دیواره نوردی چیست و چگونه باید دیواره نوردی را شروع کرد؟

دیواره نوردی نوعی سنگنوردی است که در آن یک سنگنورد از یک مسیر طولانی چند طوله صعود می کند که معمولاً برای تکمیل صعود به بیش از یک روز نیاز دارد. مسیرهای دیواره نوردی مستلزم این است که تیم صعود اغلب با استفاده از پرتالج و تجهیزات حمل و نقل در مسیر زندگی کنند. این روش بر روی جبهه های کوهستان مرتفع یا عمودی با لبه های کم و شکاف های کوچک انجام می شود.

تاریخچه دیواره نوردی

در اوایل قرن بیستم، کوهنوردان با استفاده از تاکتیک‌های صعود طبیعی و مصنوعی برای گشایش صعودهای جسورانه، از صخره‌های بزرگ در دولومیت‌ها و کوه‌های آلپ در اروپا بالا می‌رفتند. با این حال، دیواره نوردی به شکل امروزی آن توسط نسل های بعدی به شکلی جدی ایجاد شد.

علاوه بر این، بسیاری از کشورها در اوایل دهه ۱۹۰۰ دارای یگان‌های ارتش تخصصی بودند که مهارت‌های دیوار نوردی را برای ورود غافلگیرانه به استحکامات دشمن توسعه داده بودند. در اوایل دهه ۱۹۰۰، پیشاهنگان فیلیپینی، یک واحد ارتش ایالات متحده متشکل از افسران فیلیپینی و افسران آمریکایی، مهارت های تخصصی خود را با بالا رفتن از دیوارهای شیب دار یکی از استحکامات دوران اسپانیا در مانیل به نمایش گذاشتند.

امیلیو کامیچی، به عنوان مخترع پله رکاب، سیستم های بیواک معلق و چند مورد دیگر کمک زیادی به رشد شاخه دیواره نوردی کرد. به لطف نوآوری های او، سرانجام در اواخر دهه ۱۹۵۰ دیواره نوردی به شکل امروزی آن آغاز شد. در یوسمیتی، جبهه شمال غربی هاف دام در سال ۱۹۵۷ و ستون جنوب شرقی ال کاپیتان در سال ۱۹۵۸ صعود شد. با اختراع میخ های آهنی سخت، یومار و ننو، این ورزش وارد فاز تازه ای گردید.

در چند دهه گذشته، به دلیل توسعه صعود طبیعی و پیشرفت صعودهای سرعتی، دیواره نوردی نیز تکامل یافته است. مسیرهایی که به طور معمول روزها طول می کشید را می توان در کمتر از ۲۴ ساعت صعود کرد. با این وجود، بسیاری از علاقمندان هنوز صعودهای چند روزه ای را به روش های کلاسیک انجام می دهند.. تنها تعداد انگشت شماری از دیواره نوردان نخبه و فوق العاده آماده مانند آلکس هانولد می توانند شاهکارهایی مانند صعود آزاد در تمام مسیرهای کلاسیک کلاس VI یا صعود سریع چنین مسیرهایی را در عرض چند ساعت به پایان رسانند.

گامهای تبدیل شدن به یک دیواره نورد

تبدیل شدن به یک دیواره نورد به کسب مهارت در سنگنوردی نیاز دارد. هر چند که این تنها لازمه نخواهد بود. در اولین گام فرد باید به مهارت و توانمندی کافی برای سنگنوردی دست یابد. اگر سنگنوردی نمی کنید یا در این ورزش تازه کار هستید، بهتر این است که مدتی روی اصول آن تمرکز کرده و پس از ایجاد مهارت کافی سپس به سمت دیواره های بلند بروید.

تمرین استقامت برای روزهای طولانی دیواره نوردی

به نقل از trainingforclimbing کسب استقامت و طاقت کافی برای دیواره نوردی یک مهارت کلیدی محسوب می شود. به استراتژی تمرینی در این رابطه می توان اشاره نمود:

تفریح نوع دوم (Type 2 Fun) چیست؟ چرا سختی، لذت‌بخش می‌شود؟

گلفر اِلْبو یا درد داخلی آرنج: راهنمای حرفه ای علل، درمان و ورزش

تمام روز صعود کنید.

اگر هدف شما صعود مسیرهای با درجه IV یا V در یک روز است، باید این بار کاری را تا حد امکان شبیه سازی کنید. برای مثال، در آماده‌سازی برای سفر به دیواره علم کوه، می‌توانید در صخره محلی خود (مانند پل خواب) با صعود ده، پانزده یا بیست طول در یک روز طولانی تمرین کنید. رسیدن به این اهداف تمرینی مستلزم تلاش‌های مکرر برای گسترش توانایی‌های شما است، نه تنها از نظر فیزیکی، بلکه از نظر فنی و ذهنی نیز موثر خواهد بود. صعود به تعداد زیاد طول در یک روز هم به حرکت کارآمد و هم به یک سیستم سنگنوردی کارآمد دو نفره نیاز دارد. افزایش استقامت در زندگی واقعی روی سنگ واقعاً مجموعه ای از پیشرفت ها در توانایی شما برای عملکرد ذهنی و فیزیکی تا سطح بالاتری از دقت و حجم کل است.

