سخت ترین مسیر کی2 از لحاظ فنی به اعتقاد کارشناسان مسیر غربی این کوه می باشد که توسط تیمی از بهترین کوهنوردان روسیه در سال 2007 گشایش شده است. آنها با به کارگیری تکنیکهای سنتی در کوهنوردی شوروی سابق و مانند صعودهای قبلیشان در رخ شمالی ژانو و همچنین گشایش مسیر در جبهه شمالی اورست، این مهم را به انجام رساندند. پس از دو و نیم ماه تلاش، یک تیم بی اندازه قدرتمند به سرپرستی پاول شابالین اولین صعود مسیر مستقیم رخ غربی کی2 را به انجام رسانید.
سخت ترین مسیر کی2
آنها در 7 ژوئن به بیس کمپ در 5000 متری رسیدند. تیمی متشکل از 15 کوهنورد که در صعود ژانو و مسیر مستقیم اورست شمالی نقش داشتند شروع به ثابت کردن طنابها در سمت چپ مسیر غربی کردند. پس از شیبهای برفی اولیه در بالای یخچال ساویا، قسمت اصلی مسیر از یک حائل بزرگ سنگی تشکیل شده که از ارتفاع 6600 متری تا 8150 متری امتداد پیدا میکند. با اینکه یک دهلیز منحنی در سمت چپ این دیواره بزرگ قرار دارد، روسها تصمیم میگیرند که روی مسیر مستقیم که بسیار سختتر هم هست تلاش کنند. آنها کمپ 2 را دقیقا زیر قسمت سنگی برقرار کرده و کوهنوردان شروع به تلاش بر روی دیواره پرشیب پیش رو می کنند. قسمت اول در حد دشواری ژانو می باشد که دارای بخش های سه چهار متری معلق است..
بالاتر، شیب به این شدت نیست، اما همچنان مسیر سختی در پیش است. با راهبرد کار در تیمهای کوچک بدون استفاده از اکسیژن کمکی و با وجود هوای خراب و بیماری دو نفر از اعضا به دلیل بیماری ارتفاع، آنها در 30 جولای به بالای دیواره می رسند. در اینجا کمپ شش بر قرار میشود. بالاتر شیب یک قسمت برفی با به همراه بخش های سنگی آنها را از مسیر قله جدا کرده است.
قله
هوای بد برای چند روز متوقف میشود اما سپس آلکسی بولوتوف، گنادی کیریوسکی و نیکولای تاتمجانین به کوه بازگشته و چهار شب را در کمپ 5 به انتظار پنجره هوایی می گذرانند و در 10 آگوست کمپ 6 را برای تلاش قله ترک میکنند. برف عمیق که بر اساس گزارش آنها تا سینه هم میرسد باعث میشود که سرعت آنان به طور قابل توجهی کاهش یابد و سپس در 8500 متری به یک قسمت سنگی عمودی غیر منتظره بر می خورند. خسته و ناتوان ازیافتن مسیر باز می گردند.
اما کار به اینجا ختم نمیشود. نهایتا، در 21 آگوست، هوا اجازه تلاشی دیگر را میدهد. این دفعه آندره ماریف و وادیم پوپوویچ به قسمت سنگی غلبه کرده و مسیر نهایی تا قله را صعود می کنند. در روز بعدی، 9 عضو دیگر تیم شامل ، بولوتوف و تاتماجنین و به دنبال آنها سوکولوف، ایگونی وینگرادسکی، تیم سه نفره دیگر ویکتور وولودین، کیرسکی، ویتالی گورلیک و نهایتا شابالین و الیاس توخواتولین رد پای آنها را دنبال می کنند. این یک تلاش بزرگ برای پوپویچ بود چرا که وی پیش از آن هیچ هشت هزار متری را صعود نکرده است. و شابالین و توخواتولین هم مجبور میشوند چهار شب را در 8150 متری منتظر بمانند.
سبک روسی
سختترین مسیر کی2 تنها یکی از شاهکارهای کوهنوردی روسیه میباشد اما انتقادات زیادی هم به دلیل رویکرد سنتی و سنگین روسها مطرح شده است. البته باید در نظر داشت که پروژه هایی که روسها با تیم های بسیار قدرتمند در آنها موفق بودند آیا اصولا با سطح کوهنوردی امروز جهان توانایی اجرا شدن به سبک آلپی را دارد یا خیر.
مطالب مرتبط
- آموزش کوهنوردی در اتحاد جماهیر شوروی سابق
- گزارش اولین صعود به لوتسه میانی
- گزارش صعود به دیواره سایه ها _ ژانو
- باشگاه آمادگی جسمانی و سنگنوردی موج
- مسیرهای کی2
