لانس آرمسترانگ، اسطوره یا متقلب؟

لانس آرمسترانگ یکی از نام های پرحاشیه در دنیای ورزش است. برخی او را یک نجات یافته می دانند. بعضی دیگر از آرمسترانگ به عنوان یک قهرمان افسانه ای یاد می کنند و بعضی از مردم هم او را متقلب خطاب می کنند. قضاوت درباره لنس آسان نیست. برای اینکه دنیای لنس آرمسترانگ را درک کرد باید تجربه یک ورزشکار حرفه ای را داشت یا تجربه کسی که از سرطان گریخته است. در هر صورت شاید مطالعه زندگینامه کوتاه وی باعث شود درک بهتری درباره این چهره خاص دنیای دوچرخه سواری به دست آورید.

لانس آرمسترانگ کیست؟

لنس یا لانس آرمسترانگ قبل از اینکه به دوچرخه سواری حرفه ای روی آورد، یک ورزشکار سه گانه بود. فعالیت حرفه ای او به دلیل سرطان بیضه متوقف شد، اما آرمسترانگ بازگشت و در سال 1999 در هفت مسابقه متوالی تور دو فرانس پیروز گردید. آرمسترانگ در سال 2012 به دلیل شواهدی مبنی استفاده از مواد نیروزا از عناوین خود محروم گردید. وی در ساال 2013 اعتراف کرد که در طول دوچرخه سواری حرفه ای دوپینگ کرده است. این بعد از سالها ورزش حرفه ای رخ داد.

در آغاز

لانس آرمسترانگ متولد 18 سپتامبر 1971 در پلانو، تگزاس امریکا متولد شد و، توسط مادرش، لیندا، در حومه دالاس، تگزاس بزرگ شد. آرمسترانگ از سنین پایین ورزشکار بود. او دویدن و شنا را از 10 سالگی آغاز کرد و در 13 سالگی دوچرخه سواری و مسابقات سه گانه را آغاز نمود. در 16 سالگی، آرمسترانگ تبدیل به یک ورزشکار حرفه ای سه گانه شد. او قهرمان ملی مسابقات سرعت سه گانه در سال های 1989 و 1990 بود.

اندکی بعد لانس تصمیم گرفت روی دوچرخه سواری تمرکز کند که نقطه قوت وی و مورد علاقه اش بود. در طول سال آخر دبیرستان، تیم توسعه المپیک ایالات متحده از او برای تمرین در کلرادو اسپرینگز، کلرادو دعوت کرد. آرمسترانگ برای انجام این کار به طور موقت دبیرستان را ترک کرد، اما بعداً در کلاس های خصوصی شرکت کرد و دیپلم دبیرستان خود را در سال 1989 دریافت کرد.

تابستان بعد، او به تیم جهانی نوجوانان 1990 راه یافت و در مسابقات جاده ای قهرمانی جهان یازدهم شد. این بهترین زمانی بود که امریکایی ها از سال 1976 کسب کرده بودند و بسیاری از دوچرخه سواران حرفه ای را شکست داد. در همان سال لنس آرمسترانگ توانست قهرمان ملی آماتور ایالات متحده شود و بسیاری از دوچرخه سواران به نام را شکست داد. وی برنده دو مسابقه بزرگ First Union Grand Prix و Thrift Drug Classic شده بود.

ستاره بین المللی دوچرخه سواری

در سال 1991، آرمسترانگ در اولین تور دوپونت خود شرکت کرد، مسابقه ای طولانی و دشوار 12 مرحله ای، که 1085 مایل (تقریبا 1700 کیلومتر) را طی 11 روز طی می کرد.اگرچه وی در میانه مسابقه به پایان کار خود رسید اما عملکردش خبر از ورود یک تازه کار نخبه به دنیای دوچرخه سواری بین المللی می داد. او در اواخر همان سال برنده یک مرحله مسابقه ستیمانا برگاماسکا ایتالیا شد.

آرمسترانگ پس از کسب مقام دوم در تایم تریل المپیک ایالات متحده در سال 1992، در مسابقات جاده ای اسپانیا شرکت کرد. با این حال عملکرد وی ضعیف بود و نهایتا به مقام چهاردهم رسید.

