با وجود اولین صعود موفقیت آمیز زمستانی کی۲ در ابتدای فصل زمستان جاری، کی۲ شهرت خود به عنوان کوه وحشی را با مرگ سرجی مینگوته، آتاناس اسکاتوف، ناپدید شدن علی سدپارا، جان اسنوری و جی پی مور حفظ کرد.
می توان گفت که هر پنج نفر شانس زیادی برای رسیدن به بالاترین نقطه کوه داشتند، اما این به بالاترین هزینه تمام شد. در ادامه قدری راجع به رزومه این کوهنوردان توضیح داده میشود. لازم به ذکر است که همانطور که همگان بر آن توافق دارند، هدف از کوهنوردی مرگ نیست و امنیت در بالاترین رتبه قرار دارد، اما واقعیت این است که کوهستان بخشی از طبیعت است و قدرت طبیعت همانطور که در دوران پاندمی کرونا مجددا اثبات شد، همواره برتر از توان بشری خواهد بود.
سرجی مینگوته
مینگوته اولین کسی بود که در این فصل پس از سقوط در هنگام پایین آمدن از کمپ ۱ در ۱۶ ژانویه فوت کرد. وی ۴۹ ساله بود.
مینگوته در کوههای بزرگ تجربه بسیاری داشت و طی سالهای ۲۰۱۸-۲۰۱۹ هفت قله ۸۰۰۰ متری را آنهم بدون اکسیژن کمکی صعود کرده بود: کی۲، ماناسلو، گاشربروم ۲، لوتسه، نانگاپاربات، برودپیک، دائولاگیری. سرجی همچنین در سال ۲۰۰۱ و ۲۰۰۳ اورست را دوبار صعود کرده بود.
هدف مینگوته در کوهنوردی صعود ۱۴ قله هشت هزار متری در مدت ۱۰۰۰ روز بدون اکسیژن کمکی بود که پیش آمدن پاندمی کرونا باعث وقفه در فعالیت وی گردید.
خارج از دنیای کوهها نیز مینگوته یک ماجراجوی تمام عیار بود که توانست سه مسابقه آیرون من و اولترا ماراتن را به اتمام رساند و از تنگه جبل الطارق با شنا عبور کند. عبور از صحرای بزرگ در افریقا، بیابان گوبی، ۷۰۰۰ کیلومتر دوچرخه سواری در سراسر اروپا را نیز باید به این مجموعه اضافه کرد.
اما توانمندی های وی به اینجا ختم نمیشد. مینگوته پیش از این شهردار شهری در کاتالونیا نیز بود، وی همچنین مدرک کارشناسی ارشد در همکاری و مدیریت بین المللی داشت و مدتی نیز به عنوان رییس در بنیاد اونات خدمت کرد.
آتاناس اسکاتوف
بلغاری خندان که در ۵ فوریه بر اثر سقوط مهلک در نزدیکی کمپ ۳ جان باخت. او ۴۲ ساله و پدر یک فرزند بود.
اسکاتوف نیز مانند مینگوته استعداد فراوانی داشت. او در قسمت اولیه زندگی خود بر تحصیلات تمرکز کرد و تا دارای مدرک دکتری در رشته علوم کشاورزی بود.
در سال ۲۰۱۰ و سن ۳۲ سالگی بود که برای اولین بار به سراغ کوهنوردی رفت و طولانی ترین مسیر تریل بلغارستان را طی نمود. پس از به پایان رساندن دو مسیر مشابه دیگر نیز و بدون آموزش قبلی و تجربه ناگهان به سراغ کوههای بلند رفت. او در این مدت توانست ۱۱ قله هشت هزارمتری را صعود کند: ماناسلو، آناپورنا یک، دائولاگیری، ماکالو، گاشربروم یک و دو، لوتسه، اورست دوبار، چوآیو و کانگچنجونگا.
