8 نکته ایمنی در کوهنوردی که باید یادتان بماند.

هر برنامه کوهنوردی یا هایکینگ خطرات خاص به خود را دارد. صرف نظر از طول برنامه این خطرات می توانند مشکل زا باشند. تغییرات سریع آب و هوایی، گم شدن در مسیر و سایر موارد هر ساله باعث بروز حوادث مختلف می شوند. آگاهی از نکات مهم پیرامون ایمنی در کوهنوردی باعث می شود با حاشیه امنیت بیشتری از طبیعت لذت ببرید. در ادامه به 11 نکته پیرامون ایمنی در کوهنوردی اشاره کرده ایم که می تواند به افزایش سلامت شما در محیط کوهستان کمک کند.

ایمنی در کوهنوردی

1. مسیر خود را برنامه ریزی کنید.

اولین گام برای ایمنی در کوهنوردی برنامه ریزی مسیر است. این بدان معناست که مسیر پیش رو را به درستی شناسایی کنید. هنگام برنامه ریزی مسیر، سطح آمادگی خود و بقیه گروه را در نظر داشته باشید. اگر قصد شبمانی دارید اطمینان پیدا کنید که نقطه ی شبمانی شما کجا خواهد بود. در نهایت پیش از شروع برنامه کوهنوردی به کسی اطلاع دهید که می خواهید به کجا بروید و مدت زمان برنامه شما چقدر است. اطلاع دادن به خانواده، دوستان و افراد مسئول به آنها کمک می کند تا در صورت بروز مشکل شما را ردیابی کنند.

2. تجهیز مناسب کوله پشتی

اطمینان حاصل کنید که همه وسایل ضروری کوهنوردی را برای برنامتان به همراه می برید. بردن تجهیزات مناسب می تواند تفاوت بین یک برنامه موفق یا بازگشتن از وسط مسیر باشد. اگر قصد دارید با راهنمای کوهستان صعود کنید، از وی بپرسید که چه وسایلی لازم است و چه چیزهایی از طریق تور کوهنوردی در اختیار شما قرار خواهد گرفت. اگر بدون راهنما سفر می کنید می توانید از طریق خواندن گزارش برنامه ها و منابع معتبر در اینترنت نسبت به وسایل ضروری آگاهی پیدا کنید.

3. چالش مناسب را پیدا کنید.

از مهمترین نکات ایمنی در کوهنوردی خودشناسی است! ممکن است رویای یک صعود بزرگ مثلا صعود به پوبدا را داشته باشید، اما واقع بینی اهمیت زیادی برای ایمنی در کوهنوردی دارد. مهم است بدانید که توانتان از نظر قله نوردی و فنی در چه سطحی قرار دارد. به عنوان مثال اگر سابقه فنی یا سنگنوردی ندارید، بهتر است فعلا به برنامه های پیمایشی اکتفا کنید. درست است که انسان می تواند کوهها را جابجا کند، اما در حقیقت انسان می تواند با تکیه بر خرد و پشتکار خود بولدزر بسازد و سپس توانایی لازم برای جابجایی کوهها را خواهد داشت.

برای کسانی که به دنبال انجام صعودهای فنی یا شاخص هستند، آموزش کوهنوردی و ارتقای سطح فنی در کنار افزایش استقامت و قدرت واجب است. دست کم گرفتن یک چالش یا زیادی دست بالا گرفتن یک برنامه دو سوی افراط و تفریط هستند که می توانند تاثیر منفی روی عملکردتان به عنوان یک کوهنورد داشته باشند.

4. حتما هواشناسی را بررسی کنید و برای تغییرات آب و هوایی آماده باشید.

قبل از کوه رفتن، مهم است که بدانید در چه موقعیتی قرار خواهید گرفت. همیشه مطمئن باشید که پیش بینی هوا را از قبل بررسی کرده و برنامه ریزی تان مطابق با شرایط آب و هوایی می باشد.

در کوهستان شرایط آب و هوا می تواند با سرعت و به طرز چشمگیری تغییر کند. حتی روزی که پیش بینی آسمان صاف وجود دارد هم امکان یک بعد از ظهر طوفانی وجود خواهد داشت. آمادگی برای تغییرات سریع و غیرقابل پیش بینی آب و هوا می تواند تفاوت بین یک کوهنوردی سالم یا رسیدن به سرحدات خطر باشد.

