چرا در دویدن پیشرفت نمی کنیم: 18 علت و راهکار

پیشرفت در دویدن یکی از اهدافی است که بسیاری از ورزشکاران و علاقه‌مندان به دویدن به دنبال آن هستند، اما گاهی علی‌رغم تلاش‌های فراوان، این پیشرفت به سادگی حاصل نمی‌شود. علل مختلفی می‌توانند مانع از دستیابی به این هدف شوند؛ از برنامه‌های تمرینی نامناسب گرفته تا تغذیه ناکافی، بازیابی نامطلوب، و حتی مسائل روانی. در این مقاله، به بررسی علمی و جامع عواملی خواهیم پرداخت که ممکن است جلوی پیشرفت شما در دویدن را بگیرند و راهکارهایی را برای غلبه بر این موانع ارائه خواهیم داد تا بتوانید با بهره‌گیری از روش‌های صحیح، به اهداف ورزشی خود دست یابید و از تجربه‌ی دویدن لذت بیشتری ببرید.

نکته: این مقاله مناسب دونده هایی است که حداقل یک سال تجربه دویدن دارند.

علل اصلی عدم پیشرفت در دویدن و راهکارها

۱. برنامه تمرینی نامناسب

الف. تنوع تمرینی ناکافی

برنامه‌های تمرینی یک‌نواخت می‌توانند منجر به سازگاری بدن و کاهش پیشرفت شوند. تحقیقات نشان داده‌اند که ترکیب تمرینات مختلف (دویدن‌های طولانی، تمرینات سرعت، تمرینات استقامتی و تمرینات تناوبی) می‌تواند به افزایش ظرفیت هوازی، بهبود کارایی قلب و عروق و افزایش قدرت عضلات کمک کند.

یک برنامه تمرینی خوب باید شامل بخش های اساسی از انواع دویدن باشد: ارکان یک برنامه تمرین مناسب در طول هفته به طور معمول شامل موارد زیر می شود:

• جلسه دویدن طولانی
• جلسه دویدن اینتروال
• جلسات دویدن آسان
• جلسه دویدن تمپو
• تمرینات کراس برای بهبود و تعادل قدرتی عضلات
• تمرینات انعطاف پذیری

ب. بار تمرینی نامناسب

• تمرین بیش از حد (Overtraining): تمرینات بیش از حد بدون زمان کافی برای بازیابی می‌تواند به سندرم تمرین بیش از حد منجر شود که شامل خستگی مزمن، کاهش عملکرد و افزایش خطر آسیب‌دیدگی است.
• تمرین ناکافی: عدم تمرین کافی یا تمرینات با شدت پایین نمی‌تواند تحریک لازم برای بهبود عملکرد فیزیولوژیکی ایجاد کند.
• دویدن بیش از حد آرام: دویدن آرام برای شروع کار یک دونده خوب است اما برای بهبود در سرعت و رسیدن به حد نصاب های قدرت باید تمریناتی مانند استراید و اینتروال را به برنامه خود اضافه کنید.
• دویدن بیش از حد تند: اگر سعی کنید همیشه تند بدوید در اشتباه هستید.

۲. تغذیه ناکافی

الف. کمبود کالری و مواد مغذی

برای بهبود عملکرد در دویدن، بدن به منابع کافی انرژی و مواد مغذی نیاز دارد. کمبود کالری می‌تواند به کاهش وزن عضلانی، خستگی و کاهش عملکرد منجر شود. همچنین، مواد مغذی مانند پروتئین برای بازسازی عضلات و کربوهیدرات‌ها برای تامین انرژی لازم هستند. باید به موارد زیر به طور دقیق و ریزبینانه توجه داشته باشید:

• بارگیری کربوهیدرات قبل و بعد جلسات سخت
• دریافت پروتئین کافی در طول روز
• دریافت ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز بدن
• مصرف چربی های سالم
• استراتژی تغذیه در طول جلسات تمرینی طولانی تر از یک ساعت

توجه داشته باشید که بدن یک دونده بیش از افراد معمول به مواد غذایی نیاز دارد. توصیه می کنیم از نظر کارشناسی و آزمایش های تشخیصی برای بهبود دانش خود در این زمینه بهره ببرید.

