کوهنوردی, کوه های جهان

کنگور طاق : گنج پنهان، 1981

کنگور طاق

کنگور طاق : گنج پنهان، 1981

کنگور طاق (7719 متر) در کوه های کاشغر در نزدیکی لبه شرقی پامیر قرار دارد. این منطقه در یکی از دورافتاده ترین مناطق چین، در منطقه خودمختار اویغور سین کیانگ واقع شده است.

کنگور طاق به معنای کوه قهوه ای می باشد و به رنگی اشاره دارد که مردمان مغول برای اسب های رنگارنگ استفاده می کردند. این کوه به عنوان بلندترین قله در منطقه پامیر، همچنین بلندترین قله در منطقه خودمختار اویغور سین کیانگ می باشد و البته به عنوان بلندترین قله خارج از هیمالیا و قراقوروم نیز شناخته می شود. لازم به ذکر است که در برخی منابع به ارتفاع 7649 متر نیز اشاره شده است.

در سال 1981، تیمی از کوهنوردان مستعد بریتانیایی این کوه را به سبک آلپی صعود کردند. اما جو تاسکر، پیت بوردمن، آلن روس و کریس بانینگتون تنها گروهی نبود که روی کوه تلاش می کرد.

غول های کمتر شناخته شده

کوه های کاشغر اگرچه دور از جاده ابریشم باستانی نیستند، اما تا اواخر قرن نوزدهم برای غربی ها تا حد زیادی ناشناخته باقی ماندند. برخی از قله های عظیم در این منطقه عبارتند از کوکوداگ (7210 متر)، کنگور جیوبی (7530 متر)، جونگمانجار (7229 متر)، کارایالاک (7245 متر)، و قله نزدیک به 8000 متر کنگور طاق.

جبهه جنوبی کنگور طاق

کاشفان اولیه

در پایان قرن نوزدهم، برخی از کاوشگران غربی برای اولین بار این منطقه را بررسی کردند. در سال 1868، جورج جوناس ویتاکر هیوارد، انگلیسی، قله بزرگی را بر روی نقشه در جنوب کاشغر ترسیم کرد. سپس در سال 1895، نی الیاس کاشف، جغرافیدان و دیپلمات انگلیسی از گذرگاه کاراتاش از صحرای تاکلاماکان عبور کرد. او اولین اروپایی بود که به دریاچه کاراکول در نزدیکی کنگور طاق رسید.

برخی از اولین کاوشگران اروپایی در این بخش از آسیا: در جهت عقربه‌های ساعت از سمت چپ، جوناس ویتاکر هیوارد، به‌علاوه نی الیاس و اورل استاین.

کنگور تاق در اروپا تا سال 1900 که جغرافیدان مجارستانی اورل استاین اولین عکسهای خوب از این محدوده را که از دریاچه کاراکول گرفته شده بود به خانه آورد، در اروپا ناشناخته بود.

کوه های جدیدی برای صعود باز شد

در اواخر دهه 1970، چین اجازه صعود 8 کوه جدید را صادر کرد. در میان آنها کنگور طاق، بلندترین قله پامیر نیز قرار داشت، و هنوز صعود نشده بود.

در سال 1980، مایکل وارد، کریس بانینگتون، و آلن روس به همراه برخی از دانشمندان، یک سفر شناسایی به کنگور طاق انجام دادند. آنان اطلاعات زیادی در این باره نداشتند. جدیدترین اطلاعات موجود مقاله ای بود که سر کلارمونت اسکراین، سرکنسول در کاشغر بین سال های 1922 و 1924، تقریبا 60 سال قبل، نوشت. چینی‌ها که در آن نزدیکی کنگور جیوبیه”Kongur Jiubie” را صعود کرده بودند، می‌توانستند اطلاعات کمی درباره کنگور طاق داشته باشند. این کوه همیشه پشت قله های دیگر پنهان بود.

کنگور طاق در زبان اویغوری به معنای کوه قهوه ای است.

چینی ها توضیح دادند که آنها از کوه بالا نرفتند زیرا بسیار مبهم بود و آب و هوا همیشه تغییر می کرد. در اولین سفر، وارد و تیمش منطقه را کاوش کردند و مسیری را برای سال بعد برنامه ریزی نمودند.

رقابت دوستانه

در حالی که کوهنوردان بریتانیایی شروع به سازماندهی اکسپدیشن خود در سال 1981 کردند، یک گروه ژاپنی نیز می خواستند از سمت شمالی کنگور طاق را صعود کنند.

