نوشاخ یا نوشاق دومین قله بلند منطقه هندو کش پس از تریچمیر ، به ارتفاع 7492 متر. در مرز افغانستان و پاکستان . این کوه بلندترین قله در افغانستان و غربی ترین 7000 متری کره زمین می باشد.
قله اصلی نوشاخ و نوشاخ غربی – 7250 متر – در مرز افغانستان و پاکستان قرار دارند. دیگر قلل این توده در پاکستان قرار گرفته است. دسترسی آنها به راحتی از طریق چیترال ، در 64 کیلومتری میسر می باشد. سمت غربی این کوهها درافغانستان قرار دارد و سمت جنوبی و شرقی در پاکستان قرار گرفته اند.
دسترسی به نوشاخ
آسانترین دسترسی به نوشاخ از طریق چیترال پاکستان می باشد که به وسیله یک پرواز 45 دقیقه ای از اسلام آباد می توان به آن دست یافت. مسیر جایگزین دیگر هم یک سفر جاده ای از طریق اسلام آباد به چیترال می باشد که یازده ساعت به طول می انجامد. این کوه همچنین از طریق افغانستان از قاضی ده قابل دسترسی است ، اما یک سفر 5 روزه برای رسیدن به کوه نیاز است. فاصله قاضی ده از کابل 280 کیلومتر می باشد.
تاریخچه صعودها
اولین صعود به نوشاخ توسط یک تیم ژاپنی به سرپرستی پروفسور ساکاتو در سال 1960 انجام گرفت. صعود از دسترسی نرمال سمت پاکستان ، و مسیر جنوب غربی از طریق یخچال قاضی ده انجام گرفت. مسیر نرمال دسترسی به کوه از افغانستان از سمت غربی می باشد.
نوشاخ شرقی ، غربی و مرکزی برای اولین بار توسط کوهنوردان اتریشی دکتر جرالد گروبر ، و رودلف پیسچنگر در 1963 انجام گرفت.
اولین صعود زمستانی این کوه هم توسط آندرژ زوادا و پیوتروسکی ، اعضای تیم اکسپدیشن لهستانی در فوریه 1973 انجام شد. این اولین هفت هزار متری بود که تا آن زمان صعود شده بود.
صعود به این کوه همچنین در دوره های مختلف به دلایلی مانند اشغال شوروی یا جنگ داخلی افغانستان و …با دشواریهایی برای دسترسی مواجه بوده است.
در سال 2009 اولین کوهنوردان افغانستانی توانستند به این کوه صعود کنند. ملنگ داریا و امرالدین سنجر به همراه آفیات خان و گرگ علی . دو نفر اولی به قله دست یافتند.
مرتبط : بلندترین کوههای جهان
فصل صعود نوشاخ
فصل صعود کوه به شکل استاندارد در ژوئن ، جولای و آگوست است.
اولین صعود زمستانی به یک 7000 متری
در 13 فوریه ، 1973 و در ساعت 11 و سی دقیقه شب زوادا و پیوتروسکی به قله نوشاخ دست یافتند. از زمان ترک لهستان این برنامه 2.5 ماه و مدت صعود 30 روز به طول انجامیده بود.
صعود لهستانی ها در زمستان به نوشاخ اولین صعود زمستانی یک قله با ارتفاع بیشتر از 7000 متر بود. حتی امروزه نیز این صعود تنها صعود زمستانی کوه میباشد.
موفقیت این برنامه ممکنات زیادی را برای هیات های اعزامی لهستانی ایجاد کرد. هفت سال پس از آن و در تیمی به سرپرستی زوادا لهستانی ها توانستند در فصل زمستان اولین صعود به اورست را صورت بدهند. پس از آن هم کوهنوردان لهستانی 11 قله هشت هزار متری را در فصل زمستان صعود نمودند.
مرتبط : کریستوف ویلیچکی ، لزک سیچی ، یرزی کوکوچکا
