اوخوس دل سالادو، بلندترین آتشفشان جهان

اوخوس دل سالادو ، Ojos del Salado در مرز شیلی و آرژانتین واقع شده است. این کوه به عنوان بلندترین آتشفشان جهان شناخته می شود که 6893 متر ارتفاع دارد. اوخوس دل سالادو همچنین به عنوان دومین کوه بلند نیمکره جنوبی پس از آکونکاگوآ به ارتفاع 6961 متر شناخته می شود.

نکات خواندنی پیرامون بلندترین آتشفشان جهان

اوخوس دل سالادو علاوه بر اینکه بلندترین آتشفشان جهان محسوب می شود، بلندترین قله شیلی نیز هست که همین موضوع باعث می شود همه ساله بازدیدکنندگان زیادی به این کوه زیبا جذب شوند.

این کوه در پارک ملی نوادو د ترس کروسیز در 290 کیلومتری شهر کوپیوکو در منطقه آتاکاما شیلی واقع شده است.

اوخوس یک آتشفشان مخروطی که متشکل از لایه های گدازه، پومی و خاکستر آتشفشانی است. با توجه به بررسی دانشمندان آخرین فوران این کوه به 1000 تا 1500 سال پیش باز می گردد. با این حال آخرین خاکسترها در اواخر سال 1993 از این کوه به بیرون متصاعد شد.

نام اسپانیایی اوخوس دل سالادو به معنای چشم نمک است و چشمه های آب گرم نمکی که در اطراف این کوه قرار دارند علت این نامگذاری هستند.

یکی از این چشمه های آب گرم نمکی به نام لانوگا ورده در ارتفاع 4400 متری بالاتر از سطح دریا واقع شده که منشا گرمای آن از فعالیت های کوه هست.

اوخوس دل سالادو همچنین میزبان بالاترین دریاچه جهان هست. دریاچه دهانه در بالای کوه در ارتفاع 6390 متری هست که تصور می شود بلندترین دریاچه جهان باشد.

ماساتسوگو کونیشی، کوهنورد آهنین از سرزمین آفتاب

قله نقره سر: معرفی و راهنمای صعود

اوخوس دل سالادو در واقع دو قله دارد که یکی از این قلل در شیلی و دیگری در آرژانتین هستند. اگر چه تفاوت این دو قله تنها یک متر است.

این کوه مرتفع همچنین در لیست 7 قله آتشفشانی 7 قاره به عنوان نماینده امریکای جنوبی قرار دارد. جالب است بدانید که کوه دماوند نیز به عنوان بلندترین قله آتشفشانی آسیا در این لیست هست.

این کوه به دلیل قرار گرفتن در نزدیکی دیاگونال خشک آمریکای جنوبی، شرایط بسیار خشکی دارد که از تشکیل یخچال‌ها و پوشش دائمی برف جلوگیری می‌کند. با وجود آب و هوای خشک، یک دریاچه دهانه دائمی به قطر حدود 100 متر (330 فوت) در ارتفاع 6480 متری (21260 فوت) تا 6500 متری (21300 فوت) در دهانه قله و شرق قله اصلی وجود دارد.

کوهنوردی و صعود در اوخوس دل سالادو

این کوه برای نخستین بار توسط دو کوهنورد لهستانی به نامهای جان آلفرد ژپانسکی و جوستین وجسنس در سال 1937 صعود شد.

صعود به این کوه به طور کلی چالش برانگیز نیست چرا که وسایل نقلیه می توانند تا ارتفاع 5800 متری بالا بروند. با این حال مسیر نهایی تا قله در بعضی موارد به استفاده از طناب یا ثابت گذاری نیاز دارد.

به دلیل شرایط خشک و بیابانی منطقه تنها گاها در فصل زمستان در قله این کوه می توان برف و یخ به شکل ارتفاعات بالا مشاهده کرد. اقلیم منطقه اجازه تشکیل یخچال در این کوه را نمی دهد.