در اواخر ماه مه 1981، کوهنوردان انگلیسی، تعدادی از دانشمندان و یک فیلمبردار وارد منطقه شدند. چهار کوهنورد که یک تیم جادویی را تشکیل می دادند: جو تاسکر، پیت بوردمن، آلن روس و کریس بانینگتون. تیمی از کوهنوردان با استعداد فوق العاده

دو قله دیگر از همین منطقه. کارایالاک (7245 متر) و جونگمانجار (7229 متر). عکس: Mapio

بریتانیایی ها کمپ اصلی را در نزدیکی یکی از یخچال ها ایجاد کردند، سپس یک کمپ پایه پیشرفته در نزدیکی گذرگاه کوکسل ایجاد نمودند که در خط الراس کنگور-موستاق در جنوب قله کارایالاک قرار داشت.

اولین تلاش قله

در 23 ژوئن، آنها اولین تلاش خود را برای صعود از سمت جنوبی قله کارایالاک آغاز کردند. بانینگتون قصد داشت از خط الراس جنوبی جانکشن پیک(7350 متر) بالا برود، آن را طی کند و سپس از هرمی که از طریق یک فلات به قله کنگور طاق منتهی می شد صعود کند.

با این حال، چهار روز بعد، آنها با یک معضل بزرگ مواجه شدند. سوخت تیم تمام شد و غذا کم بود. آنها از قله دور نبودند، اما بانینگتون احساس کرد که نباید تیم را به خطر بیندازند. تخمین مسافت دشوار و مسیر نیز کاملاً ناآشنا بود.

کریس بانینگتون، آلن روس، جو تاسکر و پیت بوردمن. عکس: آرشیو کریس بانینگتون و پیتر بوردمن

بوردمن نظر مخالف داشت. او می خواست ادامه دهد. این تا حدی به این دلیل بود که برای بوردمن سوخت بیشتری باقی مانده بود، در حالی که بانینگتون بیش از آنچه باید مصرف کرده بود.

بحث داغی دنبال شد، اما در نهایت، گروه تصمیم گرفت به بیس کمپ عقب نشینی کند و عصبانیت ها فروکش کرد.

قسمت آخر کنگور طاق پیچیده است و هر لحظه ممکن است آب و هوا تغییر کند. عکس: Adobe Stock

تلاش دوم

زمان علیه آنها بود. بریتانیایی ها آرزوی قله این کوه بزرگ پنهان را داشتند، اما تیم ژاپنی قبلاً در آن منطقه بود. ژاپنی ها فقط از 14 ژوئیه اجازه رسیدن به کمپ پایه کنگور طاق را داشتند، اما آنها قبلاً به موستاق آتا صعود کرده بودند تا خود را هم هوا کنند. اکنون به سمت شمال کنگور طاق می رفتند.

نزدیکی Muztagh Ata، پدر کوه یخی، اولین بار در سال 1956 صعود شد. این قله در نزدیکی مرز چین و پاکستان، بسیار نزدیک به بزرگراه قراقورام قرار دارد. عکس: Diario de la Ribera

تیم بانینگتون می دانست که هوا غیرقابل پیش بینی است و هرم نهایی قله بسیار دشوار خواهد بود. بانینگتون بعداً به یاد آورد: «آب و هوا بر هر کاری که انجام می‌دادیم غالب بود. «به نظر می رسید کنگور آب و هوای خود را تولید می کند، ابرها مانند یک کلاه روی آن نشسته اند و کل توده را در بر می گیرند.

دریاچه کاراکول عکس: ولادیمیر تروفیموف

در 4 ژوئیه، گروه دوباره بیس کمپ را ترک کرد. آنها مسیر جدیدی را از طریق تیغه جنوب غربی و گردنه کنگور در 7 ژوئیه امتحان کردند، آنها در دامنه رشته کوه غربی کنگور بودند. سپس آب و هوای بدی فراگیر شد و چهار کوهنورد مجبور شدند در شکاف های خط الراس غربی در ارتفاع 7340 متری پنهان شوند. بانینگتون در کتاب خود Kongur: China’s Elusive Summit، این شکاف ها را «تابوت های برفی» نامید.

هرم نهایی مانند ایگر بود. آنها به دلیل خستگی، زمین و بادهای شدید به سختی می توانستند پیشروی کنند. سرانجام در 12 جولای به قله رسیدند. پس از یک فرود دشوار، با خیال راحت به بیس کمپ بازگشتند.

عکس قله در کنگور طاق، اولین صعود، 1981. عکس: کتابخانه تصویری کریس بانینگتون

بدشانسی در یال شمالی

اکسپدیشن ژاپنی چندان خوش شانس نبود. آنها به دو گروه تقسیم شدند تا از بیس کمپ های مختلف به سمت شمال حرکت کنند. یکی از گروه ها، یک تیم سه نفره، صعود به سبک آلپی یال شمالی را انتخاب کرد.

