نوع امیکرون که اولین بار در ماه نوامبر در بوتسوانا و آفریقای جنوبی شناسایی شد، در چند هفته گذشته در سراسر جهان افزایش یافته است، سریعتر از هر نوع شناخته شده قبلی ویروس کرونا. در حالی که دانشمندان هنوز چیزهای زیادی در مورد امیکرون درک نکرده اند، این نوع از هم اکنون باعث افزایش موارد جدید می شود که ممکن است برخی از سیستم های بیمارستانی را به نقطه شکست برساند.
دانشمندان ابتدا امیکرون را به لطف ترکیب متمایز آن از بیش از 50 جهش شناسایی کردند. برخی از آنها توسط انواع قبلی مانند آلفا و بتا حمل می شدند و آزمایشات قبلی نشان داده بودند که می توانند ویروس کرونا را به سرعت گسترش دهند. جهش‌های دیگری نیز برای کمک به کروناویروس‌ها برای فرار از آنتی‌بادی‌های تولید شده توسط واکسن‌ها شناخته شده بود.
بر اساس این جهش ها، همراه با افزایش نگران کننده موارد امیکرون در آفریقای جنوبی، سازمان بهداشت جهانی این نوع از کرونا را در 26 نوامبر به عنوان “نوعی نگران کننده” معرفی کرد و هشدار داد که خطرات جهانی ناشی از آن “بسیار زیاد” است. از آن زمان، این نوع در بیش از 110 کشور شناسایی شده است. در اوایل دسامبر، یک ساکن کالیفرنیا که از آفریقای جنوبی به خانه بازگشت، به عنوان اولین آمریکایی آلوده به امیکرون شناسایی شد. امیکرون به سرعت در حال افزایش است و در بسیاری از نقاط جهان تسلط پیدا می کند و با پتانسیلی که دانشمندان در اولین کشف آن متوجه شدند، زندگی می نماید.
آیا امیکرون سریعتر از انواع دیگر پخش می شود؟
بله. احتمال انتشار آن دو تا سه برابر دلتا است.
اولین شواهد برای گسترش سریع این گونه کرونا از آفریقای جنوبی بود، جایی که امیکرون به سرعت در استان ها یکی پس از دیگری به تسلط رسید. در کشورهای دیگر، محققان توانسته‌اند اومیکرون را زودتر در مراحل رشد خود ردیابی کننند اما تصویر یکسان است: موارد امیکرون هر دو تا چهار روز یک‌بار دو برابر می‌شوند – سرعتی که بسیار بیشتر از دلتا می باشد.
برای بررسی دقیق‌تر میزان انتشار Omicron، محققان بریتانیایی همچنین آنچه را که در گروه 121 نفری که به این نوع آلوده شده بودند، بررسی کردند. آنها دریافتند که امیکرون 3.2 برابر احتمال ایجاد عفونت خانگی بیشتر نسبت به دلتا دارد.
دانشمندان هنوز نمی‌دانند چه چیزی باعث می‌شود این نوع در گسترش اینگونه با سرعت عمل کند، اما چند سرنخ از تحقیقات اولیه به دست آمده است. تیمی از دانشمندان بریتانیایی دریافتند که Omicron به ویژه در آلوده کردن سلول های بینی قوی است. زمانی که افراد از طریق بینی نفس خود را بیرون می دهند، می توانند ویروس های جدیدی را آزاد کنند. امیکرون همچنین در جلوگیری از آنتی بادی های تولید شده توسط واکسن ها و عفونت های قبلی مهارت دارد.
علائم امیکرون چیست؟
برخی از تفاوت های علائم از داده های اولیه پدیدار شده است. به عنوان مثال، یک تفاوت احتمالی این است که امیکرون ممکن است کمتر از انواع قبلی باعث از دست دادن چشایی و بویایی شود.
برای مثال، داده‌هایی که روزهای گذشته از بزرگترین بیمه‌گر سلامت خصوصی آفریقای جنوبی منتشر شد، نشان می‌دهد که مردم آفریقای جنوبی مبتلا به Omicron اغلب دچار گلودرد یا زخم گلو همراه با احتقان بینی، سرفه خشک و درد عضلانی، به‌ویژه کمردرد می‌شود.
اما همه اینها علائم دلتا و ویروس کرونای اصلی هستند. این احتمال وجود دارد که علائم امیکرون بیشتر شبیه دلتا باشد تا اینکه تفاوت داشته باشد.
دکتر Otto O. Yang، پزشک بیماری های عفونی در دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس، گفت: «احتمالاً مقدار زیادی همپوشانی بین امیکرون و انواع قبلی وجود دارد، زیرا آنها اساساً همان کار را انجام می دهند. “اگر تفاوت هایی وجود داشته باشد، احتمالاً نسبتاً ظریف هستند.”
