ورزش کردن این روزها یک موضوع لوکس نیست. سبک زندگی ما تفاوت زیادی با نیاکانمان دارد. فعالیت کاری عمومی افراد امروزه بدون تحرک است. ساعت ها نشستن پشت میز چیزیست که به عنوان یک قاتل خاموش شناخته می شود. از طرف دیگر، ورزش کردن هم نیاز به انگیزه دارم. اما این انگیزه نیز با اوج و فرود همراه است. برای بسیاری از افراد ممکن است این سوال مطرح باشد که “چرا انگیزه ورزش ندارم” و چگونه باید مسیر خود را برای فعالیت ورزشی هموار کنم. در این مقاله سعی بر آن داریم تا از زاویه ای کاربردی به این موضوع بپردازیم.

لذت نبردن از ورزشی که انتخاب کردید

یکی از مهمترین عوامل موثر در ترک یک ورزش، انتخاب غلط است. اینکه دوست ما از ورزش خاصی لذت می برد به هیچ عنوان نمی تواند دلیلی برای لذت بردن ما باشد. باید ورزشی انتخاب کنید که به آن علاقه دارید و در وهله اول با خصوصیات روحی شما سازگار است. می توانید با سوالات زیر به عمق این موضوع بروید:

• از ورزش های گروهی لذت می برم یا انفرادی؟
• به دنبال ورزش قهرمانی هستم یا می خواهم به صورت تفریحی ورزش کنم؟
• هدفم از ورزش چیست: بالا بردن تناسب اندام؟ افزایش عملکرد، بهبودی کلی بدن…
• روحیات من با چه محیطی سازگارتر است: محیط باشگاهی؟ ورزش های فضای باز؟ ورزش های استادیومی؟

نداشتن استعداد در یک ورزش خاص

واقعیت این است که همه ما نمی توانیم بهترین نوازنده پیانو شویم. همین طور همه ما استعداد تبدیل شدن به بهترین سنگنورد یا جودوکار هم نداریم. اما خبر خوب اینکه بالاخره یک ورزش هست که بدن و فیزیک ما با آن هماهنگ تر خواهد بود. به طور مثال افراد لاغر اندام در ورزش های استقامتی مانند دو استقامت راحتتر پیشرفت می کنند. افراد تنومند برای ورزش های قدرتی مانند وزنه برداری یا شاید برخی از انواع رزمی بهتر باشند. کسانی که قد بلندتر هستند نیز در ورزش هایی مانند بسکتبال و والیبال عملکرد بهتری دارند.

البته ممکن است همیشه هم اینطور نباشد. اما انتخاب ورزش هماهنگ با خصوصیات فیزیکی و سایر توانایی ها به شما کمک می کند تا راحتتر به پیش روید و احتمال بی انگیزه شدن در تمرینات نیز کاهش خواهد یافت، چرا که دوران یادگیری مهارت های اولیه کوتاه تر خواهد بود.

بی توجهی به منابع در دسترس

مسلما برای یک فرد ساکن در نزدیکی پیست اسکی، پرداختن به ورزش اسکی راحتتر است. چنین فردی به راحتی می تواند در جلسات متعدد با کمترین اتلاف وقت به تمرین اسکی بپردازد و در این ورزش به مهارت دست یابد. از نمونه های بارز این مورد می توان به ساکنان دربندسر و دیزین اشاره کرد که بیشتر اعضای تیم ملی اسکی نیز از بین این ورزشکاران انتخاب می شوند.

البته نزدیک بودن به محل اجرای ورزش تنها یکی از منابع ورزش کردن است. منابع دیگر مانند دسترسی به باشگاه، زمان و بودجه کافی برای ورزشی که انتخاب کردیم و نکاتی از این دست می توانند روی راحتی ورزش مورد نظر در پیگیری و عدم افت انگیزه تاثیر داشته باشند. درست است که باید چالش پذیر بود اما باید منابع مورد نیاز را هم مورد توجه قرار داد.