چرا هنگام دویدن حالت تهوع می‌گیریم؟ علل، مکانیزم و راهکارهای علمی

ماراتن تفلیس؛ راهنمای دویدن در قلب گرجستان و تجهیزات لازم

بلافاصله پس از المپیک بود که لانس تبدیل به یک دوچرخه سوار حرفه ای شد و با دستمزدی قابل قبول به تیم دوچرخه سواری موتورولا پیوست. با اینکه در اولین مسابقات حرفه ای خود، یعنی مسابقات کلاسیک یک روزه نفر آخر شد اما تنها دو هفته بعد توانست در مسابقات جام جهانی در زوریخ سوییس دوم شود.

آرمسترانگ در سال 1993 سال موفقیت آمیزی را پشت سر گذاشت و برنده تاج سه گانه دوچرخه سواری گردید که شامل مسابقات کی مارت وست ویرجینیا، دریفت دراگ کلاسیل و کور استیت ریس (مسابقات حرفه ای قهرمانی امریکا) بود. در همان سال بود که توانست به مقام دوم تور دو پونت دست یابد. او اولین مسابقه خود در تور دو فرانس را که به طور گسترده ای به عنوان معتبرترین مسابقه دوچرخه سواری شناخته می شود، به خوبی آغاز کرد. البته با وجود پیروزی در مرحله هشتم مسابقه، در ادامه 21 مرحله به رتبه 62 سقوط کرده و در نهایت کنار رفت.

در آگوست 1993، آرمسترانگ 21 ساله مهمترین مسابقه خود را برنده شد: مسابقات قهرمانی جاده جهانی در اسلو، نروژ، یک رویداد یک روزه که 259 کیلومتر را در بر می گرفت. او به عنوان کاپیتان تیم موتورولا حضور داشت و با وجود بارندگی، سر بودن جاده و دو بار زمین خوردن توانست به عنوان جوانترین و دومین امریکایی در این مسابقه پیروز شود.

سال بعد، او دوباره نایب قهرمان تور دوپونت شد. با وجود از دست دادن جایگاه، لنس ناامید نشد ه به امید کسب مجدد عنوان خود برای سال بعد تلاش کرد.و توانست دو دقیقه زودترر از رقیب روس خود به خط پایان برسد.

لنس آرمسترانگ توانست در تور دو پونت سال 1996 چندین رکورد به نام خود ثبت کند. از جمله بیشترین فاصله با نفر بعدی (سه دقیقه و 15 ثانیه) و سریعترین میانگین سرعت در زمان تایم تریل (52.9 کیلومتر در ساعت)

او در سال 1996 مجددا به تیم المپیک آتلانتا پیوست. اما این بار لانس به طور عجیبی خسته به نظر می رسید و در تایم تریل به مقام ششم و در مسابقه جاده دوازدهم شد. اوایل تابستان همان سال هم نتوانست تور دو فرانس را به پایان برساند.، چرا که درگیر بیماری برونشیت شده بود.

با وجود همه این ناکامی ها لنس همچنان رکاب می زد. سپس با کسب رتبه هفتم دوچرخه سوار جهان، قراردادی چشم گیر با تیم جدیدی به نام کوفیدیس فرانسه امضا کرد.

مبارزه با سرطان

در اکتبر 1996 بود که خبر تکان دهنده منتشر شد. لانس آرمسترانگ مبتلا به سرطان بیضه بود. توموری که رشد کرده بود و شکم، ریه ها و حتی غدد لنفاوی وی هم درگیر کرده بود. حتی با وجود تخلیه یک بیضه، تغییر شدید عادات غذایی و شروع شیمی درمانی، تنها 65 تا 85 درصد امکان داشت که او زنده بماند. اما بعد شرایط حتی از این هم بدتر شد.

