نیرمال پورجا به صعود 14 قله 8000 متری در مدت زمان 186 روز و بهبود رکورد قبلی به مدت 7 سال بر سر زبانها افتاد و رسانه های مختلف جهان را به خود جلب کرد. این جلب توجه اما با انتقاداتی هم همراه شد. بسیاری از کوهنوردان برجسته جهان از جمله کوهنورد پیشگام زنده لهستانی از آن نه به عنوان یک دستآورد کوهنوردی بلکه بیشتر به عنوان یک دستآورد ورزشی معمول یاد کردند. شاید همین انتقادها بود که نیرمال را بر آن داشت تا برای اثبات توانمندی خود به سراغ صعود زمستانی کی2 برود. صعودی زمستانی کی2 در زمستان 2020-2021 دستآورد برجسته ای برای کوهنوردی جهان بود که با همکاری و قدرت کوهنورد-شرپاهای نپالی به انجام رسید. کاری از جنس توانمندی و برنامه ریزی بسیار دقیق با هم هوایی از پیش انجام شد و ژنتیک خاص شرپاها که به آنها اجازه داد از پایداری هوای قراقوروم در ابتدای زمستان بیشترین بهره را برده و کی2 را برای اولین بار در زمستان صعود کنند.
رد پای تفکر و استراتژی بسیار قوی حتی در آخرین تلاش آنها برای صعود قله هم بسیار برجسته است. در آخرین تلاش برای صعود 10 کوهنوردی نپالی در 2 کمپ 3 و 4 مستقر شدند. آنان که می خواستند ثابت کشی کنند به همراه اکسیژن کمکی در کمپ 4 ماندند. بقیه تیم نیز در کمپ 3 مستقر شدند. این روش باعث شد کمترین میزان اتلاف انرژی و کمترین میزان معطلی برای نفرات ایجاد شود. احتمالا قسمتی از طناب ثابت یا اکسیژن کمکی هم توسط تیم کمپ 3 حمل میشده است. در نهایت نتیجه این هماهنگی زیبای نپالی اولین صعود زمستانی کی2 را رقم زد. در این بین نیرمال پورجا بدون استفاده از اکسیژن کمکی پا روی قله گذاشت تا ثابت کند یک کوهنورد در سطح جهانی است. اما مقایسه او با کوکوچکا چه چیزی را نشان می دهد.
کوکوچکای افسانه ای
یرزی کوکوچکا فوق العاده 14 هشت هزار متری را به عنوان دومین انسان صعود کرد، وی تنها در یک قله از اکسیژن کمکی استفاده نموده بود. مدت زمان صعود وی چیزی نزدیک به هشت سال طول کشید. این زمان با مدت زمان نیرمال پورجا یعنی 186 روز تفاوت فاحش دارد. اما چیزهایی هست که فقط عدد و رقم نشان دهنده آن نیست. کیفیت را نمیشود به راحتی با اعداد نشان داد. اینجا سبک است که اهمیت دارد و اگر قبول دارید که کوهنوردی یک هنر است، پس می بایست برای سبک هم ارزش قائل باشید.
کوکوچکا به کمترین امکانات موجود تن به صعود این قلل داد. در دهه 1980 لهستان کمونیستی درگیر رکود وحشتناک اقتصادی و انقلاب و…بود. در دورانی که مردم درگیر نان شب بودند آنها از لهستان سفر زمینی با کامیون می کردند تا خود را به قراقوروم در پاکستان برسانند. آنها امکانات نداشتند. هواشناسی با کیفیتی برایشان وجود نداشت. با این حال کوکوچکا 4 هشت هزار متری را در زمستان صعود کرد. آنها در دو زمستان یعنی هر زمستان 2 هشت هزار متری.
یک تفاوت بزرگ دیگر در نحوه صعود کوکوچکا روی قلل مرتفع جهان مسیر است. وی 7 قله از چهارده هشت هزار متری را از مسیر نو صعود کرد. بعضی از این مسیرها مانند مسیری که در کی2 گشایش کردند بی نهایت دشوارند. برای درک دشواری مسیر کافیست فکر کنید که چطور میشود در ارتفاع 8000 متری صعود مصنوعی انجام داد. بقیه صعودهای وی هم به غیر از قله لوتسه به سبک آلپی انجام شدند.
