راهنمای تکنیک پرچم [Flag] در سنگنوردی

استفاده از تکنیک پرچم یا فلگ به سنگنوردان این امکان را می دهد که از پای آزاد آویزان خود به عنوان تعادل برای انجام حرکت بعدی و کنترل لولا شدن استفاده کنند. در این تکنیک یک پا در مقابل پای دیگر یا از پشت پایی که روی گیره قرار دارد قرار می گیرد. هدف در هر دو مورد، جابجایی مرکز ثقل سنگنورد است به طوری که از تاب خوردن روی دیوار هنگام رسیدن به گیره بعدی اجتناب شود. این تاب خوردن روی دست و پای موافق به عنوان “لولا شدن” شناخته میشود. برای درک بهتر حالت لولا یک درب را در نظر بگیرید. حالا فرض کنید دست به عنوان لولای بالایی و پا به عنوان لولای پایینی باشند. وقت روی دست و پای موافق(مثلا دست راست و پای راست از دیواره سنگنوردی جدا می شوید، حالت لولا به خود خواهید گرفت.)

• آشنایی با تکنیک های سنگنوردی

تکنیک پرچم یا فلگ در چه مواردی مفید است؟

به طور کلی یادگیری تکنیک پرچم یک بخش ضروری برای رشد در سنگنوردی به شمار می رود. اما در موارد زیر اهمیت این تکنیک بیشتر به چشم خواهد آمد:

• زمانی که سنگنوردان دیگر قسمتی از مسیر را به صورت دینامیک صعود می کنند و شما قصد دارید به صورت استاتیک آنرا صعود کنید.
• کمک به جلوگیری از خستگی و دم کردن
• زمان صعود مسیرهای شیب منفی
• زمانی که بدن شما اغلب از گیره هایی که می خواهید بگیرید دور میشود.

اهداف استفاده از تکنیک پرچم

فلگ چهار کار اصلی در صعود انجام می دهد که شامل موارد زیر هستند:

• تغییر دادن مرکز ثقل
• جلوگیری از لولا شدن
• افزایش دسترسی استاتیک به گیره بعدی
• کارآیی بیشتر در صرف انرژی زمان صعود

قاعده کلی تکنیک پرچم

برای درک کلی تکنیک فلگ در سنگنوردی تصور کنید که یک خط فرضی از مرکز بدن شما بالا تا پاها عبور می کند. شما نیاز به توزیع یکسان وزن در دو طرف این خط دارید. اگر موفق به انجام این کار نشوید، به ناچار حالت لولا اتفاق می افتد. حالت لولا زمانی اتفاق می افتد که یک دست و پای موافق شما روی دیواره بماند و دست و پای دیگر از آن جدا شود. از آنجایی که وزن بدن در این حالت روی یک طرف آن قرار خواهد گرفت، این وضعیت ناپایدار است و طرف دیگر معلق در هوا از دیواره دور خواهد شد.

اینجاست که تکنیک پرچم وارد می شود. با دراز کردن هر یک از پاها به سمت پای دیگر، خط مرکزی در آن جهت حرکت می کند. به این ترتیب می توانید تعادل خود را روی گیره ها حفظ کرده و به گیره بعدی برسید.

پرچم عقب و پرچم جانبی

پرچم عقب زمانی است که پای پرچمدار از پشت زانو عبور می کند. این پایه که از پشت رد می شود را می توان در بالای دیوار، تقریباً با زاویه 90 درجه قرار داد. نام پرچم گذاری از اینجا می آید: بدن شما تیرک است و پای عمود بر بدن شما پرچم خواهد بود.

پس از عبور از پشت زانو، انگشتان پا معمولاً محکم روی دیوار قرار می‌گیرند و تا ثبات بیشتری داشته باشند. به این ترتیب سنگنورد فضایی را برای رها کردن دست در کنار پایی که در حال عبور است باز می کند تا به گیره بعدی برسد.

بروک رابوتو، نخستین زنی که مسیر با درجه 5.15c صعود کرد

گیره‌های پا در سنگنوردی طبیعت: کلید موفقیت در صعودهای سخت

پرچم جانبی

در پرچم جانبی در حالی که پای آزاد خود را به سمت بیرون دراز کرده اید(به عنوان مثال پای چپ به سمت چپ دراز می شود.) به پاشنه آن پا به دیواره فشار دهید. به جای استفاده از یک گیره برای اجرای تکنیک فلگ، کل دیواره را به عنوان چیزی برای فشار دادن در نظر بگیرید. هر چه بیشتر فشار دهید، اهرم بیشتری برای حرکت به سمت بالا خواهید دشات. بنابراین پایتان را صاف نگه دارید و با پا واقعا فشار وارد کنید.

یک سناریوی رایج برای پرچم جانبی این است که دست چپ و پای راست روی دو گیره که تا حدودی به صورت عمودی در یک راستا قرار دارند، لگن راست به دیوار چرخیده و پای چپ به سمت چپ در حالت پرچم قرار می گیرد. پای راست حمایت کننده شما را به سمت بالا و راست است در حالی که پای چپ تعادل را در سمت چپ حفظ می کند. اگر به سمت چپ حرکت می کنید، روی پای راست بایستید و ران راست خود را به دیوار بچرخانید. پای پرچم از تاب خوردن بدن شما به بیرون جلوگیری می کند.

نکات مهم پیرامون تکنیک پرچم

در ادامه به نقل چند نکته پیرامون فلگ از کلایمبینگ می پردازیم:

• به طور معمول شما زمانی از تکنیک پرچم استفاده می کنید که گیره های خوبی در یک طرف برای صعود وجود داشته باشد. به ویژه زمانی که بک استپ به دلیل بالا بودن یا دور بودن بیش از حد گیره پا امکان پذیر نیست.
• تکنیک فلگ در تمام شیب ها مفید است و در مسیرهای عمودی تر می تواند باعث حس تعادل فوق العاده شود. بنابراین مهم است که بدن خود را به سمت داخل نگه دارید. در مسیرهای با شیب بیشتر با درگیر کردن باسن، چهارسر، همسترینگ و ساق پا حفظ تعادل شما بهبود خواهد داشت. این تکنیک حتی در زمان استراحت نیز می تواند مفید باشد.
• سعی کنید وضعیت بدنی را پیدا کنید که در آن میزان حرکت بدن خود را به حداقل برسانید، به این معنا که به جای پریدن برای آن فقط برای نگه داشتن از گیره استفاده کنید. هنگام حرکت به صورت استاتیک، تکنیک پرچم دامنه حرکت وسیعتری به شما خواهد داد، بنابراین نیازی به حرکت دینامیک ندارید.
• لازم است روی انتقال وزن بیشتر به پایتان فکر کنید.
• حالت پرچم رو به عقب قدری عجیب است، پس از سقوط کردن نترسید.(اعتماد به نفس بیشتر برابر با پرچم بهتر خواهد بود.)
• در جلسات تمرینی و تراورس ها انواع تکنیک پرچم را در شیب های مختلف امتحان کنید تا در آن مهارت پیدا کرده باشید.

سوالات رایج