آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت یا hrf در واقع به نوعی از آمادگی جسمانی گفته می شود بیشتر در مورد سلامت اشخاص موضوعیت دارد. هدف اصلی در اینجا پیشگیری از بیماری ها، بهبود کیفیت زندگی، کنترل وزن، بهبود خلق و خو، افزایش کیفیت امور روزانه و زندگی است. آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت به پنج بخش تقسیم می گردد. این نوع از آمادگی جسمانی به شدت تمرین پذیر است و با ورزش کردن، رژیم ورزشی سالم و اصلاح عادات روزمره ارتقا پیدا می کند.
عوامل موثر بر آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت:
1. ترکیب بدنی
ترکیب بدنی از بین فاکتورهای آمادگی جسمانی به سطح نسبی ماهیچه، استخوان، چربی و سایر عناصر حیاتی بدن اشاره دارد. روشهای مختلفی برای اندازه گیری چربی بدن از جمله استفاده از انواع کلیپرها و همچنین روشهای آزمایشگاهی با دقت بیشتر وجود دارند. سه نوع ترکیب بدنی بیان شده است:
- اکتومورف
- مزومورف
- اندومورف
2. میزان استقامت قلب و عروق
استقامت را می توان به عنوان توانایی تحمل استرس، سختی یا سطح رنج تعریف کرد. استقامت در ورزش توانایی حفظ یک فعالیت خاص (دو استقامت، دوچرخه سواری، شنا، قایقرانی، اسکی صحرایی و غیره) برای مدت طولانی است.
استقامت بیشتر به پتانسیل تنفسی و گردش خون برای ارسال اکسیژن به قسمتهای مختلف بدن در هنگام فعالیت فیزیکی مرتبط می شود. از روشهای معمول برای اندازه گیری این عامل می توان به تست VO2 MAX اشاره کرد. این فاکتور در ورزشهایی مانند دوی ماراتن اهمیت ویژه ای دارد.
3. قدرت عضلانی
قدرت عضلانی توانایی تولید حداکثر نیروی عضلانی هنگام انجام یک تمرین خاص است.به طور معمول از افزایش بار و کار با وزنه به منظور بهبود قدرت استفاده میشود. منظور از قدرت عضلانی حداکثر نیرویست که عضله می تواند در یک انقباض واحد ایجاد کند که به عنوان “حداکثر یک تکرار” نیز شناخته میشود.
4. استقامت عضلانی
استقامت عضلانی به معنای توانایی عضلات یا گروه های عضلانی در مقاومت در برابر انقباض های مکرر برای مدت طولانی می باشد. این فاکتور آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت به میزان استقامت ماهیچه های مختلف بدن نسبت به فعالیتهای مقاومتی مربوط میشود. سطح استقامت عضلانی بیشتر، باعث رفتار پرانرژی تری در فرد خواهد شد. در استقامت عضلانی، سیستم قلب و عروق به همراه عضلات به شکل توامان تحت فشار قرار میگیرد، اما فشار اصلی روی عضلات است. این فاکتور بنا بر نیازهای هر ورزش تمرین متفاوت می باشد.
5. انعطاف پذیری
انعطاف پذیری یکی از موارد ضروری در بین فاکتورهای آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت می باشد. این مورد نه تنها باعث افزایش عملکرد شده بلکه برای کاهش خطر آسیب دیدگی نیز اهمیت دارد. انعطاف پذیری خوب باعث افزایش دامنه حرکتی میشود.
اگرچه اندازه گیری انعطاف پذیری به طور سطحی آسان نیست، اما انجام انواع کشش ها و مقایسه آنها با سایر ورزشکاران به شما کمک می کند تا به چه میزان انعطاف پذیری نیاز خواهید داشت. یکی از آزمایش های خانگی معمول “امتحان نشستن و رسیدن” است. روی زمین بنشینید و سعی کنید که انگشتان پایتان را بگیرید. انعطاف پذیری بیشتر به معنای فاصله کمتر بین انگشت دست و پنجه پا می باشد.
رابطه آمادگی جسمانی و سلامت چیست؟
اگر از نظر جسمی دارای آمادگی جسمانی هستید، به احتمال زیاد به معنای عام، فرد سالمی نیز می باشید، مگر اینکه برای دستیابی به سلامتی، خود را مجروح کرده باشید یا به سطح ثابتی از خستگی ناشی از ورزش رسیده باشید که منجر به ضعف در سلامتی شده است. به عنوان مثال و به نقل از quora ، یک ورزشکار حرفه ای یا یک بدنساز حرفه ای یا یک پاورلیفتر سطح قهرمانی با عضلات فراوان ممکن است به دلیل قرار گرفتن در معرض مزمن با مواد شیمیایی عضله سازی و افزایش عملکرد، فرد سالمی نباشد. او ممکن است بر اساس نتایج آزمایشگاهی “متناسب” به نظر برسد اما سالم نباشد.
افرادی که به طور طبیعی با استفاده از رژیم غذایی و تمرینات بدنی ظرفیت ریه و قلب و همچنین آمادگی عضلات خود را افزایش می دهند، عموما اشخاص سالمتری خواهند بود. آمادگی جسمانی در این افراد می تواند با مزایای زیر همراه باشد:
- کاهش فشار به مفاصل به دلیل کنترل وزن: کنترل وزن باعث می شود مفاصل بدن از جمله مفصل زانو کمتر در معرض فشارهای نامتعارف قرار گیرد. در نتیجه طول عمر و عملکرد اینها بیشتر خواهد شد.
- انجام تمرینات هوازی منظم باعث کنترل میزان قند خون می شود و احتمال بروز آن را به شدت کاهش خواهد داد.
- افزایش ظرفیت قلب و عروق: عضلات قلب تقویت شده و کمتر در معرض فشارهای بیشینه قرار می گیرد.
- تقویت عضلات: عضلات قوی باعث حفظ مفاصل شده و انجام کار روزانه تسهیل می شود.
- تنظیم سطوح هورمونی از جمله هورمون رشد برای نوجوانان و هورمون تستوسترون…
- افزایش اعتماد به نفس به دلیل ترکیب بدنی مناسبتر و موفقیت در امور روزمره
