آخرین خبرها از زمستان کی۲…

در اولین روز زمستان تنی چند از اعضای تیم زمستانی کی۲ به اسلام آباد رسیده اند. تا شاید بتوانند تاریخ کوهنوردی را ورق بزنند.

پس از هفته ها موش و گربه بازی، تامارا لانگر هم بالاخره تکلیف خودش را مشخص کرد. وی به همراه آلکس گون، دو نفر از مدعیان جدی در فصل شلوغ کی2 هستند. آلکس نیز 7 هشت هزار متری را بدون اکسیژن کمکی صعود کرده است. لانگر همچنین در کارنامه خود صعود به کی2 بدون اکسیژن کمکی را دارد و البته 4 اکسپدیشن زمستانی نیز در رزومه وی هست که نشان دهنده آشناییش با شرایط می باشد.

این تیم دو نفره قصد همکاری با سایر تیمهای منطقه کی2 را دارد. آلکس گفت”ما 600 متر طناب ثابت به همراه خود داریم.”

آلکس و تامارا قبلا با هم صعود نکرده اند، اما تجربه خاصی از همکاری دارند. آنها در سال 2014 در اسکاردو همدیگر را دیدند و در مسیر بالترو با هم پیمایش کردند. گون می گوید “تامارا به کی2 میرفت و من به برودپیک” زمانی که به نزدیکی بیس کمپها رسیدیم(بیس کمپ کی2 و برودپیک دو ساعت با هم فاصله دارند.) او یک جفت تبر یخ به من قرض داد، که من با آنها به قله رفتم. سپس با بازگشتن به بیس کمپ تبرها را به وی پس دادم و او آنها را به قله کی2 برد.”

درباره تامارا لانگر و آلکس گون

تامارا لانگر از ایتالیا یکی از 11 زنی است که در طول تاریخ توانسته کی2 را بدون اکسیژن کمکی صعود کند. وی این صعود را در 2014 انجام داد. در سال 2016، او بخشی از تیمی بود که اولین صعود زمستانی نانگاپاربات را انجام دادند. وی در 70 متری زیر قله متوقف شد. وی همچنین تلاش زمستانی برای صعود ماناسلو، گاشربروم یک و گاشربروم دو را به همراه سیمون مورو داشته است.

در سال 2018 او و سیمون مورو اولین صعود زمستانی قله 3147 متری پوبدا (با پوبدا در تاجیکستان متفاوت است) در نزدیکی قطب شمال را به انجام رسانید. وی همچنین قهرمان سابق اسکی کوهستان و دونده کوهستان نیز بوده است.

آلکس گون، نیز هفت قله 8000 متری را بدون اکسیژن کمکی صعود کرده است: ماکالو، گاشربروم یک، شیشاپانگما، ماناسلو، برودپیک، چوآیو، گاشربروم 2. این اولین تلاش یک رومانیایی برای صعود زمستانی بلندترین قلل جهان خواهد بود.

مسمومیت مونوکسیدکربن در چادر؛ قاتل خاموش ارتفاعات و کمپ

الکساندر اودینتسوف؛ روایت یک اسطوره از راه روسی تا کلنگ طلایی

نیرمال پورجا …

نیرمال پورجا و تیمش نیز به اسکاردو رسیده اند. در این روزها به لطف هوای نسبتا خوب هر روز پرواز از اسلام آباد به اسکاردو بر قرار بوده است. مشکل دیگر در اینجا استخدام باربر در زمستان خواهد بود. مسیری 90 کیلومتری از اسکوله تا بیس کمپ آنهم در سرمای زمستان قراقوروم به همراه حمل باری سنگین آسان نیست.

مورو ، ماناسلو اما نه تنها

سیمون مورو به همراه آلکس تکسیکون و ایژاکی آلوارز نیز در ماناسلو برای زمستان تلاش می کنند. اما کوه دربست در اختیار آنها نیست. تنجی شرپا و وینایاک جای مالا، دو راهنمای نپالی سعی دارند به سبک آلپی و بدون اکسیژن کمکی ماناسلو را در زمستان صعود کنند.

این دو همنورد نپالی در صعودهای زمستانی تازه کار هستند اما هر دو چند صعود موفقیت آمیز در چنته دارند. مالا صعودهای موفقی به اورست، لوتسه، ماناسلو، آمادابلام ، آلپ و هند داشته است. تنجی همنورد اولی اشتک فقید بود. او تنها نپالی است که توانسته رخ شمالی چولاتسه را صعود کند. وی همچنین شش بار اورست، یک بار بدون اکسیژن کمکی، لوتسه، ماناسلو، لاکپاری، نوپتسه، و آمادابلام را صعود کرده است.

تلاش روی برودپیک

آلکس گلدفارب روس-امریکایی و زولتان زلانکو از مجارستان در حال پیش بردن برنامه خود در برودپیک هستند. آنها در 28 دسامبر به اسلام آباد رسیده، بدون باربر و راهنما و اکسیژن کمکی برای صعود تلاش خواهند کرد. بعلاوه، آنان فقط تا ابتدای فوریه برای بازگشت فرصت دارند. بنابراین اعتراف کرده اند که شانس صعودشان ناچیز خواهد بود. زولتان گفت”این بیشتر شبیه یک شناسایی است، اما مطمئنا ما تمام تلاشمان را خواهیم کرد تا به بالاترین نقطه ممکن برسیم. ما نمی خواستیم زمستان امسال را از دست بدهیم، اما فقط می توانیم از بخشی از آن استفاده کنیم.”

نقل از اکسپلورروب و صفحات اجتماعی