ب. هیدراتاسیون ناکافی

آب نقش مهمی در تنظیم دمای بدن، حمل مواد مغذی و دفع مواد زائد دارد. کمبود آب می‌تواند به کاهش حجم خون، افزایش ضربان قلب و کاهش عملکرد منجر شود. بعد از تمرینات دویدن یک و نیم برابر وزنی که در طول تمرین از دست داده اید آب بنوشید. این نوشیدن باید در چند نوبت انجام شود.

۳. بازیابی ناکافی

الف. استراحت ناکافی

بدن نیاز به زمان برای بازسازی و بازیابی دارد. خواب کافی و روزهای استراحت می‌تواند به ترمیم عضلات، بازیابی ذخایر انرژی و تقویت سیستم ایمنی کمک کند.

اکثر افراد باید حداقل یک روز بدون تمرین در هفته داشته باشند و دونده های تازه کار بهتر است دو روز بدون تمرین را در نظر بگیرند.

ب. تکنیک‌های بازیابی ناکافی

ماساژ، کشش، یوگا و استفاده از تکنیک‌های بازیابی مانند کمپرس سرد و گرم می‌توانند به کاهش خستگی و جلوگیری از آسیب‌دیدگی کمک کنند.

۴. تکنیک دویدن نادرست

الف. فرم نامناسب دویدن

فرم نادرست دویدن می‌تواند منجر به افزایش بار مکانیکی بر روی مفاصل و عضلات شود که به آسیب‌دیدگی و کاهش کارایی منجر می‌شود. ازطرف دیگر عدم تکنیک صحیح به معنای مصرف بیشتر انرژی و کاهش راندمان خواهد شد.

راهکارها برای بهبود تکنیک دویدن:

• آموزش و تمرین تکنیک‌های صحیح دویدن: شرکت در کلاس‌های آموزشی، استفاده از مربیان حرفه‌ای و مشاهده ویدیوهای آموزشی می‌تواند به بهبود تکنیک دویدن کمک کند.
• استفاده از کفش‌های مناسب: انتخاب کفش‌های دویدن مناسب با حمایت کافی برای نوع پای شما می‌تواند به بهبود فرم دویدن کمک کند.
• تمرینات تقویتی و کششی: انجام تمرینات تقویتی و کششی برای عضلات مرکزی و پایین‌تنه می‌تواند به بهبود قدرت و انعطاف‌پذیری کمک کند.
• بازخورد و تحلیل ویدیو: ضبط و مشاهده ویدیوهای دویدن خود و تحلیل آنها با کمک مربیان می‌تواند به شناسایی و تصحیح فرم نامناسب کمک کند.

۵. اهداف و انتظارات نامناسب

اهداف و انتظارات نامناسب می‌توانند تاثیرات منفی جدی بر پیشرفت شما در دویدن داشته باشند. در اینجا برخی از تاثیرات کلیدی این عوامل بر عدم پیشرفت بررسی می‌شود:

۱. تعیین اهداف غیرواقعی

الف. افزایش فشار روانی و استرس

تعیین اهدافی که بیش از حد بلندپروازانه هستند یا در بازه زمانی کوتاهی قابل دسترسی نیستند، می‌تواند منجر به افزایش استرس و فشار روانی شود. استرس بیش از حد می‌تواند به کاهش عملکرد، افزایش خستگی و حتی بروز آسیب‌های جسمی منجر شود.

ب. از دست دادن انگیزه

اگر اهداف تعیین شده بسیار دور از دسترس باشند، عدم موفقیت در دستیابی به آنها می‌تواند منجر به ناامیدی و از دست دادن انگیزه شود. این کاهش انگیزه می‌تواند باعث کاهش تلاش و تعهد به برنامه‌های تمرینی شود و در نتیجه، پیشرفت را کند کند.

