مسابقه با زمان برای نجات کوهنورد زن روس در پوبدا

امیدها برای نجات دو کوهنورد ایرانی رنگ می بازد…

در دل رشته‌کوه تیان‌ شان، جایی که بادهای یخ‌زده با صخره‌های خشن درهم می‌آمیزند و هوای رقیق، کوچک‌ترین خطا را به بهای جان تمام می‌کند، این روزها چشم‌های جامعه کوهنوردی جهان به قله پوبدا دوخته شده است. ناتالیا ناگوویتسینا، کوهنورد ۴۷ ساله روس، بیش از یک هفته است که در ارتفاع ۷۱۵۰ متری گرفتار شده و با شرایطی بحرانی دست و پنجه نرم می‌کند. داستان او نه تنها حکایتی تلخ از دشواری‌های این کوه مرگبار است، بلکه صحنه‌ای واقعی از همبستگی، فداکاری و بهای سنگین تلاش برای نجات نیز به شمار می‌آید.

حادثه چگونه رخ داد؟

۱۲ اوت ۲۰۲۵، ناتالیا پس از صعود به قله ۷۴۳۹ متری پوبدا، در مسیر بازگشت دچار حادثه شد. شکستن پای او در ارتفاعی بسیار بالا و شرایطی که امکان حرکت مستقل را از وی گرفت، آغاز یک بحران مرگ و زندگی بود. بدون رادیو و با جیره غذایی و آبی اندک، او ناچار شد درون چادری پاره‌شده و در سرمای کشنده ارتفاعات زنده بماند. به نظر می رسد بخشی از پوشاک وی نیز از دست رفته باشد.

یک پرواز شناسایی با پهپاد در ۱۹ اوت، پس از روزها بی‌خبری، تأیید کرد که او هنوز زنده است؛ خبری که امید تازه‌ای به خانواده و جامعه کوهنوردی بخشید و عملیات نجات را شدت بخشید.

دشواری‌های عملیات نجات

نجات در پوبدا هیچ‌گاه آسان نیست. این قله به دلیل هوای غیرقابل پیش‌بینی، مسیرهای طولانی و وجود شکاف‌ها و بهمن‌های مکرر، از مرگبارترین ۷۰۰۰ متری‌های جهان به شمار می‌رود.

در روزهای اخیر، وضعیت آب‌وهوا اجازه پرواز بالگردها را نداده است. دید کم، بادهای سهمگین و طوفان‌های ناگهانی، مانع اصلی امدادرسانی هوایی شده‌اند. به همین دلیل، تیم‌های چهار نفره امداد مجبورند با پای پیاده و مرحله به مرحله ارتفاع بگیرند. در ۲۰ اوت، یکی از تیم‌ها توانست به کمپ ۲ برسد و قرار است صبح روز بعد خود را به ارتفاع ۵۸۰۰ متر برساند؛ ساعاتی که پیش‌بینی می‌شود پنجره کوتاه هوای پایدار ایجاد شود.

تراژدی در مسیر نجات

ماجرای نجات ناتالیا، خود قربانی دیگری گرفته است. لوکا سینیگالیا، کوهنورد ایتالیایی، در ۱۶ اوت حین تلاش برای رساندن تجهیزات و غذا به ناتالیا، جانش را از دست داد. او به همراه یک کوهنورد آلمانی توانست چند وسیله حیاتی همچون کیسه‌ خواب و اجاق را به ناتالیا برساند؛ تجهیزاتی که تاکنون باعث زنده ماندن او شده‌اند.

اما سرمای شدید، طوفان و ارتفاع بالا شرایطی مرگبار برای نجات‌دهندگان رقم زد. سینیگالیا با علائم ادم مغزی ارتفاع، یخ‌زدگی و هیپوترمی روبه‌رو شد و سرانجام در ارتفاع ۶۹۰۰ متری جان باخت. پیکر او هنوز در ارتفاع باقی مانده و هوای نامساعد مانع انتقال آن شده است. مرگ این کوهنورد شجاع یادآور بهای سنگینی است که گاهی برای نجات جان دیگران پرداخته می‌شود.

گفت‌وگو با بنجمن ودرینس؛ از ژانو شرقی تا آینده آلپینیسم مدرن

صعود جبهه جنوب غربی ماناسلو بعد از 50 سال توسط روسها!

