اگر ورزش نکنیم چه می شود؟

حقیقت این است که ما مانند نیاکانمان زندگی نمی کنیم. مادربزرگ ها و پدربزرگهای نسل ما و البته نسل های پیشتر هر روز ساعت ها فعالیت می کردند و این فعالیت ها چیزی جز فعالیت های روزمره آنها نبود. کشاورزی، شکار، نجاری، پیشه وری، کیلومترهای طی مسافت برای آوردن آب و هیزم و سایر امور به نوعی ورزش روزانه آنها محسوب می شود. در حقیقت ما هزاران سال بدون اینکه خودمان بدانیم در حال ورزش کردن بودیم اما به یکباره با ظهور مشاغل دفتری و عصر دیجیتال همه چیز تغییر کرد. امروز مردم برای ساعت ها پشت کامپیوتر کار می کنند. کودکان به جای بازی هایی مانند هفت سنگ و گرگم به هوا در حال بازی در تلفن های هوشمند هستند و همه اینها یعنی به تحرکی.

از طرفی همه مردم می دانند که مصرف مشروبات الکلی و دخانیان می تواند خطرناک باشد اما مطمئن باشید که خطر ورزش نکردن اگر بیشتر از اینها نباشد کمتر هم نخواهد بود. پس در ادامه این مطلب به پاسخ این سوال می پردازیم که اگر ورزش نکنیم چه می شود؟

مهمترین عواقب ورزش نکردن چیست؟

کمبود فعالیت فیزیکی بر مغز اثر می گذارد.

مغز شما مثل یک ماهیچه است و نیاز به اکسیژن و سایر مواد مغذی دارد. با ورزش مغز هم یاد میگیرد که بهتر عمل کند و فعال تر باشد. اما با گذر سن این عضو بدن هم پیر و پیرتر می شود. یک مطالعه در سال 2012 نشان داد که افراد 45 تا 49 ساله شواهدی از زوال عقل نشان می دهند. و البته این کاهش عملکرد مغز از سنین 20 تا 30 سالگی آغاز می شود. با این حال بر اساس نظر مجله هاروارد، ورزش به عنوان یک عامل بازدارنده در برابر کاهش حافظه و زوال عقل عمل می کند.

دکتر اسکات مک گینس، متخصص مغز و اعصاب در بیمارستان زنان و بریگهام و مدرس نورولوژی در هاروارد عقیده دارد «درگیر شدن در یک برنامه ورزش منظم با شدت متوسط در طول شش ماه یا یک سال با افزایش حجم مناطق انتخابی مغز همراه است.

ورزش قشر جلوی پیشانی و قشر گیجگاهی میانی را که تفکر و حافظه را کنترل می کنند، بهبود می بخشد. علاوه بر این، ورزش می تواند اندازه هیپوکامپ، ناحیه ای از مغز که در یادگیری و حافظه نقش دارد، افزایش دهد.

افزایش فشار خون

ورزش به پمپاژ کارآمدتر قلب شما کمک می کند. اگر قلب شما تناسب اندام داشته باشد، برای پمپاژ خون باید کمتر کار کند و نیرویی که از طریق شریان ها وارد می شود کاهش می یابد. اگر ورزش نمی کنید، به مرور زمان آمادگی قلبی- تنفسی (CRF) شما کاهش می یابد. بسیاری از مطالعات این را نشان داده اند: در یک مطالعه در کره جنوبی که در مجله آمریکایی زیست شناسی انسانی منتشر شده است، 3831 مرد بدون بیماری قلبی یا فشار خون بالا با فاصله حدود 10 سال دو معاینه بهداشتی انجام دادند. محققان دریافتند افرادی که سطح تناسب اندام آنها در این دوره زمانی کاهش یافته است، در مقایسه با افرادی که آمادگی قلبی-تنفسی خود را افزایش داده اند، 72 درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به فشار خون بالا هستند.

عدم توانایی در کنترل قند خون

به نقل از تحقیقاتی در مجله پزشکی ورزشی، فعالیت بدنی نقش مهمی در پردازش کربوهیدارت ها در بدن دارد. به طوری که حتی چند جلسه تمرین نکردن هم کنترل قند خون را می تواند مختل کند. حتی در کوتاه مدت، کاهش فعالیت روزانه و توقف تمرینات منظم باعث ایجاد تغییرات حاد مرتبط با دیابت در بدن می شود که می تواند قبل از افزایش وزن و ایجاد چاقی رخ دهد.

هدف‌گذاری برای دویدن: اولین گام درست یک دونده

ماراتن کیش، تنها ماراتن دور جزیره ای جهان

اضافه وزن و چاقی

ورزش نکردن باعث می شود به راحتی چربی انباشته جمع کنید که به اضافه وزن می انجامد. اضافه وزن هم علت العلل بسیاری از بیماری ها منجمله بیماری های زانو، دیسک کمر، آسیب دیدگی های ناشی از سقوط و غیره محسوب می شود. شما با ورزش کردن کالری از دست می دهید و این چیزیست که در کنار کنترل رژیم غذایی می تواند وزن شما را مدیریت کند.

