اکثر افراد به قلل ۸۰۰۰ متری در نپال توجه می کنند و به خصوص اورست در مرکز این توجه قرار دارد. با این وجود این کشور دارای صدها قله است که می تواند تجربه کوهنوردی گرانبهایی در اختیار یک کوهنورد قرار دهد. همچنین بسیاری از چالش های کوهنوردی در قلل ۷۰۰۰ متری هیمالیا هنوز پابرجا هستند که نیاز به کوهنوردان توانمندی برای صعود خواهند داشت. در ادامه به معرفی بهترین کوههای ۷۰۰۰ متری در نپال می پردازیم که می تواند هدف بعدی شما باشد.
بارونتسه
بررسی اجمالی:
- ارتفاع: ۷۱۲۹ متر / ۲۳۳۸۹ فوت
- قله هم هوایی: مراپیک ۶۴۷۶M
- سطح تجربه کوهنوردان: سطح متوسط / پیشرفته
- مکان: پارک ملی ماکالو بارون
- فصل صعود: مارس-مه یا سپتامبر – نوامبر
- تعداد کل روز: ۳۲ روز
- درجه سختی: AD+/ 4 (اطلاعات درجه بندی آلپاین/تناسب اندام)
- محل اقامت: بیس کمپ و ۲ کمپ در مسیر استاندارد
این قله دقیقاً بین لوتسه و ماکالو قرار دارد و سایر قله‌های هیمالیا در دو طرف آن کشیده شده‌اند.
تیم‌ها معمولاً ازمراپیک (۶۴۷۶ متر/۲۱۲۴۶ فوت) صعود می‌کنند تا هم هوا شوند که در همان منطقه قرار می‌گیرد و به کوهنوردان فرصت عالی برای آماده شدن به منظور صعود بارونتسه می‌دهد. هنگامی که اردوهای تیم کوهنوردی در بیس کمپ راه اندازی شد، پس از روز پوجا ، صعود واقعی آغاز می شود. بارونتسه از مسیرهای نیمه فنی تشکیل شده است که عمدتاً با شیب ۴۰-۵۰ درجه به سمت ستون غربی قبل از رسیدن به کمپ ۱ (۵۷۰۰M) و سپس به کمپ ۲ (۶۴۲۰M) ادامه پیدا می کند. از آنجایی که کمپ ها در مناطق باز مستقر هستند، کمپ ها مستعد باد شدید هستند و کوهنوردان باید منتظر این شرایط جوی غیرقابل پیش بینی باشند. مسیر کوهنوردی بیشتر از یخ و برف تشکیل شده است. پس از کمپ ۱، قسمت صخره‌ای بسیار کمی وجود دارد. شکاف‌های فراوانی که در طول مسیر باز می‌شوند که از خطرات این صعود محسوب می شوند.
تاریخچه: بارونتسه برای اولین بار در ۳۰ می ۱۹۵۴ از طریق خط الراس جنوبی توسط کالین تاد و جف هارو از یک اعزامی نیوزلند به رهبری سر ادموند هیلاری صعود شد.
هیملونگ هیمال ۷۱۲۶ متر
بررسی اجمالی:
- ارتفاع: ۷۱۲۶ متر / ۲۳۳۷۹ فوت
- سطح تجربه کوهنوردان: متوسط / پیشرفته
- مکان: منطقه آناپورنا
- چه زمانی صعود کنیم؟: سپتامبر – اکتبر
- تعداد کل روز: ۳۱ روز
- درجه بندی دشواری: D+/4 (اطلاعات درجه بندی آلپاین/تناسب اندام)
- محل اقامت: لژ و کمپ پایه، کمپ ۱/۲/۳
هیملونگ هیمال یکی از در دسترس ترین قله های صعود ۷۰۰۰ متری در شمال غرب نپال است. با مسیرهای ایمن‌تر جدید که توسط کوهنوردان فرانسوی و سوئیسی صعود شده‌اند، هیملونگ هیمال ممکن است به طور بالقوه به یکی از قله‌های قابل دسترسی/صعود با مشکلات فنی کمتر در غرب نپال تبدیل شود. این منطقه تا اوایل دهه ۹۰ به روی خارجی ها باز نشد، که توضیح می دهد که چرا هیملانگ هیمال تا سال ۱۹۹۲ صعود نگردید.