پزشکان تومورهایی در مغز وی یافتند که شانس زنده ماندن لنس را ابتدا به 50 و سپس به 40 درصد کاهش یافت. خوشبختانه عمل جراحی وی برای برداشتن تومورهای مغزی موفقیت آمیز بود و پس از دوره های بیشتر شیمی درمانی، در فوریه 1997 اعلام شد که بیماری وی بهبود یافته است.

او حتی در چنین دوران سختی هم باور داشت که قرار است دوباره به شکل رقابتی دوچرخه سواری کند. با این حال به نظر می رسید هیچ کس دیگری این را قبول نمی کرد و کوفیدیس قرارداد و دستمزد سالانه 600000 دلاری وی را لغو کرد.

در این دوران لانس آرمسترانگ به عنوان یک ورزشکار آزاد برای یافتن اسپانسر با مشکلات زیادی مواجه شد و در نهایت این تیم خدمات پستی ایالات متحده بود که وی را با 200000 دلار سالانه به خدمت گرفت.

چیرگی بر تور دو فرانس

در تور لوکزامبورگ 1998، اولین مسابقه بین‌المللی او پس از بازگشت از سرطان، آرمسترانگ با پیروزی در مرحله افتتاحیه نشان داد که برای این چالش آماده است. کمی بیش از یک سال بعد هم توانست به عنوان دومین امریکای پس از گرگ لموند برنده تور دو فرانس شود. او این موفقیت را در ژوئیه 2000 هم تکرار کرد و به دنبال آن مدال برنز بازی های المپیک تابستانی را نیز کسب کرد.

اما این پایان کار نبود. آرمسترانگ در سالهای 2001 و 2002 نیز به قهرمانی تور دو فرانس دست یافت. با این حال کسب پنجمین پیروزی و برابر شدن با رکورد ژاک آنکتیل، ادی مرکس، برنارد هینو و میگل ایندوراین، بزرگترین موفقیت وی را به نمایش گذاشت.

پنجمین پیروزی برای لنس آسان نبود. او کمی پیش از مسابقه بیمار شده بود و گیر کردن به کیف یک تماشاچی باعث شد زمین بخورد. اما تنها با یک دقیقه و یک ثانیه پیشی گرفتن از یان اولریش آلمانی به خط پایان و پیروزی نزدیک خود رسید.

او ششمین پیروزی خود را در سال 2004 کسب کرد. لانس در پنج مرحله پیروز شد و شش دقیقه و 19 ثانیه جلوتر از آندریاس کلودن آلمانی به خط پایان رسید. او در سال 2005 هم برای بار هفتم قهرمان تور دو فرانس شد و خود را باز نشسته کرد.

بازگشت به مسابقه

در 9 سپتامبر 2008، آرمسترانگ اعلام کرد که قصد دارد به مسابقات و تور دو فرانس سال 2009 باز گردد. او به عنوان عضوی از تیم آستانا پس از هم تیمی خود آلبرتو کانتادور و نفر دیگر از تیم ساکسو بانک به نام اندی شلک، سوم شد.

پس از پایان این مسابقات بود که لانس به رسانه ها اعلام کرد می خواهد در سال 2010 با تیم جدیدی در رقابت ها شرکت کند. در این سال او به دلیل تصادفات متعدد کند شده بود و در مجموعه در آخرین تور دو فرانس خود رتبه 23 را به دست آورد و اعلام کرد برای همیشه بازنشسته می شود.

بحث درباره دوپینگ

علیرغم روایت الهام بخش پیروزی آرمسترانگ بر سرطان، همه متقاعد نشده بودند که این روایت معتبر باشد. برای نمونه، دیوید والش، نویسنده ورزشی ایرلندی، به رفتار آرمسترانگ مشکوک شد و سعی کرد شایعات مصرف مواد نیروزا در این ورزش را روشن کند. در سال 2001، او داستانی نوشت که آرمسترانگ را به دکتر ایتالیایی میشل فراری مرتبط می‌کرد، که به دلیل تامین مواد تقویت‌کننده عملکرد دوچرخه‌سواران تحت بررسی قرار گرفت.

والش بعدا و پس از اما اوریلی، ماساژور آرمسترانگ اعتراف کرد.