۲. تمرکز بر نتایج سریع

الف. تمرین بیش از حد

تلاش برای دستیابی به نتایج سریع ممکن است باعث تمرین بیش از حد شود. تمرینات بیش از حد و بدون استراحت کافی می‌توانند به سندرم تمرین بیش از حد منجر شوند که شامل خستگی مزمن، کاهش عملکرد و افزایش خطر آسیب‌دیدگی است.

ب. عدم توجه به فرایند پیشرفت

تمرکز بر نتایج سریع ممکن است باعث شود که فرد به جای لذت بردن از فرایند تمرین و پیشرفت تدریجی، تنها به نتیجه نهایی فکر کند. این می‌تواند منجر به بی‌توجهی به تمرینات بنیادی و تکنیک‌های صحیح شود که برای پیشرفت بلندمدت ضروری هستند.

۳. اهداف مبهم و نامشخص

الف. عدم وضوح در مسیر پیشرفت

اهداف نامشخص و مبهم می‌توانند باعث سردرگمی در مسیر پیشرفت شوند. وقتی اهداف مشخص و قابل اندازه‌گیری نباشند، ارزیابی میزان پیشرفت و تنظیم برنامه‌های تمرینی به طور موثر دشوار می‌شود.

ب. کاهش انگیزه و تعهد

اهداف مبهم ممکن است انگیزه و تعهد فرد به تمرینات را کاهش دهند. تعیین اهداف مشخص و قابل اندازه‌گیری می‌تواند به افزایش انگیزه و تمرکز کمک کند.

راهکارها برای تعیین اهداف و انتظارات مناسب:

• تعیین اهداف SMART: اهداف باید خاص (Specific)، قابل اندازه‌گیری (Measurable)، قابل دستیابی (Achievable)، مرتبط (Relevant) و دارای زمان‌بندی مشخص (Time-bound) باشند.
• تقسیم اهداف بلندمدت به اهداف کوتاه‌مدت: تقسیم اهداف بلندمدت به اهداف کوچکتر و کوتاه‌مدت می‌تواند به افزایش انگیزه و ارزیابی بهتر پیشرفت کمک کند.
• تمرکز بر فرایند، نه فقط نتیجه: تمرکز بر بهبود تکنیک‌ها، افزایش استقامت و لذت بردن از تمرینات می‌تواند به بهبود تدریجی و پایدار عملکرد کمک کند.
• بازبینی و تنظیم اهداف به صورت دوره‌ای: بازبینی و تنظیم اهداف به صورت دوره‌ای می‌تواند به اطمینان از واقع‌بینانه بودن و قابل دسترسی بودن آنها کمک کند.

با تعیین اهداف و انتظارات مناسب و واقع‌بینانه، می‌توانید مسیر پیشرفت خود را به طور موثرتری مدیریت کنید و از تجربه دویدن لذت بیشتری ببرید.

۶. مسائل روانی و انگیزشی

الف. کمبود انگیزه

پیدا کردن یک شریک تمرینی، شرکت در مسابقات و استفاده از تکنیک‌های روان‌شناختی مانند تجسم مثبت و تعیین اهداف می‌تواند به حفظ انگیزه کمک کند.

ب. استرس و اضطراب

استرس و نگرانی‌های روزمره می‌توانند بر عملکرد ورزشی تأثیر منفی بگذارند. تکنیک‌های مدیریت استرس مانند مدیتیشن، تنفس عمیق و یوگا می‌توانند به کاهش استرس و بهبود عملکرد کمک کنند.

۷. آسیب دیدگی

آسیب‌دیدگی‌ها می‌توانند تاثیرات مخربی بر عدم پیشرفت در دویدن داشته باشند. در اینجا برخی از تاثیرات کلیدی آسیب‌دیدگی‌ها بر عدم پیشرفت در دویدن و راهکارهای مدیریت آن‌ها بررسی می‌شود:

۱. کاهش زمان تمرین و استراحت اجباری

الف. قطع تمرینات منظم

آسیب‌دیدگی‌ها می‌توانند باعث توقف تمرینات منظم شوند. قطع تمرینات می‌تواند به از دست دادن قدرت، استقامت و ظرفیت هوازی منجر شود که برای پیشرفت در دویدن حیاتی هستند.

