خود کوهنوردی بسیار جذاب است، ماجراجویی در طبیعت، پاگذاشتن به دنیای ارتفاعات، رسیدن به لبه توانایی ها می تواند بسیار تحریک کننده هستند. اما برخی مطالب جالب کوهنوردی هستند که بیشتر افراد نمی دانند. بیایید با هم سری به این دنیای تو در تو بزنیم.
مطالب جالب کوهنوردی
برخی اعتقاد داشتند که زنان فاتح کی۲ نفرین شده هستند.
اولین زن صعود کننده به کی۲، دومین قله بلند جهان، وندا روتکویچ بود. این بانوی لهستانی در سال ۱۹۸۶ به این کوه صعود کرد. اندک زمانی پس از صعود به این قله، در حال تلاش روی کانگچنجونگا در این کوه گم شد و پس از آن هیچ گاه کسی او را ندید.

اتفاقی مشابه نیز برای چهار زن بعدی صعود کننده کی۲ روی داد. همه آنها در برنامه های بعدیشان به اشکال مختلف جان خود را از دست دادند. این باعث شده بود که بسیاری فکر کنند که کی۲ هر زنی را که از آن بالا رود لعنت خواهد کرد.
این نفرین بعدها توسط بسیاری از زنان شکسته شد. یکی از آنها ادورنه پاسابان هست که با موفقیت به کی۲ صعود کرد و همچنان هم فعال و سالم به تلاش خود ادامه می دهد.
مردی که دو بار با ویلچر کلیمانجارو را صعود کرد.
برنارد گوسن اهل افریقای جنوبی دوبار با استفاده از ویلچر به کلیمانجارو بام افریقا صعود کرد. اولین صعود وی در سال ۲۰۰۳، نه روز طول کشید، دومین صعودش تنها شش روز زمان برد. گوسن با فلج مغزی به دنیا آمده بود و از یک ویلچر اصلاح شده برای این صعود بهره برد.

- یک پسر هفت ساله امریکایی به نام کیتز بوید جوانترین کسی است که توانست به قله کلیمانجارو صعود کند.
- پیرترین کسی که به بام افریقا صعود کرده یک کوهنورد ۸۶ ساله به نام آنجلا وروبوا می باشد.
- کایل ماینارد بدون هر دو پا توانست در سال ۲۰۱۳ بدون کمک باربران خود را به قله کوه برساند.
- کارل الگوف ، اسکای رانر سوییسی سریعترین صعود کلیمانجارو را تنها در ۴ ساعت و ۸۵ دقیقه به انجام رسانید.
اورست ، مرتفعترین قبرستان جهان
یکی از مطالب جالب کوهنوردی! نه، شاید یکی از غمناکترین حقایق این رشته. دهها جسد در نزدیکی قله اورست باقی مانده اند که آنرا تبدیل به مرتفع ترین گورستان جهان کرده است.

نرخ مرگ نسبت به صعود در اورست نسبت به سایر هشت هزار متری ها بالا نیست اما تعداد زیاد تلاشها روی این کوه باعث شده این واقعیت تاسف بار رقم بخورد. بازگرداندن این جسدها به دلیل شرایط ارتفاع هم گاها غیرممکن است. حمل یک جسد به ۶ تا ۱۰ شرپا نیاز دارد که هزینه بر و خطرناک هم می باشد.
ماترهورن ، جذاب خطرناک
ماترهورن در سوییس یکی از دوست داشتنی ترین کوههای جهان است. در حالی که صعود به این کوه به تکنیک زیادی احتیاج ندارد، اما نرخ آسیب دیدگی در آن به نسبت بالاست.

یکی از دلایل اصلی خطر در این کوه ریزش سنگ از زیر پای کوهنوردان بالای مسیر روی سرپایینی ها می باشد!
موانا کیا بلندتر از اورست
کوهها معمولا بر اساس ارتفاع از سطح دریا مورد سنجش ارتفاع قرار می گیرند. اما اگر اساس کار را بیس کوه قرار دهیم قضیه فرق خواهد کرد. در این صورت موانا کیا در هاوایی با ۱۰ هزار متر ارتفاع از بیس آن را باید در رتبه اول قرار داد. هرچند که تنها ۴۲۰۷ متر آن بیرون از آب قرار دارد.
اولین صعود اورست در هاله ای از ابهام
یکی از مطالب جالب کوهنوردی و دنیای کوهها اولین صعود بام جهان است. بعضی اعتقاد دارند که اولین صعود به این کوه توسط جرج مالوری و اندرو ایروین در سال ۱۹۲۴ انجام گردید. آنها در این تلاش کشته شدند و هیچ کس در آخر نفهمید که آیا در حال صعود بودند یا از قله باز می گشتند.
در سال ۱۹۹۹ جسد مالوری توسط کنراد انکر در کوه پیدا شد. اینطور به نظر می رسد که دوربین توسط ایروین حمل شده است. اما اثری از ایروین همچنان یافت نشده. شاید با پیدا شدن بقایای وی قسمتی از تاریخ کوهنوردی احتیاج به بازنویسی پیدا کند.
در حال حاضر ادموند هیلاری و تنزینگ نورگی در مجامع رسمی به عنوان اولین صعودکنندگان بام جهان شناخته میشوند.

آناپورنا ، خطرناک ترین
نرخ مرگ به صعود آناپورنا ۳۲% است. که آنرا در رتبه خطرناکترین هشت هزار متری جهان قرار داده است. بر طبق آمار موجود ۱۹۱ صعود موفق و ۶۱ مرگ در این کوه به ثبت رسیده است.
اورست یا محلی برای ازدواج
در سال ۲۰۰۵ پم دورجی و مونی مولپاتی در قله اورست با یکدیگر ازدواج کردند. استانداردی جدید که می تواند الگویی برای محضرخانه های ازدواج هم باشد. با آرزوی خوشبختی برای این این زوج.
۸۰۰۰ متری ، منطقه مرگ
در ارتفاع ۸۰۰۰ متری ، میزان اکسیژن یک سوم سطح دریاست. این میزان برای تنفس انسان کافی نیست، به همین دلیل به این منطقه ، ناحیه مرگ گفته می شود. در این ارتفاع بدن نمی تواند خود را بازیابی کند و شروع به خود خوری می کند.
هیچ توافقی درباره تعریف کوه وجود ندارد.
یکی از مطالب جالب کوهنوردی! ما اصلا نمی دانیم کوه چیست؟؟ دانشمندان هنوز هم بر سر تعریف دقیق کوه توافق ندارند. دولتهای امریکا و انگلستان می گویند که کوه باید حداقل ۳۰۰ متر بیشتر از سطح دریا ارتفاع داشته باشد. در حالی که همکاران اروپایی آنها روی عدد ۹۰۰ متر تاکید می کنند.
در سال ۱۹۳۶، یک طبیعت شناس انگلیسی به نام رودریک پتی پیشنهاد کرد که تنها ارتفاع از سطح دریا را نباید ملاک قرار داد. بلکه برجستگی کوه نسبت به زمین های اطراف هم مهم است.