برای اکثر دونده ها، ماراتن طولانی ترین مسافتی است که می دوند، اما برای کیلیان جورنت، اسکای رانر و قهرمان اولترا ماراتن فرانسوی، این شاید یک دوی متوسط باشد. کیلیان در بسیاری از کوهها صعودهای سرعتی جالبی انجام داده است. او همچنین یکی از بهترین دونده های بالای صد مایل جهان می باشد.
همانطور که به نظر میرسد، مسابقه دادن در یک فوق ماراتن یا تلاش برای ثبت رکورد در کوه اورست به سطح بالای بدنی، قدرت روحی و استعدادهای جسمی بی نظیری نیاز دارد. اما به نظر کیلیان جورنت این کار سرراستی است. رژیم مملو از کربوهیدرات، خوردن غذا در زمان گرسنگی و نوشیدن در زمان تشنگی. استراحت درست و کافی. به نظر او این کافی خواهد بود.
سوال: در دوره همه گیری به غیر از نوشتن کتابت چکار می کردی؟
برنامه روزانه خیلی تغییر نکرده است. با اینکه مسابقات لغو شده، اما تمرینات بر روال معمول ادامه دارد. بیشتر تمریناتم را در صبح و بعد از ظهر انجام می دهم.
یک جلسه عادی تمرین برای شما چگونه است؟
ساعت 6 یا 7 صبح از خواب بیدار میشوم، یک صبحانه کوچک می خورم و یک تمرین طولانی انجام می دهم. این می تواند یک روز طولانی درکوهستان_6 یا هفت ساعت- یا ممکن است دو ساعت تمرین در زمین های مسطح تر باشد که روی سرعت بیشتر کار خواهم کرد. بعد از ظهر نیز یک دویدن کوتاه یک ساعته یا دوچرخه سواری دارم.
چگونه درباره تمرینات روزانه تصمیم می گیرید؟
خب، حدود 12-13 سال است که خودم مربی هستم و فهمیدم که چه چیزی برای من مفید است. من بسته به اینکه چه اهدافی داشته باشم، برنامه ریزی می کنم و این میتواند یک مسابقه مسافت یا یک برنامه صعود باشد. و به غیر از این هم به برنامه خودم پایبندم. دوشنبه، نرم دوی- سه شنبه، اینتروال کوتاه-چهارشنبه، یک روز آسان دیگر. پنج شنبه، تمرکز بیشتر روی قدرت. جمعه، اینتروال طولانی. شنبه، دویدن مسافت. یک شنبه، یک روز طولانی در کوهستان. البته اگر هوا خوب باشد، پنج شنبه نیز برای کوهپیمایی طولانی خواهم رفت.
از کجا متوجه میشوید که بیش از حد تمرین نکرده اید؟
ورزشکاران نخبه از این نظر بسیار بد هستند. اگر شما یک ورزشکار برتر می شوید، به این دلیل است که درد زیادی را می پذیرید. مشکل این است که وقتی احساس ناراحتی برای مدت طولانی تحمل شود، دیگر علایم را به سختی درک خواهید کرد. اما اگر پنج روز است که انگیزه ندارید، به معنای آن است که بدنتان می خواهد چیزی به شما بگوید. اگر در عضلات درد ایجاد شود باز هم شرایط مهم است. در اینجاست که باید بازگردید و به برنامه تمرینی خودتان نگاهی کنید. ما اغلب بیش از حد فشار می آوریم.
شما در کتابتان درباره مدت زمان طولانی که در رژیم خود می گذرانند، می نویسید و اینکه چرا این واقعا مضر است. می توانید منظورتان را توضیح دهید؟
پیشرفت همیشه یک خط مستقیم نیست. بالا و پایین دارد. گاها شما سخت تمرین می کنید و پیشرفت نمی کنید که ناامیدکننده خواهد بود. بنابراین فکرتان به کار می افتد و به سراغ میانبرها می روید. یکی از این راهها کاهش وزن بدن است. برای رسیدن به این هدف نیز کمتر غذا می خورید. اما وقتی تصویر بزرگ را ببینید اشتباه است. اگر انرژی کمتری دریافت کنید، عضلات شما در حال ساخت نیستند و سیستم اسکلتی شما شکننده تر می شود. حتی اگر برای مدت زمان بسیار کوتاهی راه حل خوبی به نظر برسد، در بلندمدت، از نظر جسمی و روانی می تواند مشکل ایجاد کند.
شما در رژیم خود کالری را حساب نمی کنید. چه مواردی را مدنظر قرار می دهید؟
بله، آنچه را می خورم حساب نمی کنم. وقتی گرسنه باشم، غذا می خوردم. برای مسابقه اما متفاوت است و در این شرایط کالری را محاسبه می کنم. من به طور معمول کربوهیدارتهای زیادی می خورم، زیرا بدن به آنها نیاز دارد. بنابراین ماکارونی، برنج، سیب زمینی، نان…همچنین سبزیجات..سعی می کنم غذاهایی بخورم که فرآوری نشده باشند.
رژیم غذایی خود را چگونه قبل از یک مسابقه بزرگ یا صعود شاخص تنظیم می کنی؟
رژیم من بیش از حد تغییر نمی کند. بعضی از ورزشکارها اعتقاد دارند که قبل از مسابقه باید کربوهیدارت بسیار بیشتری خورد، اما این کار میتواند باعث به هم ریختن معده شود. من معمولا به سراغ مقداری پاستا یا سیب زمینی یا برنج بیشتر می روم. اینها چیزهایی هستند که با سیستم گوارش من تداخل نمی کنند.
در زمان مسابقه های طولانی سعی می کنم، دریافت سیصد کالردی در هر ساعت را حفظ کنم. اما در زمان صعودهای بلند، حمل غذای زیاد می تواند دشوار باشد. بنابراین باید وزن مواد غذایی را کنترل کرد. همچنین در زمان فعالیت بیشتر از کربوهیدرات های ساده استفاده می کنم که راحتتر جذب می شوند. سپس در بازگشت به خانه یا کمپ سایر مواد غذایی را به بدنم می رسانم.
در مورد آب اما شرایط قدری سختتر می شود. حمل آب آسان نیست اما می توان دو لیتر را برای یک برنامه چند ساعته در نظر گرفت.
اهمیت خواب چقدر است.
زمان استراحت به طور کلی اهمیت ویژه ای دارد، اما خوابیدن برای ورزشکاران شاغل گاها سخت است. ما به استراحت نیاز داریم تا ریکاوری ایجاد شود. من حدود 7 ساعت در شبانه روز می خوابم و این زمان برای من کافیست.
منبع: GQ – ترجمه توسط موج کوه