ب. افزایش زمان بازیابی

فرآیند بازیابی پس از آسیب‌دیدگی ممکن است زمان‌بر باشد و نیاز به استراحت بیشتری داشته باشد. این موضوع می‌تواند باعث کاهش پیشرفت در کوتاه‌مدت و طولانی‌مدت شود.

۲. تاثیر روانی و انگیزشی

الف. کاهش روحیه و انگیزه

آسیب‌دیدگی‌ها می‌توانند به کاهش روحیه و انگیزه منجر شوند. مواجهه با درد و ناتوانی در انجام تمرینات مورد علاقه می‌تواند باعث احساس ناامیدی و کاهش انگیزه برای ادامه تمرینات شود.

ب. ترس از آسیب‌دیدگی مجدد

پس از بهبودی از یک آسیب‌دیدگی، ترس از آسیب‌دیدگی مجدد می‌تواند باعث کاهش اعتماد به نفس و احتیاط بیشتر در تمرینات شود. این ترس می‌تواند منجر به کاهش شدت و کیفیت تمرینات شود.

۳. تغییر در تکنیک و فرم دویدن

الف. تعویض فرم دویدن برای کاهش درد

در پاسخ به درد ناشی از آسیب‌دیدگی، فرد ممکن است تغییراتی در فرم دویدن خود اعمال کند تا از درد اجتناب کند. این تغییرات ممکن است باعث ایجاد الگوهای حرکتی نامناسب و افزایش خطر آسیب‌های جدید شوند.

ب. کاهش کارایی

تغییرات ناخواسته در فرم دویدن می‌تواند به کاهش کارایی و افزایش مصرف انرژی منجر شود. این امر می‌تواند به کاهش سرعت و استقامت در دویدن منجر شود.

۴. افزایش خطر آسیب‌دیدگی‌های دیگر

الف. آسیب‌دیدگی‌های ثانویه

آسیب‌دیدگی‌های اولیه می‌توانند باعث افزایش خطر آسیب‌دیدگی‌های ثانویه شوند. برای مثال، آسیب‌دیدگی در یک قسمت از بدن می‌تواند منجر به فشار بیشتر بر قسمت‌های دیگر شود که در نتیجه، آسیب‌دیدگی‌های جدیدی ایجاد می‌کند.

راهکارها برای مدیریت آسیب‌دیدگی و پیشگیری از عدم پیشرفت:

• پیشگیری از آسیب‌دیدگی: استفاده از تکنیک‌های صحیح دویدن، انجام تمرینات تقویتی و کششی، انتخاب کفش‌های مناسب و انجام گرم کردن و سرد کردن صحیح می‌تواند به کاهش خطر آسیب‌دیدگی کمک کند.
• بازیابی مناسب: پس از آسیب‌دیدگی، مهم است که به بدن زمان کافی برای بازیابی بدهید. استفاده از روش‌های فیزیوتراپی، ماساژ، و تمرینات بازیابی می‌تواند به تسریع بهبودی کمک کند.
• مدیریت درد: استفاده از تکنیک‌های مدیریت درد مانند کمپرس سرد و گرم، مصرف داروهای ضد التهاب (با مشورت پزشک) و انجام تمرینات ملایم می‌تواند به کاهش درد و تسهیل بازیابی کمک کند.
• بازگشت تدریجی به تمرینات: پس از بازیابی، بازگشت به تمرینات باید تدریجی و با افزایش آهسته شدت باشد. این کار می‌تواند به جلوگیری از آسیب‌دیدگی مجدد کمک کند.
• حمایت روانی: استفاده از تکنیک‌های روان‌شناختی مانند تجسم مثبت، مشاوره ورزشی و حمایت اجتماعی می‌تواند به حفظ روحیه و انگیزه کمک کند.

