آکونکاگوآ : بلندترین قله قاره آمریکا

آکونکاگوآ ، بلندترین قله قاره امریکا و مرتفعترین در امریکای جنوبی، به ارتفاع 6960 متر می باشد. آکونکاگوآ همچنین بلندترین قله نیم کره جنوبی و نیم کره غربی سیاره زمین هم هست. این کوه همچنین به عنوان بلندترین قله خارج از قاره آسیا محسوب شده و یکی از مجموعه 7 قله 7 قاره نیز به شمار می رود. در این نوشته با توضیحات بیشتر راجع به این قله خواهیم پرداخت.

بلندترین قله قاره امریکا کجاست

آکونکاگوآ بلندترین قله قاره امریکا در امریکای جنوبی و رشته کوه آند واقع شده است. این کوه در ناحیه مرزی بین آرژانتین و شیلی قرار دارد.

آکونکاگوا از شمال و شرق به دره دلاس واکاس و از غرب و جنوب به دره د لس هورکونز تحتانی محدود می شود. این کوه و اطراف آن بخشی از پارک استانی آکونکاگوا است.

آکونکاگوآ دارای چند یخچال است که بزرگترین یخچال آن به نام ونتیسکوآرو به طول حدود 10 کیلومتر از سمت جنوب تا ارتفاع 3600 متریی در نزدیکی اردوگاه کنفلوئنسیا فرود می آید.

مسیر صعود

مسیر نرمال آکونکاگوآ از نظر تکنیکی مسیری آسان به حساب می آید. به همین دلیل ترافیک قابل توجهی دارد و هر ساله حدود 3000 نفر با نرخ موفقیت 30 تا 35 درصد برای صعود آن تلاش می کنند. در واقع این کوه را به نوعی مرتفع ترین کوه غیر فنی دنیا می دانند. چرا که مسیر شمالی کوه اصولا نیاز به طناب ، کلنگ کوهنوردی و.. ندارد. گرچه اثر ارتفاع با توجه به بلندی کوه را نباید نادیده گرفت. به دلیل همین ارتفاع و عدم هم هوایی درست و البته دلیلهای دیگر هر ساله حوادثی در این کوه پیش می آید.

در سال 2009 ، پنج نفر جان خود را در آکونکاگوآ از دست دادند.

دلیل این حوادث همچنین می تواند حضور تعداد زیاد افراد برای صعود باشد. که البته گاها صعود را دست کم می گیرند. هوای سرد هم گاها مزید بر علت بوده است. نرخ صعود موفق هم در حدود 30 تا 40 درصد برآورد گردیده است.

همانطور که پیشتر گفتیم مسیر استاندارد صعود به آکونکاگوآ غیر فنی است و از طریق سمت شمال غربی کوه بالا می رود.

تراژدی پردانوف در اورست 1984؛ جبهه غربی تو را می خواند.

بلندترین قلل روسیه؛ از البروس تا آتشفشان‌های کامچاتکا!

برای صعود از طریق این مسیر باید ابتدا خودتان را به مندوزا برسانید.

کمپهای مسیر استاندارد صعود

• پونته د انکا – 2740 متر – یک روستای کوچک در راه اصلی دارای امکاناتی مانند لوژ برای شب مانی.
• کونفلوئنسا – 3380 متر – یک محل کمپ در چند ساعتی پارک ملی.
• پلازا د مولاس – 4370 متر- بیس کمپ مسیر استاندارد آکونکاگوآ ، دومین بیس کمپ بزرگ جهان پس از اورست. دسترسی اینترنت ، مواد غذایی…در اینجا تیم پزشکی هم معمولا مستقر می شود.
• کمپ کانادا – 5050 متری
• کمپ آلاسکا – 5200 متری
• نیدو د کوندورس – 5570 متری – یک پلاتو پهن با مناظر زیبا
• کمپ برلین – 5940 متری – کمپ ارتفاع کلاسیک.
• کمپ کورلا – 6000 متری –

مسیرهای دیگر صعود آکونکاگوآ

مسیرهای صعود قله از سمت جنوب و جنوب غربی سخت هستند. رخ جنوبی نیز کاملا سخت در نظر گرفته می شود.

• مسیر تراورس یخچال لهستانی ها ، از دره واکاس شروع شده ، سپس تا ابتدای یخچال لهستانی ها بالا می رود. از آنجا به سمت مسیر نرمال برای صعود به قله تراورس انجام می گیرد.
• سومین مسیر صعود به آکونکاگوآ نیز از طریق خود یخچال لهستانی ها می باشد.