تراژدی پردانوف در اورست 1984؛ جبهه غربی تو را می خواند.

بلندترین قلل روسیه؛ از البروس تا آتشفشان‌های کامچاتکا!

خشک ماندن در کوهنوردی یک امر ضروری است. یک مثل قدیمی می گوید”خشک یعنی گرم” پس در سیستم لباس کوهنوردی باید دقت کافی داشته باشید. عدم توجه به این موضوع می تواند باعث افزایش بالقوه خطر هیپوترمی شود. به همراه داشتن آب و غذای اضافی نیز از نکاتی هستند که در شرایط اضطراری، ایمنی در کوهنوردی را افزایش می دهند.

برای کوهنوردی در زمستان داشتن پوشاک مناسب برای دمای زیر سفر و همچنین لباس اضافی ضروریت دارد. همین طور شناسایی مسیرهای بهمنی برای عدم رویارویی با این خطر قدرتمند حیاتیست.

5. با افراد با تجربه صعود کنید.

دلایل زیادی برای صعود با افراد باتجربه مانند راهنماهای کوهستان و مربیان کارکرده وجود دارد. در کنار این افراد کوهنوردی را به درستی فرا می گیرید و در آن مهارت پیدا خواهید کرد. همچنین شناخت آنان به دلیل بارها تکرار مسیرهای مختلف زیادتر است، پس در شرایط حساس قوه تصمیم گیری بهتری خواهند داشت.

راهنمای کوهستان حرفه ای می تواند شما را در بهترین مسیرها به پیش ببرد. به گفته دنیل داسون صعود در کنار افراد حرفه ای به شکلی مانند گرفتن بیمه نامه است.

6. صعود نکردن هم قسمتی از صعود است.

شرایط مانند فشار بیش از حد روی بدن، از دست دادن روز، ارتفاع زدگی یا تغییرات شدید آب و هوایی می توانند نشانه هایی برای بازگشت سالم به خانه باشند. صعود در طوفان به طور کلی کار عاقلانه ای نیست. به یاد داشته باشید که شما در کوه هستید که از آنجا لذت ببرید. این بازی ذاتا ماجراجویی است، اما ماجراجویی هم قوانین خود را دارد. به قول سیمون مورو خوب است که در تاریخ ناممان نوشته شود، اما بهتر این است که خودمان باشیم تا تاریخ را بخوانیم.

7. از خودتان در برابر آفتاب محافظت کنید.

برف کوری، گرمازدگی و آفتاب سوختگی از مواردی هستند که می توانند روی ایمنی در کوهنوردی تاثیر منفی داشته باشند. برای اجتناب از ساعات اوج آفتاب به خصوص در فصل گرما، اکثر کوهنوردان با تجربه صبح زود یا اواخر عصر را برای شروع حرکت انتخاب می کنند.

در گام بعدی نیز باید از پوست خود در برابر اشعه آفتاب محافظت کنید، که با تمدید به موقع کرم ضد آفتاب با حداقل SPF 30 برای کوهنوردی امکان پذیر است. یکی دیگر از گزینه ها هم در اینجا پوشش مناسب سر و گردن و سایر اندام بدن برای جلوگیری از تابش و آسیب دیدگی پوست خواهد بود. در مورد استفاده از عینک آفتابی هم احتمالا نیازی به تاکید بیشتر نیست.

به همراه داشتن مایعات و آب کافی به خصوص در هوای گرم یک راهکار اساسی برای جلوگیری از گرمازدگی خواهد بود. در همین مورد باید به بدن خود توجه داشته باشید و پس از دیدن اولین نشانه های گرمازدگی مانند سردرد، کم آبی، تهوع و … صعود را متوقف کنید.

8. برنامه هم هوایی درست

فرآیند هم هوایی در افراد مختلف می تواند با سرعت های گوناگون انجام شود. گاها هم هوا شدن یک نفر دیرتر از دیگران اتفاق می افتد و این می تواند در صعودهای تیمی در ارتفاعات بالا مشکل ساز شود. بهتر است اطلاعات کافی پیرامون هم هوایی کسب کنید و با توجه به این اطلاعات و البته شرایط خودتان برنامه هم هوایی را ترتیب دهید. عدم هم هوایی خوب می تواند به بیماری حاد ارتفاع، ادم مغزی و ریوی و حتی بدتر از آن ختم شود.