دنیای کوهنوردی سایر مجامع بشری خاکستری است. این نیز اشکلات خود را دارد و یکی از آنها هم تقلب در کوهنوردی می باشد. انواع و اقسام تقلب و حقه بازی مانند دستکاری مسیر، دروغ در سبک، رسیدن و نرسیدن به قله، اولین نفر بودن یا نبودن، حدنصاب و… با انگیزه هایی مانند شهرت، دستیابی به درآمد یا هر چیز دیگری رخ داده که در اینجا به ۶ مورد از مشهورترین آنها می پردازیم:
کریستین استنگل – اسکای رانینگ کی۲ (۲۰۱۰)
به نقل از اکتیو تایم کریستین استنگل، کوهنوردی اتریشی به عنوان یک اسکای رانر خود را مطرح کرد. از صعودهای که وی انجام داد یا لااقل ادعا کرد که انجام داده است، می توان به صعود ۷ قله ۷ قاره به صورت کمباین در مدت زمان ۵۸ ساعت و ۴۵ دقیقه اشاره کرد. اگر در همینجا توقف می کرد شاید هیچ کس سوالی نمی پرسید، اما این تلاش وی برای اسکای رانینگ کی۲، دومین کوه بلند جهان بود که باعث شد همه ابروها را بالا بیاندازند. در طول فصل دشوار صعود سال ۲۰۱۰ که در آن دو کوهنورد در کی۲ جان خود را از دست دادند، استنگل ادعا کرد که در مدت زمان ۷۰ ساعت از بیس کمپ به قله صعود کرده و بازگشته است. تنها چیزی که وی برای اثبات داشت تنها یک عکس بود که به قول خودش در قله گرفته شده بود. با این حال تحت فشار شکاکانی که متوجه اختلافات داستان و عکس او شدند، اعتراف کرد که به دلیل هیپوکسی در ارتفاع زیاد، کل ماجرا را به صورت توهم دیده است. نیازی به گفتن نیست که هیچ کس در جامعه کوهنوردی به ادعای وی پیرامون رکورد صعود ۷ قله ۷ قاره باور ندارد.
اوه-اون سان کوهنورد قلل ۸۰۰۰ متری (۲۰۰۹)
تا سال ۲۰۰۹ هیچ زنی نتوانسته بود به ۱۴ قله بالاتر از ۸۰۰۰ متری چهان صعود کند. اما در آن سال اوه-اون سان ظاهرا توانست رقیب اسپانیایی خود، ادورنه پاسابان را شکست دهد تا اولین زنی باشد که به این دستآورد رسیده است. وی به سرعت توسط رییس جمهور وقت کره جنوبی مورد تقدیر قرار گرفت. اما مشکل در آخرین قله نبود. اون سان در واقع در زمان صعود به کانگچنجونگا سومین کوه بلند جهان به دلیل خرابی هوا در حدود ۱۰۰ متری قله متوقف شده بود. دو نفر از سه شرپای همره وی نیز ادعای او در مورد صعود به قله را رد کردند و نهایتا خانم سان با وجود توانمندی بالا به دلیل عدم صداقت زیر سوال رفت.
فردریک کوک – دنالی و قطب شمال (اوایل دهه ۱۹۰۰)
کوک دو ادعای بزرگ در زمان خود انجام داد که هیچ کدام از آنها را نتوانست اثبات کند. وی در سال ۱۹۰۶ یک هیات اعزامی برای صعود به بلندترین قله امریکای شمالی یعنی دنالی تشکیل داد. عکسی نیز به عنوان عکس صعود قله توسط وی منتشر شد. تنها مشکل این بود که نه عکس وی و نه هیچ کدام از پرونده های ارایه شده تصویر واقعی قله دنالی را نشان نمی داد. در حقیقت قله ای که او صعود کرده بود، در فاصله ۳۰ کیلومتری دنالی قرار دارد. ادعای دیگر کوک هم رسیدن به قطب شمال به عنوان اولین گروه بود که آنهم به همین شکل بی سند باقی ماند.
