آناتولی بوکرایف

آناتولی بوکرایف یا آناتولی بوکریف کوهنورد روس قزاق در سال ۱۹۵۸ در کورکینو واقع در اتحاد جماهیر شوروی سابق متولد شد. وی را می توان یکی از قدرتمندترین کوهنوردان دانست. بورکرایف مهارت های کوهنوردی خود را زیر نظر فدراسیون کوهنوردی شوروی سابق یاد گرفت. او پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی به غرب سفر کرد. سپس به تیم مونتین مدنس به سرپرستی اسکات فیشر پیوست. او در جریان فاجعه ۱۹۹۶ به عنوان راهنما در تیم فیشر حضور داشت.

بیوگرافی

بوکرایف در شهر کورنیکو به دنیا آمد. پدر و مادر وی و اهالی منطقه ی سکونتش فقیر بودند. پس از پایان دبیرستان به دانشگاه چلیابینسک رفت و در رشته علوم فارق التحصیل شد. در همین زمان مربیگری خود در اسکی کراس کانتری را اخذ کرد.

پس از پایان تحصیل در سن ۲۱ سالگی به آلماتی رفت. از سال ۱۹۸۵ بوکرایف عضو تیم کوهنوردی قزاقستان گردید. پس از فروپاشی شوروی وی به شهروندی قزاقستان درآمد.

آناتولی بوکرایف از سال ۱۹۹۰ فعالیت خود را به عنوان یک گاید تجاری آغاز نمود. او در چندین امداد و نجات نقش کلیدی ایفا کرد.

برخی از صعودهای بوکرایف

• ۱۹۸۷  اولین صعود انفرادی لنین
• ۱۹۸۷  صعود سرعتی لنین بیس کمپ قله بیس کمپ ۱۴ ساعت
• ۱۹۸۹  گشایش مسیر در کانگچنجونگا به همراه تیم شوروی – اولین تراورس بر بلندای ۴ قله اصلی کانچنجونکا
• ۱۹۹۰  مسیر کازین دنالی – تیغه غربی انفرادی
• ۱۹۹۰  اولین صعود زمستانی پوبدا
• ۱۹۹۱  دائولاگیری، مسیر جدید بر دیواره غربی به همراه اولین تیم اکسپدیشن قزاقستان
• ۱۹۹۱  اورست ، مسیر کل جنوبی
• ۱۹۹۳  دنالی
• ۱۹۹۳  کی۲
• ۱۹۹۴  ماکالو
• ۱۹۹۵  اورست مسیر شمالی
• ۱۹۹۵  دائولاگیری در ۱۷ ساعت و ۱۵ دقیقه
• ۱۹۹۵  ماناسلو به همراه تیم قزاقستان
• ۱۹۹۶  قله اورست مسیر جنوبی
• ۱۹۹۶  لوتسه رکورد سرعت انفرادی – ۲۱ ساعت و ۱۶ دقیقه از بیس کمپ تا قله بدون اکسیژن کمکی.
• ۱۹۹۶  چوآیو
• ۱۹۹۶  قله شمالی شیشاپانگما
• ۱۹۹۷  اورست مسیر جنوبی
• ۱۹۹۷  لوتسه
• ۱۹۹۷  برودپیک صعود انفرادی
• ۱۹۹۷  گاشربروم ۲ صعود انفرادی
• دنالی 

بوکرایف به عنوان گاید برای برخی از صعودها در این منطقه دعوت شد. در سال ۱۹۹۰ توانست از بیس کمپ تا قله را در ۱۰ ساعت و نیم طی کند. این مسافت برای کوهنوردان معمول بین ۳ تا ۴ روز به طول می انجامد.

اورست ۱۹۹۶

در جریان فاجعه ۱۹۹۶ که دستمایه کتب و فیلمها گردید، آناتولی بوکرایف به عنوان گاید حضور داشت. او توانست سه کوهنورد را که در ارتفاع بالای ۸۰۰۰ متری بودند نجات دهد. گالن روول از تلاشهای بوکرایف برای امداد اینطور یاد می کند:

پست مرتبط

سوپرست در بدنسازی چیست: فواید، نکات و برنامه

پروبیوتیک و فواید جالب آن برای کوهنوردی و سفر

یکی از شگفت انگیزترین امدادها در تاریخ کوهنوردی که توسط یک نفر دست تنها در چند ساعت کوتاه و بدون اکسیژن کمکی انجام گرفت. 

انتقاد از بوکرایف

اگرچه وی از طرف جان کراکوئر در کتاب”درهوای رقیق” مورد انتقاد قرار گرفت. متعاقبا بوکرایف با برخی رسانه ها در واکنش به این انتقاد تماس گرفت و همچنین نظرات خود را درباره آن حادثه در کتابی مشترک با گاری وتسون دیوالت به نام صعود به رشته تحریر درآورد.

هسته منازعه در اینجا، تصمیم بوکرایف برای صعود بدون اکسیژن کمکی و بازگشت وی به بیس کمپ پیشاپیش مشتریان بود که با طوفان و تاریکی روبرو شدند. او یکی از اولین کسانی بود که در آن روز به قله رسید و برای یک و نیم ساعت در قله ماند تا دیگران را کمک کند. و قبل از دیگران در ساعت ۵ بعد از ظهر به کمپ چهار کوه رسید.

پشتیبانان بوکرایف اعتقاد داشتند که بازگشت سریعتر وی کمک کرد تا استراحت کند و در زمان طوفان شب بتواند به دیگران کمک نماید. منتقدان عقیده دارند که وی باید همراه مشتریان می ماند.

او در آن سال مفتخر به دریافت جایزه دیوید سولس گردید. جایزه ای که به پاس از خود گذشتگی برای امداد در کوهها اعطا می شود. بالاترین مدال آلپاین کلاب امریکا!

پایان

سه هفته پس از دریافت این جایزه، بوکرایف تلاشش برای صعود رخ جنوبی آناپورنای یک را به همراه سیمون مورو آغاز کرد. در حالی که مشغول ثابت کشی در ارتفاع ۵۷۰۰ متری کوه بودند ناگهان یک نقاب بر سر آنها فرو ریخت. مورو در لایه های رویی برف قرار داشت و توانست نجات یابد. اما بوکرایف برای همیشه در آنجا باقی ماند.

[box type=”shadow” align=”” class=”” width=””]بوکرایف ۹ ماه قبل از این حادثه خواب دیده بود که یک بهمن باعث مرگ وی می شود. زمانی که دوست دخترش او را تشویق کرد تا از کوهنوردی کناره گیری کند، او پاسخ داد.”کوهها زندگی من، کار من…هستند. برای من خیلی دیر است تا راه جدیدی را شروع کنم.”[/box]

کوه ها استادیوم ورزشی نیستند که من در آنها به دنبال ارضای حس جاه طلبی خود باشم. آنها معابدی هستند که من در آنها مراسم مذهبی خود را انجام می دهم. آناتولی بوکرایف