این قله بین رشته کوه ماناسلو و آناپورنا قرار دارد. با پیاده روی در روستاهای دورافتاده نار و فو، بیس کمپ در ارتفاع ۴۹۰۰ متری که در مرزهای بالایی روستای فو قرار می گیرد. مسیر استاندارد از طریق خط الراس شمال غربی به طور فزاینده ای در معرض خطر سقوط بهمن قرار گرفته است. مسیر عادی جدید، که در حدود سال ۲۰۱۳ توسط کاری کوبلر (سوئیس) صعود شد، جالب، نسبتا کوتاه، بدون مشکل خاص (PD +) و با خطر عینی محدود است. این مسیر جدید مسیر قبلی را با بالا رفتن از جناح جنوبی خط الراس شمال غربی برای رسیدن به تاج بالایی آن میانبر می زند.
اکسپدیشن هیملونگ هیمال شامل ۳ کمپ مرتفع است. کمپ ۱ ۵۴۳۰ متری، کمپ ۲ ۶۰۰۰ متری و کمپ ۳ ۶۳۰۰ متری. روز قله یک شامل یک ارتفاع گیری ۱۰۰۰ متری به سمت بالا از طریق شیب های برفی ۳۰ تا ۳۵ درجه می باشد، بنابراین شرایط برفی خوب مورد نیاز است و برف عمیق همه تیم ها را به جز قوی ترین ها متوقف می کند.
تاریخچه: اولین صعود توسط تیم ژاپنی در سال ۱۹۹۲.
گانگاپورنا هیمال GANGAPURNA HIMAL 7455M
بررسی اجمالی:
- ارتفاع: ۷۴۵۵ متر / ۲۴۴۲۵ فوت
- سطح تجربه کوهنوردان: سطح پیشرفته / حرفه ای
- مکان: منطقه آناپورنا
- چه زمانی صعود کنیم؟: پایان آگوست – اکتبر
- تعداد کل روز: ۳۰ روز
- درجه بندی دشواری: TD/5 (اطلاعات درجه بندی آلپاین/تناسب اندام)
- محل اقامت: لژ و کمپ پایه، کمپ ۱/۲/۳
اکسپدیشن گانگاپورنا یکی دیگر از قله های کوهستانی زیبا و عالی ۷۰۰۰ متری برای صعود در منطقه آناپورنا است. این قله درست بین قله آناپورنا ۳ و تیلیچو قرار دارد. گانگاپورنا پنجاه و هفتمین قله مرتفع سیاره ماست. به دلیل موقعیت کوهستانی، این اکسپدیشن مناظر هیمالیایی از کوه ماناسلو ۸۱۶۳ متر، آناپورنا I 8091 متر، کوه آناپورنا II 7937 متر، آناپورنا سه ۷۵۵۵ متر، آناپورنا چهار ۷۵۲۵ متر، قله تیلیچو در ارتفاع ۷۱۳۴ متر ارائه می دهد.
این قله از بخشهای فنی و غیر فنی در طول مسیر صعود تشکیل شده است. کوهنوردان باید مهارت های فنی بالا رفتن با تبر روی یخ، استفاده از تکنیک های طناب و توانایی صعود در زمین های در معرض دید برای صعود به این کوه را داشته باشند.
تاریخچه: این قله اولین بار در سال ۱۹۶۵ توسط یک اکسپدیشن آلمانی به رهبری گونتر هاوزر از طریق خط الراس شرقی صعود شد.
