کوه فوجی یا فوجیسان در ژاپن، بلندترین قله در زنجیره آتشفشانی فوجی در مرکز ژاپن می باشد و بلندترین وزیباترین کوه این کشور است. تقریلا کاملا گرد با فرمی متقارن که مدتهاست در شعر و هنر جایگاهی ویژه دارد. مشهورترین ادای احترام به این کوه زیبا را می توان در آیات مربوط به قرن هشتم یامابه آکاهیتو و مجموعه آثار چوبی از مناظر فوجی توسط هوکوسای در اوایل قرن نوزدهم مشاهده کرد.
در فروشگاه موج کوه بیابید
بیشتر بخوانید: ۰ تا ۱۰۰ رشته کوه آلپ
کوه فوجی که اغلب دارای برف است به عنوان نماد و نشان ژاپن شناخته میشود، و در یک روز صاف می توان آنرا از فاصله یک صد کیلومتری مشاهده کرد. بخشی از پارک ملی فوجی-هانوکه-ایزو، هر ساله بیش از یک میلیون گردشگر را به کوه و شهرهای اطراف خود جلب می کند که تقریبا 300000 نفر نیز هر ساله اقدام به صعود قله می نمایند.
از بین صدها هزار نفری که هر ساله سعی میکنند خود را به قله برسانند، بسیاری این کار را به عنوان نوعی عمل مذهبی انجام می دهند که اوج آن مشاهده طلوع خورشید در قله می باشد. کوه فوجی یکی از سه کوه مقدس ژاپن به عنوان یک مکان مهم فرهنگی در سال 2013 به جمع میراث جهانی یونسکو پیوست.
کوهنوردی در این منطقه با توجه به امکانات بیشماری که برای تغذیه و اسکان کوهنوردان در نظر گرفته شده ، اکنون تجربه ای لذت بخش و نسبتا آسان می باشد.
ارتفاع کوه فوجی
کوه فوجی یک آتشفشان چینه ای با تاریخ پیچیده زمین شناسی می باشد و دوره های متعددی را در بر می گیرد. قطر پایه این کوه بین 40 تا 50 کیلومتر بوده و ارتفاع قله 3776 است که برای چند ماه از سال با برف پوشیده میشود.
آخرین فوران ثبت شده این کوه در سال 1707 رخ داد. طی آن فوران، معروف به فوران هوئی، شهر ادو(توکیوی امروزی) که در حدود صد کیلومتر دورتر است، با یک لایه ضخیم خاکستر پوشانده شد. در همان زمان، دهانه جانبی کنونی هوایزان شکل گرفت. آتشفشان پس از آن خاموش مانده است، اگرچه افرادی هستند که احتمال می دهند فوران دیگری در آینده رخ دهد و باعث ایجاد اختلالات عمده در منطقه شود.
کوهنوردی در کوه فوجی
با وجود سیصد هزار کوهنورد که هر ساله به خصوص در ماههای ژوئیه و آگوست به کوه می آیند، جمعیت صعودکننده به کوه فوجی کمی دلهره آور به نظر میرسد.
به همین ترتیب، جاده های منتهی به کوه فوجی نیز گاهی مسدود می شوند. این امر به خصوص در هنگام طلوع آفتاب در قله صادق است. دلیل صعود اکثر مردم ژاپن نوعی آیین شبه زیارتی می باشد.(یک جمله قدیمی ژاپنی می گوید که فقط احمق ها برای بار دوم این صعود را انجام می دهند.) گفتنیست که ریشه این سنت به قرن هفتم باز می گردد.
چهار مسیر به کوه فوجی وجود دارد که هر یک به 10 مرحله یا(گوم) با طولهای مختلف تقسیم شده اند که مشهورترین آنها مسیر یوشیدا است. جاده های آسفالته تا ایستگاه 5 می رسد و بین ایستگاههای 7 و 8 تعداد زیادی از کلبه های کوهستانی وجود دارد که خدماتی مانند غذا، نوشیدنی و خوابگاههای شبانه ارایه می دهند. این کلبه ها در ماههای جولای و آگوست همیشه باز می باشند، اما در ماههای سرد سال باید قبل از اقدام به صعود شرایط را بررسی کرد.
بیشتر کوهنوردان در اوایل بعد از ظهر از ایستگاه 5 صعود خود را آغاز می کنند تا قبل از شب به ایستگاههای 7 یا 8 برسند و قبل از اینکه قله را در صبح زود صعود کنند، شب را در یک کلبه می گذرانند. کوهنوردان پس از رسیدن به قله استراحت کرده و در اطراف دهانه آن پیاده روی می کنند و در اواخر بعد از ظهر به پایین باز می گردند.
یک روش دیگر هم که در این منطقه طرفداران زیادی دارد، شروع در ساعت 4 عصر و شب روی تا قله و رسیدن به قله کوه فوجی در هنگام طلوع خورشید می باشد. کوهنوردان با تجربه تر نیز در سایر فصول به این کوه صعود می کنند که البته با سرما و یخبندان همراه است.
دهانه قله فوجی
مسیر لبه دهانه اطراف قله کوه فوجی، هشت قله را در بر می گیرد. از جمله این قله ها کنگامینه است که بلندترین نقطه ژاپن می باشد. مسیر چهار کیلومتری دور دهانه قله بسیار آسانتر از راه شیب دار منتهی به آن میباشد.
