راهنمای آمادگی برای صعود قلل 7000 متری

صعود به کوه های 7000 متری همواره مورد توجه کوهنوردان ایرانی بوده است. از دلایل این موضوع نیز می توان به هزینه های کمتر نسبت به 8000 متری ها، دسترسی بهتر و تجهیزات کوهنوردی ارزان تر اشاره کرد. به طور کلی تجهیزات کوهنوردی زمستانی در ایران را می توان برای صعود به قلل 7000 متری در تابستان استفاده کرد که در نتیجه نیاز به لوازمی از قبیل داون سوت پر و کفش سه پوش نخواهد بود. از محبوب ترین قله ها در این رابطه نیز می توان به لنین(ابن سینا) کورژنفسکایا، کمونیزم، موستاق آتا و غیره اشاره نمود. با این حال یکی از موضوعات مهم و لازم توجه در این رابطه کسب آمادگی کافی در این زمینه می باشد. در این مطلب سعی بر آن داریم که در این رابطه توضیحات بیشتری ارایه کنیم.

آمادگی فنی

آمادگی فنی برای صعود به قلل 7000 متری شامل مواردی همچون تکنیک های عبور از یخچال، صعود کرده ای، کار با کرامپون، نجات در برف، کار با کلنگ می گردد. اگر چه بیشتر قله های مورد هدف از نظر سطح فنی در سطح متوسط قرار دارند اما کسب توانایی در زمینه سنگنوردی یا مهارت در دست به سنگ نیز می تواند تاثیر بسزایی در افزایش ایمنی یک کوهنورد در این مسیر داشته باشد. برای داشتن الگوی عملی در این رابطه می توانید موارد زیر را در نظر بگیرید:

• توانایی صعود یخچال در حد چند طول مانند صعود یخچالهای هرم و کسری
• توانایی فنی در حد پیشرفته برف و آبشاریخی با مهارت بالا (صرف گذراندن دوره ها کافی نیست و کوهنورد باید در موارد آموزشی تبحر داشته باشد.
• تجربه صعودهای چند روزه زمستانی در کوههای کشور (مانند صعود زمستانی دماوند، علم کوه، خلنو) حداقل 3 برنامه
• توانایی صعود سنگنوردی در حد گرده آلمانها و دیواره شروین (مسیرهای دیواره نوردی در حد 5.9 تا 5.10) حداقل تجربه 3 برنامه
• سرعت عمل و تسلط کافی در کار با ابزارها (مانند پوشیدن کرامپون یا تسلط در پیمایش با کلنگ و کرامپون)

چند معیار فوق در بخش فنی به شما این دیدگاه را می دهد که چه زمانی برای صعود به 7000 متری آمادگی دارید.

استقامت

پایه ورزش کوهنوردی استقامت است و یک کوهنورد برای کسب بهترین نتایج نیاز به استقامت بالا دارد. با این حال فاکتور استقامت برای صعودهای بلند صرفا شامل بعد جسمی نیست و بعد ذهنی فرد را نیز تحت الشعاع قرار می دهد. توانایی صبر برای فرا رسیدن پنجره هوایی مناسب یا احتمال گیر کردن در کمپ ها بالا در شرایط بد جوی چیزیست که می توان از آن به عنوان طاقت ذهنی یاد کرد. ترکیب استقامت بدنی و استقامتی ذهنی چیزیست که در ورزش به عنوان استامینا یا طاقت می شناسیم. موارد زیر بر اساس بومی سازی قواعد سرانگشتی و تجربه ارایه شده است که می تواند به شما کمک کند تا استقامت خود را ارزیابی کنید و بدانید که به چه سطحی لازم است برسید.

• توانایی صعود 600 متر در ساعت به صورت مداوم ( به طور مثال صعود به قله توچال در کمتر از 4 ساعت) به عنوان پایه استقامتی
• توانایی بازیابی (واسکولار) چند روزه (توانایی پیمایش چند ساعته به صورت روزهای متوالی) اجرا حداقل چند برنامه در فصول مختلف سال ( به عنوان مثال صعود خط الراس دوبرار در فصل بهار به صورت کلاسیک یا 3 روزه یک محک و محل تمرین خوب به شمار می رود)

دو معیار بالا را می توان به عنوان پایه استقامت کوهنوردی و استقامت تخصصی برای برنامه های چند روزه کوهنوردی در نظر گرفت.