تیلیچوپیک ۷۱۳۴ متر
بررسی اجمالی:
- ارتفاع: ۷۱۳۴ متر / ۲۳۴۰۵ فوت
- سطح تجربه کوهنوردان: سطح پیشرفته / حرفه ای
- مکان: منطقه آناپورنا
- چه زمانی صعود کنیم؟: سپتامبر – اکتبر
- تعداد کل روز: ۳۲ روز
- درجه بندی دشواری: TD+/4 (اطلاعات درجه بندی آلپاین)
- محل اقامت: لژ و بیس کمپ، کمپ ۱/۲/۳
قله تیلیچو برای کوهنوردانی است که به دنبال یک صعود فنی چالش برانگیز در سطح قله ۷۰۰۰ متری هستند. اکسپدیشن با یک سفر زیبا به مسیر آناپورنا آغاز می شود و در نهایت به بلندترین دریاچه جهان، دریاچه تیلیچو ۴۹۱۰ متری می رسد. این قله در شمال منانگ در منطقه آناپورنا و در ارتفاع ۷۱۳۴ متری قرار دارد. خط الراس شمال شرقی قله تیلیچو که پوشیده از برف است، به طرز باشکوهی بر دره مرتفع کالی گانداکی در غرب و دره مارشیانگدی در شرق برج مشرف می باشد، در حالی که قلمرو پنهان موستانگ در چند مایلی شمال قرار دارد. شانه شمال غربی مسیر استاندارد صعود قله با بیس کمپ (۴۸۰۰ متر) در انتهای شمال غربی دریاچه واقع شده است.
این یکی از قله های فنی صعود در سطح ۷۰۰۰ متری است و کوهنوردان باید مهارت های صعود فنی و آمادگی جسمانی کافی را داشته باشند. این قله با ترکیبی از صخره‌نوردی و یخ‌نوردی و یخچالهای طبیعی دارای درجه‌بندی ۴D است. سه کمپ مرتفع در مسیر قله پیک تیلیچو ایجاد میشود. صعود از بیس کمپ به کمپ ۱ (۵۸۰۰ متر) در زیر شانه شمال غربی در امتداد مسیر ۵۹۰ متری سنگ و یخ ترکیبی ۵۰ درجه است. کمپ ۲ (۶۲۰۰ متر) روی شانه قرار دارد و از طریق میدان های برفی ۵۵ درجه ۴۵۰ متر قابل دسترسی می باشد.
تاریخچه: اولین صعود در سال ۱۹۷۸ توسط امانوئل اشموتز کوهنورد فرانسوی با استفاده از شانه شمال غربی انجام شد.
دائولاگیری ۷ – PUTHA HIUNCHULI
بررسی اجمالی:
- ارتفاع: ۷۲۴۶ متر / ۲۳۷۷۳ فوت
- سطح تجربه کوهنوردان: سطح متوسط / پیشرفته
- مکان: رشته کوه دائولاگیری
- چه زمانی صعود کنیم؟: سپتامبر – اکتبر
- تعداد کل روز: ۳۱ روز
- درجه بندی دشواری: D+/4 (اطلاعات درجه بندی آلپاین)
- محل اقامت: لژها و کمپ پایه، کمپ ۱/۲/۳
دائولاگیری ۷ (همچنین به عنوان ‘Putha Hiunchuli’ شناخته می شود) یکی از قابل صعودترین قله های ۷۰۰۰ متری در محدوده دائولاگیری است. این قله در منطقه غرب وحشی نپال قرار دارد. اگرچه بیشتر قله‌های ۷۰۰۰ متری در گوشه‌های دورافتاده نپال قرار دارند، اما این منطقه حتی برای مردم محلی در مقایسه با سایر مناطق نپال دورافتاده تر محسوب می شود.
مسیر معمول صعود به این قله دارای کار فنی خاصی نیست، اما همچنان یک صعود جدی محسوب می شود و می تواند گام خوبی برای سایر صعودها باشد. تیم ها سه کمپ در کوه و یک بیس کمپ برای صعود برقرار می نمایند. در مقایسه با سایر قلل این لیست، صعودی آسان در پیش خواهد بود اما همچنان نباید کوه را دست کم گرفت.
تاریخچه: اولین صعود به کوه در سال ۱۹۵۴ توسط رابرتز و انگ نیما شرپا انجام شد.
