هماهنگی در ورزش یکی از فاکتورهای آمادگی جسمانی است که به حرکت منظم ماهیچه ها و سیستم اسکلتی بدن مربوط میشود. در این نوشته ابتدا به تعریف هماهنگی در ورزش می پردازیم. سپس درباره اهمیت و انواع آن صحبت خواهیم کرد. در نهایت روندهای تمرینی برای بهبود هماهنگی در آمادگی جسمانی را تشریح می کنیم. با موج کوه همراه باشید.
هماهنگی در ورزش چیست ؟
هماهنگی در آمادگی جسمانی به توانایی ورزشکار در انجام حرکتی که امکان اجرای صحیح فنی یک تمرین یا روال خاص را می دهد، ارتباط دارد. هماهنگی عبارت است از ظرفیت فیزیکی بدن انسان برای حرکت یا حرکت همزمان از طریق حرکات منظم ماهیچه ها و اسکلت.
هماهنگی در ورزش به معنای آن است که حرکت توسط شخص به دلخواه انجام میشود، آنرا از قبل برنامه ریزی کرده و با مشارکت فعال چندین عضله درگیر برای انجام آن برنامه ریزی می کند.
اهمیت هماهنگی در آمادگی جسمانی
در ورزش ، هماهنگی به صورت جزئی یا مرحله ای انجام می شود که می تواند تا زمانی که عملکرد حرکتی درستی حاصل شود ، به هم متصل شوند. بنابراین هماهنگی یک زنجیره پی در پی از حرکات منظم و ساختارمند است که امکان اجرای فنی یک ورزش یا فعالیت را می دهد.
برای دستیابی به این هدف ، علاوه بر وضعیت جسمانی خوب ، توسعه شناختی خوب موضوع بسیار مهم است ، زیرا نباید فراموش کرد که تمام حرکات آگاهانه و عمدی بدن از سیگنالی که قبلاً مغز را ارسال کرده است ، اطاعت می کند.
با دانستن این امر ، می توان گفت که هماهنگی یک مکانیسم مغز و حرکتی است. اما مخچه ، اندامی است که اطلاعات حساس را تنظیم می کند و با محرک های ساطع شده از مغز هماهنگ و سازماندهی می کند. این کار مشترک از موتور خوب لازم برای هماهنگی خوب ناشی می شود.
حرکت زمانی هماهنگ می شود که معیارهای هماهنگی ، اکونومی ، دقت و اثربخشی را داشته باشد.
انواع هماهنگی در ورزش
بسته به نوع فعالیت و اجزای درگیر در تمرین انواع هماهنگی وجود دارد:
هماهنگی لنز سگمنتال
این مربوط به حرکات برخی از نواحی خاص بدن ، مانند بازوها یا پاها ، مربوط به اشیایی مانند توپ ، دیسک ، نیزه یا سایر وسایل است.
همه این حرکات پس از آن صورت می گیرد که حس بینایی یک محرک قبلی را به دست آورده است که باعث می شود مغز به عضله مربوطه برای حرکت به شیوه خاصی سیگنال دهد.
ما از هماهنگی حرکتی محرک صحبت می کنیم که به موارد زیر تقسیم می شود:
هماهنگی دینامیک عمومی
در این حالت ، حرکات هماهنگ عضلات همه بدن (یا تقریباً همه چیز) بدن را درگیر می کند ، که برای دستیابی به توالی صحیح بین انقباض و شل شدن عضلات برای رسیدن به هدف مهم است.
برای آنها ، ضروری است که سیستم عصبی مرکزی درگیر باشد. نمونه هایی از این نوع هماهنگی در شنا ، شنای همزمان ، مسابقات پیست ، ژیمناستیک و … است.
هماهنگی ویژه
هنگامی که گروه خاصی از ماهیچه ها مداخله می کنند. این نوع هماهنگی به موارد زیر تقسیم می شود:
هماهنگی چشمی پا: همچنین به نام oculus oculus نیز گفته می شود که در آن پاها مداخله می کنند و رابطه آنها با آنچه چشم می بیند. بهترین مثال برای این نوع هماهنگی فوتبال است.
هماهنگی چشمی دست: که شامل موتور خوب دست و انگشتان و ارتباط آنها با آنچه چشم می بیند است. در این بخش ورزشهایی مانند بسکتبال ، تنیس ، والیبال و غیره قرار دارند. این می تواند به نوبه خود واژگون شود: چشم هماهنگ پا / دست و سر چشم هماهنگی.
