آلپینیست فرانسوی بنوا شامو رکورد سریع ترین صعود K2 بدون اکسیژن کمکی را در اختیار دارد. در 5 ژوئیه 1986، تنها چند هفته پس از انفرادی برود پیک، شامو قله 8611 متری کی2 را از طریق آبروزی در 23 ساعت از بیس کمپ به قله صعود کرد. او این صعود را به صورت انفرادی انجام داد.
اما آیا با توجه به رکوردهای جدید گزارش شده در این فصل، هنوز هم شامو تاج رکورد سرعت در کی2 را بر سر دارد؟
آماده برای ماجراجویی بعدی
چالش
در 27 ژوئیه 2022، دو شرپای نپالی اعلام کردند که قصد صعود سریع روی K2 را دارند. آنها نام چالش خود را “Speed Breaker” گذاشتند. برای صعود یال آبروزی در نظر گرفته شد.
لاکپا دندی و مینگما پوستری را منتشر کردند که در آن هر یک دیگری را به چالش می کشید. آنها همچنین ردیابهای خود را در رسانه های اجتماعی به اشتراک گذاشتند تا مردم بتوانند صعود آنها را به صورت لحظه ای دنبال کنند.
لاکپا دندی به Everest Chronicle گفت: «این آزمایش نهایی فیزیولوژی انسان خواهد بود. ما قطعاً میخواهیم رکورد را بشکنیم، اما این مهارتهای بدنی و کوهنوردی ما را نیز محک میزند. اگر موفق شویم، این رکورد جهانی سرعت صعود از کوه وحشی نیز خواهد بود.
کوهنوردان بیشتری وارد مسابقه می شوند
اندکی بعد، آژانس دیگری اعلام کرد که یکی از شرپاهای آنها به نام چیرینگ شرپا نیز قصد دارد رکورد سرعت را ثبت کند. چند ساعت بعد، مینگما جی گزارش داد که بنجامین ودرینز، کوهنورد فرانسوی نیز صعود سریعی به K2 انجام خواهد داد، اگرچه ودرینز این را تایید نکرده بود.
قرار نبود کار آسانی باشد. ریزش سنگ دائمی در مسیر وجود دارد و هر بار که یک نفر صعود می کند، زندگی در خطر است. عبور از باتل نک در ارتفاع بیش از 8000 متر مانند بازی رولت روسی است، زیرا تهدید دائمی سراک بزرگ در مسیر است.
بلافاصله پس از آن، مطبوعات داستان را پخش کردند و بنوا شامو به عنوان فردی که باید شکست داده شود، مطرح شد. چیزی که به اندازه کافی مورد بحث قرار نگرفت این بود که آیا هر یک از رقبا قرار است با یا بدون اکسیژن مکمل صعود کنند.
ودرینز مرموز
بر اساس اطلاعاتی که هنوز توسط کوهنورد فرانسوی تایید نشده است، ودرینز اخیراً صعود بسیار سریعی به قله برودپیک انجام داده است. او در 7 ساعت و 28 دقیقه بدون اکسیژن اضافی به قله رسید. در صورت تایید، زمان او رکورد سرعت قبلی را می شکند. بر اساس این اطلاعات احتمال دارد این کوهنورد کی2 را نیز بدون اکسیژن کمکی امتحان کند.
آنچه ما می دانیم
تا 28 جولای، زمان برخی از کوهنوردان را می دانستیم. چرینگ شرپا سریعترین صعود را انجام داده بود و از کمپ اصلی به قله در 12 ساعت و 20 دقیقه و 23 ثانیه صعود کرد. حرکت چرینگ از 27 جولای ساعت 16:30 از بیس کمپ آغاز شد و در 28 جولای در ساعت 4:50 صبح به قله رسید.
مینگما دیوید شرپا در 14 ساعت و 22 دقیقه به قله رسید. ما دقیقاً زمان لاکپا دندی را نمی دانیم زیرا ردیاب او در کمپ 2 کار نمی کرد، و ما هنوز چیزی در مورد زمان بنجامین ودرینز نمی دانیم.
رکورد جدید سرعت؟
چرینگ هرگز به شامو اشاره نکرد و قصد نداشت صعود کوهنورد فرانسوی در سال 1986 را نادیده بگیرد. با این حال، علیرغم وجود هیچ اطلاعاتی در مورد استفاده از اکسیژن کمکی، کلمه “رکورد” به زودی در مطبوعات و شبکه های اجتماعی پخش شد. انجمن ملی راهنمای کوهستان نپال (NNMGA) به زودی ادعا کرد که صعود 12 ساعته و 20 دقیقه ای چیرینگ یک “رکورد صعود برای تمام دوران” است.
این بدان معناست که چیرینگ شرپا و مینگما دیوید رکورد سرعت بنوا شاموای فقید را بهبود داده اند. اما این مقایسه بدون دانستن اینکه چه کسی از اکسیژن کمکی استفاده کرده است، موجه محسوب نمی شود.
کاپشن حرفهای برای صعودهای حرفهای
شرپا چیرینگ پاسخ می دهد
چیرینگ شرپا نهایتا تایید کرد که از ارتفاع 6700 متری از اکسیژن کمکی استفاده کرده است. مینگما دیوید نیز احتمالا از اکسیژن کمکی استفاده کرده، اما این موضوع همچنان تایید نشده است.