چزاره مائستری – سره توره (۱۹۵۹)
سره توره در پاتاگونیا با ارتفاع بیش از ۳۰۰۰ متر تقریبا یک برج کاملا عمودی به شمار می رود که توسط یک قارچ یخی پوشانده شده است. این به هیچ عنوان یک صعود آسان نیست. در سال ۱۹۵۹ هنوز یکی از کوههای صعود نشده بود. در حالی که اورست چند سال قبل از آن صعود شد. چزاره مائستری کوهنورد ایتالیایی بخشی از تیم ۳ نفره بود که قصد داشت اولین نفر در قله باشند. آنها تا حدودی بالا رفتند، یکی از اعضای تیم به عقب برگشت و مائستری با همطناب خود تونی ایگر به صعود ادامه داد. به گفته مائستری آنها به قله رسیدند اما تنها دلیل حرف او بود. او مدعی شد که در طول مسیر ایگر به دلیل بهمن کشته شده و دوربین حاوی مدارک عکاسی را برده است. صعودهای بعدی هیچ مدرکی مبنی بر صعود وی پیدا نکردند و هنگامی که بالاخره در سال ۲۰۰۵ این کوه از مسیر مورد ادعای مائستری صعود شد، مشخص شد که از ادعای وی کاملا متفاوت است.
کی۲ صعود کثیف (۱۹۵۴)
در سال ۱۹۵۴ بوناتی جوانترین عضو تیم اعزامی ایتالیایی به کی۲ بود که توسط آردیتو دسیو سازماندهی می شد. در ۳۱ جولای دو عضو تیم لینو لاسیدلی و آچیل کامپاگنونی به قله دست می یابند و اولین صعود این کوه را رقم می زنند. اما در آنجا اتفاقی روی می دهد که ابتدا بوناتی به خاطر آنها مورد انتقاد قرار می گیرد. اما پس از حدود ۵۰ سال حقیقت فاش می شود و معلوم می گردد که لاسیدلی و کامپاگنونی دروغ گفته اند.
در جریان این صعود بوناتی و امیر مهدی ، مسئولیت حمل کپسولهای اکسیژن کمکی را به کمپ نه برای تلاش لاسیدلی و کامپاگنونی داشتند. لاسیدلی و کامپاگنونی کمپ نه را بالاتر از جایی که قرار تیم بود برپا می کنند. بوناتی و امیر مهدی در تاریکی به محل کمپ قرار می رسند و آنرا نمی یابند. در اینجا حال مهدی مناسب نیست و تاریکی شب اجازه پیدا کردن کمپ را نمی دهد. آنان مجبور می شوند تا در ارتفاع ۸۱۰۰ متری و در دمای منفی سی درجه بدون کیسه خواب و چادر در هوای آزاد بیواک کنند. این تقلب در کوهنوردی به قیمت انگشتان پای مهدی تمام شد.
تومو چزن – رخ جنوبی لوتسه (۱۹۹۰)
به نقل از ال پایس در سال ۱۹۹۰، کوهنورد اسلونیایی تومو چزن ادعا کرد که رخ جنوبی لوتسه، چهارمین کوه مرتفع جهان را افزایش داده است. این بزرگترین شاهکاری بود که تا به حال دنیای کوهنوردی به خود دیده بود، اما وی بیان کرد که هیچ عکسی برای اثبات ندارد. با این حال، پس از آن تعدادی عکس ارایه داد که بعدا مشخص شد مربوط به کوهنوردانی بوده که سالهای قبل روی مسیر تلاش کرده اند.
در سال ۲۰۱۵، محقق فرانسوی رودولف پوپیر موفق شد دروغ دوم اسلوونیایی را فاش کند: عکس های گرفته شده با لنزهای تله فوتو توسط یکی از دوستان چزن در کمپ اصلی لوتسه گرفته نشده بود، بلکه مربوط به مکانی دیگر بودند. این گونه یک تقلب دیگر در کوهنوردی شناسایی شد.
سلام عرض ادب و احترام
کمال تشکر دارم از ارزانی بی منت عشق و پاکی شما نیاز هست بخونیم، بدونیم و آگاه باشیم
درود استاد. سپاس از لطفتان.