قله ماناسلو (8163 متر) به همراه راهنمای صعود

ماناسلو، با ارتفاع 8163 متر از سطح دریا، یکی از مشهورترین و چالش‌برانگیزترین قلل هشت هزار متری دنیا و هشتمین قله بلند جهان است. این قله در رشته‌کوه‌های هیمالیا و در کشور نپال واقع شده است. ماناسلو در زبان سانسکریت به معنای “کوه روح” است و از واژه “ماناسا” گرفته شده که به معنای “روح” یا “هوشیاری” است.

قله ماناسلو بخشی از منطقه حفاظت‌شده ماناسلو (Manaslu Conservation Area) است که محیط طبیعی بکر و حیات وحش متنوعی را شامل می‌شود. ماناسلو در سال 1956 توسط کوهنوردان ژاپنی برای اولین بار فتح شد. از آن زمان به بعد، این قله مورد توجه کوهنوردان حرفه‌ای در سراسر جهان قرار گرفت.

ویژگی‌های قله ماناسلو: ماناسلو کجاست؟

۱. موقعیت جغرافیایی و منطقه حفاظت‌شده ماناسلو ماناسلو در منطقه گورخا (Gorkha District) در نپال واقع شده و بخشی از منطقه حفاظت‌شده ماناسلو محسوب می‌شود. این منطقه زیستگاه متنوعی از گونه‌های جانوری و گیاهی است و شامل جنگل‌های گرمسیری تا توندراهای کوهستانی می‌شود. منطقه حفاظت‌شده ماناسلو که در سال 1998 تأسیس شد، به مساحت ۱۶۶۳ کیلومترمربع گسترده شده است و هدف آن حفظ زیستگاه‌های طبیعی و سنت‌های فرهنگی است.

این منطقه زیستگاه گونه‌های مختلفی از جمله پلنگ برفی، خرس هیمالیایی، و پستانداران کمیاب است. از دیگر ویژگی‌های برجسته این منطقه، روستاهای کوچک کوهستانی با فرهنگ‌های بومی متنوع است.

۲. ارتفاع و مشخصات فنی ماناسلو با ارتفاع 8163 متر، یکی از بلندترین قلل دنیا محسوب می‌شود و در رتبه هشتم در میان قلل بالای ۸۰۰۰ متری جهان قرار دارد. صعود به این قله به دلیل شرایط جوی دشوار، ریزش‌های سنگ و بهمن‌های مکرر، بسیار چالش‌برانگیز است. فصل‌های صعود به این قله اغلب بهار (مارس تا می) و پاییز (سپتامبر تا نوامبر) هستند. در این دوره‌ها، شرایط جوی نسبتاً پایدارتر است و احتمال وقوع طوفان‌های شدید کمتر است.

۳. تاریخچه اولین صعود اولین صعود موفق به قله ماناسلو در سال 1956 توسط تیمی از کوهنوردان ژاپنی به رهبری توکیجیرو میناگاوا (Toshio Imanishi) انجام شد. آنها از مسیر شمالی به قله رسیدند و این صعود به عنوان یکی از موفق‌ترین فتح‌های تاریخ کوهنوردی به ثبت رسید. از آن زمان، ماناسلو به یکی از مهم‌ترین اهداف کوهنوردان بین‌المللی تبدیل شد.

این قله تاکنون صعودهای بسیاری را به خود دیده، اما همچنان یکی از قلل چالش‌برانگیز هیمالیا به شمار می‌رود. سختی مسیر، شرایط غیرقابل‌پیش‌بینی آب و هوا و خطرات طبیعی همچون بهمن‌ها و یخ‌رفت‌ها، از مهم‌ترین عواملی هستند که هر ساله مانع از صعود موفق کوهنوردان به این قله می‌شود.

مردان زنونی در مسیر صعود اورست: تکنولوجیا یا تقلب؟

قله پورا: معرفی و راهنمای صعود

مسیرهای صعود به قله ماناسلو

صعود به قله ماناسلو از چندین مسیر امکان‌پذیر است، اما مسیر استاندارد، مسیر شمال شرقی است. این مسیر نخستین بار توسط تیم ژاپنی در سال 1956 استفاده شد و از آن زمان به بعد، به عنوان مسیر اصلی صعود شناخته می‌شود.

۱. مسیر شمال شرقی (مسیر استاندارد) این مسیر، که از سمت شمال شرقی قله عبور می‌کند، محبوب‌ترین و رایج‌ترین مسیر برای صعود به ماناسلو است. این مسیر دارای کمپ‌های متعددی است که به عنوان ایستگاه‌های استراحت و ذخیره‌سازی تجهیزات استفاده می‌شود.

