آپساراساس کانگری یک: 7000 متری های صعود نشده

کوه‌های آپساراساس، که شامل آپساراساس کانگری یک می‌شود، در سیاچن موزتاق، زیرشاخه‌ای از قراقوروم شرقی قرار دارند. این مجموعه برخی از وحشی ترین کوه های جهان در این منطقه هستند که بسیاری از آنها به طور مشابه صعود نشده اند.

چین حدود 60 درصد سیاچن موزتاق و هند 40 درصد دیگر را در اختیار دارند. هند همچنین مدعی مناطق چینی است، در حالی که پاکستان نیز مدعی قلمرو تحت کنترل هند، به عنوان بخشی از درگیری سیاچن می باشد. این منطقه از نظر منظره خیره کننده است اما از نظر سیاسی، بسیار آشفته می باشد. چند سالی است که به کوهنوردان اجازه ورود به آنجا داده نمی شود، و این به توضیح اینکه چرا بسیاری از این قله ها صعود نشده اند کمک می کند.

جالب اینجاست که سیا در سیاچن به معنای “رز وحشی” است، زیرا این مکان پر از گل است. یخچال سیاچن با 72 کیلومتر طول، طولانی ترین یخچال در قراقوروم به شمار می رود. مجموعه ای از قله ها از جمله بالتورو کانگری، سالتورو کانگری، چومیک، ترام شهر، ترونگ و گروه آپساراساس آن را احاطه کرده است.

اولین کاشفان در سیاچن موزتاق

لانگاستف

در سال 1909، پزشک، کوهنورد و کاشف انگلیسی تام جورج لانگستاف، همراه با آرتور نو و اسلینگسبی از یخچال بیلافوند سیاچن بالا رفتند. این یخچال منبع اصلی رودخانه سالتورو است. لانگاستاف و همراهانش موفق شدند از بیلافوند لا (با نام مستعار سالتورو) عبور کنند. آنها در شمال یخچال، گروهی از قله‌ها را پیدا کردند که آن‌ها را ترام کنگری نامیدند. در آن زمان، این مکان کاملاً ناشناخته و بدون هیچ نقشه یا بررسی بود.

ورکمن ها

فانی بولاک ورکمن، جغرافی‌دان، نقشه‌بردار، کاشف و کوهنورد آمریکایی و همسرش ویلیام هانتر ورکمن، در سال‌های 1911 و 1912 کل منطقه یخچال سیاچن را با همراهی نقشه‌برداران و راهنمایان کوهستانی کاوش کردند. این تیم یخچال ترام شهر را کاوش کردند و از سیا لا عبور کردند.

Survey of India دو قله ترام کانگری، I و III را در سال 1911 بررسی و ثبت کرد. یک سال بعد، نقشه برداران همین کار را با ترام کانگری II انجام دادند. آردیتو دزیو در سال 1929 به عنوان عضوی از اکسپدیشن دوک اسپولتو به منطقه رفت. او چندین یخچال طبیعی منطقه را شناسایی نمود.

بلندترین کوه زیرشاخه سیاچن موزتاق قله 7441 متر ترام کانگری یک است و برجستگی آن 1682 متر می باشد. یک اکسپدیشن بزرگ ژاپنی از دانشگاه شیزوکا اولین صعود این کوه را در 12 آگوست 1975 انجام داد. آنها از خط الراس جنوبی ترام کانگری 2 بالا رفتند و سپس به قله اصلی رفتند.

آیا این فریم پلاستیکی می‌تواند مشکل عرق‌ کردن کوله‌ را حل کند؟

روپال، بلندترین دیواره جهان؛ روایت صعودهایی میان مرگ و افتخار

گروه آپساراساس

طبق گفته وب سایت Blankonthemap، آپسارا به معنای «پری» و sas به معنای «خانه» است. بنابراین آپساراساس، که از اساطیر هندی آمده است، به معنای چیزی شبیه «خانه پریان» می باشد.

به گفته سرتیپ تادانی کوهنورد هندی در گزارش خود برای The Himalayan Club، کوه های آپساراساس در شمال یخچال طبیعی ترام شهر قرار دارند. این کوهستان از یک توده بزرگ تشکیل شده است که از شرق به غرب امتداد دارد.

سردرگمی در مورد قله های آپساراساس

درست مانند قله لاپچه کانگ 2، صعود اولین کوهنوردان به این منطقه نیز باعث ایجاد سردرگمی درباره قله ای که آنان صعود کرده بودند شد. در این مورد، آنها نام قله ای که صعود کردند را آپساراساس یک گذاشتند اما بررسی ابرهارد جورگالسکی از سایت 8000ers.com مشخص کرد که آنان در واقع قله آپساراساس کانگری 2 را صعود کرده اند. تقریبا اکثر منابع لیست این قلل را به شکل گیج کننده ای منتشر کرده اند با این حال ما در اینجا به لیست جورگالسکی اتکا می کنیم:

• آپساراساس کانگری یک، کوهی مستقل با ارتفاع 7243 متر و برجستگی 607 متر. این کوه قبلا به اشتباه به عنوان آپساراساس 3 شناخته می شد.
• قله شمال شرقی به ارتفاع 7166 متر
• قله غربی به ارتفاع 7133 متر
• آپساراساس کانگری دو به ارتفاع 7241 متر. این کوه مستقل نیست و تنها 431 متر برجستگی دارد.
• قله شرقی به ارتفاع 7204 متر که قبلا به نام آپساراساس 2 شناخته می شد.
• قله جنوب غربی به ارتفاع 7124 متر

دو صعود آپساراس کانگری 2

قله 7241 متری آپساراساس کانگری II برای اولین بار در 7 آگوست 1976 توسط اعضای تیم دانشگاه اوزاکا صعود شد. ژاپنی ها از یخچال ترم شهر به آن نزدیک شدند و از طریق یال غربی قله جنوبی صعود کردند. خط الراس باریک برفی آنها را به دیواره یخی شیب دار هدایت کرد. پس از رسیدن به قله جنوبی، هشت کوهنورد به دلیل بدی آب و هوا به مدت یک هفته گیر افتادند. تنها پس از آن، زمانی که هوا باز شد، چهار کوهنورد موفق به صعود به آپساراساس کانگری 2 شدند.

در 18 سپتامبر 1980، کوهنوردان ارتش هند به رهبری سرتیپ تادانی دومین صعود آپساراساس کانگری 2 را از جبهه جنوب شرقی انجام دادند. علیرغم هوای بدی که در آن روز حاکم بود، آنها در دو گروه با فاصله هفت ساعت به قله رسیدند. آنها یخچال سیاچن را از له در نزدیکی لاداخ طی کرده بودند.

این گروه در محل اتصال یخچالهای ترام شهر، لولوفوند و سیاچن، بیس کمپ پیشرفته خود را ایجاد کرد. مجله آمریکایی آلپاین خاطرنشان کرد که “تعجب آور است که یک گروه از نیروی ارتش هند باید از خط آتش بس عبور می کرد و وارد منطقه ای می شد که عموماً به عنوان پاکستان شناخته می شود، اگرچه هندی ها با این موضوع مخالفت می کردند.” این امر به نوعی یک مانور سیاسی هم می توانست باشد.

آپساراساس کانگری 2 تنها قله فرعی در این کوهستان است که حداقل یک بار به طور رسمی صعود شده است. در همین حال، قله اصلی، آپساراساس کانگری یک، که از مرز منازعه آمیز هند و چین می‌گذرد، صعود نشده است.