این دعوا در سال 2010 بالا گرفت. در آن سال فلوید لندیس، دوچرخه سوار سابق ایالات متحده که قهرمانی تور دو فرانس سال 2006 به دلیل دوپینگ از وی سلب شده بود، به دوپینگ خود اعتراف کرده و هم تیمی مشهور خود یعنی لانس آرمسترانگ را نیز مورد اتهام قرار داد.

این امر باعث تحقیقات پلیس فدرال شد و در ژوئن 2012 آژانس ضد دوپینگ امریکا اتهامات رسمی علیه آرمسترانگ مطرح کرد. این پرونده در جولای 2012 داغ شد، چرا که رسانه ها گزارش دادند پنج نفر از هم تیمی های سابق لنس آرمسترانگ که همگی در تور دو فرانس 2012 شرکت کرده بودند قصد داشتند علیه وی شهادت دهند.

ممنوعیت دوچرخه سواری

روز بعد، در 24 آگوست 2012، USADA اعلام کرد که آرمسترانگ از هفت عنوان تور خود – و همچنین افتخارات دیگری که از سال 1999 تا 2005 دریافت کرده بود – محروم خواهد شد و مادام العمر از دوچرخه سواری نیز منع می شود.

این آژانس در گزارش خود به این نتیجه رسید که آرمسترانگ از مواد ممنوعه افزایش دهنده عملکرد استفاده کرده است. در 10 اکتبر 2012، USADA شواهد خود را علیه آرمسترانگ منتشر کرد که شامل اسنادی مانند آزمایش‌های آزمایشگاهی، ایمیل‌ها و پرداخت‌های پولی بود.

تراویس تایگارت، مدیر اجرایی USADA در بیانیه‌ای گفت: «شواهد بدون هیچ شکی نشان می‌دهد که تیم دوچرخه‌سواری خدمات حرفه ای پست امریکا حرفه‌ای‌ترین، خاص ترین و موفق‌ترین برنامه دوپینگی را که این ورزش تا به حال دیده بود، اجرا کرده است.»

شواهد USADA علیه آرمسترانگ همچنین حاوی شهادت 26 نفر بود. چند نفر از اعضای سابق تیم دوچرخه سواری آرمسترانگ از جمله کسانی بودند که ادعا کردند که آرمسترانگ از داروهای تقویت کننده عملکرد استفاده می کرد و به عنوان یک نوع سردسته برای تلاش های تیم دوپینگ عمل می کرد. به گزارش نیویورک تایمز، یکی از هم تیمی هایش به آژانس گفت که “لنس ضربات را به تیم زد” و “آنچه لنس گفت انجام شد.”

آرمسترانگ با یافته های USADA مخالفت کرد. تیم هرمان، وکیل او، پرونده USADA را “یک کار هشیارانه یک طرفه” خواند که حاوی “ادعاهای قدیمی، رد شده، غیرقابل اعتمادی است که عمدتاً بر اساس تبرزنان، سوگندهای دروغ سریالی، شهادت های اجباری، معاملات عشق و داستان های ناشی از تهدید است.”.

مدت کوتاهی پس از انتشار یافته های USADA، اتحادیه بین المللی دوچرخه سواری (هیئت حاکمه دوچرخه سواری) از تصمیم USADA حمایت کرد و رسماً هفت پیروزی آرمسترانگ در تور دو فرانس را سلب کرد. اتحادیه همچنین آرمسترانگ را برای همیشه از این ورزش محروم کرد. پت مک کوید، رئیس ICU در بیانیه ای گفت: “لنس آرمسترانگ جایی در دوچرخه سواری ندارد.”

پذیرش و رویدادهای بعدی

در ژانویه 2013، در طی یک مصاحبه تلویزیونی با اپرا وینفری، آرمسترانگ اعتراف کرد که در طول زندگی حرفه ای خود، از اواسط دهه 1990، از داروهای تقویت کننده عملکرد استفاده کرده است.

لانس در طول این مصاحبه گفت: “من عمیقاً خطاکار هستم… و بهای آن را می پردازم، و فکر می کنم خوب است. من شایسته این هستم.” تمایل به برنده شدن… سطحی که به هر روشی به آن رسید، یک نقص است.”

