کیم چانگ-هو ، کوهنورد اهل کره جنوبی(1969-2018) وی در سال 2012 به دلیل اولین صعود هیم جونگ(7092 متر) به همراه چی یانگ برنده کلنگ طلایی آسیا شد. وی همچنین توانست باتورا 2 (7762 متر) را برای اولین بار صعود کند.

در سال 2013، کیم چانگ-هو اولین کوهنورد کره ای شد که توانسته بود چهارده قله 8000 متری را بدون اکسیژن کمکی صعود کند. وی همچنین این مهم را در کمترین زمان بدون اکسیژن کمکی به انجام رساند. کیم توانست مجموعه این قلل را در هفت سال و 10 ماه و شش روز صعود کند که بیش از یک ماه سریعتر از سلف خود یرزی کوکوچکا بود. (رکورد نیرمال پورجا با استفاده از اکسیژن کمکی انجام گردیده است.) به طور معمول کیم چانگ-هو از روشی خاص برای رسیدن به برنامه ها استفاده می کرد که دوست دار طبیعت خوانده می شود. به طور مثال برای رسیدن به بیس کمپ اورست او در مدت شصت روز با استفاده از کایاک ، دوچرخه و راه رفتن این کار را انجام داد.

وی در سال 2018، به همراه تنی چند از کوهنوردان کره ای و گایدهای محلی در نپال ، در زمانی که طوفان برف باعث تخریب بیس کمپ در زیر کوه گورجا در دائولاگیری شد ، درگذشت.

کیم چانگ-هو

در سال 1988، او وارد دانشگاه صعود برای تحصیل تجارت بین المللی شد، اگرچه در سال 2013 پس از بیست و پنج سال فارغ التحصیل گردید! در سال های 1980، باشگاه های کوهنوردی دانشگاه کره جنوبی یک نقطه متمایز برای افراد بودند. در همین باشگاهها و البته سایر نقاط کره جنوبی در این دوران گذار به سمت دموکراسی و بحث های آن هم به شدت بالاگرفته بود. این نگاهها به علاوه بهبود شرایط اقتصادی باعث گسترش بسیار زیاد اکسپدیشن ها به هیمالیا شد. که البته با روحیه میهن پرستی هم ترکیب شده بود. با وجود حمایت های مالی ، بسیاری از باشگاه های کوهنوردی از جمله باشگاههای دانشگاهی دانشجویان را به آلپ و سایر نقاط می فرستادند.

در سالهای 1990 ، کیم چانگ-هو که حالا درجه سنگنوردی 5.12 را صعود می کرد، در دو اکسپدیشن که توسط آلپاین کلاب سئول سازماندهی شده بود، راهی قراقوروم شد. ترانگوی بزرگ(6286 متر، 1993) و گاشربروم 4 (7925 متر، 1996) . در هر دو برنامه کیم به عنوان نفر پیشتاز صعود می کرد. در همان زمان او به عنوان فردی بیباک شناخته شده بود که در آن زمان صفتی غیرمعمول در باشگاه های کوهنوردی کره به حساب نمیرفت. به طور مثال در صعود رخ شرقی گاشربروم 4 آنها به قسمتی در ارتفاع 7450 متری بر می خورند که امکان ابزار گذاری نبوده است. کیم به حمایت چی خود می گوید:”اگر من سقوط کردم، بگذار طناب برود!”سالها بعد وی درباره دیدگاه دوره جوانی اینچنین می گوید”دوره نابالغی من در کوههای بلند که تنها به دنبال دستآورد بودم.”

اکتشاف در پاکستان

کیم چانگ-هو در تابستان 2000 عازم یک ماجراجویی طولانی در قراقوروم می شود. قبل از این برای دو سال در یک فروشگاه کوهنوردی کار می کرد، و سپس برای مطالعه جغرافیا و تاریخچه صعود قراقوروم به این منطقه سفر می کند. به طور کلی در 1700 روز بین سالهای 2000 تا 2004 تقریبا تمامی کوههای منطقه قراقوروم، هندوکش، و پامیر را بررسی می کند. او تقریبا تمامی یخچالهای آن نواحی را طی کرده و از گذرگاهای بسیاری می گذرد. در بسیاری از موارد احتمالا او اولین کسی بوده که پا در دوردست ترین نقاط می گذاشته یا شاید اولین محققی بوده که اقدام به شناسایی آن مناطق کرده است. کیم چانگ-هو همچنین به جمع آوری نامهای محلی ، مطالعه کتب و گزارشها به ژاپنی و انگلیسی و جمع آوری حدود 5000 کتاب پرداخته است. در زمان حضور در روستاها وی برای محلی ها کار کرده ، و به همراه آنان می ماند که باعث می شود به درک بهتری در این رابطه برسد. البته در این مدت به شدت تحت فشار اقتصادی نیز قرار می گیرد. بعلاوه اینکه نتایج تحقیقات خود را در قالب پیشنهادات برای اجرای برنامه هم در اختیار سایر کوهنوردان کره ای می گذارد.

مجموعه اکتشافات وی چیزی حدود 2 ترابایت از نقشه و عکس و فیلم و غیره را گرد هم آورده است. به طوری که بعضی اعتقاد دارند که تا پیش از کیم چانگ-هو هیچ اکتشافی با این وسعت و حجم داده ها در قراقوروم انجام نشده است.

تغییر نگرش

این دوره سخت در پاکستان باعث تغییر نگرش وی درباره کوهنوردی و در ارتباط با دیگران می شود. در سال 2005 ، پس از نود روز تلاش در رخ روپال نانگاپاربات، کیم به همراه هیان جو به قله میرسد. وی از قله به سایرین دربیس کمپ اینگونه می گوید”برادران، اگر اینجا بودید الان حس بسیار بهتری داشتم.” وی شروع به صعود 14 هشت هزار متری کرد، البته نه به خاطر اینکه به دنبال این عنوان باشد. توانایی های کیم به چشم هانگ بو-سانگ ، سرپرست فدراسیون کوهنوردی بوسان درخشیده بود. که باعث شد وی در تیم قرار بگیرد. تیمی که به دنبال صعود به قلل با حداقل پشتیبانی مانند شرپاها و اکسیژن کمکی و غیره بود.

دست آوردهای کوهنوردی کیم چانگ-هو

• اولین صعود باتورا 2 در پاکستان
• اولین صعود هیم جونگ در نپال
• دلهی سانگی سار 6225 متر در دره شاپورستان – اولین صعود
• آتار کور -6189 متر – اولین صعود
• هایز کور – 6105 متر – اولین صعود
• 14 قله هشت هزار متری بدون اکسیژن کمکی
• جبهه روپال نانگاپاربات
• گانگاپورنا – 7140 متر ، برنده کلنگ طلایی
• جبهه جنوبی پاپسورا 6451 متر در هند.

وی به همراه 8 کوهنورد دیگر در بیس کمپ گورجا هیمال در منطقه دائولاگیری در سال 2018 جان خود را از دست دادند. پس از بررسی ها مشخص شد که در زمان خواب نفرات یک سراک بزرگ در ارتفاع 5900 متری شکسته و روی بیس کمپ فرو میریزد.

دکتر مهدی جباریان / باشگاه ورزشی موج