تخلیه گسترده در منطقه

خطر تنها ناتالیا را تهدید نکرده است. در ۱۹ اوت، وزارت دفاع قرقیزستان اعلام کرد که در یک عملیات وسیع، ۶۲ کوهنورد، گردشگر و امدادگر از پوبدا و خان‌تنگری تخلیه شدند. همچنین ۳۰ نفر دیگر از کمپ شمالی اینیلچک خارج شدند. این تخلیه گسترده با دو بالگرد Mi-8 انجام شد، هرچند یک سانحه در ۱۶ اوت – سقوط بالگرد بر اثر آشفتگی شدید هوا – به مصدومیت چند نفر از جمله خلبان انجامید.

در جریان همین عملیات، پیکر آلکسی یرماکوف، کوهنورد روس که در خان‌تنگری درگذشته بود، نیز به پایین منتقل شد. اما ناتالیا، به دلیل ارتفاع بسیار زیاد محل گیر افتادن و شرایط جسمانی‌اش، از این عملیات جا ماند و همچنان منتظر تیم‌های زمینی است.

ناپدید شدن دو کوهنورد ایرانی

ابعاد تراژدی پوبدا به همین‌جا ختم نمی‌شود. دو کوهنورد ایرانی به نام‌های مریم پیله‌وری و حسن آقالو نیز از ۱۲ اوت، هم‌زمان با صعود به قله، در طوفان ناپدید شده‌اند. گزارش‌های منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی و اظهارات محمود اللهیاری، رئیس هیئت کوهنوردی استان مرکزی ایران، نشان می‌دهد که امید چندانی به یافتن این دو کوهنورد زبده باقی نمانده است.

پیله‌وری، که سابقه صعودهای برجسته‌ای در ارتفاعات بلند داشت، به همراه آغالو در شرایط بسیار بد جوی ناپدید شدند. خبر گم‌شدن این دو، موجی از نگرانی و اندوه را در جامعه کوهنوردی ایران و جهان برانگیخت.

قله پوبدا؛ کوهی بی‌رحم

پوبدا یا ژنگیش چوکو‌سو، با ارتفاع ۷۴۳۹ متر، بلندترین قله رشته‌کوه تیان‌شان است. این کوه در مرز چین و قرقیزستان قرار دارد و شهرتی هولناک دارد. مسیر طولانی و طاقت‌فرسای خط‌الرأس پوبدا از قله وازها تا قله اصلی، حدود ۳ تا ۴ کیلومتر طول دارد و هر متر آن با بهمن، شکاف‌های یخی و سرمای کشنده تهدید می‌شود.

بر اساس آمار، نرخ موفقیت در صعود به پوبدا بسیار پایین و میزان تلفات به‌شدت بالاست. بسیاری آن را مرگبارترین کوه ۷۰۰۰ متری جهان می‌دانند؛ لقبی که این روزها بار دیگر با حوادث تازه تأیید شده است.

امیدهای کم‌رنگ، تلاش‌های بزرگ

با گذشت بیش از یک هفته از حادثه، هر ساعت برای ناتالیا حیاتی است. سرمای شدید، ارتفاع بالا و نبود امکانات کافی، بقای او را به رشته‌ای نازک گره زده است. با این حال، فداکاری کوهنوردان و امدادگران – چه آنان که جان باخته‌اند و چه کسانی که هنوز در مسیر هستند – امیدها را زنده نگه داشته است.

بسیاری از کوهنوردان معتقدند که همین همبستگی و تلاش بی‌وقفه، فارغ از نتیجه نهایی، نشان می‌دهد که جامعه کوهنوردی در سخت‌ترین شرایط نیز یکدیگر را تنها نمی‌گذارند.

جمع‌بندی

داستان ناتالیا ناگوویتسینا و دیگر حوادث اخیر پوبدا، بار دیگر یادآور می‌شود که کوهنوردی در قلل بلند چیزی فراتر از ورزش است. این رشته ترکیبی از ماجراجویی، فداکاری و پذیرش خطر مرگ است. پوبدا همچنان بی‌رحم و تسلیم‌ناپذیر باقی مانده، اما انسان‌هایی که در دامنه‌های آن می‌جنگند، روایت‌هایی از شجاعت، همبستگی و امید را برای تاریخ کوهنوردی به‌جا می‌گذارند.

تا زمان نگارش این گزارش، امدادگران در حال نزدیک‌شدن به محل حضور ناتالیا هستند. سرنوشت او همچنان نامعلوم است، اما چیزی که قطعی به نظر می‌رسد، تأثیر ماندگار این تراژدی بر حافظه جمعی جامعه کوهنوردی جهان است.