اپرا وینفری در مورد مصاحبه در بیانیه ای گفت: “او آنطور که انتظار داشتم پاک نشد. برای من تعجب آور بود. می توانم بگویم که برای خودم، تیم من، همه ما در اتاق، ما مسحور شده بودیم. برخی از پاسخ‌های او. احساس می‌کردم او کاملاً دقیق است. او جدی بود. مطمئناً خودش را برای این لحظه آماده کرد. می‌توانم بگویم که او آن لحظه را حس کرده بود. در پایان آن، هر دوی ما کاملاً خسته بودیم.»

تقریباً همزمان با انجام این مصاحبه، گزارش شد که وزارت دادگستری ایالات متحده به شکایتی که قبلاً علیه این دوچرخه سوار به دلیل کلاهبرداری ادعایی وی علیه دولت در جریان بود، خواهد پیوست. تلاش های آرمسترانگ برای رد شکایت رد شد و در اوایل سال 2017 پرونده در دادگاه مطرح گردید.

حل و فصل دعاوی

در بهار 2018، دو هفته قبل از شروع محاکمه، آرمسترانگ موافقت کرد که 5 میلیون دلار به خدمات پستی ایالات متحده بپردازد تا ادعای کلاهبرداری آنها را تسویه کند. طبق گفته تیم حقوقی او، این توافقنامه به «تمام دعاوی علیه آرمسترانگ مربوط به پذیرش او در سال 2013» در استفاده از داروهای تقویت‌کننده عملکرد پایان داد.

آرمسترانگ در بیانیه ای گفت: «خوشحالم که با خدمات پستی صلح کرده ام. “در حالی که معتقدم شکایت آنها علیه من بدون استحقاق و ناعادلانه بود، من از سال 2013 سعی کردم مسئولیت کامل اشتباهات خود را بپذیرم و تا جایی که ممکن است جبران کنم. من برای تیم دوچرخه سواری “پست” رکاب زدم و همیشه به آن افتخار می کردم.

لندیس، افشاگر پرونده، 1.1 میلیون دلار از مبلغ پرداختی به دولت را دریافت کرد. علاوه بر این، آرمسترانگ موافقت کرد که 1.65 میلیون دلار برای تامین هزینه های قانونی هم تیمی قدیمی خود بپردازد.

فیلم و مستند

در سال 2015، فیلم بیوگرافی آرمسترانگ The Program با بازی بن فاستر با بازی در نفش دوچرخه سوار سقوط کرده، در جشنواره فیلم تورنتو به نمایش درآمد. آرمسترانگ در مورد فیلم حرفی برای گفتن نداشت، به جز انتقاد از ستاره اش به خاطر مصرف داروهای تقویت کننده عملکرد به منظور آماده شدن برای فیلم.

آرمسترانگ از انتشار مستند Icarus، یک مستند نتفلیکس که در آن برایان فوگل دوچرخه‌سوار آماتور نیز قبل از کشف یک سیستم تحت حمایت دولت روسیه که برای پنهان کردن استفاده ورزشکاران از این داروها توسط ورزشکارانش ساخته شده است، از PED استقبال کرد.

متعاقباً اعلام شد که در 6 ژانویه 2018، یک روز پس از اینکه رای دهندگان جایزه اسکار می توانند برگه های رای خود را ارسال کنند، آرمسترانگ یک نمایش و پذیرایی برای ایکاروس در نیویورک برگزار خواهد کرد.

آرمسترانگ با مستند لانس به کارگردانی مارینا زنوویچ که در جشنواره فیلم ساندنس ژانویه 2020 پیش از پخش در ESPN در ماه مه به نمایش درآمد، به کانون توجه بازگشت. این مستند، همراه با بررسی تأثیرات شکل‌دهنده‌ای که او را به تبدیل شدن به چنین رقیب بی‌رحمی سوق داد، تلاش‌های آرمسترانگ برای انطباق با زندگی عمومی را در سال‌های پس از سقوط او به عنوان یکی از تحسین‌برانگیزترین ورزشکاران جهان به نمایش گذاشت.