بهترین زمان صعود به اوخوس دل سالادو فصل تابستان است که احتمال بارش برف در ارتفاعات به طرز چشم گیری کاهش می یابد.

در تمام طول سال ، با رسیدن به اوج می توان وزش باد شدید را تجربه کرد ، بنابراین تلاش نهایی به قله چالش برانگیزتر می شود.

اوخوس دل سالادو را می توان از هر دو کشور آرژانتین و شیلی صعود کرد.

مسیر صعود به اوخوس دل سالادو

همانطور که گفتیم از هر دو کشور شیلی و آرژانتین می توان به قله کوه دست یافت. با این حال اگر ترجیح می دهید پول کمی بپردازید و از تشریفات اداری هم خوشتان نمی آید بهتر است آرژانتین را به عنوان مبدا صعود انتخاب کنید. اگر ترجیح می دهید که به طور نسبی پول بیشتری بدهید و در ارتفاعات با جیپ سفر کنید و محل شبمانی مناسبی هم داشته باشید شیلی گزینه مناسب تری هست.

صعود به اوخوس دل سالادو به طور کلی آسان است هر چند قسمت آخر مسیر می تواند کمی مشکل باشد.

سنگ بسیار سست، پوسیده و درجه UIAA II در ارتفاع 6900 متری در صورت خستگی از پیاده روی طولانی تا بلوک قله، می تواند مشکلاتی ایجاد کند. علاوه بر این، معمولاً باید با بادهای شدیدی که منطقه را گرفتار می کند مقابله کنید.

صعود از آرژانتین

لاریوخا و کاتامارکا دو شهر بزرگ این منطقه هستند و هر دو مرکز استان هایی با نام های مشابه هستند. از این شهرها باید راهی Tinogasta و Fiambala شوید.

شهر فیامبالا بیس عالی برای رفتن به اوخوس محسوب می شود. از این شهر هم می شود با جیپ سواری 2 ساعتی روی آسفالت به Refugio Cazadero Grande، کلبه ای در امتداد جاده اصلی رسید. جیپ می تواند از این نقطه 10 تا 12 کیلومتر دیگر تا زمانی که به دره رودخانه کازادرو گراند در Quemadito برسید پیش برود. از اینجا به بعد مسیر پیاده روی به شکل رسمی آغاز خواهد شد. با گذر از دره های پیچ در پیچ درر مسیر به گردنه ای به نام Portezuelo Negro در ارتفاع 5500 متری می رسید.

بسیاری از اکسپدیشن ها از کمپ کوچکی به نام ال آرنال (تقریباً: “شن ها”) به عنوان کمپ پایه استفاده می کنند و به سمت قله C1 در ارتفاع 5800 متری ادامه می دهند. آب فراوان در همه جای این منطقه وجود دارد.

صعود از جنوب یا شیلی

نقطه شروع عادی شهر Copiapó است. بسیاری از اپراتورهای تور در اینجا مستقر هستند و سفر از Copiapó به Laguna Verde در جاده های عمدتاً خوب پنج تا شش ساعت طول می کشد.

اگر هم هوا نیستید، ایده خوبی است که قبل از ادامه به لاگونا ورد، که در ارتفاع 4400 متری است، در لاگونا سانتا روزا در ارتفاع 3600 متری توقف کنید. در اینجا یک پست پلیس وجود دارد و آنها مجوز کوهنوردی شما را قبل از اینکه به شما اجازه ادامه راه بروید، چک می کنند. سپس باید به جاده کوچک منتهی به Ojos برگردید. درست خارج از جاده اصلی یک پناهگاه بسیار بزرگ به نام کلودیو لوسرو وجود دارد. یک جاده ناهموار شما را به پناهگاه دوم می برد که به نام آتاکاما یا روجاس که در 5200 متری قرار دارد. حتی می توان با جیپ بالاتر هم رفت، برخی حتی تا Refugio Tejos در بیش از 5800 متر می رسند! این سفر سخت و پرهزینه است و بسیاری از مردم مسیری را انتخاب می کنند که 3-4 ساعت طول می کشد.