• کمپ اصلی (Base Camp): این کمپ در ارتفاع حدود ۴۸۰۰ متر واقع شده و نقطه شروع واقعی صعود به قله ماناسلو است.
• کمپ ۱: در ارتفاع ۵۷۰۰ متر قرار دارد و اولین چالش‌های فنی از اینجا آغاز می‌شود.
• کمپ ۲: در ارتفاع ۶۴۰۰ متر، یکی از کمپ‌های کلیدی برای استراحت و سازگاری با ارتفاع است.
• کمپ ۳: در ارتفاع ۶۸۰۰ متر قرار دارد و بعد از این کمپ، شرایط هوا و ریزش‌های برف سخت‌تر می‌شوند.
• کمپ ۴: در ارتفاع ۷۴۰۰ متر قرار گرفته و آخرین ایستگاه قبل از حمله نهایی به قله است.

این مسیر شامل گذر از یخچال‌ها، شکاف‌ها، و صخره‌های فنی است. علاوه بر این، کوهنوردان باید با بادهای شدید، سرمای شدید و هوای رقیق دست و پنجه نرم کنند. حمله نهایی به قله معمولاً از کمپ ۴ شروع می‌شود و با گذر از دامنه‌های شیب‌دار و پر از یخ و برف به قله می‌رسد.

۲. سایر مسیرها علاوه بر مسیر شمال شرقی، چندین مسیر دیگر برای صعود به ماناسلو وجود دارد، اما این مسیرها به دلیل شرایط سخت‌تر و فنی‌تر، کمتر استفاده می‌شوند. از جمله این مسیرها می‌توان به مسیرهای جنوب غربی و غربی اشاره کرد.

برخی صعود های مهم ماناسلو

• 1596 در سال 1956 اولین صعود به قله کوه توسط ژاپنی ها انجام شد.
• 1971 صعود از طریق تیغه شمال غربی ، تیم ژاپنی.
• 1972 صعود رخ جنوب غربی توسط رینهولد مسنر به عنوان قسمتی از تیم اتریشی.
• 1972 مرگ 15 کوهنورد و شرپا بر اثر بهمن در مسیر شمال شرقی.
• 1973 ضعود از طریق مسیر شمال شرقی توسط گرهارد اشمیتز ، سی جی هوپفایر و یک شرپا.
• 1974 اولین اکسپدیشدن موفق زنان در این کوه توسط ژاپنی ها.
• 1981 گشایش یک وریشن(قسمتی از یک مسیر قدیمی از مسیر جدید صعود می شود.) توسط فرانسوی ها.
• 1983 گشایش مسیر جدید توسط بریتانیایی ها ، از رخ شمالی.
• 1984 اولین صعود زمستانی کوه توسط ماسژ بربکا و ریزارد گاجسکی ، لهستان.
• 1984 صعود تیم یوگسلاوی از طریق مسیر جنوبی.
• 1984 صعود تیم لهستانی از طریق مسیر جنوبی.
• 1986 اولین صعود قله شرقی ماناسلو (7894 متر). روز بعد صعود به قله اصلی از مسیر جدید توسط یرزی کوکوچکا ، آرتور هایزر ، کارلوس کارسولیو. فرود از طریق مسیر شمال شرقی.
• 2001 صعود از طریق رخ چالشی جنوب شرقی ماناسلو توسط سرگی کووالف ، وادیم لئونتیف ، ولادیسلاو تریزول
• 2012 مرگ 12 کوهنورد بر اثر بهمن
• 2014 رکورد زمانی صعود به قله توسط آندره بارگیل 14 ساعت و 5 دقیقه
• 2024 رکورد صعود به ماناسلو در 9 ساعت و 52 دقیقه

راهنمای صعود به قله ماناسلو

دسترسی به بیس کمپ

دسترسی به بیس کمپ ماناسلو از طریق ساماگون آسان است و پیمایش زیادی ندارد. ساماگون آخرین روستای پای مسیر می باشد که حدودا 3600 متر ارتفاع دارد. تا ساماگون را می شود با هلی کوپتر طی کرد. راه دیگر رسیدن به ساماگون نیز از آروغات آغاز میشود. در صورتی که بخواهید از آروغات شروع کنید، حدود 100 کیلومتر پیاده روی در پیش خواهید داشت. تقریبا 6 روز هم تا بیس کمپ طول می کشد. ارتفاع آروغات 530 متر می باشد.

مسیر از ساماگون به بیس کمپ اما پس از عبور از یک رودخانه به نام بودی گاندکی به سمت چپ روی یک شیب بالا رفته و سپس در ارتفاع 4700-4800 متری وارد بیس کمپ می شوید.