مهم است که این نوع تمرینات استقامتی را حداقل سه ماه قبل از تاریخ صعود هدف خود شروع کنید. برنامه تمرینی و سنگنوردی خود را طوری برنامه ریزی کنید که بتوانید حداقل هر دو هفته یک بار و در حالت ایده آل یک یا دو بار در هفته به تمرینات استقامتی تمام روز صعود کنید. واضح است که هیچ مقداری از دویدن یا دیگر نوع آماده سازی استقامت بدنی نمی تواند این خاص ترین و ارزشمندترین روش تمرینی را تکرار یا جایگزین کند. بنابراین، یک همطناب پیدا کنید و صعود را شروع نمایید!

دو بار تمرین در یک روز

دو بار تمرین در یک روز، استراتژی تمرینی قدرتمند برای ورزشکاران استقامتی است. هدف در اینجا این است که در هر روز دو جلسه یکی تا دو ساعتی در روز تمرین کنید. این می تواند هر ترکیبی از یک فعالیت هوازی مانند دویدن، دوچرخه سواری، یا شنا و یک جلسه سنگنوردی شامل بولدرینگ،صعود سالنی، یا نیم روز در صخره نوردی در طبیعت باشد. برای به حداکثر رساندن کیفیت هر تمرین، مهم است که حداقل ۶ ساعت استراحت بین دو تمرین داشته باشید. به عنوان مثال، ممکن است صبح به دویدن طولانی بروید و بعد از ظهر چند ساعت سنگنوردی کنید یا برعکس. اگر سنگنوردی یک گزینه نیست، شما به سادگی هر بار یک ساعت یا بیشتر فعالیت هوازی صبحگاهی و آخر روز را انجام دهید.

البته این تمرین زیادی است و به سطح بالایی از آمادگی نیاز دارد که ممکن است رسیدن به پایه آن چند ماه طول بکشد. علاوه بر این، باید فقط با یک تمرین دو روزه در هفته شروع کنید و به تدریج به سه برنامه دو روزه در هفته پیش بروید. حفظ هیدراتاسیون مناسب و غذا خوردن در بین دو تمرین روزانه حیاتی است – خوردن غذا برای افزایش ریکاوری در آمادگی از تمرین بعدی، برای تمرین و عملکرد موثر استقامتی مهم خواهد بود.

نکته مهم اینکه استراتژی تمرینی که انتخاب می کنید به پروژه مورد نظر، نقاط ضعف و قوت شما بستگی خواهد داشت. به عنوان مثال یک بولدرکار پایه بالایی از قدرت دارد، اما احتمال دارد که در هوازی و استقامت سنگنوردی ضعیف باشد. از طرف دیگر یک کوهنورد پایه استقامت بالایی معمولا دارد اما شاید از نظر استقامت سنگنوردی یا قدرت در جایگاه پایینتری قرار بگیرد.

روی صعود ترد کار کنید.

شاید توان شما در سالن ۵.۱۱ و ۵.۱۲ باشد، اما صعود در طبیعت و دیواره نوردی دنیای متفاوتی را ارایه می دهد. اگر هرگز شکاف نوردی نکرده اید، به سراغ شکاف های با درجه ۵.۸ و ۵.۹ بروید. به نقل از mojagear می توانید ابتدا با استفاده از صعود قرقره حتی روی این مسیرهای ناآشنا مهارت کسب کنید.

ابزارگذاری را بیاموزید.

پس از کسب مهارت ددر صعود شکاف ها و رسیدن به توانمندی کافی حال باید استفاده از همین شکاف ها برای ابزارگذاری را یاد گرفته و تمرین کنید. برای این کار هم مجددا به سراغ مسیرهای ساده تر بروید و البته هیچ گاه بدون حضور یک فرد مجرب اقدام به ابزارگذاری نکنید. راهکار ایمن تر استفاده از ابزار در مسیرهایی است که دارای بولت نیز هستند. در این صورت می توانید در میان بولت ها از ابزار استفاده کرده و با شرایط ایمن مهارت خود را افزایش دهید. از لینک های زیر در این زمینه می توانید کمک بگیرید:

• نکات ابزارگذاری در سنگنوردی
• ابزارگذاری در سنگنوردی(کار با فرند)
• ۱۲ نکته برای ابزارگذاری و صعود ترد

صعود مصنوعی، بالاکشی و سایر مهارت ها

نکته مهم که باید در تمرینات خود لحاظ کنید این است که در دیواره نوردی شما فقط سنگنوردی نمی کنید. لجستیک، کار در ارتفاع، صعود روی طناب، صعود مصنوعی، کار با یومار و انواع دیگر مهارت ها را باید به خوبی فرا گرفته و در جلسات تمرینات استقامتی خود شبیه سازی کنید. به طور مثال در یک جلسه می توانید ۲-۳ طول صعود مصنوعی داشته باشید که با بالاکشی نیز همراه باشد. به یاد داشته باشید که حجم تمرین عمودی و صعود بیشتر راهکار کلیدی در افزایش توانمندی به عنوان یک دیواره نورد است.