کارلوس کارسولیو متولد 4 اکتبر 1962 در مکزیک به عنوان چهارمین انسان(اولین غیر اروپایی) شناخته می شود که 14 قله 8000 متری جهان را صعود کرد. وی همچنین همه این صعودها را بدون اکسیژن کمکی انجام داد و فقط هنگام بازگشت از ماکالو در سال 1988 به اکسیژن کمکی نیاز پیدا کرد. کارسولیو یکی از بهترین کوهنوردان تاریخ است به طوری که یرزی کوکوچکا به وی لقب گاو نر هیمالیا را داد. در ادامه این مطلب با او بیشتر آشنا می شویم.
کوهنوردی در شکم مادر
کارسولیو، بزرگترین فرزند از هفت فرزند بود که توسط مادرش با کوهنوردی آشنا شد. آنهم زمانی که کارلوس را حامله بود. در حقیقت مادر او در زمان بارداری علی رغم توصیه های پزشک به قله ایزتاکی هاتی با ارتفاع 5220 متر صعود کرد. پدر کارلوس هم کوهنورد بود و همین باعث شد در همان دوران کودکی بسیاری از کوه های اطراف مکزیکوسیتی را صعود کند.
کارلوس نیز مثل بسیاری از کوهنوردان برجسته تاریخ در جوانی تحت تاثیر هرمان بول بود و بعدا نیز از لین هیل، پیتر کرافت و یرزی کوکوچکا الهام گرفت.
اولین صعودهای کارسولیو شامل پیکو د اوریزابا، ایزتاهاتی، پوپو کاتپت می شدند. او در اوایل دهه 1980 توانست از مسیر دماغه دیواره ال کاپیتان در یوسمیتی کالیفرنیا صعود کند.
اولین دستآورد بزرگ کوهنوردی کارلوس در سن 22 سالگی انجام شد و در آن سال توانست از مسیر دشوار مسنر در جبهه جنوبی آکونکاگوآ به ارتفاع 9662 متر صعود کند. وی در سال 1990 نیز به همراه دوستش آندرس دلگادو به پاتاگونیا سفر کرد تا به عنوان اولین مکزیکی ها از سره توره بالا بروند. آنان سپس به جزیره بافین کانادا رفتند و به عنوان اولین مکزیکها به قله رسیدند.
کوه ها مانند سایر عناصر طبیعت مثل درختها و جانوران زنده اند، هر کوه شخصیت و فرکانس متفاوتی دارد. در زمان صعود درون ذهنم سعی می کنم تا در همان فرکانس قرار گیرم. گاهی اوقات حتی فکر می کنم آنها با من حرف می زنند.
کارلوس کارسولیو
8000 متری ها
کارلوس اولین قله 8000 متری خود را با یرزی کوکوچکا صعود کرد. آنها در 13 ژوئیه 1985 در قالب یک تیم که بیشتر لهستانی بود و به سرپرستی پاول مولارز به نانگاپاربات صعود کردند. کارسولیو در آن زمان 23 سال داشت.
کارلوس با السا اویلا، رامیرو ناوارته، ریشارد وارکی و واندا روتکیویچ به قله شیشاپانگما رسید و اولین کسی بود که تراورس قله مرکزی به قله اصلی را انجام داد. کارسولیو و اویلا اولین مکزیکی هایی بودند که به آن قله صعود کردند.
صعود انفرادی وی به ماکالو در 12 اکتبر 1988 سومین 8000 متریش محسوب می شد. البته او در هنگام فرود به امداد و اکسیژن اضطراری نیاز پیدا کرد.
در 13 اکتبر 1989 بود که کارسولیو یک اکسپدیشن مکزیکی بدون اکسیژن کمکی را برای صعود به اورست از سمت نپال رهبری کرد. آنها ماهها قبل نیز تلاش کرده بودند اما همنورد وی به دلیل ادم ریوی بیمار شد و مجبور به بازگشت شده بودند. سال 89 سال سختی در اورست بود. شرپاها آن سال را سال تاریک می دانستند چرا که تنها 24 نفر به قله رسیدند و 8 نفر هنگام فرود جان باختند.
طوفان های کوه شبیه به طوفان های زندگی هستند. در این شرایط باید به آهستگی عجله کنید. آهسته عجله کن، به این معنی است که باید عمل کنید اما آرام و بدون استرس باشید. شما باید تا جایی که می توانید سریع و تا جایی که می توانید آرام باشید تا در مصرف انرژی صرف جویی کنید. این برای من مانند یوگا در حرکت است
کارلوس کارسولیو
در 12 می 1992 بود که کارسولیو به صورت انفرادی از کانگچنجونگا صعود کرد. او صعود خود را از کمپ 4 در ساعت 3:30 دقیقه به همراه وندا روتکویچ شروع کرده بود. کارلوس زیر بار شدید برف به قله رسید و هنگام بازگشت با وندا روبرو شد. کارلوس نتوانست وندا را متقاعد به بازگشت کند. وندا روتکویچ دیگر هرگز دیده نشد.