هر کسی که بدون ورزش رژیم گرفته باشد اعتراف می کند که تکیه بر کاهش وزن بدون ورزش و با کم کردن غذا کار بسیاری سختتری از ترکیب این دو فاکتور در کنار همدیگر است.

افزایش احتمال افسردگی

این یک معمای مرغ یا تخم مرغ است: آیا عدم فعالیت بدنی باعث افسردگی می شود یا افسردگی باعث می شود ما به سمت رفتارهای بی تحرک عقب نشینی کنیم؟ تحقیقات بالینی از نظریه دوم حمایت کرده است: افسردگی منجر به کاهش فعالیت از هر نوع، از جمله میل به ورزش می شود. در واقع، برخی از مطالعات نشان می‌دهند که بی‌تحرکی حتی ممکن است یک استراتژی بقای تکاملی باشد – ما سرعت خود را کاهش می‌دهیم تا کمتر نمایان شویم و از تعارض اجتناب کنیم.

در همین حال، ورزش یک درمان ثابت و بدون دارو برای اختلالات اضطرابی و افسردگی است. اما آیا عدم تحرک – بدون علائم افسردگی – می تواند فرد را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به علائم افسردگی قرار دهد؟ تجزیه و تحلیل ده ها مطالعه مشاهده ای و مداخله ای نشان می دهد که فعالیت بدنی می تواند از افسردگی جلوگیری کند. در حالی که برخی از این مطالعات نشان دادند که فعالیت بدنی با شدت کم و زیاد هر دو در کاهش احتمال افسردگی موثر هستند، تعدادی از مطالعات نشان دادند که ورزش شدید بیشترین اثر پیشگیرانه را دارد.

افزایش پوکی استخوان

با بالا رفتن سن، کلسیم از استخوان های شما دوباره جذب جریان خون می شود. این منجر به کاهش توده استخوانی می شود و می تواند منجر به شکنندگی استخوان ها شود، وضعیتی که به عنوان پوکی استخوان شناخته می شود. یکی از راه های کلیدی برای جلوگیری از این تحلیل استخوان، ورزش است. اگر به اندازه کافی فعالیت نمی کنید، خطر ضعف استخوانی مرتبط با افزایش سن را افزایش می دهید. کالج آمریکایی پزشکی ورزشی ورزش های تحمل وزن را که شامل پریدن (مانند تنیس و بسکتبال) و دویدن است، توصیه می کند. تمرین مقاومتی با وزنه نیز برای افزایش تراکم استخوان توسط کارشناسان توصیه شده است.

کاهش توانایی جنسی

افزایش و بهبود جریان خون، افزایش میل جنسی در مردان را نیز توجیه می کند. تغییر تصور فرد از بدن خود به واسطه ورزش نیز می تواند تاثیرگذار باشد. مردان و زنانی که ورزش می کنند، خود را از نظر جنسی مطلوب تر می بینند که همین منجر به رابطه بهتری  می شود. قدرت، استقامت و انعطاف پذیری حاصل از ورزش نیز به این امر کمک می کند.

بعلاوه، فعالیت فیزیکی ، مخصوصا تمرینات قدرتی ، می توانند سطح تستوسترون را افزایش دهند که می تواند میل جنسی در خانم ها و آقایان را افزایش دهد.

در دیگر سو ورزش نکردن باعث کاهش سطح هورمون ها و کاهش خونرسانی به اندام می شود. از طرف دیگر یک فرد با تناسب اندام کمتر معمولا اعتماد به نفس کمتری در برابر جنس مخالف خواهد داشت.

کاهش عملکرد روزانه

تمرین نکردن به طور کلی باعث می شود فاکتورهای آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت در افراد افت کنند. این فاکتورها شامل استقامت، قدرت عضلانی و مانند آن هستند که به طور مستقیم روی تلاش های روزمره افراد تاثیر می گذارد. ورزش نکردن به مرور زمان باعث می شود این فاکتورها در فرد رو به زوال بگذارد و در نتیجه به مرور توانایی در انجام امور روزمره مانند مذاکره، فعالیت های کاری، کارهای منزل، رسیدگی به فرزندان و غیره کم می شود.

جمع بندی

در دنیای ماشینی امروز، ورزش یک تفریح نیست بلکه یک سرمایه گذاری است که می تواند باعث پیشگیری پرداخت هزینه های درمان شود. از طرف دیگر فعال بودن سطح کیفی زندگی افراد را هم افزایش می دهد. ما در اینجا به چند مورد از مهمترین تاثیرات ورزش نکردن اشاره کردیم که امیدواریم برای کسانی که زندگی کم تحرکی دارند زنگ خطر باشد. اگر ورزشکار هستید و این مقاله را خواندید آنرا برای دوستان غیرورزشکار خود بفرستید و سعی کنید که به آنها کمک کنید تا تمرین کردن را به عنوان بخشی از مسیر زندگی خود قرار دهند.