با توجه به اینکه اکثر برنامه های تمرینی نیمه ماراتن مستلزم حداقل چهار یا شش روز دویدن در هفته هستند، اگر شغل سخت، خانواده یا زندگی اجتماعی دارید، تقریباً مانند این است که خودتان را برای شکست آماده می کنید.
اما شما می توانید با دویدن فقط سه روز در هفته برای یک نیمه ماراتن تمرین کنید. یک مطالعه برجسته نشان داد که وقتی ماراتن‌های کهنه‌کار برنامه سه روزه در هفته Furman دویدن و تمرین علمی (FIRST) توسط محققان بیل پیرس و اسکات مور را به مدت ۱۶ هفته دنبال کردند، زمان پایان خود را تقریباً به طور متوسط ۲۰ دقیقه بهبود دادند. آیا این به نیمه ماراتن هم تعمیم می یابد. پیرس این موضوع را تایید می کند.
چرا سه روز در هفته؟
در حالی که دویدن بیشتر به شانس شما در نیمه ماراتن صدمه نمی زند (بهترین نیمه ماراتن کارها حدود ۱۰۰ تا ۱۴۰ مایل (حدود ۱۵۰ تا ۲۰۰ کیلومتر) در هفته می دوند!)، دویدن کمتر در واقع می تواند کمک کننده باشد. علاوه بر این واقعیت که دویدن به طور کامل تمام ساعات غیر کاری یا خواب شما را تحت الشعاع قرار نمی دهد، «خستگی تجمعی کمتری در سراسر بدن خود خواهید داشت، که باعث ایجاد سطوح بالایی از هورمون های آنابولیک می شود که باعث رشد عضلات و چربی سوزی می شود. الکس هریسون، دکترای تخصصی قدرت و آمادگی جسمانی، مربی دوومیدانی دارای گواهینامه دوومیدانی ایالات متحده آمریکا و مربی عملکرد ورزشی می‌گوید: و کورتیزول شما – که اثر معکوس روی تمرینات دارد – پایین‌تر خواهد بود.
به غیر از زمان،موضوع مهم دیگر دویدن روزهای کمتر در هفته خطر آسیب می باشد. هریسون می‌گوید: «همچنین خستگی بافتی کمتری در عضلات، تاندون‌ها، رباط‌ها، فاسیا و غیره خواهید داشت که در نتیجه احتمال آسیب‌دیدگی بیش از حد کاهش می‌یابد.»
اما به یاد داشته باشید: این در مورد آن چیزی است که برای بدن شما کار می کند. روبرتو ماندژ، دونده سابق مسافت المپیک و مربی ارشد در نیویورک رود رانرز، می گوید: «دویدن جهانی است، اما هر بدنی متفاوت است. «از عقب نشینی نترسید و تمرینات خود را با هیچ کس مقایسه نکنید – سه روز ممکن است برای شما مفید باشد در حالی که سه روز برای دیگران مفید نیست. یک عدد جادویی وجود ندارد.»
چطور باید تمرین کرد؟
هر زمانی که برای مسابقه تمرین می‌کنید، باید بیش از مایل‌ها روی پای شما باشد. اما زمانی که فقط سه روز در هفته می دوید، باید در مورد نحوه دویدن آن مایل ها استراتژیک باشید.
برای استفاده بیشتر از این دوهای تمرینی، ابتدا باید سرعت هدف خود در نیمه ماراتن (GHMP) را مشخص کنید. ساده ترین راه برای انجام این کار این است که ۴۵ ثانیه به سرعت دوی ۵۰۰۰ متر فعلی خود اضافه کنید. ۳۰ ثانیه به سرعت ۱۰ هزارمتر دویدن فعلی خود اضافه کنید. یا ۳۰ ثانیه از سرعت ماراتن فعلی در هر کیلومتر خود را کم کنید. (اگر هیچ یک از این سرعت ها را نمی دانید، با حداکثر سرعتی که می توانید ۵ کیلومتر بدوید و از آنجا محاسبه کنید.)
ماندژ می گوید: «برنامه دویدن شما به یک دویدن آسان، یک تمرین آستانه‌ای و یک دوی طولانی تقسیم میشود، که در حالت ایده‌آل با یک روز ریکاوری در میان است». هر یک از این دوی ها فواید متفاوتی برای عملکرد دویدن شما دارند، و از آنجایی که دستاوردهای واقعی فقط بعد از تمرین شما اتفاق نمی افتد، دادن آن زمان به بدن برای ریکاوری واقعا می تواند کمک کننده باشد.
۱. دویدن آسان:
اینها برای کیلومترهای ریکاوری آهسته در ابتدای هفته طراحی شده اند. ماندژ می‌گوید: «شما باید با سرعتی راحت بدوید – سرعتی که بتوانید مکالمه‌ای آسان داشته باشید، مثلاً میزان فشار۴ تا ۶ از ۱۰ باشد». نکته این مایل ها این است که بیش از حدود قبلی روی پاهای خود بدوید و به تقویت قدرت خود ادامه دهید (هر قدم مهم است!) بدون اینکه به بدن خود فشار بیاورید.
۲. دویدن آستانه:
این دویدن ها به شما یاد می دهند که چگونه از منطقه راحتی خود عبور کنید. هریسون توضیح می دهد که وقتی بدن شما در حین ورزش شدید شروع به تولید اسید می کند، شروع به “احساس سوختگی” می کنید و از سر ناچاری سرعت خود را کاهش می دهید. او می‌گوید: «اما اگر بتوانید برای حفظ سرعت خود تمرین کنید و در عین حال سوزش عضلات را احساس کنید، بدن شما در نهایت یاد می‌گیرد که کمتر خسته شود.