قدرت

فاکتور قدرت یکی از مواردی است که اغلب توسط کوهنوردان نادیده گرفته می شود، با این حال به قولی تمام استقامت روی زمین بدون قدرت ارزش زیادی نخواهد داشت. یکی از نکات مهم در صعود به قلل 7000 متری نیاز به حمل کوله پشتی توسط کوهنورد در اکثر این کوه ها می باشد که در کنار درگیرهای فنی و یومار زدن و … نیاز به قدرت دارد. و البته این قدرت پایه استقامت عضلانی را ایجاد می کند. معیارهای زیر را در نظر بگیرید:

• توانایی حمل کوله 15 تا 20 کیلویی برای چند روز پی در پی
• تعداد بارفیکس برای زنان حداقل 5 و برای مردان حداقل 10 بارفیکس
• مرکز بدن قوی به منظور حمایت از کمر و پاها در کوله کشی و سایر فعالیت ها و جلوگیری از خستگی

بهترین استراتژی برای افزایش قدرت می تواند پیش از شروع تمرینات سنگین کوهنوردی باشد چرا که بدن فرصت کافی برای ریکاوری را خواهد داشت. به طور مثال در آغاز تمرینات و چند ماه مانده به برنامه می توان از تمرینات بدنسازی کل بدن برای بهبود قدرت استفاده کرد و در دوره های بعدی سعی کنید با رویکرد حفظ قدرت به پیش روید.

افسانه حسامی‌فرد؛ اولین زن ایرانی بر فراز ۱۴ قله‌ ۸۰۰۰ متری جهان

چرا هنگام دویدن حالت تهوع می‌گیریم؟ علل، مکانیزم و راهکارهای علمی

در فازهای آخر آمادگی نیز اجرای برنامه های چند روزه با کوله کشی به فرد کمک می کند تا آمادگی کافی برای صعود به قلل 7000 متری ایجاد کند.

هم هوایی

در بسیاری از موارد کوهنوردان بدون هم هوایی وارد مناطق کوهستانی قلل 7000 متری می شوند در حالی که ایجاد پایه هم هوایی در داخل کشور می تواند یک مزیت عالی در صعود ایجاد کند. ارتفاع بیس کمپ اکثر 7000 متری ها 4000 متر می باشد و در صورت داشتن هم هوایی خوب شما می توانید در بدو ورود به بیس کمپ صعود به کمپ های بالاتر را آغاز کنید و به این شکل بهترین بهره را از دوره های هوای خوب خواهید برد. یکی دیگر از بزرگترین مزیت های کوهنوردی در ایران، وجود دماوند است. بهتر است کوهنوردانی که قصد صعود به کوه های 7000 متری را دارند آخرین اردوهای خود را در دماوند برگزار کنند. به این شکل هم هوایی فیزیکی و روانی پیش از حضور در برنامه اصلی ایجاد شده و احتمال بروز بیماری های ارتفاع مانند ادم مغزی را نیز تا حد زیادی کاهش می دهد. کوهنوردان با تجربه تر حتی ممکن است با شبخوابی روی قللی مانند سبلان به هم هوایی کامل برای صعود یک 7000 متری دست یابند.

به طور کلی هم هوایی در داخل کشور پیش از عزیمت به برنامه یک راهکار کم هزینه، آسان و هوشمندانه است که احتمال موفقیت برنامه را به شدت افزایش خواهد داد. از طرف دیگر به دلیل نیاز کمتر جابجایی بین کمپ ها ایمنی برنامه نیز بهتر می شود.

جمع بندی

در این مقاله سعی بر آن بود که معیارهای عملی و کاربردی برای میزان آمادگی مورد نیاز جهت صعود به قلل 7000 متری به همراه برخی راهکار و نکات ارایه شوند که توجه به آنها می تواند برای کوهنوردانی که هدف صعود به این قلل را دارند مفید واقع شود. ما در اینجا به معیارهای استاندارد اشاره کردیم و قطعا آمادگی بیشتر، بهتر خواهد بود.