تغذیه

یکی از دلایل عدم انگیزه در ورزش کردن کم توجهی به تغذیه است. تغذیه غلط باعث می شود که رشد در ورزش صورت نپذیرد و همین موضوع پس از مدتی به انگیزه شدن می انجامد. به یاد داشته باشید که بدن شما به انرژی نیاز دارد و این انرژی از طریق مواد غذایی تامین خواهد شد. به منظور بررسی این نکته موارد زیر را بررسی کنید:

• دریافت ویتامین های کافی: ویتامین سی، گروه ویتامین بی، ویتامین دی،…
• دریافت مواد معدنی متناسب با نوع فعالیت: منیزیم، زینک، کلسیم، الکترولیت ها…
• میزان پروتئین مصرفی: بین 1.7 تا 2.5 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن که بستگی به نوع ورزش دارد. ورزش های قدرتی به پروتئین بیشتری نیاز دارند.
• نوشیدن آب کافی در طول روز: 1 تا 2 لیتر بیش از افراد غیر ورزشکار
• کمبود ذخایر کربوهیدراتی، امگا3 ….

بررسی سوالاتی از این دست شاید کلید حل مشکل انگیزه در ورزش کردن شما باشد.

استراحت نامناسب

استراحت دارای چند بعد است. مهمترین بعد آن هم خواب شبانه می باشد. بسیاری از هورمون ها مانند هورمون رشد در طول شب ترشح می شوند. خواب ناکافی باعث خستگی شده و در نتیجه فرد انگیزه کافی برای تمرین کردن نخواهد داشت. فاصله مناسب بین جلسات تمرینی نیز اهمیت دارد. مناسب بین تمرینات چیزیست که باعث ریکاوری می شود و شما را برای تمرین بعدی آماده خواهد کرد. پس یکی از عوامل بی انگیزگی می تواند خستگی ناشی از عدم استراحت کافی باشد. در حالت بدتر خستگی بیش از حد می تواند به بیش تمرینی بیانجامد که یکی از علایم آن کاهش انگیزه است.

اهداف واضح و واقع بینانه تعیین کنید

یکی از دلایل رایجی که افراد انگیزه خود را برای ورزش از دست می دهند این است که خود را برای موفقیت با اهدافی که انتخاب می کنند آماده نمی کنند. به عنوان مثال، گفتن اینکه می‌خواهید «بیشتر ورزش کنید» ممکن است خیلی مؤثر نباشد، زیرا تشخیص اینکه چه زمانی به هدفتان می‌رسید سخت است، که می‌تواند منجر به بی‌عملی شود.

در عوض، ممکن است اهداف روشن، مشخص و واقع بینانه تعیین کنید. می‌توانید خود را به چالش بکشید که به مدت 30 دقیقه سه بار در هفته ورزش کنید، یک روز در میان در یک کلاس تمرینی شرکت کنید یا حداقل دو بار در هفته با دوچرخه سر کار بروید. اهدافی از این دست می توانند نظارت بر پیشرفت خود و مشاهده نتایج تلاش های خود را برای شما آسان تر کنند.

یک روتین ایجاد کنید

ایجاد یک برنامه روتین حول ورزش می تواند به شما کمک کند تا در مسیر درست قرار بگیرید و به برنامه تناسب اندام خود پایبند باشید. برای مثال، هر روز که هوا خوب است، می‌توانید با پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری از محل کار به خانه ورزش کنید. می توانید برای یک کلاس تناسب اندام در نزدیکی خانه خود ثبت نام کنید که در زمانی شروع می شود که همیشه آزاد هستید، یا می توانید قبل از پختن شام، انجام برخی تمرینات وزن بدن را در اتاق نشیمن خود به عادت تبدیل کنید. نکته مهم این است که روال برای برنامه و عادات شخصی شما کاربردی باشد.

عدم تنوع

چسبیدن به یک روال تمرینی یکسان در طولانی مدت باعث ایجاد رخوت می شود. از طرف دیگر بدن شما نیز به شرایط عادت کرده و دیگر واکنش نشان نخواهد داد که هر دو مورد می تواند باعث کاهش انگیزه تمرینی شود. شما می توانید برای ایجاد تنوع تمرینی برنامه تمرینی خود را به صورت ماهانه تغییر دهید. یک راه دیگر هم ترکیب ورزش هوازی با ورزش قدرتی است که باعث افزایش تنوع تمرینی از جهات مختلف می شود.