کاترین دستیول ، متولد جولای ۱۹۶۰ سنگنورد و کوهنورد فرانسوی. در سال ۱۹۹۲ وی تبدیل به اولین زنی شد که دیواره شمالی آیگر را به صورت انفرادی صعود کرده است. او این صعود را در زمستان و در ۱۷ ساعت به پایان رسانید. صعود قابل توجه دیگر وی مسیر بوناتی در رخ شمالی ماترهورن و ستون جنوب غربی درو (ستون بوناتی ) میباشند.
بیوگرافی
کاترین دستیول در اوران در الجزایر مستعمراتی فرانسه و از پدر و مادر فرانسوی متولد شد. کاترین بزرگترین فرزند این خانواده هشت نفری بود. پدر وی یک کوهنورد آماتور بوده است. زمانی که نوجوان بود خانواده اش به فرانسه مهاجرت کردند. در سن ۱۲ سالگی عضو کلوپ آلپاین فرانچایز شد و شروع به یادگیری بولدرینگ در فونتین بلو کرد. از ابتدای کار، دستیول استعداد ، علاقه و استقامت بالایی در سنگنوردی و کوهنوردی از خود نشان داد. در همین دوران هم با بسیاری از سنگنوردان برجسته آن زمان کار کرد و آشنا شد. کاترین قبل از بیست سالگی بسیاری از مسیرهای دشوار آن زمان آلپ را پیموده بود که از بین آنها میتوان به رخ غربی درو اشاره کرد.
در همین زمان شروع به تحصیل در رشته فیزیوتراپی نمود و در بین سالهای ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۵ در این زمینه فعالیت کاری داشت که در این دوران هم تا حدودی از صعود فاصله گرفت. اما در سال ۱۹۸۵ به دنیای صعود بازگشت و به طور تمام وقت مشغول به کوهنوردی و تهیه فیلم در این زمینه گردید.
مسابقات
در سال ۱۹۸۵ ، کاترین وارد مسابقات سنگنوردی گردید. در سال ۱۹۸۵ قهرمان مسابقه بین المللی اسپرت روکیا شد. این مسابقه بعدا به راک مستر تغییر نام یافت. در این دوران به عنوان رقیب اصلی در رویدادهای مختلف در مقابل لین هیل قرار گرفت.
در سال ۱۹۹۰ کاترین دستیول از مسابقات کناره گیری کرد و مجددا به آلپینیسم بازگشت. در این دوره بود که با جف لووه ملقب به سلطان یخ آشنا شد و تکنیکهای صعود خود را ارتقا داد. در دهه نود او توانست برخی از بهترین صعودهایش را به صورت انفرادی یا در کنار برترین کوهنوردان دوران انجام دهد.
وی همچنین به همراه اریک دیکامپ ، جبهه جنوب غربی شیشاپانگما (۱۹۹۴) ، رخ جنوبی آناپورنا (۱۹۹۴) و آبشار یخی لوسار (۱۹۹۷) صعود کرد. در جریان صعود به قله ۴۱۱۱ در قطب جنوب بیست متر سقوط کرد و دچار شکستگی شد. کاترین در سال ۱۹۹۶ ازدواج کرد و فرزندش هم در سال بعد به دنیا آمد. در این دوران بود که صعودهای سولو را کنار گذاشت و به عنوان یک سخنران و نویسنده به فعالیت ادامه داده است.
صعودهای مهم کاترین دستیول
- صعود چندین مسیر با درجه سختی ۷-۸ در سنگنوردی ،
- گشایش مسیر در درو در طول ۱۱ روز.
- رخ شمالی آیگر.
- ستون واکر در گراند ژوراسس.
- مسیر مستقیم سیماگرانده.
- برج بینام ترانگو به همراه جف لوه مسیر یوگسلاوی.
- دهلیز سمت چپ در رخ جنوب غربی (مسیر کورتیکا ، لورتان ، تریولت) در شیشاپانگما. به همراه اریک دکامپ.
وی همچنین اقدام به نگارش چندین کتاب هم کرده است.
کاترین دستیول : آنچه من یاد گرفتم.
- من مسیر مستقیم امریک در درو (ED1 5.10+ A0, 1,100m) زمانی که ۱۷ سال داشتم صعود کردم. در آن زمان تنها یک آماتور بودم. صعود می کردم، چون صعود کردن را دوست داشتم، اما نمی دانستم بعدا چه اتفاقی خواهد افتاد. این فقط برای لذت بود.
- زمانی که لین هیل برای رقابت به اروپا آمد، ترسیدم. همه به من می گفتند لین هیل خیلی قوی هست. من در رقابت های زیادی شرکت نکرده بودم. لین در این زمینه تجربه بیشتری از من داشت. رسانه یک رقابت بین ما ایجاد کرد. اما این به واقعیت مسابقه نبود. در بعضی مسابقات لین پیروز شد و در بعضی هم من. او بسیار شفاف و متمرکز بود.
- زمانی که فری سولو صعود می کردم، خوب بودم. من همیشه یک حاشیه امنیت بزرگ در نظر می گرفتم. حس کاملی از قدرت و آرامش ایجاد می کردم. اگر احساس ترس داشتم، صعود نمی کردم. دوست نداشتم قمار کنم. به دنبال شانس نبودم. در شرکت انتشاراتیم هم به همین سبک عمل کردم. قدم به قدم جلو رفتم تا چیزی بسازم.
- در گشایش مسیر در درو هوا خراب شد و مجبور شدم چهار روز در پرتالج بمانم. صعود برای ۱۱ روز طول کشید که خیلی طولانی بود. به خاطر این اتفاق احساس شرمندگی می کردم که به علت فشار رسانه ای ایجاد شده بود. حس خوبی نبود. با اینکه اصلا جالب نبود از قله با هلی کوپتر به پایین برگشتم.
- تمرکز بزرگترین چیزیست که در دوران فعالیتم یاد گرفتم. بدون تمرکز به موفقیت نخواهید رسید. صعود کردن این را به من یاد داد. همیشه باید مراقب تمرکز باشید. تمرکز در هر زمان و در هر ثانیه. بدون تمرکز عملکرد تنزل پیدا خواهد کرد.
به عنوان یک مادر
- مادر بودن مانند صعود کردن است. من روز فرزندم تمرکز دارم. چرا که می خواهم زندگی خوبی داشته باشد. شما چیزهای خوب را برای فرزندتان می خواهید، اما نه بیش از حد. من بهترین کاری که می توانستم برای فرزندم انجام دادم و کاری انجام دادم که او دوست داشت.
- هنوز هم هر زمان که بتوانم صعود می کنم. صعود هنوز هم عشق من هست. (مجله سنگ و یخ ، مارس ۲۰۲۰)
