کوه کوک یا آئوراکی، بلندترین قله نیوزلند

کوک کوه یا آئوراکی با ارتفاع 3724 متر بلندترین قله نیوزلند به شمار می رود. این کوه در رشته کوه های آلپ جنوبی در امتداد جزیره جنوبی قرار گرفته و به عنوان یک مقصد محبوب در بین کوهنوردان شناخته می شود. کوه کوه از سه قله تشکیل شده است که از شمال به جنوب شمال قله پایینی به ارتفاع 3593، قله میانی 3717 متر و قله اصلی می شود. این کوه ها در جنوب و شرق شکاف اصلی آلپ جنوبی قرار دارند. یخچال تاسمان در شرق و یخچال هوکر نیز در جنوب غربی آنها می باشد.

کوه کوک کجاست؟

همانطور که گفتیم کوه کوک، بلندترین قله کشور نیوزلند بوده و این کوه در پارک ملی مونت کوک یا آئوراکی واقع شده است. این پارک در سال 1953 تاسیس گردید و در کنار پارک وست لند، پارک ملی مونت اسپرینگ و پارک میلی فیوردلند مجموعه ای از میراث جهانی یونسکو را تشکیل می دهند. این پارک دارای بیش از 140 قله با ارتفاع بیش از 2000 متر بوده و همچنین 72 یخچال طبیعی دارد که 40 درصد از مساحت 700 کیلومتر مربعی آنرا تشکیل میدهد.

قله کوک در انتهای شمالی رشته کوه کوک قرار دارد. کوه کوک توده ای را در بین دره هوکر در جنوب غربی و دره تاسمان در شرق کوه تشکیل می دهد. از این دره ها می تواند قله کوک را به راحتی مشاهده کرد.

منطقه روستایی مونت کوک یک مرکز گردشگری و کمپ پایه برای صعود به این ناحیه است که در 7 کیلومتری انتهای یخچال تاسمان و 15 کیلومتری جنوب قله کوک می باشد.

در هوای صاف می توان قله کوک را از فاصله 150 کیلوتری و در بزرگراه ایالتی در امتداد دریاچه پوکاکی مشاهده کرد. خط الراس سه قله اصلی کوک به شکل بلوک متمایزی قابل تشخیص هستند.

آب و هوای منطقه

منطقه کوه کوک در طول سال بارندگی قابل توجهی دارد. دلیل این حجم بارش رطوبتیست که از سوی دریای تاسمان به وسیله بادهای غربی به این سو می وزد و در دامنه های کوه گیر می کند. این بارش ها بعضا ممکن است برای روزهای متمادی ادامه داشته باشند.

در نتیجه این رطوبت بالا منطقه دامنه های غربی کوک حتی بارش سالانه 10000 میلی متر را ثبت کرده اند. البته در سمت جنوب کوه این بارش به شکل مشخصی کمتر بوده و تا نصف این عدد بوده است. این موضوع باعث کاهش سریع دما و دید ضعیف می گردد که به دشواری صعود و کوهنوردی در کوک می افزاید.

میزان آب مورد نیاز ورزشکاران در روز چقدر است؟

الکساندر هوبر؛ یک فیزیکدان بر علیه جاذبه شورش می‌کند

دمای دامنه های کوک در ارتفاع حدود 800 متری از 13- درجه سانتیگراد تا 32 درجه سانتیگراد متغیر بوده و به ازای هر 200 متر ارتفاع گیری 1 درجه از میزان هوا کاسته می شود.

در ارتفاع حدود 1000 متری و بالاتر، میدان های نیمه دایمی برف و یخ در زمستان وجود دارد.

نامگذاری و اولین اکتشافات

در سنت های نگای تاهو، نام اولیه جزیره جنوبی یا ت واکا آئوراکی به معنای قایقران آئوراکی می باشد. در گذشته بسیاری بر این باور بودند که معنای این کلمه نوعی تفسیر رمانتیک از جهان، روز، ابر، آب و هوا و عناصر طبیعیست.