بهترین فصل صعود آکونکاگوآ

فصل صعود برای آکونکاگوا از نوامبر تا مارس ادامه دارد. آخرین روز ورود به پارک استانی آکونکاگوا، آخرین روز فوریه است.

از آنجایی که دسامبر و ژانویه ماه هایی هستند که آب و هوای مطلوبی دارند، در این زمان بیشترین سفرها انجام می شود. فصل بالا از 15 دسامبر تا 31 ژانویه در نظر گرفته می شود. به خاطر داشته باشید که هزینه مجوز صعود در فصول مختلف (کم، متوسط، زیاد) متفاوت است.

در نهایت، صعودهای استثنایی خارج از فصل وجود دارد، اگرچه این صعودها منحصراً برای کوهنوردان بسیار با تجربه است.

مدت زمان دقیق فصول به شرح زیر است:

• فصل کم طرفدار: 15 نوامبر تا 13 نوامبر. و از 21 فوریه تا 15 مارس
• میان فصل: 1 دسامبر تا 14 دسامبر; 1 فوریه تا 20 فوریه
• فصل پرطرفدار: 15 دسامبر تا 31 ژانویه

هزینه و مدت زمان صعود به آکونکاگوآ

صعود به آکونکاگوآ حدود 2 هفته طول می کشد. یکی از مواردی که باعث طول کشیدن این فرآیند می شود نیز هم هوایی است. هزینه صعود به آکونکاگوآ بسته به سطح تور کوهنوردی توسط شرکت های مختلف بین 3000 تا 5000 دلار اعلام شده است.

تاریخچه برخی از صعود ها به آکونکاگوآ

• 1883 اولین تلاش برای صعود به آکونکاگوآ توسط پول گاسفلد. مسیری که وی در آن تلاش کرد، امروزه به عنوان مسیر استاندارد مورد نظر می باشد.
• 1897 اولین صعود ثبت شده ، توسط ادوارد فیتزجرالد ، بریتانیایی ، در این برنامه گاید سوییسی ماتیاس زوربریگن به قله دست یافت.
• 1934 اولین صعود رخ شرقی کوه توسط تیم لهستانی ، این مسیر امروزه به عنوان یخچال لهستانی ها شناخته می شود.
• 1953 گشایش مسیر در سمت جنوب غربی کوه توسط یک تیم سوییسی آرژانتینی.
• 1954 صعود رخ دشوار جنوبی کوه توسط یک تیم فرانسوی به سرپرستی ، رنه فرلت. پیر لسور ، آدریان داگوری ، روبرت پاراگوت ، ادموند دنیس ، لوسیان براردینی و گای پالت.
• 2007 صعود مسن ترین فرد به آکونکاگوآ با سن 87 سال.
• 2013 صعود جوانترین فرد به قله با سن 9 سال.
• 2019 لندینگ با هلی کوپتر بر روی قله.

رخ جنوبی آکونکاگوآ

همانطور که پیشتر گفتیم جبهه جنوبی آکونکاگوآ، وجه فنی این کوه است و مسیرهای آن از نظر دشواری قابل مقایسه با مسیرهای نرمال کوه نیست.

شرح تصویر : رخ جنوبی 2400 متری آکونکاگوآ

• A قله جنوبی ، 6930 متر .
• B قله شمالی ، 6962 متر
• C یخچال بالایی ،
• D یخچال پاسیک.
• E یخچال میانی.
• F یخچال پایینی.

رخ جنوبی آکونکاگوآ ، در واقع سمت فنی صعود به این کوه می باشد.

1. مسیر خط خورشید ، درجه سختی : ED1 5.10+ 90°, Romih-Sveticic, 1988
2. مسیر اسلونی ، ED1/2 5.9 A3 90°,Gantar-Podgornik-Podgornik-Rejc, 1982
3. وریشن اسلونی به مسیر فرانسوی ها ، ED1 5.8, Discak-Crnilogar-Skamperle-Sveticic, 1982
4. مسیر فرانسوی ، ED1 5.9, Bernardini-Dagory-Denis-Lasueur-Paragot-Poulet, 1954
5. وریشن مسنر به مسیر فرانسوی ها ، ED1, ca. 1000m, Messner, 1974
6. لا روتا دلا رولتا ، ED1, Romih-Sveticic, 1988
7. مسیر مرکزی ، D, Fonrouge-Schonberger, 1966
8. مستقیم فرانسوی ، ED1 5.7, ca. 1000m to join the Argentine Route, Chassagne-Dufour-Raveneau-Vallet, 1985
9. مسیر آرژانتین ، D, Aikes-Pellergrini, 1966
10. مسیر جنوب شرقی ، AD 5.9, ca. 2700m, Horak-Rocker-Sause, 1966