بهترین روش صعود به قله دماوند کدام است؟

صعود به قله دماوند مورد علاقه همه ایرانیان است که حتی گروههایی غیر از کوهنوردان اعم از کسانی که به طور تفریحی به کوهستان می روند را هم در بر می گیرد. در طول سال و به خصوص در فصل تابستان هزاران نفر برای صعود به این کوه اقدام می کنند که گاها با مشکلات و حوادث ناگواری هم همراه است. اما سوال اینجاست که بهترین روش صعود به قله دماوند چیست و در این مسیر به چه نکاتی باید توجه کرد. پس از 106 بار صعود به قله دماوند در فصول مختلف سال بر آن شدم تا با نگارش این مقاله راهکارهایی در این رابطه با علاقمندان در میان بگذارم. امید که انتقال این مطالب باعث بهبود کیفیت و ایمنی صعود شما به بام ایران شود. درادامه نکات مهم پیرامون بررسی چند روش صعود به قله دماوند را بخوانید.

بررسی چند روش صعود به قله دماوند

عمومی ترین روش صعود به قله دماوند در تابستان: صعود دو روزه

این روش توسط اکثر کسانی که برای صعود به کوه دماوند مراجعه می کنند انجام می شود. روش صعود به قله دماوند به شکل دو روزه به این شکل است که نفرات در روز اول خودشان را به ارتفاع حدود 4000 متری می رسانند. این ارتفاع در مسیر جنوبی معادل بارگاه سوم، در مسیر شمال شرقی پناهگاه تخت فریدون، در مسیر غربی پناهگاه سیمرغ و در مسیر یال جانپناه های شمالی، جانپناه اول یا دوم می باشد.

صعود به این این ارتفاع به شکل نرمال برای عموم بین 3 تا 5 ساعت (بسته به آمادگی افراد) طول می کشد. سپس کوهنوردان الباقی روز را به استراحت و تغذیه خواهند پرداخت.

در روز دوم هم صعود به قله در ابتدای صبح شروع می شود. یکی از اشتباهات رایج در صعود به قله در روز دوم شروع بیش از حد زودهنگام است. به تجربه دریافته ام که صعود بهتر است در صبحگاه شروع شود. (برای اکثر تیم ها ساعت 4 تا 6 صبح بهترین زمان خواهد بود. شروع صعود زودتر از این برای کوهنوردان کم تجربه عموما سخت بوده و باعث می شود به سرعت انرژی خود را از دست بدهند.

صعود به قله دماوند چقدر طول می کشد؟

خب پاسخ به این سوال وابستگی زیادی به میزان آمادگی فرد و تیم دارد. اما در اینجا یک زمان بندی نرمال پیرامون روش صعود به دماوند را شرح می دهم. شما برای رسیدن به ارتفاع چهارهزار متری بین 3 تا 5 ساعت صرف می کنید. سپس در روز دوم هم حدود 5 تا 7 ساعت تا قله در نظر بگیرید. البته این هم وابستگی زیادی به هم هوایی شما دارد، اما مدت زمان بیش از این هم غیرمنطقی خواهد بود. هر چند افرادی هستند که با 8 تا 9 ساعت صرف زمان خودشان را به قله می رسانند اما معمولا این گروه فشاری بیش از حد تحمل می کنند و در حقیقت آمادگی کافی برای صعود به دماوند ندارند.

از کجا بفهمم که برای صعود به دماوند به اندازه کافی آمادگی دارم؟

از قدیم گفته اند که مشت نمونه خروار است. صعود شما در قلل آسانتر می تواند معیار خوبی برای سنجش آمادگیتان برای صعود به دماوند باشد. البته از کوهنوردان با تجربه هم می توانید بخواهید که شما را ارزیابی کنند. اما به طور کلی اگر هنوز در صعود یک قله 3000 متری یا 4000 متری با مشکل مواجه هستید بهتر است برای صعود به قله دماوند صبر کنید. اینطوری در زمان آمادگی اقدام کرده و در نتیجه از صعودتان لذت خواهید برد.

