صعود رخ شمالی تالایی ساگار مسیر MOVABLE FEAST ، نوشته گولوچنکو صعود در سال ۲۰۱۶.
در سپتامبر ، دمیتری گریگوریف ، سرگی نیلوف ، و من یک مسیر جدید در یکی از مشهورترین و زیباترین کوههای هیمالیایی هند باز کردیم، تالایی ساگار (۶,۹۰۴m) – تاجایی که من می دانستم هیچ کس تا به امروز رخ شمالی تالایی ساگار را بدون پرتالج صعود نکرده بود. ما استفاده از پرتالج را پس از صعودمان در برج ترانگو متوقف کرده بودیم. این یک چالش بیشتر برای ما بود تا تلاش کنیم که مسیرهای مدنظرمان را با یک چادر دو نفره صعود کنیم.
درباره تالایی ساگار
منطقه گرهاول هیمالیا ، دومین قله بلند در سمت جنوبی یخچال گانگوتری ، قله ای سنگی و پرشیب در تمامی جهات. به دلایل جئوپلتیک و نظامی تا اواخر دهه ۷۰ بسیاری از قلل این منطقه اجازه صعود نداشتند. اولین صعود کوه در ۲۴ ژوئن ۱۹۷۹ از طریق دهلیز شمال غربی انجام گرفت. در این کوه حداقل ۱۵ صعود و از نه مسیر صورت پذیرفته است. ارتفاع : ۶۹۰۴ متر.
زمانی که چشمم به تالایی ساگار افتاد ، من مطمئن بودم که تیغه چپی ستون مرکزی صعود شده است. اما لیندسی گریفین برای من یک عکس فرستاد که نشان دهنده تمام مسیرها بود، و مشخص شد که فقط قسمتی از آن صعود شده است.
مسکو به بیس کمپ
ما یک پرواز از مسکو به دهلی ، یک تاکسی از دهلی به ریشیکش، یک جیپ از ریشیکش به گانگوتری و پس از ۴۰ ساعت از ترک مسکو در حال چانه زنی با باربرها برای رفتن به بیس کمپ بودیم. در ابتدا موفقیتی کسب نکردیم و یک روز را خودمان به حمل مقداری از بارها گذراندیم. (مسیر به کیدار تال یک و نیم روز وقت می گیرد.) روز بعد ما توانستیم چند باربر استخدام کنیم اما فورا با مانعی دیگر روبرو شدیم. آنها غذا و چادر نداشتند. پس توقع داشتند که ما برای آنها فراهم کنیم. ما برای این آماده نبودیم و مجبور شدیم که منابع ارتفاع بالا را برای آنها بازکنیم.
نهایتا با رسیدن به محل ، ما مسیرمان را در ۹ سپتامبر آغاز کردیم. ۵۰۰-۶۰۰ متر اول در یک شیب یخ و برف به جلو میرفت. سپس ما به اولین شکاف عمودی سنگی مسیر رسیدیم. به دلیل باد و هوا، حتی پرشیب ترین قسمت های مسیر هم از برف و یخ پوشیده شده بودند. اگر می توانستیم سنگ را ببینیم ، این به معانی شیب بسیار زیاد و صیقلی بودن سنگ بود. صعود ۲۰۰ متر از ما دو روز زمان برد.
بالاتر، ۳۰۰-۴۰۰ متر از مسیر ترکیبی ۷۰ تا ۸۰ درجه قرار داشت. در یک شب ما مجبور شدیم که یخ را ببریم تا زیر یک سنگ معلق یک لبه بکنیم، و در آنجا ما طناب و ابزار صعود مصنوعی پیدا کردیم، که به نظر مربوط به برنامه ۱۹۹۴ تیم ایتالیایی بود.
پس از آن به مانع قله رسیدم که یک سنگ سیاه رسی و معلق با شیب منفی بود. ما سعی کردیم تا آنرا دور بزنیم اما ناموفق بودیم، و در پایان مجبور شدیم این قسمت را مستقیما صعود کنیم. بالاتر، در شیبهای نهایی بودیم و برف ما را مستقیم به قله رساند. در ۱۷ سپتامبر ، نه روز پس از شروع صعود.
ما از طریق مسیر اصلی در سمت غربی ، و با کمک از طناب ثابت های هندی فرود آمدیم و در نیم شب ۱۸ ام به بیس کمپ رسیدیم.
درجه سختی مسیر در تالایی ساگار :
(۱,۲۰۰m, 1,400m of climbing, 6B/ED2, 5c A3 WI5 M7) پنج طول مصنوعی بین A1 to A3