در 16 ژوئیه، یوجی ترانیشی، میتسونوری شیگی و شین ماتسومی بیس کمپ را با غذا به مدت 9 روز ترک کردند. آنها آخرین بار در 23 جولای در ارتفاع 6500 متری دیده شدند. هوا تا 3 آگوست بدتر شد. وقتی بالاخره بهبود یافت، هیچ اثری از کوهنوردان نبود. بانینگتون احتمال داد که پس از رسیدن به قله، احتمالاً در هنگام فرود توسط بهمن از بین رفته اند.

دریاچه کاراکول و کوه های اطراف آن. عکس: Tripadvisor

اولین صعود کنگر طاق یک دستاورد بزرگ بود و تعدادی از بزرگترین استعدادهای کوهنوردی آن زمان را گرد هم آورد. متأسفانه، بوردمن و تاسکر 10 ماه بعد در خط الراس شمال شرقی اورست درگذشتند و آلن روس در K2 در سال 1986 درگذشت.

مهدی جباریان

*مهدی جباریان : شروع فعالیت کوهنوردی 1376 برخی صعودهای شاخص: • گشایش مسیر در دیواره پاتخت ، زمستانی ، سبک آلپی • رکورد صعود چهارجبهه دماوند در 25 ساعت و سی دقیقه:شروع از گوسفندسرا، مسیرهای جنوبی، غربی، شمالی، شمال شرقی، پایان در گوسفندسرا • صعود سه جبهه دماوند در 21 ساعت: شروع از گوسفندسرا، مسیرهای جنوبی، شمالی و شمال شرقی • رکورد صعود آزاد انفرادی دهلیز مرکزی یخار از معدن تا انتهای یخچال در 12 ساعت • صعود زمستانی دماوند 10 مرتبه: گرده شرقی(تیغه های یخار)، جنوبی، شمالی، یکروزه... • صعود دماوند مجموعا 104 مرتبه در فصول مختلف یالهای گوناگون. • صعود زمستانی گرده شرقی سرکچال به خلنو • صعود زمستانی قلل شاخک و علم کوه از مسیر سیاسنگا • رکورد صعود سرعتی آزاد انفرادی گرده آلمانها از ونداربن تا تنگ گلو در 7 ساعت و سی و سه دقیقه • تلاش برای صعود زمستانی آلپی ترکیبی دیواره علم کوه مسیر هاری رست، صعود برتر سال 96 • صعود به گرده آلمانها چهارده مرتبه در فصل بهار و تابستان و پاییز – صعود یکروزه گرده آلمانها • صعود یکروزه دیواره علم کوه، مسیر هاری رست از ونداربن به ونداربن بدون بارگذاری 21:33 ساعت • صعود دو مسیر هاری رست و فرانسوی های دیواره علم کوه در یک روز • رکورد عبور از البرز، شروع دربند توچال تا آزادکوه کلاک ، 102 کیلومتر، 9000 متر صعود در 46 ساعت رکورد صعود سرعتی زمستانی گرده آلمانها از ونداربن به ونداربن در 67 ساعت • رکورد صعود سرعتی خط الراس دوبرار در 17 ساعت و نه دقیقه • صعود سرعتی از پل خواب توچال کلک چال جمشیدیه در 15 ساعت و 20 دقیقه • صعود یکروزه از دربند توچال تا سرکچال سپیدستان در 23 ساعت و 50 دقیقه ، 65 کیلومتر، • صعود قله خان تنگری 7010 متر • تلاش برای صعود قله ماناسلو 8163 متر • صعود یخچالهای شمالی سبلان، کسری، یخار • صعود و تمرین سنگنوردی در دیواره های شروین، پلخواب، بیستون.... • گشایش مسیر در دیواره های کاسونک، شروین، اوسون ترکیبی ... • مربی کوهپیمایی درجه سه سایر: کمربند مشکی جودو دان یک کارشناس مهندسی معماری، دکتری مدیریت بازرگانی

یک نظر در “کنگور طاق : گنج پنهان، 1981

  1. محمد گفت:

    سلام وقتی نوشته های شما رو میخونم انگار که وارد دنیای دیگری میشم. کوهنورد نیستم ولی ساعتها و بلکه صدها ساعت از عمرم رو به خواندن داستانهای کوهنوردان در سایت شما اختصاص داده ام. چه زیبا و بعضا غم انگیز. مثل عاقبت جو تاسکر و پیت بوردمن. روحشان شاد
    ممنونم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

جدیدترین مقالات

مقالات پیشین

سبد خرید
خرید لذت بخش و مطمئن از موج کوه
فروشگاه
وبلاگ
حساب من
0 مقايسه
0 مورد سبد خرید