بیس کمپ (4800 متر) به کمپ 1 (5500 متر)

کاتر هشدار می دهد که در بهار باید آماده بارش زیاد برف باشید. رطوبت مستقیما از دره رودخانه کالی گاندکی بالا میرود و با کوهستان برخورد می کند. به همین دلیل است که ماناسلو و دائولاگیری روزهای برفی بیشتری نسبت به سایر قلل هیمالیا ثبت می کنند. پس از بارشهای موسمی و در اواخر تابستان و اول پاییز، بیس کمپ بیشتر صخره ای است.

مسیر صعود به ماناسلو از مسیر نرمال یا شمال شرقی از روی مورنهای یخچالی در ارتفاع 4800 متری آغاز شده و در طی راهی نسبتا کم شیب به سمت شروع یخچال به پیش می رود. یکی از چیزهایی که در این قسمت از مسیر قرار گرفته است، تابلوی یادبود مرحوم جعفر ناصری می باشد. تقریبا در ارتفاع 5300 متری یخچال شروع شده و در نزدیکی محل کمپ یک شیب قدری افزایش می یابد. کمپ یک روی یک بلندی قرار گرفته است.

کمپ 1 (5500 متر) به سوی کمپ 2 (6250 متر)

مسیر بین کمپ یک و دو به شکل یخشار میباشد. البته این یخشار در مقایسه با خمبو کوچکتر بوده و به طور معمول در دو سه قسمت آن از نردبال استفاده میشود. مسیر نیز در این قسمت با پیچ و تاب یخشار به بالا میرود. کمپ دو در ارتفاع 6250 متری روی یک شکاف یخچالی و در محلی مسطح واقع شده است.

کمپ 2 (6250 متر) به کمپ 3 (6800 متر)

مسیر بین کمپ دو و سه تقریبا مستقیم بوده و احتمالا در قسمتی از مسیر نیاز به صعود از طناب ثابت یا نردبان گذاری خواهد بود. البته این قسمت عموما طولانی نیست. کمپ سه را بهتر است که روی گردنه برقرار کرد. چرا که این قسمت نسبت به خطر بهمن ایمنتر می باشد. مسطح تر هم هست.

کمپ 3 (6800 متر) به کمپ 4 (7500 متر)

مسیر بین کمپ سه و چهار پر شیبترین قسمت مسیر بوده و با طی یک یخچال با شیب 45 درجه به بالا میرود. طول این قسمت از مسیر نیز چیزی در حدود 500 متر می باشد. در پایان این شیب تند مسیر به سمت راست متمایل شده و با طی چند صد متر دیگر به محل مسطح کمپ چهارم در ارتفاع 7500 متری می رسید.

کمپ 4 (7500 متر) به قله

مسیر بین کمپ چهار به قله مسیر نسبتا آسانی است که با شیب ملایمی به پیش می رود و دارای طناب ثابت نیست. البته ارتفاع بالا اثر خود را در اینجا خواهد گذاشت. علامت قله سه بلندی سوزنی می باشد که قله اصلی سومین سوزنی در بین این سه خواهد بود که نیاز به صعود با طناب روی سنگ دارد. در مورد صعود این کوه گاها مناقشه هایی در سالهای مختلف به وجود آمده است.

هنگامی که به آخرین نقطه تخت می رسید، حدودا یک ساعت دیگر تا قله فاصله است این قسمت نیاز به کار با طناب دارد و صعود آن نیز آسان نیست. شاید به همین دلیل باشد که بسیاری از صعودها زیر آن به کار خود خاتمه می دهند.

5 نکته مهم در صعود به ماناسلو

1. بین کمپ یک و دو یخشار وجود دارد که دربرخی قسمت ها برای عبور نیاز به طناب می باشد. البته ثابت کشی توسط شرپاها صورت می گیرد.
2. بهتر است کمپ سه بر روی گردنه کوه برقرار شود.
3. کمپ آخر تا قله ، به غیر از قسمت آخر و زیر قله دارای کار فنی نمی باشد.
4. در فصل بهار بارش بیشتر است. در فصل پاییز فرصت صعود کمتر می باشد.
5. طول پیاده روی تا بیس کمپ 110 کیلومتر می باشد. برای صعود به قله بهتر است برای این قسمت برنامه ریزی کنید.

درجه سختی ماناسلو چقدر است؟

قله ماناسلو از نظر سختی به عنوان یک هشت هزارمتری نسبتا آسان و در بین 5 قله 8000 متری آسان تر قرار می گیرد. با این وجود این قله همچنان به علت ارتفاع بالا، شرایط جوی متغیر و بارش های برف و پنجره های هوایی کوتاه در زمره قلل بسیار سخت قرار می گیرد. به غیر از این مسیرهای غیر معمول قله بسیار دشوار بوده و تعداد معدودی صعود به خود دیده اند.