸۱۶۷ متر، در رتبه هفتم کوههای جهان قرار دارد. در واقع این کوه را باید بلندترین کوه در مالکیت کشور نپال دانست. (با هیچ کشور دیگری شریک نیست.) اولین صعود این کوه در سال 1960 توسط کوهنوردان سوییسی اتریشی انجام شد.
ماناسلو، 8173 متر
قله ماناسلو هشتمین هشت هزار متری و یکی از بلندترین قله های جهان به ارتفاع ۸۱۶۳ متر می باشد. این قله در منظقه گورخای نپال قرار گرفته است. نام دیگر آن به زبان نپالی کوتانگ می باشد. ماناسلو به معنای راه خدایان نیز ترجمه شده است.
قله ماناسلو در غرب مرکزی کشور نپال و در فاصله ۸۰ کیلومتری از کاتماندو (فاصله مستقیم) واقع شده است. ماناسلو بلندترین قله در منطقه گورخا است و در فاصله ۶۴ کیلومتری آناپورنا قرار دارد.
نانگاپاربات، 8125 متر
نانگاپاربات به ارتفاع ۸۱۲۶ متر ، نهمین قله مرتفع کره زمین می باشد. این کوه در زبان محلی دیامر خوانده میشود. این کوه در منطقه گیلگیت ، بالستان ، پاکستان و در رشته کوه قراقوروم قرار گرفته است. لقب دیگر نانگا کوه عریان می باشد.
این کوه را یکی از دشوارترین هشت هزار متری ها خوانده اند. حتی برخی از کوهنوردان به آن لقب کوه قاتل دادند.
آناپورنا، 8091 متر
آناپورنا، دهمین قله بلند کره زمین به ارتفاع ۸۰۹۱ متر می باشد. توده آناپورنا دارای سیزده قله بالای ۷۰۰۰ متری است. و نیز ۱۶ قله بالاتر از شش هزار متر دارد. طول این توده سنگی ۵۵ کیلومتر می باشد. آمار فوت به صعود این کوه در منابع مختلف بین ۳۰ تا ۳۸ درصد ذکر شده است. این به معنای آن است که در ازای هر سه نفر که به قله این کوه صعود کرده اند، یک نفر جان خود را از دست داده است. آناپورنا دارای بیشترین نرخ مرگ و میر در قله های بالای 8000 متر اصلی می باشد.
گاشربروم یک، 8080 متر
گاشربروم ۱ ، یا کی۵ و همچنین با عنوان قله پنهان. یازدهمین قله کره زمین (قله اصلی) به ارتفاع ۸۰۸۰ متر. این کوه در گیلگیت بالیستان در پاکستان قرار گرفته است. گاشربروم یک بخشی از رشته کوه گاشربروم ها می باشد. گاشربروم در زبان بالتی به معنای کوه زیبا می باشد.
اولین صعود کوه در سال ۱۹۵۸ توسط پیت شویینگ و اندی کافمن در قالب یک تیم امریکایی به سرپرستی نیکولاس کلینچ انجام گرفت.
برودپیک، 8047 متر
برودپیک ، با نام محلی فایچان کانگری نیز شناخته میشود. این کوه در مرز پاکستان و چین و رشته کوههای قراقوروم در کنار برخی از مرتفع ترین کوههای جهان مانند گاشربروم ها و کی۲ واقع شده است. برودپیک با ارتفاع ۸۰۴۷ متر به عنوان دوازدهمین کوه مرتفع جهان شناخته می شود. اولین صعود در سال ۱۹۵۷ توسط فریتز وینترستلر، مارکوس شوماک، کورت دیمبرگ، هرمان بول در قالب یک تیم اتریشی. به این قله همچنین کوه سه سر گفته می شود.
گاشربروم 2، 8035 متر
گاشربروم ۲ ، یا کی۴ ، سیزدهمین قله جهان به ارتفاع ۸۰۳۵ متر(بین قله های بالای 8000 متر اصلی). سومین قله در منطقه گاشربروم ها. واقع شده در منطقه گیلگیت پاکستان و ژینگ جیانگ چین. اولین صعود کوه در سال ۱۹۵۶ توسط اتریشی ها انجام شد. این کوه به طور نسبی به عنوان یکی از 8000 متری های آسان قلمداد می شود.
شیشاپانگما، 8027 متر
شیشاپانگما ، همچنین با عنوان گوساینتاین شناخته می شود. این کوه چهاردهمین قله ۸۰۰۰ متری جهان (قله های بالای 8000 متر اصلی) می باشد. محل قرار گیری آن در منطقه تبت می باشد. ارتفاع شیشاپانگما ۸۰۲۷ متر می باشد.
برخی از صعودهای این کوه به درستی تایید نشده اند و یا مورد منازعه می باشند. دلیل آن صعود برخی از کوهنوردان به قله مرکزی کوه به ارتفاع ۸۰۱۳ متر میباشد. قله مرکزی در فاصله دو ساعتی قله اصلی قرار دارد.
منبع فهرست: peakbagger
