راهنمای کامل صعود گاشربروم یک

در این مطلب فران لاتوره، کوهنورد اسپانیایی و صعود کننده ۱۴ قله هشت هزار متری، مسیر صعود گاشربروم یک یازدهمین قله بلند جهان را توصیف می کند.

گاشربروم یک به نام قله پنهان نیز شناخته میشود. این کوه در سال ۱۸۵۶ توسط نقشه برداران انگلیسی با نام K5 شناسایی شد. گاشربروم یک با ۸۰۸۰ متر ارتفاع در بین مجموعه گاشربروم ها بلندترین نقطه است.

این کوه اولین هشت هزار متری بود که صعود اولیه آن به سبک آلپی توسط پیت شوشنینگ و اندی کافمن امریکایی صورت گرفت. با این حال تعداد صعود ثبت شده در آن حدودا ۲۰۰ بار ذکر شده است که با توجه به صعود سایر قلل مانند اورست زیاد نیست.

به هر حال، “قله زیبا” (ترجمه نام بالتی کوه) در قلب قراقوروم واقع شده است. حضور همسایه آسانتر یعنی گاشربروم دو نیز باعث میشود که بیشتر تلاشهای این منطقه روی آن قله معطوف شود. صعود گاشربروم یک از ابتدا تا انتها با چالش همراه است.

لاتوره می گوید:”این قله ۸۰۰۰ متری مورد علاقه من است.” وی پس از اولین تلاشش در سال ۱۹۹۹، سرانجام در سال ۲۰۱۵ همراه با یانیک گراتزیانی و تام سیدن استیکر توانست به گاشربروم یک صعود کند. آنها از اکسیژن کمکی استفاده نکردند و در زمان صعود هم تنها تیم های حاضر در کوه بودند. بدون طناب ثابت، بدون سایر نفرات و البته بدون حضور شرکت های کوهنوردی. در حقیقت لاتوره فقط در صعود اورست از اکسیژن کمکی بهره برده است.

راهنمای صعود گاشربروم یک

بیس کمپ نرمال و کمپ یک

بیس کمپ گاشربروم یک و دو مشترک است. آنها همچنین دارای کمپ یک مشترک هستند که روی یخچالهای طبیعی پای کوه قرار دارد.

پست مرتبط

۱۴ دستاورد بزرگ تاریخ کوهنوردی جهان

با ۲۱ پیست اسکی ایران آشنا شوید

همانطور که بسیاری از کوهنوردان تایید می کنند، یخچال طبیعی مسیر در طول سالها تغییر کرده است. پیش از این مسیر یخچال آسانتر بود، اما در سالهای اخیر تعداد بیشتری شکاف پدید آمده که در هنگام صعود باید مراقب آنها باشید. به همین دلیل هم گذر کردن از مسیر بیشتر طول می کشد.

کمپ ۱به کمپ ۲ – ۶۵۰۰ متری

گاشربروم لا، دهلیزی که دو گاشربروم را از یکدیگر جدا می کند، مرجعی است که در زمان رفتن به کمپ ۲ باید در نظر گرفت. با این حال چادرها در پای مکانی به نام دهلیز ژاپنی ها قرار می گیرند. بر اساس نظر لاتوره حدودا یک ساعت طول می کشد تا نفرات از کمپ ۱ به دهلیز اصلی برسند.

مانند قسمت قبلی، شکافهای یخچال در این ناحیه نیز در سالهای اخیر بسیار بیشتر شده است. لاتوره خاطر نشان کرد که کوهنوردان باید قسمت پای دهلیز را در شب یا اوایل صبح که دما پایینتر است طی کنند. این موضوع را نه تنها در زمان صعود بلکه در زمان فرود نیز باید در نظر گرفت.

با یا بدون طناب

بسته به شرایط سال، این امکان هست که هیچ طنابی در مسیر وجود نداشته باشد. همه چیز بستگی به این دارد که آیا یک تیم بزرگ تجاری در منطقه باشد یا خیر.

کمپ ۲ به کمپ ۳ (۷۰۰۰-۷۱۰۰ متری)

لاتوره گفت: “این احتمالا دیدنی ترین قسمت مسیر است که شامل دهلیز ژاپنی ها هم میشود.” این بخش مسیر صعود گاشربروم یک گیج کننده است. چند گزینه یا وریشن مختلف وجود دارد که هر ساله تیمها با توجه به شرایط موجود یکی را انتخاب می کنند.

در صورت انتخاب هر یک از گزینه های پیش رو باید انتظار مسیری پرشیب داشته باشید. لاتوره می گوید:”ما از طریق دهلیز ژاپنی ها صعود نکردیم، چرا که برف زیادی وجود داشت و به نظرمان مستعد بهمن بود. در عوض، ما به سمت راست متمایل شده و از طریق یک مسیر سنگی به بالا صعود کردیم.

در سمت چپ خط قرمز در تصویر زیر دهلیز ژاپنی ها را مشاهده می کنید.

لاتوره می گوید”از محل کمپ ۲ ما شروع به صعود یک دهلیز یخی کردیم که رفته رفته باریک تر و شیب دارتر شد، تا جایی که نهایتا به یک تیغه سنگی رسیدیم. در اینجا شما بایست دست به سنگ شوید. ما در این قسمت پرشیب تا ارتفاع ۷۰۰۰ متری ثابت کشی کردیم.”

کمپ ۳ را می توان پس از پایان تیغه سنگی در ارتفاع ۷۰۰۰ متری یا قدری بالاتر در ۷۱۰۰ متری برپا کرد. کمپ بالایی محل مناسب تری دارد. کمپ ۳ در ۷۱۰۰ متری در پایین یک مخروط برفی قرار دارد که در مسیر رسیدن به خط الراس قله باریک خواهد شد.

کمپ ۳ به قله – ۸۰۸۰ متر

لاتوره اعتقاد دارد:”تلاش نهایی برای قله بسیار دشوار است. شیب تندتر و تندتر شده و تا قبل از خط الراس نهایی به ۵۰ تا ۵۵ درجه خواهد رسید.”چندین راه ممکن برای رسیدن به خط الراس قله وجود دارد. در اینجا باید انتظار یک روز طولانی را داشته باشید.

لاتوره و همنوردانش مستقیما به سمت قله حرکت کردند. بعضی دیگر از کوهنوردان قدری به سمت چپ متمایل میشوند اما این گزنیه شامل پیمایش بیشتر تا مسیر قله خواهد بود.

این کوه در مقایسه با گاشربروم دو از شیب بیشتری برخوردار است اما صعود مستقیم تری هم دارد. لاتوره ادامه می دهد:”زمانی که به خط الراس رسیدیم فاصله ما با بالاترین نقطه به سختی ۵۰ متر می شد. البته مسیر چاقویی کشل و باریک است که به هر دو طرف مشرف می باشد.”

فرود

با رفتن به سمت عصر و سرد شدن هوا این شیب ها یخ می بندند و تبدیل به یک سرسره چندهزار متری خواهند شد. بهتر است طوری زمان بندی کنید که در مسیر فرود تا کمپ ۳ به تاریکی نخورید. همچنین همانطور که پیش از این اشاره شد، شکافهای بین کمپ یک و دو را بهتر است در صبح زود یا شب هنگام رد کنید.

این نوشته به کوهنوردی فقید محمد اوراز تقدیم میشود. وی در سال ۱۳۸۲ در مسیر صعود گاشربروم یک دچار بهمن شده و پس از ۲۰ روز در بیمارستانی واقع در اسلام آباد درگذشت. یادش گرامی.