هماهنگی بین عضلانی
این به مداخله صحیح تمام ماهیچه های درگیر در حرکت اشاره دارد.
هماهنگی درون عضلانی
این مربوط به توانایی هر عضله برای انقباض و آرامش موثر برای عملکرد مناسب حرکت است.
جنبه های لازم برای هماهنگی صحیح ماهیچه ها
رشد شناختی صحیح: میزان توسعه سیستم عصبی مرکزی به کیفیت هماهنگی حرکتی بستگی دارد.
ماهیچه های قوی و دارای شرایط خوب: میزان فعالیت بدنی و تمرین بر هماهنگی بهتر تأثیر می گذارد.
پتانسیل ژنتیکی: هماهنگی ، اگرچه جنبه ای است که باید آموزش ببیند و با تمرین بهبود می یابد ، اما دارای یک مولفه ژنتیکی قوی است که به برخی از افراد اجازه می دهد هماهنگی حرکتی بهتری نسبت به دیگران داشته باشند یا امکانات بیشتری برای دستیابی به آن داشته باشند.
اسکلت و ماهیچه های سالم ، قوی و قادر به انجام حرکات.
یادگیری از طریق تمرین و تکرار
اتوماسیون حرکات.
دید خوب
عوامل موثر بر هماهنگی در ورزش
قبلاً توضیح داده شده است که هماهنگی یک ظرفیت عصبی عضلانی است که توسط عوامل ژنتیکی تعیین می شود و با یادگیری کامل می شود. در آمادگی جسمانی ، هماهنگی صحیح به میزان تمرین ، وراثت ، سن ، تعادل ، سطح آمادگی جسمانی و یادگیری ، کشش ماهیچه ها و وضعیت روانی فرد بستگی دارد.
دشواری در هماهنگی بستگی به سرعت اجرا ، تغییرات جهت ، مدت تمرین ، محورهای حرکت ، ارتفاع مرکز ثقل و البته شرایط خارجی و محیطی غیر قابل محاسبه دارد.
فواید هماهنگی در ورزش
- حرکات هماهنگ ، تکنیکی و دقیق.
- نتایج نهایی دارای درجه بالایی از اثربخشی است.
- این کار با حداقل انرژی و زمان ممکن انجام می شود.
- از انقباضات غیر ضروری عضلات اجتناب می شود.
- اثربخشی کلی ورزش ، چه قدرت ، چه انعطاف پذیری ، چه استقامت و چه سرعت ، بهبود می یابد.
تمرینات هماهنگی در آمادگی جسمانی
در تربیت بدنی و به ویژه در مراحل اولیه رشد ، انجام کارها و فعالیتهایی که باعث ایجاد هماهنگی حرکتی خوب می شود توصیه می شود. برخی از این فعالیتها به نقل از lifepersona عبارتند از:
- انواع پرش ها: با یک پا ، با هر دو پا ، به طور موزون ، پاها و دست ها متناوب و غیره.
- حرکات روزمره: هل دادن ، بلند کردن ، حمل ، پرتاب کردن ؛ کارهای معمول که باید با هماهنگی و دقت امتحان شوند.
- تمرینات مخالف ، دو نفره یا گروهی: یک مورد معمولی بازی “طناب زدن” است که در آن هماهنگی نیروها برای رسیدن به هدف ضروری است.
- فعالیت های موزون مانند رقص ، رقص و حرکات بدن با موسیقی.
- فعالیتها با وسایل: توپ ، توپ ، حلقه ، نوارهای الاستیک ، چماق ، ترامپولین ، ترامپولین ، طناب و غیره.
- جابجایی ها: خزیدن ، صعود ، صعود ، خزیدن و غیره
- پرتاب اجسام با یک یا هر دو دست ، با یک یا هر دو پا و اشاره به سمت اهداف فزاینده دقیق.
- دریافت اشیاء ، با یک یا هر دو دست ، با یک یا هر دو پا و از فواصل طولانی تر.
- پرش از موانع
- شعبده بازی: همزمان با دو یا چند توپ بازی کنید ، یا آنها را به هوا پرتاب کنید و سعی کنید بدون افتادن آنها را بگیرید ، همزمان دو توپ را پرتاب کنید یا تمرینات مشابه.