صعود با اکسیژن کمکی شرایط یک صعود را به کلی تغییر می دهد. پس در حقیقت نمی توان رکوردهای سرعتی جدید را با رکورد شامو مقایسه کرد و اینها را باید در کلاسهای متفاوت طبقه بندی نمود. البته این به معنای بی ارزش شدن رکوردهای جدید نیست.
ایجاد تمایز آسان است. سریعترین صعود کی2 بدون اکسیژن کمکی همچنان به بنوآ شامو در سال 1986 تعلق دارد. سریعترین صعود با اکسیژن کمکی نیز توسط چیرینگ شرپا انجام شده است.
کرت دیمبرگر او را «بنوآ، سریع» نامید. صعود سریع Chamoux در K2 در یک فصل تابستان غم انگیز در سال 1986 رخ داد. سیزده کوهنورد در شرایط مختلف جان باختند. او با استفاده از مسیر هم تیمی هایش و مسیر آماده شده صعود کرد. صعود سریع بدون O2 او در کتاب جیم کوران، K2: پیروزی و تراژدی، به خوبی توضیح داده شده است.
شامو در 34 سالگی در نزدیکی قله کانگچنجونگا در 6 اکتبر 1995 ناپدید شد.
سبک بدو، سریعتر بدو
شرپا چیرینگ
چیرینگ قدرتمند موفق شد دو بار در یک هفته قله کی2 را صعود کند. او ابتدا مشتریان خود را در 22 جولای به قله هدایت کرد. سپس در 28 ژوئیه صعود سریعش را به انجام رسانید. او با استفاده از اکسیژن کمکی بیس کمپ-قله-بیس کمپ را در زمان فوق العاده 20 ساعت و 18 دقیقه به پایان رساند.
چیرینگ اولین بار در حالی که 16 ساله بود به قله اورست صعود کرد. سه سال بعد در سن 19 سالگی در کی2 کار می کرد و به قله نیز صعود نمود. بر اساس اطلاعات موجود چیرینگ همچنین در مسابقات سنگنوردی نپال هم شرکت کرده و یک اسکی باز خوب هم هست.
مینگما دیوید شرپا
همچنین باید به مینگما دیوید شرپا اشاره کرد که به پنجمین صعود خود در K2 دست یافت. او مانند چیرینگ دو بار در این فصل K2 را صعود کرد، ابتدا در 22 ژوئیه تیمش را هدایت کرد و سپس در صعود سرعتی خود در 28 جولای انجام داد.
مینگما دیوید شرپا اکنون رکورد بیشترین صعود K2 را در اختیار دارد. وی در حال حاضر جوانترین فردی است که تمام 14×8000 را صعود کرده است و در میان صعود کنندگان تیم زمستانی K2 نیز قرار داشت. بیشتر صعودهای او به دلیل وظایفش به عنوان راهنما با اکسیژن کمکی بوده است.
لاکپا دندی شرپا
لاکپا دندی شرپا بیشتر به خاطر سه بار صعود به اورست در 10 روز در سال 2018 شناخته شده است. با این حال، او قله مختلف هشت هزار متری را 29 بار صعود کرده است که اکثر آنها با اکسیژن کمکی در حین کار بود.
بنجامین ودرینز
بنجامین ودرین یک راهنمای فرانسوی طرفدار کوهستان و اهل بریانکن فرانسه است. او معمولاً بدون اکسیژن مکمل صعود می کند. صعود 7 ساعته و 28 دقیقه ای او به برود پیک، بدون O2 یا باربر در ارتفاع بالا، اولین بازی عالی 8000 متری بود.
بنجامین با وجود جوانی تجربه زیادی دارد. او بخشی از گروهی بود که به اولین صعود زمستانی به سبک آلپاین از Directtissima Harlin در شمال ایگر دست یافت. او همچنین دو مسیر دشوار دیگر رو به شمال، Directe de l’Amitie در Jorasses و Gogna-Cerutti، در شمال Matterhorn را در پیش گرفت. پاییز گذشته، او با چارلز دوبولوز، مسیر دشواری را در چاملنگ (7319 متر) باز کرد.
ما منتظر جزئیات صعود او به K2 هستیم. والبته اطلاعات صعود برودپیک نیز همچنان تایید نشده است.
زمینه مناسب
واضح است که اکسیژن مکمل تفاوت زیادی در سرعت یک کوهنورد ایجاد می کند. بدون اکسیژن بالای 8500 متر، یک فرد به طور متوسط حدود 30 متر در ساعت صعود می کند. از ارتفاع 8000 متری تا حدود 8500 متری، یک کوهنورد شروع به کاهش سرعت می کند، اما از ارتفاع 8500 متری، تأثیر آن بسیار بیشتر است.
قبل از 8500 متری، کوهنوردان به طور قابل توجهی سریعتر هستند. آنها می توانند با سرعت 50-60 متر در ساعت صعود کنند و اگر مسیرآسان باشد، 70-80 متر در ساعت و حتی 100 متر در ساعت هم دور از ذهن نیست. اما 30 متر در ساعت برای 150-200 متر آخر در بالای 8500 متر معمول است. اگر مسیرسخت تر باشد، این کاهش سرعت می تواند در ارتفاع پایین تر از کوه اتفاق بیفتد.
سرعت صعود به آب و هوا، زمین و اینکه آیا مسیر از قبل باز است نیز بستگی دارد. بنابراین، مقایسه زمان ها همیشه منطقی نیست. فراموش نکنیم که به قول معروف دیوید لاما، «کرنومتر بخشی از تجهیزات کوهنوردی نیست».