کارسولیو در سال 1993 به کی2 صعود کرد و در سال 1994 توانست در مدت زمان 18 ساعت و 45 دقیقه از کمپ اصلی به قله چوآیو برسد. او در مدت زمان 23 ساعت و 50 دقیقه از بیس کمپ تا قله لوتسه را بدون اکسیژن کمکی صعود کرد. این هشتمین صعود انفرادی کارسولیو بود.
یاد گرفته ام که لجبازی چیز خوبیست! اما همانطور که ما در مکزیک می گوییم شما باید با پاهای خودتان روی زمین راه بروید. باید واقع بین باشید.
کارسولیو
در سال 1994 او همچنین توانست به صورت انفرادی مسیری جدید در جبهه غربی برودپیک باز کند که اکنون به نام مسیر کارسولیو شناخته می شود. او این صعود را بهترین دستآورد کوهنوردی خود می داند.
کارسولیو در سال 1994 توانست در مدت زمان 17 روز یک مسیر جدید و 3 قله 8000 متری دیگر را صعود کند.
او در سال 1995 آناپورنا، دائولاگیری و گاشربروم یک را در مدت زمان کوهتاه 50 روز صعود کرد که همگی بدون اکسیژن کمکی انجام شده بود.
ماناسلو آخرین 8000 متری کارلوس محسوب می شد که قبلا هم به همراه کوکوچکا در سال 1986 روی کوه تلاش کرده بود و به دلیل سرمازدگی نتوانسته بود در صعود قله شرکت کند. او به همراه برادر کوچکترش آلفردو در سال 1996 قله ماناسلو را به سبک آلپی صعود کردند.
هشت هزار متری ها
اولین صعود هشت هزار متری را به همراه یرزی کوکوچکا در سال 1985 در نانگاپاربات به انجام رساند. او شیشاپانگما را نیز
| قله | سال | توضیحات |
|---|---|---|
| نانگاپاربات | 1985 | در قالب تیم لهستانی به همراه یرزی کوکوچکا |
| شیشاپانگما | 1987 | تراورس جدید از قله مرکزی به قله اصلی |
| ماکالو | 1988 | صعود انفرادی |
| اورست | 1989 | |
| کانگچنجونگا | 1992 | |
| کی2 | 1993 | |
| چوآیو | 1994 | صعود انفرادی ، از بیس کمپ به قله در 18 ساعت و 45 دقیقه. |
| لوتسه | 1994 | انفرادی ، از بیس کمپ تا قله در 23 ساعت و 50 دقیقه. |
| برودپیک | 1994 | انفرادی ، مسیر جدید . |
| آناپورنا | 1995 | |
| دائولاگیری | 1995 | انفرادی |
| گاشربروم 2 | 1995 | |
| گاشربروم 1 | 1995 | |
| ماناسلو | 1996 |
بیشتر درباره کارلوس کارسولیو
- سبک وی در گشایش و صعودهای با کیفیت کارلوس کارسولیو را در بین بهترین کوهنوردان قرار داده است.
- تعهد به سبک آلپی و عدم استفاده از اکسیژن کمکی.
- او اکنون در نزدیکی مکزیکوسیتی در حال حاضر زندگی می کند.
- وی آخرین کسی بود که وندا روتکوویچ را در کانگچنجونگا دید.
- به دلیل قدرت زیاد فیزیکی ، یرزی کوکوچکا به کارلوس لقب گاو نر هیمالیا را داده بود.
- وی یک پاراگلایدر آموزش دیده و یک سخنران انگیزشی نیز می باشد.
فعالیت های کاری
کارلوس مهندس عمران با تخصص زمین شناسی و توسعه تیم های کاری می باشد. وی در سال 1992 شرکت کارلوسیو ایمپرساریال را تاسیس کرد که اولین مرکز آموزشی تجربی در مکزیک می باشد. شرکتی با بیش از 70000 شرکت کننده از 500 شرکت …
او بیش از 30 فیلم مستند برای تلویزیون مکزیک و خارج از کشور تولید کرده است.
کارلوس در سال 1996 باشگاه سنگنوردی Escalódromo® را تاسیس نمود.
تعهد کارلوس به نوآوری و مکزیک باعث شد که او از سال 2002 شروع به ترویج اختراعات مکزیکی کند تا آنها را به واقعیت در بازار تبدیل کند. در میان آنها، ابتکارات برجسته هستند: MasaRoca®، میکروبتن تیکسوتروپیک ساختاری که در بیش از 30 کشور ثبت شده است.
کارسولیو دو بار ازدواج کرده و دارای سه فرزند می باشد.