آیا مصونیت از عفونت های قبلی باعث توقف سویه امیکرون می شود؟
در حالی که احتمالاً محافظت در برابر بیماری های شدید را فراهم می کند، مصونیت از عفونت های قبلی مانع از عفونت با امیکرون نمی شود. اولین سرنخ‌ها مبنی بر اینکه امیکرون می‌تواند از مصونیت فرار کند از آفریقای جنوبی بود، جایی که دانشمندان تخمین می‌زنند که حداقل 70 درصد از مردم در مقطعی از همه‌گیری به کووید-19 مبتلا شده‌اند. بخش غیرمنتظره بزرگی از موارد امیکرون مربوط به افرادی بود که قبلاً آلوده شده بودند.
هنگامی که امیکرون در انگلستان شیوع پیدا کرد، محققان انگلیسی به طور مشابه دریافتند که بسیاری از افراد آلوده به نوع جدید قبلاً از کووید جان سالم به در برده بودند. محققان تخمین زدند که خطر عفونت مجدد با امیکرون حدود پنج برابر انواع دیگر است.
نتایج مشابهی از دانمارک به دست آمد، جایی که دانشمندان بیش از 2200 خانواده را که در آن فردی به Omicron آلوده شده بود با حدود 6300 خانواده آلوده به دلتا مقایسه کردند. سویه امیکرون 3.6 برابر بیشتر از دلتا افرادی را که در یک خانه مشترک هستند آلوده می کند. اما احتمال ابتلای افراد واکسینه نشده به فقط کمی بیشتر بود.
برای درک عمیق‌تر این افزایش خطر ابتلا به عفونت مجدد، تعدادی از تیم‌های دانشمندان آنتی‌بادی‌های تولید شده توسط افرادی را که از کووید-۱۹ بهبود می‌یابند، مطالعه کرده‌اند. اگر آن آنتی بادی ها را در ظرفی با انواع دیگر مخلوط کنند، آنتی بادی ها کار خوبی برای جلوگیری از آلوده کردن سلول های انسانی توسط ویروس ها انجام می دهند.
اما اگر آن آنتی‌بادی‌ها را با امیکرون مخلوط کنند، باز هم می‌تواند در بیشتر مواقع وارد سلولها شود. این بدان معناست که جهش‌های حمل شده توسط امیکرون در حال تغییر شکل پروتئین‌های سطحی آن هستند، جایی که آنتی‌بادی‌ها روی ویروس کرونا قفل می‌شوند.
چقدر واکسن ها در برابر عفونت امیکرون تاثیر دارند؟
چندین مطالعه نشان می دهد که واکسیناسیون کامل به همراه یک واکسن تقویت کننده محافظت قوی در برابر عفونت با سویه امیکرون ایجاد می کند. با این حال، بدون تقویت کننده، دو دوز واکسن مانند فایزر یا مدرنا محافظت بسیار کمتری را ارائه می دهد. ( به نظر می رسد دو دوز واکسن در برابر بیماری شدید Omicron تاثیر دارد.)
دانشمندان از افراد کاملاً واکسینه شده خون گرفتند و آنتی بادی های آنها را با Omicron در یک ظرف پتری پر از سلول های انسانی مخلوط کردند. هر واکسنی که تاکنون آزمایش شده است در خنثی کردن امیکرون نسبت به سایر انواع بیماری بدتر عمل کرد. و آنتی‌بادی‌های افرادی که دو دوز از واکسن AstraZeneca یا یک دوز واکسن جانسون دریافت کرده‌اند، به نظر نمی‌رسد که هیچ کاری علیه امیکرون انجام دهند.
اما وقتی محققان آنتی‌بادی‌هایی را از افرادی که تقویت‌کننده واکسن‌های مدرنا یا فایزر دریافت کرده بودند، آزمایش کرده و تصویر متفاوتی را مشاهده نمودند. آنتی بادی های تقویت شده بسیاری از ویروس های امیکرون را در برابر آلوده کردن سلولها کنترل کردند.
محققان با بررسی افرادی که پس از عفونت کووید-19 با دو دوز کاملاً واکسینه شده بودند، پاسخ مشابهی پیدا کردند: آنتی‌بادی‌های آنها در برابر Omicron بسیار قوی بود.
مطالعات دنیای واقعی از نتایج این آزمایشات پشتیبانی می کند. در آفریقای جنوبی، محققان دریافتند که دو دوز از واکسن فایزر-بیوتک تنها 33 درصد در برابر عفونت Omicron موثر است. در حالیکه در مقابل انواع دیگر، اثربخشی آن 80 درصد است.