باید اعتراف کرد که اسکاتوف کوهنوردی با انگیزه و با استعداد بود. او سه مورد از صعودهایش در ۸۰۰۰ متری ها را بدون حمایت شرپا(چوآیو، گاشربروم یک و دو) به اتمام رسانید و تعداد دیگری را نیز به سبک آلپی و سریع صعود کرد. به عنوان نمونه در سال ۲۰۱۶، این مرد بلغاری پس از دست کشیدن از آناپورنای یک و بالا رفتن از دائولاگیری به سراغ ماکالو رفت و این قله را تنها پس از یک روز حضور در بیس کمپ صعود کرد.(مجموعا ۹۴ ساعت حضور در کوه) اسکاتوف همچنین ۷ قله ۷ قاره را به پایان رسانده بود و دنالی را نیز انفرادی و به سبک آلپی صعود کرد.
محمدعلی سدپارا
وی مسلما مورد احترام ترین و مشهورترین در بین این پنج کوهنورد است. علی در هفته گذشته ۴۶ سالگی خود را در بیس کمپ جشن گرفت. ساجد ۲۲ ساله تنها پسرش است و همسرش فاطمه نام دارد.
اگرچه علی سدپارا به طور رسمی توسط جان اسنوری به عنوان باربر ارتفاع استخدام شده بود، اما در واقع یکی از قوی ترین کوهنوردان ارتفاع جهان است. وی در روستای سدپارا در شرایطی سخت به دنیا آمد و سپس با چوپانی بزرگ شد و پس از آن به عنوان باربر شروع به کار برای تیم ها کرد.
علی در بین سالهای ۲۰۰۶ و ۲۰۱۵، گاشربروم ۲، اسپانتیک، نانگاپاربات ۲ بار و گاشربروم یک را صعود کرد. از صعودهای مهم وی در بین سالهای ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۱ می توان به اولین صعود زمستانی نانگاپاربات به همراه تکسیکون و سیمون مورو، اولین صعود زمستانی پومری، ماکالو، لوتسه، کی۲ و ماناسلو اشاره نمود. (مقاله محمدعلی، فرزند قراقروم در این رابطه را بخوانید.)
خوان پابلو مور
کوهنورد شیلیایی خوش اخلاق که به همراه محمدعلی و جان مفقود شد. او ۳۳ ساله و دارای سه فرزند است.
مور کوهنوردی را در ۱۷ سالگی شروع کرد و این قبل از شروع شغلش به عنوان یک معمار بود. اولین سفر وی به کوههای بلند به سال ۲۰۱۷ و آناپورنا باز میگردد که از یک وریته(مسیر جایگزین) مسیر فرانسوی ها که شامل طولهای با یخ ۷۰ درجه میشد توانستند قله را صعود کنند.
مور در سال ۲۰۱۸ به ماناسلو صعود کرد و در سال ۲۰۱۹ یک صعود سرعتی به اورست و لوتسه آنهم تنها در شش روز و بدون اکسیژن کمکی به انجام رسانید.(یک رکورد) در پایین همان سال، به عنوان اولین شیلیایی دائولاگیری را بدون اکسیژن کمکی و حمایت شرپا صعود کرد.
جان اسنوری
کوهنورد ایسلندی مفقود شده، ۴۷ ساله، دارای همسر و شش فرزند.
اسنوری در حومه جنوب غربی ایسلند بزرگ شد و همیشه ورزشهای فضای باز را دنبال می کرد. او بعدا کوهنوردی را به عنوان راهی برای آزمایش محدودیت های ذهنی و اشتیاق به طبیعت برگزید.
اسنوری در سال ۲۰۱۱ با مون بلان شروع کرد، آمادابلام ۲۰۱۵، البروس ۲۰۱۶، کی۲، لوتسه و برودپیک را در سال ۲۰۱۷ صعود کرد. سپس چند صعود خوب در آلپ به انجام رسانید و ماناسلو را در سال ۲۰۱۹ صعود نمود. در زمستان گذشته اسنوری قسمتی از برنامه ناموفق مینگما جی بود.
یادشان گرامی. موج کوه
