شین اسپلینت چیست: علائم، عوارض و درمان

اصطلاح “شین اسپلینت” دردی را توصیف می کند که در جلوی ساق پا، در استخوان ساق پا احساس می شود. این درد در ساق پا بین زانو و مچ پا متمرکز می شود. این عارضه در پزشکی به عنوان سندرم استرس تیبیا داخلی (MTSS) معرفی کند.

شین اسپلینت اغلب افرادی را که فعالیت بدنی متوسط تا سنگین دارند، تحت تاثیر قرار می دهد. اگر در فعالیت‌های بدنی شدید یا ورزش‌هایی مانند دویدن، کوهنوردی، تنیس، راکت‌بال، فوتبال یا بسکتبال شرکت می‌کنید، ممکن است احتمال ابتلا به شین اسپلینت در شما افزایش یابد.

گاهی اوقات درد ساق پا می تواند آنقدر شدید باشد که باید فعالیت را متوقف کنید.

شین اسپلینت یک اختلال استرس تجمعی است. تپش مکرر و استرس روی استخوان‌ها، ماهیچه‌ها و مفاصل ساق پا مانع از آن می‌شود که بدن شما بتواند به طور طبیعی خود را ترمیم و بازیابی کند.

انواع شین اسپلینت

مشهورترین نوع شین اسپلینت را می توان همان شکستگی های استرسی استخوان ساق پا در نظر گرفت. با این حال سه دسته کلی برای این عارضه معرفی شده است:

• سندرم کمپارتمان
• سندرم استرس تیبیا داخلی
• شکستگی استرس تیبیا

مردم اغلب به اشتباه معتقدند که شین اسپلینت واقعی فقط به یکی از این موارد محدود می شود. به عنوان مثال، سندرم استرس میانی تیبیا – تحریک و تحلیل استخوان ساق پا، و/یا بافت نرم اطراف آن – احتمالاً همان چیزی است که اکثر متخصصان این روزها فکر می‌کنند شین اسپلینت این روزها است و احتمالاً شایع‌ترین نوع درد ساق پا است. اما قطعا این تنها نوع نیست.

یکی از مشکلات ورزشی رایج در این قسمت از پا گرفتگی نقطه ماشه ای در عضله تیبیالیس قدامی ساق پا است که بعضا شناسایی نشده و می تواند منشا درد در ساق پا باشد.

کلستروم یا آغوز گاوی؛ مکمل طبیعی برای عملکرد ورزشی

نقش جزئیات کوچک در رسیدن به بهترین نتیجه ورزشی

علل ایجاد شین اسپلینت

درد مرتبط با شین اسپلینت ناشی از نیروی بیش از حد بر روی استخوان ساق پا و بافت هایی است که استخوان ساق پا را به عضلات اطراف آن متصل می کند.

نیروی بیش از حد باعث تورم ماهیچه ها و افزایش فشار بر روی استخوان می شود که منجر به درد و التهاب می شود.

شین اسپلینت همچنین می تواند ناشی از واکنش های استرسی به شکستگی استخوان باشد. کوبیدن مداوم می تواند باعث ایجاد ترک های جزئی در استخوان های پا شود. اگر زمان استراحت به بدن داده شود، می تواند ترک ها را ترمیم کند.

با این حال، اگر بدن زمانی برای استراحت نداشته باشد، ترک‌های ریز می‌توانند منجر به شکستگی کامل یا شکستگی استرسی شوند.

چه کسانی در خطر ابتلا به شین اسپلینت هستند؟

فعالیت‌ها و ویژگی‌های فیزیکی مختلف می‌تواند شما را در معرض خطر ابتلا به شین اسپلینت قرار دهد. عوامل خطر عبارتند از:

• یک ناهنجاری آناتومیک (مانند سندرم کف پای صاف)
• ضعف عضلانی در ران یا باسن
• عدم انعطاف پذیری
• تکنیک های تمرینی نادرست
• دویدن در سراشیبی
• دویدن روی سطح شیبدار یا زمین ناهموار
• اجرا بر روی سطوح سخت مانند بتن
• استفاده از کفش های نامناسب یا فرسوده برای دویدن یا ورزش کردن
• شرکت در ورزش هایی که توقف و شروع سریع دارند (مانند فوتبال یا اسکی در سراشیبی)

همچنین زمانی که عضلات و تاندون‌های ساق پای شما خسته هستند، شین اسپلینت‌ها بیشتر اتفاق می‌افتد. زنان، افراد با کف پای صاف یا قوس‌های سفت، ورزشکاران، سربازان و رقصنده‌ها همگی در معرض خطر بیشتر ابتلا به شین اسپلینت هستند.