دو نوع دویدن وجود دارد که می توانید در روزهای آستانه انجام دهید: تمرین سرعت یا دویدن تمپو.
تمرین سرعت در مورد انفجارهای سریع است که به شما آموزش می دهد تا کارآمدتر بدوید. پس از گرم کردن، دوی ۴۰۰، ۸۰۰ یا ۱۶۰۰ متر را تکرار خواهید کرد. برای مثال، ممکن است یک دویدن ۲۰ دقیقه ای، هشت تکرار ۴۰۰ متری با یک کار ریکاوری دو دقیقه ای بین هر ست و یک دویدن آرام آرام ۱۰ دقیقه ای انجام دهید. سرعت شما به مسافت بستگی دارد: برای ست های ۴۰۰ متر، سرعت هدف خود در نیمه ماراتن (GHMP) منهای ۵۰ ثانیه می دوید. برای ۸۰۰ متر، شما در GHMP منهای ۳۰ ثانیه می دوید. و برای ۱۶۰۰ متر، شما با GHMP منهای ۲۰ ثانیه می دوید. برای مثال اگر سرعت دویدن شما برای روز هدف ۴ دقیقه و سی ثانیه باشد، ست های ۱۶۰۰ متر را باید با سرعت ۴ دقیقه و ۱۰ ثانیه به انجام برسانید.
برای دویدن تمپو، با دویدن گرم کردنی شروع می‌کنید، به سرعتی که ۱۰ ثانیه سریع‌تر از سرعت هدفتان است برای چند کیلومتر بدوید، سپس سرد کنید. پیرس می‌گوید: «دوی تمپو دونده را قادر می‌سازد تا با سرعت بیشتری به دویدن ادامه دهد. و همچنین به دونده آموزش می دهد تا فراتر از منطقه راحتی خود به دویدن ادامه دهد، این همان کاری است که یک دونده باید در یک مسابقه انجام دهد. در پایان این دویدن ها باید احساس ناراحتی کنید. آنها قرار نیست آسان باشند!
۳. دویدن طولانی یا لانگ ران
ماندژ می‌گوید: «این مرحله اصلی هفته است، زیرا این دوهای طولانی‌تر هم قدرت و هم اعتماد به نفس را ایجاد می‌کنند. “این کمتر در مورد دویدن یک مسافت مشخص است و بیشتر در مورد کاردیوی ثابت و یکنواخت می باشد.” به علاوه، بدون دویدن طولانی که استقامت را افزایش می دهد، تمرینات سرعتی و دویدن های تمپو به تدریج شما را خسته خواهد کرد.
نکته کلیدی در هر یک از این تمرینات، کیفیت بیش از کمیت مایل است: روی تعداد مایل هایی که یک برنامه تمرینی نیاز دارد وسواس نداشته باشید. در عوض، بر روی نوع تلاشی که در آن کیلومترها انجام می دهید تمرکز کنید. ماندژ می‌گوید: «به این ترتیب، می‌توانید مطمئن شوید که از کمیت تمرینی که انجام می‌دهید، بهترین کیفیت را دریافت می‌کنید.
روزهای دیگر چطور؟
فقط به این دلیل که فقط سه روز در هفته می دوید به این معنی نیست که این تنها تمرینی است که باید انجام دهید. بدیهی است که کارهای دیگری که انجام می دهید بستگی به مدت زمانی دارد که دارید—شاید برای تمرینات بیشتر وقت داشته باشید اما برای پیشگیری از آسیب فقط می خواهید سه روز بدوید. یا ممکن است در روزهای دیگر هفته زمان اضافی در دسترس داشته باشید، اما زمان کافی برای تمرینات دویدن کامل ندارید.
اگر وقت دارید و می خواهید تمرینات هوازی بیشتری داشته باشید اما نمی خواهید بدن خود را تحت تاثیر دویدن قرار دهید، دوچرخه سواری آسان، شنا، قایقرانی یا تمرین الپتیکال را به آن اضافه کنید – «چیزی که از عضلات پا در حالت بدون ضربه استفاده می کند. هریسون می‌گوید، بارگذاری کم، زمان کمتر تحت کشش (ریتم بالاتر با مقاومت کم)، نوعی استقامت. این به شما در جنبه های هوازی و/یا چرخش پا در دویدن بدون ساییدگی و پارگی ناشی از ضربه زدن به پیاده رو کمک می کند.
یک روز تمرین قدرتی سنتی نیز مهم است، به خصوص که به تقویت عضلات و مفاصلی که برای ادامه حرکت به جلو نیاز دارید، کمک میکند – بنابراین اگر زمان زیادی ندارید، از تمرینات هوازی اضافی برای یک تمرین کل بدن صرفنظر کنید. هریسون می‌گوید: «دو تمرین قدرتی با تمرکز بر قدرت بالاتنه و پا و همچنین تمرین توان» ایده‌آل خواهد بود.
و، البته، شما می توانید یک روز تعطیل داشته باشید – “روزی برای استراحت و ریکاوری بدون تمرینات کراس یا هر شکل عمده دیگری از ورزش.” اما این بدان معنا نیست که شما فقط باید بنشینید و بعد از کار یک برنامه نتفلیکس را تماشا کنید. شاید شما ۱۵ دقیقه کار حرکتی یا یک جریان یوگای ترمیمی انجام دهید. ریکاوری فعال همچنان ریکاوری است—و می تواند به شما کمک کند تا دفعه بعد که می دوید عملکرد خود را بهینه کنید.