در بریتانیا، محققان دریافتند افرادی که دو دوز واکسن استرازنکا دریافت کرده بودند، شش ماه پس از واکسیناسیون، از هیچ گونه محافظتی در برابر عفونت سویه امیکرون برخوردار نبودند. دو دوز فایزر-بیوتک تنها 34 درصد اثربخشی داشت. اما یک دوز بوستر فایزر-بیوتک اثربخشی 75 درصدی در برابر عفونت ایجاد می کرد.
نتایجی مانند این، تلاش‌های واکسیناسیون را تقویت کرده و کمپین‌های تقویتی گسترده را در بسیاری از کشورها برای آماده شدن برای افزایش سویه امیکرون در هفته‌های آینده راه انداخته است.
آیا واکسن ها می توانند شدت کووید را کاهش دهند؟
بله. در یک مطالعه بزرگ روی بیش از یک میلیون مورد کووید، محققان انگلیسی دریافتند افرادی که دوزهای تقویت کننده دریافت کرده بودند در مقایسه با افراد واکسینه نشده، 81 درصد کمتر در بیمارستان بستری می شوند. خطر بستری شدن در بیمارستان برای موارد Omicron برای افرادی که دو دوز واکسن دریافت کرده بودند، 65 درصد کمتر بود.
افراد واکسینه شده در معرض خطر عفونت با امیکرون هستند زیرا این نوع می تواند از آنتی بادی های تولید شده توسط واکسن ها فرار کند و شروع به تکثیر در بینی و گلو کند. اما واکسن‌ها چیزی بیش از تحریک تولید آنتی‌بادی‌ها علیه کروناویروس‌ها انجام می‌دهند. آنها همچنین رشد سلول های T را تحریک می کنند که به مبارزه با یک بیماری خاص کمک می کند. سلول‌های T یاد می‌گیرند که تشخیص دهند چه زمانی سلول‌های دیگر با ویروس‌های خاصی آلوده می‌شوند و سپس آنها را از بین می‌برند و سرعت عفونت را کاهش می‌دهند.
یک مورد کووید ناشی از امیکرون چقدر می تواند خطرناک باشد؟
در حالی که امیکرون نیز می تواند باعث عفونت های کشنده در برخی افراد شود، اما در کل نسبت به نوع دلتا شدت کمتری دارد.
دانشمندان شدت نوع ویروس کرونا را با بررسی تعداد افرادی که به آن مبتلا شده اند در بیمارستان بررسی کردند. یک مطالعه بریتانیایی نشان داد که خطر بستری شدن در بیمارستان به دلیل امیکرون نصف دلتا است.
شدت کمتر سویه امیکرون احتمالاً دلایل مختلفی دارد. بسیاری از افرادی که Omicron آنها را آلوده می کند واکسینه شده یا از عفونت های قبلی بهبود یافته اند. مصونیت آنها احتمال ابتلای آنها به کووید را در بیمارستان کاهش می دهد. Omicron همچنین بیولوژیکی متفاوت از سایر گونه‌ها دارد. استراتژی آن برای آلوده کردن سلول ها در راه هوایی فوقانی به خوبی کار می کند، اما در ریه ها اینطور نیست.
آیا کووید ناشی از Omicron هنوز قابل درمان است؟
بله. در اواخر دسامبر، سازمان غذا و داروی آمریکا دو قرص ضد ویروسی جدید را برای کرونا به نام‌های Paxlovid و molnupiravir تایید کرد. آزمایشات اولیه نشان می دهد که هر دو درمان باید علیه سویه امیکرون کار کنند. افرادی که در معرض خطر ابتلا به کووید شدید هستند، می توانند در چند روز اول پس از تشخیص، هر دو دارو را مصرف کنند.
یکی دیگر از درمان های موثر دارویی به نام sotrovimab است که توسط GSK و Vir ساخته شده است. این یک آنتی بادی مونوکلونال است که می تواند به نوع امیکرون متصل شود و از آلوده کردن سلول ها جلوگیری کند. برخلاف پاکلووید و مولنوپیراویر که به صورت قرص بسته بندی می شوند، سوترویماب باید به صورت انفوزیون در بیمارستان یا کلینیک داده شود.
دو آنتی بادی مونوکلونال پرکاربرد دیگر که توسط Regeneron و Eli Lilly ساخته شده اند، کارایی ندارند زیرا Omicron در برابر آنها مقاوم است.
گزینه دیگر برای افراد آلوده به Omicron یک داروی ضد ویروسی به نام رمدسیویر است. مانند سوتروویماب، در پیشگیری از کووید شدید مؤثر است.برای افرادی که با عفونت های Omicron در بیمارستان بستری شده اند، طیف گسترده ای از درمان های دیگر نیز در دسترس است. به عنوان مثال، ثابت شده است که استروئیدی به نام دگزامتازون در مهار التهاب مخرب ریه بسیار مؤثر می باشد.