در جمع بندی حاصل صعودهای یرزی کوکوچکا باید گفت 14 قله هشت هزار متری 7 قله را از مسیر جدید صعود کرد و از 4 قله هشت هزار متری در زمستان بالا رفت. البته مدت زمان وی حدود 8 سال بود.
نیرمال بهتر است یا کوکوچکا
تابلوهای زیادی توسط نقاشان مختلف جهان کشیده میشود اما زیبای همه تابلوها مثل هم نیست. حتی گاها نمیشود جنس زیبایی یک اثر هنری را با اثر دیگر مقایسه کرد. درک این تنها برای کسانی ممکن است که حس قوی و عمیق نسبت به یک موضوع دارند. نیرمال پورجا با تکیه بر توان بدنی و هوش فوق العاده توانست امکانات مختلف را بسیج کند و به عنوان یک کوهنورد و سازمانده برتر به دو موفقیت ارزشمند بزرگ تاریخی رسید. اما آیا خواهد توانست با امکاناتی که در اختیار کوکوچکا بود، صعودهایی در سطح وی انجام دهد. کوکوچکا زنده نیست، و البته اگر زنده بود در دوران بازنشستگی به سر می برد. اما آیا اگر کوکوچکا امکانات نیرمال را داشت می توانست صعودهای وی را انجام دهد؟
با در نظر گرفتن هر دو سوال به نظر امکان مثبت برای سوال دوم بیشتر است. هر چند که نیرمال همچنان فعال و جوان است و فرصت دارد تا جلوتر رود. با آرزوی موفقیت برای سرباز گورخا.
3 نظر در “نیرمال کوهنورد بهتریست یا کوکوچکا؟”
سلام
ببخشید شما کتاب نیرمال پورجا رو خوندید ؟
چون بشخصه چیزی که از نیرمال پورجا به شدت خیلی زیاد تحت تاثیرم گذاشت نه صعود زمستانه کی 2 بود و نه صعود 14 قلش بلکه اون قمار اولیه ای که برای پروژه 14 قله انجام داد و اون چیزی نبود جز
واگذار کردن شغل رویاییش یعنی تکاور نیروی دریایی انگلستان
واگذار کردن خانه و هر چه که داشت برای پروژه ای که هم خطر مرگ در آن داشت و هم با کوچکترین نقص ارزشش تا حد زیادی از بین می رفت
یعنی همه ی زندگی اش را یک جا نقد داد تا به هدفش برسد
مطمئنم تعداد کمی انسان وجود دارد که همچین کاری را در هر زمینه ای جرئت کنند انجام دهند و طبق صحبت های خودش دلیل این که ذهنش میتوانست این معامله را بپذیرد چیزی نبود جز بزرگ شدن در فقر شدید
این برجسته ترین کار نیرمال پورجا است چون بدون یک الهام فوق نیرومند از درون انسان عاقل هیچ گاه همچین ریسکی نمیکند
و تاجایی که من میدانم هیچ کوهنورد مشهوری به این شکل در کوه به اصطلاح بنده “قمار” نکرده است
درود بر شما. سپاس از نقطه نظرات
درود. آقای عادلی منش خیلی خوب توضیح دادن.
مگه نیرمالا پورجا چی داشت؟ بچه پولدار بود مگه؟ اتفاقا از خانواده فقیر و روستا زاده ای بود که تو روستاشون، یه تلویزیون هم نبود…
و صد البته انگیزه و اشتیاق و علاقه بی نهایت بالا….
و الان داریم رکوردهاش و کارهای بزرگش رو میبینیم: تولید لوازم کوهنوردی، برگزاری دوره های اموزشی، صعودهایی با هدف تمیز کردن کوهستان، کمک به سیل زدگان پاکستان، معرفی کوهنوردان مستعد و کمتر شناخته شده به منظور جذب اسپانسر، کمک به دیگر رکوردداران برای انجام پروژه شون (مانند خانم هاریلا)، و … .