با مدیریت صحیح آسیب‌دیدگی‌ها و استفاده از راهکارهای پیشگیری و بازیابی، می‌توانید از کاهش پیشرفت در دویدن جلوگیری کرده و به اهداف ورزشی خود دست یابید.

۸. شرایط محیطی و تجهیزات نامناسب

الف. شرایط جوی نامساعد

دویدن در شرایط جوی نامساعد (مانند گرما، سرما، باد یا رطوبت بالا) می‌تواند بر عملکرد تأثیر منفی بگذارد. تطبیق با شرایط مختلف و استفاده از لباس‌های مناسب می‌تواند به بهبود عملکرد کمک کند.

ب. تجهیزات نامناسب

استفاده از کفش‌های نامناسب یا لباس‌های غیرمناسب می‌تواند منجر به آسیب‌دیدگی و کاهش کارایی شود. انتخاب تجهیزات مناسب می‌تواند به بهبود عملکرد کمک کند.

با توجه به این عوامل و انجام تغییرات لازم، می‌توانید به بهبود عملکرد خود در دویدن دست یابید.

جمع بندی

در جدول زیر، علل مختلف عدم پیشرفت در دویدن همراه با راهکارهای پیشنهادی برای هر علت ارائه شده است:

علت عدم پیشرفت	توضیحات	راهکارها
برنامه تمرینی نامناسب	تنوع تمرینی ناکافی، بار تمرینی نامناسب	– ترکیب تمرینات مختلف (استقامتی، سرعت، تناوبی) – تنظیم بار تمرینی مناسب با زمان‌های استراحت کافی
تغذیه ناکافی	کمبود کالری و مواد مغذی، هیدراتاسیون ناکافی	– مصرف کافی کربوهیدرات‌ها، پروتئین‌ها و چربی‌های سالم – هیدراتاسیون مناسب با آب و الکترولیت‌ها
بازیابی ناکافی	استراحت ناکافی، تکنیک‌های بازیابی ناکافی	– خواب کافی و روزهای استراحت منظم – استفاده از ماساژ، کشش و تکنیک‌های بازیابی مانند کمپرس سرد و گرم
تکنیک دویدن نادرست	فرم نامناسب دویدن	– آموزش و تمرین تکنیک‌های صحیح دویدن – استفاده از کفش‌های مناسب – تمرینات تقویتی و کششی
اهداف و انتظارات نامناسب	اهداف غیرواقعی، تمرکز بر نتایج سریع	– تعیین اهداف SMART (خاص، قابل اندازه‌گیری، قابل دستیابی، مرتبط، دارای زمان‌بندی مشخص) – تقسیم اهداف بلندمدت به اهداف کوتاه‌مدت – تمرکز بر فرایند تمرین و لذت بردن از آن
آسیب دیدگی	آسیب‌های مکرر و عدم بازیابی مناسب	– پیشگیری از آسیب‌دیدگی با استفاده از تکنیک‌های صحیح و تجهیزات مناسب – بازیابی مناسب با فیزیوتراپی و تمرینات بازیابی – بازگشت تدریجی به تمرینات پس از آسیب‌دیدگی
شرایط محیطی و تجهیزات نامناسب	شرایط جوی نامساعد، تجهیزات نامناسب	– تطبیق با شرایط مختلف جوی – انتخاب لباس و کفش‌های مناسب
مسائل روانی و انگیزشی	کمبود انگیزه، استرس و اضطراب	– پیدا کردن شریک تمرینی، شرکت در مسابقات – استفاده از تکنیک‌های مدیریت استرس مانند مدیتیشن و یوگا – تجسم مثبت و تعیین اهداف انگیزشی

با توجه به این عوامل و انجام تغییرات لازم، می‌توانید به بهبود عملکرد خود در دویدن دست یابید و از تجربه‌ی دویدن لذت بیشتری ببرید.