آمادگی جسمانی را می توان به دو دسته مرتبط با سلامتی و مرتبط با حرکت تقسیم نمود. مولفه های مرتبط با سلامتی در آمادگی جسمانی از اهمیت بالایی برخوردارند، چرا که آنها برای زندگی روزمره مناسب و کاربردی و سازنده می باشند. در این مقاله به بررسی انواع آمادگی جسمانی خواهیم پرداخت. با موج کوه همراه باشید.
دقت داشته باشید که انواع آمادگی جسمانی با فاکتورهای آمادگی جسمانی متفاوت می باشد.
انواع آمادگی جسمانی
آمادگی جسمانی مهارتی حرکتی
آمادگی جسمانی مهارتی حرکتی Motor-skill-related fitness به عنوان توانایی سیستم عصبی عضلانی برای انجام وظایف خاص تعریف می شود. آمادگی جسمانی مرتبط با مهارت شامل فاکتورهای آمادگی جسمانی است که برای موفقیت در فعالیت های حرفه ای و رویدادهای ورزشی مهم هستند و ممکن است برای بهبود سلامتی حیاتی نباشند. این مولفه ها شامل چابکی، تعادل، هماهنگی، قدرت، زمان واکنش و سرعت است.
موارد آزمایشی مورد استفاده برای ارزیابی آمادگی جسمانی عملکردی حرکتی عبارتند از: چین آپ(بارفیکس با دست برعکس)، دراز و نشست، دویدن ۵۰ یارد (۴۵.۷ متر)، پرش طول ایستاده و دوی شاتل (دوی زمان‌بندی شده که در آن شرکت‌کننده بین دو نقطه به جلو و عقب می‌دود). ویژگی های فیزیکی اولیه که توسط این تست ها اندازه گیری می شود، قدرت و استقامت عضلانی اسکلتی و سرعت یا قدرت پاها است. این ویژگی ها برای موفقیت در بسیاری از انواع دو و میدانی و سایر ورزشها مهم هستند. همانطور که در بالا گفته شد، قدرت و استقامت عضلانی نیز با برخی از جنبه های سلامت مرتبط است.
آمادگی جسمانی مرتبط با سلامتی
آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت در درجه اول با پیشگیری از بیماری و سلامت عملکردی مرتبط است. فعالیت منظم مرتبط با سلامتی به شما کمک می کند وزن خود را کنترل کنید، از بیماری ها جلوگیری می کند، خلق و خوی شما را بهبود می بخشد، انرژی را افزایش می دهد و خواب بهتر را نیز بهتر می کند.
به نقل از study این نوع آمادگی جسمانی از پنج بخش تشکیل شده است: استقامت قلبی عروقی، قدرت عضلانی، استقامت عضلانی، انعطاف پذیری و ترکیب بدنی.
مقایسه انواع آمادگی جسمانی : آمادگی مهارت محور یا آمادگی سلامت محور؟
به نقل از بریتانیکا در مورد اهمیت نسبی آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت و عملکرد حرکتی بین متخصصان اختلاف نظر وجود دارد. در حالی که هر دو نوع مورد از انواع آمادگی جسمانی فواید خود را دارند، ارزش های نسبی آنها باید توسط اهداف آمادگی جسمانی شخصی فرد تعیین شود. اگر موفقیت در مسابقات ورزشی از اهمیت اولیه برخوردار است، باید بر آمادگی جسمانی حرکتی تأکید کرد. اگر نگرانی در مورد سلامتی مهم است، آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت باید در کانون توجه قرار گیرد.
انواع آمادگی جسمانی ممکن است نه تنها برای افراد مختلف بلکه برای یک فرد در زمان های مختلف نیز مهم باشد. یک نوجوان ۱۶ ساله که در یک تیم ورزشی مدرسه شرکت می کند احتمالاً روی عملکرد حرکتی تمرکز می کند. افراد میانسال معمولی به احتمال زیاد نگران موفقیت ورزشی نیستند و به جای آن بر سلامت و ظاهر تأکید دارند. یک نکته دیگر را باید ذکر کرد: آمادگی جسمانی عملکرد حرکتی تا حد زیادی توسط پتانسیل ژنتیکی تعیین می شود. فردی که در ۱۰ سالگی می تواند سریع بدود در ۱۷ سالگی سریع خواهد بود.
اگرچه تمرین ممکن است عملکرد مسابقه را افزایش دهد، اما به طور قابل ملاحظه ای سرعت دویدن تعیین شده ژنتیکی فرد را تغییر نمی دهد. از سوی دیگر، ویژگی‌های آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت، تا حدودی تحت تاثیر وراثت هستند اما به شدت بسیار بیشتری تحت تاثیر عادات ورزشی فرد قرار خواهند گرفت.
