قله دماوند با احتساب یالها و یخچالهای آن بیش از 20 مسیر صعود دارد. در این بین چهار مسیر اصلی دارای پناهگاه و جانپناه وجود دارند که شامل جنوبی، غربی، شمالی و شمال شرقی دماوند میشود. اما داستان یال شمال شرقی چیز دیگریست. زیبایی این مسیر باعث میشود آنرا به عنوان کاندیدای زیباترین مسیر صعود به دماوند مطرح کنیم. به خصوص قسمت پناهگاه تخت فریدون به بالا کوهنورد در معرض زیباترین مناظری قرار می گیرد که می توان در این کوه دید. در این نوشته به شرح این مسیر می پردازیم.
راهنمای صعود مسیر شمال شرقی دماوند
قسمت ابتدایی مسیر شمال شرقی دماوند دارای دو جایگزین تا محل پناهگاه تخت فریدون می باشد.
مسیر گزنه یا گزنک
مسیر اول که در واقع مسیر قدیمی تر صعود این یال بود از گزنه آغاز می شود و مسیری طولانی است. ارتفاع پای کار این مسیر روستای گزنه به ارتفاع 1650 متری می باشد. خدمات خاص مانند قاطر در این راه وجود ندارد و کوهنوردان می بایست بارشان را روی دوش حمل کنند. از این لحاظ نیاز است که فرد آمادگی کافی برای کوله کشی داشته باشد.
از خصوصیات این مسیر وجود آب تا ارتفاع 3200 متری است. در ارتفاع 3200 متری چشمه ای به نام پامنار وجود دارد که گاها کوهنوردان برای کمپ زدن و شبمانی از اینجا استفاده می نمایند. سپس با ارتفاع گیری از این قسمت چند ساعت دیگر با یک گام نرمال راه تا رسیدن به پناهگاه تخته فریدون باقی خواهد ماند. طول مسافت شمال شرقی دماوند از مبدا گزنه تا قله حدودا 17 کیلومتر است. این را می توانید با مسیر صعود جنوبی با حدود 9 کیلومتر مقایسه کنید.
مسیر دیگری هم برای صعود از این راه وجود دارد. می توانید خودتان را از طریق رینه به آبگرم لاریجان و معدن برسانید. بعد از معدن در محل یک دشت گسترده با قرار گرفتن در یک پاکوب نسبتا باریک(البته پیدا کردن این پاکوب آسان نیست.) از تلخ رود عبور کرده و به چشمه استله سر خواهید رسید. پس از آن باید به سمت قله منار صعود کنید.
گردنه سر
مسیر دستیابی به گوسفندسرای گردنه سر از جاده ناندل می گذرد. این گوسفندسرا 2900 متر ارتفاع دارد. در فصل صعود این مسیر معمولا شلوغ است. ابتدای مسیر یک پاکوب پهن و مشخص قرار دارد که در دامنه های دماوند تراورس کرده و سپس به یک یال خواهید رسید. روی یال مسیر پاکوب تا دشت مرتفع و زیبایی به نام دشت سبزه لش امتداد می یابد. بعد از این ناحیه یک دهلیز بزرگ وجود دارد که مسیر صعود از میان آن می گذرد. سپس با صعود یک شیب نسبتا تند به محل پناهگاه تخت فریدون خواهید رسید.
پناهگاه تخت فریدون
پناهگاه تخت فریدون در ارتفاع 4350 متری در سال 1355 به یادبود در گذشت دو کوهنورد از دانشجویان دانشکده فنی بنا گردید. این پناهگاه با تلاش بیس از 200 کوهنورد دانشکده فنی، دیگر دانشگاه های تهران و سایر دانشگاه ها در حدود دو ماه در گروههای شهر و گروه کوه ساخته شد و در میانه شهریور 1355 به بهره برداری رسید.
این پناهگاه دارای پلان ساده مستطیل شکل با ابعاد حدودا 4 ×6 متر و با پی و دیوارهای سنگی و سقف فلزی متشکل از قاب قوسدار فولادی، تیر ریزی و پوشش ورق آلومینیومی است. همه مصالح مورد نیاز پناهگاه نیز توسط کوهنوردان حمل یا در محل جمع آوری شدند.
ظرفیت تخت فریدون حدوا 15 نفر است. البته در مجاور آن فضای گسترده ای وجود دارد که گاها تا ده ها چادر را می توانید در این قسمت ملاحظه کنید.
یال شمال شرقی دماوند
اگر بتوانید تا تخت فریدون صعود کنید، بقیه مسیر تا قله جایزه شما خواهد بود. در اینجا تا چشم کار می کند منظره هست و منظره. پس از قدری تراورس به سمت قله دماوند در شیبی نسبتا ملایم به یال سنگی خواهید رسید که تقریبا برجسته ترین یال دماوند است. در سمت چپ دشت ناندل، نمارستاق و … خودنمایی می کند. اما در سمت راستتان زیباترین مناظر ایران را خواهید دید. اینجاست که یخچال یخار با تمام عظمت خود به خودنمایی ایستاده است. بیش از هزارمتر رخ یخی پرشیب، یالهای سنگی طولانی و فوق العاده، منظره ای بکر را خلق می کنند که هیچ جای دیگر ایران نمی توانید مانند آنرا ببینید.
مسیر تا قله پاکوب است و از روی یال سنگی به پیش می رود. سپس در ارتفاع 5300 متری به شیب بام برفی خواهد رسید. شیب با درجه حدودی 30 درجه که تا قله امتداد پیدا می کند. مزیت این مسیر نسبت به مسیر جنوبی این است که بوی نسبتا کمی از گوگرد به مشام میرسد و این باعث میشود قسمت های آخر آسانتر باشند.
نکاتی برای صعود:
- به دلیل وجود یخچال و برف در مسیر، صعود به این مسیر نیاز به تجربه و تجهیزات مناسب دارد.
- قبل از صعود، حتماً از شرایط آب و هوایی اطلاع پیدا کنید.
- به مقدار کافی آب و غذا به همراه داشته باشید.
- از لباس‌های گرم و مناسب استفاده کنید.
- از کرم ضد آفتاب و عینک آفتابی استفاده کنید.
- به علائم هشدار دهنده توجه کنید و در صورت نیاز، از صعود خودداری کنید.