کدام مسیر بهتر است؟

دماوند بیش از 17 یال صعود دارد که 4 مسیر آن دارای پناهگاه و جانپناه می باشد. این مسیرها شامل جنوبی، شمالی، غربی و شمال شرقی هستند. در این بین مسیر جنوبی با پناهگاه مجهز و سایر امکانات به عنوان آسانترین راه صعود به دماوند به شمار می رود. پس اگر تازه کار هستید بهتر است مسیر جنوبی یا شمال شرقی را برای صعود انتخاب کنید. اما اگر قبلا دماوند را صعود کرده اید امتحان سایر مسیرها هم می تواند جالب باشد.

الکساندر اودینتسوف؛ روایت یک اسطوره از راه روسی تا کلنگ طلایی

ماراتن اورست؛ دویدن در بلندترین ارتفاع جهان

چه لوازمی نیاز دارم؟

خب شما باید برای صعود تابستانی به قله دماوند برای دمای صفر درجه و حتی چند درجه سردتر هم آماده باشید و پوشاک کافی با خودتان ببرید. صعود به دماوند دارای بخش های فنی نیست پس در تابستان نیاز به تجهیزاتی مانند کلنگ، کرامپون، هارنس، طناب و … نخواهید داشت. از جمله مهمترین موارد مورد نیاز می توان به اقلام زیر اشاره کرد:

• کاپشن کوهنوردی مناسب
• شلوار کوهنوردی
• عینک
• چراغ پیشانی
• کوله پشتی با سایز مناسب (40-50 لیتری کافیست)
• کفش کوهنوردی
• سرشعله و کپسول و سایر وسایل پخت و پز
• مواد غذایی سبک و زودهضم برای دو روز
• کلاه
• دستکش
• …

هم هوایی اهمیت ویژه ای دارد.

میزان اکسیژن قله دماوند 50% سطح آب های آزاد است و در نتیجه نیاز به هم هوایی دارید. برای هم هوایی مناسب جهت صعود دماوند طوری برنامه ریزی کنید که در طول یکی دو ماه مانده به برنامه 3 بار ارتفاع حدود 4000 متری را لمس کرده باشید. لمس کردن می تواند به شکل 2-3 ساعت توقف یا شبمانی در این ارتفاع باشد. برای اطلاعات بیشتر توصیه می کنم مقاله زیر را مطالعه کنید:

صعود در فصل تابستان: یک روزه یا دو روزه

یکی از موضوعاتی که درباره روش صعود به دماوند مطرح می شود، صعود یکروزه یا دو روزه است. البته در مورد صعود یکروزه انتقاداتی از سوی منتقدان وارد می شود که بعضا خالی از منطق هم نیست. صعود یکروزه به دماوند برای یک کوهنورد یا طبیعت گرد تازه کار آسان نیست و با فشار زیادی همراه خواهد بود. در صعود مسیر جنوبی شما باید از ارتفاع 3000 متری آغاز کنید و با رسیدن به قله 2600 متر ارتفاع بگیرید. این پیمایش طولانی نیست و تنها چیزی حدود 9 کیلومتر مسافت در پیش خواهید داشت اما اختلاف ارتفاع زیادی در پی دارد.

اما با این وجود صعود یکروزه دماوند مزایای خاص به خود را هم دارد. اولین مزیت صعود یکروزه دماوند این است که وزن کوله شما به شکل محسوسی کاهش می یابد. در این روش صعود دماوند شما تنها پوشاک و مواد غذایی برای یک روز را به همراه دارید که نهایتا وزن کوله شما را به چیزی حدود 5 کیلوگرم خواهد رسید. این در صعود کلاسیک دماوند (آنطور که مرسوم است به شکل دو روزه) بین 10 تا 15 کیلوگرم خواهد بود. از طرف دیگر می توان به صرفه جویی در منابع از جمله زمان اشاره کرد. شما یکروز کمتر در کوهستان هستید و در نتیجه صعود یکروزه می تواند به عنوان بهترین روش صعود به دماوند برای افراد گرفتار به شمار رود.