این کوه برای اولین بار و توسط مائوری ها پس از ورود آنها به نیوزلند و در حدود قرن چهاردهم شناخته شد. اولین اروپایی هایی که کوه کوک را مشاهده کردند اعضای خدمه ابل تاسمان بودند. نام انگلیسی این کوه نیز توسط کاپیتان جان لرت استوکس به افتخار کاپیتان جیمز کوک که در سال 1770 جزایر نیوزلند را بررسی و دور زده بود داده شد. کاپیتان کوک در طول سفر اکتشافی خود کوه را مشاهده نکرد.

در سال 1998 نام این کوه رسما از کوک به آئوراکی/مونت کوک تغییر داده شد.

تاریخچه کوهنوردی

اولین تلاش ثبت شده در قله توسط کشیش ویلیام اس. گرین ایرلندی، امیل باس هتلدار سوئیسی و اولریش کافمن راهنمای کوهستانی سوئیسی در 2 مارس 1882 از طریق یخچالهای تاسمان و لیندا انجام شد. آنها توانستند تا نزدیکی قله بالا بروند و در سال 1890 نیز تلاشی دیگر به همین میزان موفقیت آمیز بود.

اولین صعود شناخته شده کوه کوک در 25 دسامبر 1894 توسط تام فایف، جان مایکل، جک کلارک و جورج گراهام از طریق دره هوکر و خط الراس شمال شرقی انجام گردید. اینها کوهنوردان محلی بودند که پیشتر نیز تلاش ناموفقی برای رسیدن به قله کوک داشتند. مسیری که آنها صعود کرده بودند تا یکصدمین صعود کوک یعنی 60 سال بعد مجددا تکرار نشد.

کوهنورد سوییسی ماتیاس زوربیگن از تیم فیتز جرالد دومین صعود کوک را در سال 1895 از سمت یخچال تاسمان و خط الراسی انجام داد که اکنون به نام خود او شناخته می شود. این صعود اولین صعود انفرادی کوک نیز بود. صعود سوم کوک ده سال بعد انجام شد.

اولین زنی که به قله کوک رسید فردا دوفاور استرالیایی در 3 دسامبر 1910 بود. تراورس سه قله نیز در سال 1913 برای اولین بار تواسط فردا دو فار، الک و پیتر گراهام انجام شد.

سر ادموند هیلاری اولین صعود خود به کوک را در سال 1948 انجام داد.

کوک آئوراکی/کوک از نظر فنی چالش برانگیز بوده و سطح بالایی از یخبندان دارد. سطح دشواری صعود به این کوه شاید به دلیل ارتفاع آن اغلب دست کم گرفته می شود اما شرایط آب و هوایی و برف و یخ می تواند به طور چشم گیری متغیر باشد.

از اوایل قرن بیستم، حدود 80 نفر در تلاش برای بالا رفتن از کوه جان خود را از دست داده اند، که آن را به مرگبارترین قله نیوزلند تبدیل کرده است. فصل صعود به طور سنتی از نوامبر تا فوریه ادامه دارد، و به ندرت فصلی بدون حداقل یک کشته می گذرد.

تاریخ، افسانه ها و سنت های مائوری

طبق افسانه مائوری، آئوراکی پسر جوانی بود که به همراه سه برادرش، پسران راکینوی، پدر آسمان بودند. قایق این برادران در طول سفر خود به اطراف پاپاتوانوکو یا مادر زمین، روی یک صخره گیر کرده و کج شد. آئوراکی و برادرانش از قایق خود به سمت بالا حرکت کردند، اما باد جنوب آنها را منجمد کرد و به سنگ تبدیل شدند. در نتیجه قایق آن براداران به تی واکا آئوراکی یا جزیره جنوبی و دماغه کشتیشان نیز به مالبروگ ساندز تبدیل شده است. آئورکی به بلندترین قله نیوزلند تبدیل شد و برادارانش هم آلپ جنوبی را شکل دادند.

نگای تاهو، ایوی (قبیله) اصلی منطقه جنوبی نیوزلند، آئوراکی را مقدس‌ترین اجدادی می‌داند که از نسل آنها آمده‌اند.