آناپورنا، دهمین قله بلند کره زمین به ارتفاع 8091 متر می باشد. توده آناپورنا دارای سیزده قله بالای 7000 متری است. و نیز 16 قله بالاتر از شش هزار متر دارد. طول این توده سنگی 55 کیلومتر می باشد. آمار فوت به صعود این کوه در منابع مختلف بین 30 تا 38 درصد ذکر شده است. این به معنای آن است که در ازای هر سه نفر که به قله این کوه صعود کرده اند، یک نفر جان خود را از دست داده است.
به طور تاریخی قلل آناپورنا از سخت ترین قلل هستند. به خصوص در رخ جنوبی آناپورنای یک، دیواره ای سه هزار متری سر به فلک کشیده است. بر روی این دیواره برخی از سخت ترین صعود های جهان انجام شده اند. حماسه آناپورنا را بخوانید. این قله بین هشت هزار متری ها دارای بیشترین آمار مرگ و میر می باشد. در سال 2014، 43 نفر در اثر طوفان و بهمن در منطقه آناپورنا جانشان را از دست دادند.
تاریخچه صعودهای آناپورنا یک
- 1950 اولین صعود به قله. به سرپرستی موریس هرزوگ. صعود توسط موریس هرزوگ و لوییس لشنال. در قالب یک تیم فرانسوی. این کوه اولین هشت هزار متری بود که صعود شد.
- 1970 رخ جنوبی آناپورنا. توسط دوگال هوستون و دان ویلانز. بدون استفاده از اکسیژن کمکی. به سرپرستی کریس بانینگتون.
- 1978 تیم زنان بر روی آناپورنا. تیمی از کوهنوردان زن به سرپرستی آرلن بلان توانستند به قله کوه صعود نمایند. صعود از تیغه هلندی ها.
- 1987 اولین صعود زمستانی به کوه. توسط آرتور هایزر و یرزی کوکوچکا.
- 2007 اولین صعود انفرادی رخ جنوبی کوه توسط کوهنورد اسلونیایی، توماس هومار.
- 2013 صعود انفرادی رخ جنوبی از مسیر لافایل. توسط اولی اشتک. وی این صعود را در 28 ساعت به انجام رسید. این صعود توانست برنده کلنگ طلایی گردد.
سایر قلل اناپورنا
- گانگاپورنا در سال 1956 توسط هیات آلمانی به سرپرستی گونتر هازر از طریق مسیر شرقی کوه انجام گرفت.
- آناپورنای جنوبی برای اولین بار در سال 1964 توسط هیات اعزامی ژاپنی صعود شد. از طریق مسیر شمالی.
- هیون چولی برای اولین بار در سال 1971 به رهبری کریگ اندرسون صعود شد.
چرا آناپورنا خطرناک است؟
چهار دلیل اصلی برای توضیح این میزان از خطر صعود این کوه ذکر شده:
بهمن ها در آناپورنا
مسیر صعود این کوه در معرض بهمن می باشد. این خطر با تکنیکی بودن مسیر افزایش هم می یابد. بهمن ها به طور متناوب در این کوه فرو می ریزند و نمی توان برای یک پنجره زمانی ایمن بهمن صبر کرد. در صورتی که در مسیر بهمن قرار گرفته باشید احتمال فرار کردن از آن بسیار سخت خواهد بود. بعلاوه هیچ تیمی هم وجود ندارد که مانند کوههای آلپ امداد به اقدام موثر کند.
هوای غیرقابل پیش بینی
آناپورنا در عرض جغرافیایی شمالی تری نسبت به اورست قرار گرفته است. این مساله باعث سرمای بیشتر و غیرقابل پیش بینی بودن هوای آن هم میشود. سرمای شدید و بارش را در هر زمانی از سال باید انتظار داشت.
مسیر سخت صعود
مسیر صعود آناپورنا تکنیکی و دشوار می باشد. شیبهای مسیر از اورست تندتر هستند و تراورس مسیرهای منتهی به قله آسان نیست. همجنین طناب ثابت به طور پیوسته در بسیاری از قسمت های کوه وجود ندارد. این به معنای آن است که مسیر مانند صعودهای تجاری آماده سازی نمیشود، آنطور که به طور مثال در اورست رایج می باشد. که البته زمان فرود مشکل بیشتری هم ایجاد می کند.
در اینجا میزان خود اتکایی کوهنورد بیشتر است. در هوای خراب در این قله مسیریابی و شعاع دید هم به شدت کاهش می یابد. که ریسک سقوط در شیبهای تند و صخره ها را افزایش می دهد.
فقدان پشتیبانی محلی
یکی دیگر از عوامل افزایش ریسک در آناپورنا موقعیت آن می باشد. این کوه یک قله منفرد نیست بلکه یک رشته کوه شصت کیلومتری از مجموعه قلل می باشد. در مجموعه در این توده 14 قله بالای 7000 متری و 16 قله دیگر بالای 6000 متری وجود دارد. دسترسی به رشته کوه دشوار است و البته به همین دلیل پشتیبانی محلی هم دشوارتر خواهد بود.
در اینجا معمولا خبر چندانی از شرپاها و طناب ثابتها نیست. پس مجبور خواهید بود که کاملا متکی به خود صعود کنید. حمل بارها هم در آناپورنا توسط خود کوهنورد انجام میگیرد.
برای کسب اطلاعات بیشتر پیرامون قله آناپورنا مقاله زیر را مطالعه نمایید.
معرفی کتاب جایی برای زنان بر روی قله آناپورنا
این کتاب فقط شرح حال صعود به کوه بلند و خطرناک آناپورنا نیست، بلکه داستان تلاش جمعی از شجاع ترین و مقاوم ترین زنانی است که با اتکا به اراده و سرسختی خود برای رسیدن به هدف تلاش می کنند. این سرگذشت آنان و مسایلی که در کار خود با آنها مواجه می شوند است. شرح حالی ازکاری سازمان یافته و با برنامه است که گام به گام غیرممکن را به امری واقعی تبدیل می کند. کتاب با نثری زیبا که میتوان درسهای بزرگی از آن آموخت.
خلاصه:
آرلن بلام٬ زنی است که سرپرستی اولین تیم مستقل کوهنوردی زنان برای صعود به یکی از قلل مرتفع بالای هشت هزار متری جهان را بعهده می گیرد. تا قبل از آن تمام تیم های کوهنوردی کاملآ مردانه بودند و زنان برای حضور در تیم ها و صعود به مردان متکی بودند. پس از سالها تلاش ٬ ﮪﯿﺌت هیمالیانوردی آمریکا برای نخستین بار در سال ١٩٧٨به زنان اجازه تشکیل تیم و صعود مستقل داد. این کتاب که توسط سرپرست تیم٬ آرلن بلام نوشته شده است٬ ماجرای صعود این زنان به قله آناپورنا٬ دهمین کوه بلند در بام دنیاست٬ ماجرای پر فراز و نشیبی که خواننده را با خود همراه می کند.
نویسنده: آرلن بلام – ترجمه: رحیم دانایی – ناشر:نشر روان