اما نکته اینجاست که صعود یکروزه به دماوند نیاز به آمادگی و مهارت بیشتری در قله نوردی دارد. شما باید بتوانید 2600 متر در یکروز ارتفاع گرفته و همین مقدار هم ارتفاع کم کنید. (این چیزی حدود 4000 تا 5500 کالری مصرف می کند) که برای بسیاری آسان نیست. پس کوهنوردی که برای صعود یکروزه دماوند اقدام می کند باید آمادگی بیشتری کسب کند.

برای اینکه خودتان را بسنجید یک راه آسان پیشنهاد می کنم. در یک قله با ارتفاع کمتر همین مقدار ارتفاع گیری را برای 2 تا 3 بار تجربه کنید. شاید به نظرتان سخت برسد اما در عمل سخت نیست. به طور مثال برای صعود به قله توچال 2200 متر ارتفاع گیری از قله دربند باید داشته باشید. برای تست خودتان می توانید یک بار به قله صعود کرده و سپس 500 متر ارتفاع کم کنید (تقریبا تا پناهگاه امیری) و مجددا اقدام به صعود قله کنید. این یک تست خوب است که به شما نشان می دهد استقامت کافی برای صعود یکروزه دماوند را دارید یا خیر.

البته باز هم مساله ارتفاع پابرجاست اما حداقل اینکه می دانید که بدن شما توان تحمل این میزان ارتفاع گیری در یکروز را دارد.

صعود یکروزه آسان تر است یا صعود دو روزه؟

شاید برایتان عجیب باشد اما کسانی که تجربه آنرا دارند احتمالا با من هم نظرند. اگر آمادگی کافی داشته باشید صعود یکروزه دماوند از صعود دو روزه آن آسانتر خواهد بود. البته در اولین تجربه ها نباید به سمت صعود یکروزه بروید اما به طور کلی در مقایسه روش صعود به قله دماوند به صورت یک روزه یا دو روزه، استهلاک کوهنورد در صعود یکروزه کمتر است.

صعود زمستانی دماوند

در ادامه بررسی بهترین روش صعود به قله دماوند قدری هم به صعود زمستانی می پردازیم. این برای کسانی مناسب است که چند بار تجربه تابستانی صعود به این قله را دارند و به سطح بالاتری از آمادگی رسیده اند. صعود به قله زمستان در دماوند 30 تا 50 درصد از صعود تابستانی آن سخت تر است. دمای قله دماوند در فصل زمستان در حدود 20 تا 40 درجه زیر صفر خواهد بود. از آن گذشته شما به تجهیزاتی مانند کفش سنگین یا دوپوش، کاپشن پر، گتر و مواردی از این دست نیاز دارید. برای اطلاعات بیشتر پیشنهاد می کنم مقاله زیر را مطالعه کنید.

بهترین فصل و زمان صعود به دماوند کدام است؟

به طور کلی بهترین فصل صعود به دماوند در تابستان از نظر آب و هوا از نیمه دوم تیر تا پایان مرداد می باشد. با این وجود در این موقع از سال با ازدحام مسیر در روزهای تعطیل مواجه خواهید شد که می تواند مشکل ساز باشد. پس اگر توان گرفتن مرخصی از کار را دارید بهترین زمان صعود به دماوند در روزهای میان هفته و در همین تاریخ می باشد.

جمع بندی: بهترین روش صعود به قله دماوند کدام است؟

همانطور که متوجه شدید روش صعود به قله دماوند می تواند تنوع زیادی داشته باشد. با این حال اگر تازه کار هستید پیشنهاد می کنم، صعود نرمال از یکی از مسیرهای آسانتر را انتخاب کنید. اگر هم به دنبال چالش های سخت تر هستید می توانید به سراغ صعود یکروزه، صعود زمستانی یا صعود چند جبهه دماوند بروید. یکی از نکات مهم در این رابطه داشتن برنامه تمرینی مناسب برای کسب آمادگی جسمانی لازم می باشد. ضمن اینکه به یاد داشته باشید، قله دماوند نماد سرزمین ماست، پس در حفظ آن بایست کوشا باشیم.