علائم شین اسپلینت

افراد مبتلا به شین اسپلینت برخی از علائم زیر را تجربه خواهند کرد:

• درد مبهم در قسمت جلوی ساق پا
• دردی که در حین ورزش ایجاد می شود
• درد در دو طرف استخوان ساق پا
• درد عضلانی
• درد در امتداد قسمت داخلی ساق پا
• حساسیت یا درد در قسمت داخلی ساق پا
• تورم در ساق پا (معمولاً خفیف، در صورت وجود)
• بی حسی و ضعف در پاها

اگر شین اسپلینت شما به روش های درمانی رایج پاسخ نمی دهد یا اگر هر یک از علائم زیر را تجربه می کنید به پزشک مراجعه کنید:

• درد شدید در ساق پا پس از سقوط یا تصادف
• ساق پا که احساس گرما می کند
• ساق پا که به وضوح متورم شده است
• درد در ساق پا حتی زمانی که در حال استراحت هستید

شین اسپلینت چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک شما معمولاً می تواند در طول معاینه فیزیکی، شین اسپلینت را تشخیص دهد. آنها از شما در مورد انواع فعالیت های بدنی که در آن شرکت می کنید و اینکه چند وقت یکبار آنها را دنبال می کنید می پرسند.

پزشکان ممکن است آزمایش‌های تشخیصی مانند اسکن تصویربرداری و اشعه ایکس را در صورت مشکوک بودن به شکستگی استخوان یا شرایطی غیر از شین اسپلینت تجویز کنند.

درمان شین اسپلینت

درمانهای خانگی

شین اسپلینت به طور معمول نیاز به استراحت از برخی فعالیت های بدنی دارد و باید به پای خود زمان ریکاوری کافی بدهید. این ناراحتی معمولاً طی چند ساعت یا حداکثر در چند روز با استراحت و فعالیت محدود به طور کامل برطرف می شود.

مدت زمان توقف پیشنهادی معمولاً حدود دو هفته است. در طول این مدت، می توانید به ورزش یا فعالیت هایی بپردازید که احتمال آسیب بیشتر به پاهای شما کمتر است. این فعالیت ها شامل شنا یا پیاده روی است.

پزشک اغلب به شما توصیه می کند که موارد زیر را انجام دهید:

• پاهای خود را بالا نگه دارید.
• برای کاهش تورم از کمپرس یخ استفاده کنید.
• یک ضد التهاب بدون نسخه مانند ایبوپروفن (Advil) یا ناپروکسن سدیم (Aleve) مصرف کنید.
• باندهای فشاری الاستیک بپوشید.
• از لوازم ماساژ و ریکاوری مانند فوم رول برای ماساژ ساق پا استفاده کنید.

قبل از شروع مجدد هر فعالیتی با پزشک خود مشورت کنید. گرم کردن قبل از ورزش نیز راه خوبی برای پیشگیری از درد خواهد بود.

عمل جراحی

جراحی به ندرت برای درمان شین اسپلینت استفاده می شود. با این حال، اگر شین اسپلینت شما باعث درد شدید می شود و علائم بیش از چندین ماه طول می کشد، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند.

این جراحی به نام فاشیوتومی شناخته می شود. در این روش، پزشک بریدگی های کوچکی در بافت فاسیای اطراف عضلات ساق پا ایجاد می کند. این به طور بالقوه می تواند بخشی از درد ناشی از شین اسپلینت را تسکین دهد.

راهکارهای پیشگیری از شین اسپلینت

اقداماتی که می توانید برای جلوگیری از ابتلا به شین اسپلینت انجام دهید عبارتند از:

• پوشیدن کفش های دویدن که سایز مناسبی دارند و پشتیبانی خوبی ارائه می دهند
• استفاده از کفی کفش ضربه گیر
• اجتناب از ورزشی روی سطوح سخت، شیبدار یا زمین ناهموار
• افزایش تدریجی شدت ورزش
• گرم کردن قبل ورزش
• انجام تمرینات کششی مناسب
• انجام تمرینات قدرتی به خصوص تقویت عضلات دوقلو
• ورزش نکردن درزمان درد
• متنوع سازی تمرینات و تقویت تمام گروه های عضلانی

در صورت بروز درد شدید عضلانی یا سایر علائم فیزیکی، باید از هرگونه برنامه ورزشی شدید خودداری کنید.

تمرینات کششی و تقویتی

تقویت عضلات ساق پا و عضلات لگن، به ویژه عضلات ابداکتر ران مهم است.

ساق پا پله

تقویت عضلات ساق پا می تواند با قرار دادن انگشتان پا روی لبه حاشیه یا پله و انتقال وزن به یک پا انجام شود. سپس به آرامی خود را پایین بیاورید و دوباره خود را بالا ببرید. این کار را 25 بار تکرار کنید. این کار ماهیچه های ساق پا را تقویت می کند و به جلوگیری از شین اسپلینت کمک می نماید.

تقویت لگن با حرکت صدف

تمرین برای تقویت عضلات ران با دراز کشیدن به پهلو و پاها در کنار هم انجام می شود. لگن را به سمت بیرون بچرخانید و دوباره به عقب برگردید و 25 بار تکرار کنید. قرار دادن کش ورزشی در اطراف زانو باعث تقویت بیشتر عضلات می شود.