خیریه، زندگی شخصی و کودکان

آرمسترانگ از سال 1990 در آستین، تگزاس زندگی می‌کند. در سال 1996، بنیاد لانس آرمسترانگ برای سرطان، که اکنون LiveStrong نامیده می‌شود، و لنس آرمسترانگ جونیور ریس را تأسیس کرد تا به ترویج دوچرخه‌سواری و مسابقه در میان جوانان آمریکایی کمک کند. او نویسنده دو کتاب زندگی نامه پرفروش می باشد درباره دوچرخه سواری نیست: سفر من به زندگی (2000) و هر ثانیه حساب است (2003)

در سال 2006، آرمسترانگ در ماراتن شهر نیویورک دوید و مبلغ 600000 دلار برای کمپین LiveStrong خود جمع آوری کرد. لنس آرمسترانگ در اکتبر 2012 پس از گزارش USADA در مورد استفاده او از داروهای افزایش دهنده عملکرد، از LiveStrong کنار رفت.

آرمسترانگ در سال 1998 با کریستین ریچارد، مدیر روابط عمومی که از طریق بنیاد سرطان خود با او آشنا شد، ازدواج کرد. این زوج در اکتبر 1999 صاحب پسری به نام لوک شدند که با اسپرم منجمد شده قبل از شیمی درمانی لنس آرمسترانگ به دنیا آمده بود. دختران دوقلوی لنس، ایزابل و گریس، در سال 2001 به دنیا آمدند. این زوج در سال 2003 تقاضای طلاق کردند. پس از آن، او با راکر شریل کرو، طراح مد توری برچ و بازیگران زن کیت هادسون و اشلی اولسن ارتباط داشت.

در دسامبر 2008، آرمسترانگ اعلام کرد که دوست دخترش، آنا هانسن، فرزندش را باردار است. این زوج از ماه ژوئیه پس از ملاقات از طریق کار خیریه آرمسترانگ با هم ارتباط داشتند. فرزند دیگر لنس به نام ماکسول ادوارد در 4 ژوئن 2009 به دنیا آمد. فرزند پنجم آرمسترانگ نیز به نامه اولیویا ماری در 18 اکتبر 2010 متولد شد.

در ژوئیه 2013، آرمسترانگ دوباره به تیتر خبرها تبدیل شد، زمانی که گزارش شد که او در مسابقه دوچرخه سواری سالانه The Des Moines Register در سراسر آیووا، مسابقه دوچرخه سواری سراسر ایالتی که توسط روزنامه حمایت می شود، شرکت خواهد کرد.

لنس آرمسترانگ در سال 2015 به کورس تور دو فرانس بازگشت تا در یک رویداد خیریه لوسمی یک روز قبل از شروع مسابقه دوچرخه سواری کند.

در حال حاضر لنس آرمسترانگ صاحب یک کافی شاپ در مرکز شهر آستین تگزاس به نام کافه خوان پلوتا است که به خاطر مبارزه او با سرطان بیضه نامگذاری شده است. در همان ساختمان، دوچرخه‌سوار سابق صاحب یک مغازه دوچرخه‌فروشی به نام Mellow Johnny’s است که به نام تور Maillot Jaune نامگذاری شده است.

اطلاعات کلی

• نام: لانس آرمسترانگ Lance Armstrong
• سال تولد: 1971
• تاریخ تولد: 18 سپتامبر 1971
• ایالت تولد: تگزاس
• شهر تولد: پلانو
• کشور تولد: ایالات متحده آمریکا
• جنسیت مذکر
• معروف ترین برای: لنس آرمسترانگ یک نجات یافته از سرطان و دوچرخه سوار حرفه ای سابق است که به دلیل شواهدی مبنی بر استفاده از مواد نیروزا که باعث افزایش عملکرد ورزشی شد، از هفت برنده تور دو فرانس محروم شد.
• ثروت: حدود 50 میلیون دلار

مطالب مرتبط

• بهترین کوهنوردان جهان
• بهترین سنگنوردان جهان