قله دماوند با ارتفاع ۵۶۰۹ متر به عنوان بلندترین قله ایران و نماد ملی ایرانیان هر ساله میزبان خیل وسیعی از صعودکننده ها و کوهنوردان در فصول مختلف سال می باشد. اکثریت این کوهنوردان اقدام به صعود این کوه از مسیر جنوبی و یا سه مسیر دیگر دارای جانپناه می کنند. این در حالی است که مسیر های صعود به قله دماوند بسیار متنوع تر از این هستند. در این مطلب با مسیرهای متنوع صعود به دماوند آشنا خواهید شد. با موج کوه همراه باشید.
تمام مسیرهای صعود به قله دماوند
در ابتدای این قسمت توضیحاتی اجمالی درباره مسیرهای دارای جانپناه ارایه میشود. مسیر های صعود به قله دماوند که دارای پناهگاه یا جانپناه هستند، مشتمل بر چهار مسیر میشوند. این مسیرها شامل مسیر جنوبی ، غربی ، یال جانپناهها در سمت شمال کوه مشهور به مسیر شمالی و یال شمال شرقی هستند.
بریم تور قله دماوندصعود به قله دماوند از جبهه جنوبی
پر ترددترین در بین مسیر های صعود به قله دماوند مسیر جنوبی می باشد. مبدا این مسیر جاده بین پلور و رینه است. در حد فاصل بین این دو منطقه یک جاده خاکی وجود دارد که از طریق آن کوهنوردان و کوهپیماها میتوانند به گوسفندسرا در ابتدای مسیر پیمایش دسترسی پیدا کنند. مسیر از طریق گوسفندسرا به سمت رودخانه اول و سپس رودخانه دوم رفته و با گردش به سمت راست و ادامه به بالا، از سمت راست بارگاه سوم به ارتفاع این منطقه میرسد.
محل بارگاه سوم ، موقعیت قرارگیری پناهگاه مسیر جنوبی و خوابگاه و بوفه و سرویس بهداشتی میباشد. این بارگاه یا کمپ در ارتفاع تقریبی 4300 متری قرار دارد. از اینجا به بالا مسیر پس از چند صد متر به سمت راست ادامه می یابد و با قرارگیری روی یال تا ارتفاع 5000 متری و تا محل آبشار یخی بالا میرود. در موازات آبشار یخی با یک تراورس به سمت چپ رفته و تا تپه گوگردی در امتداد این یال ادامه میدهید. سپس در تپه گوگردی مسیر قدری به سمت راست متمایل شده و تا قله ادامه پیدا میکند.
مرتبط : نکات صعود به قله دماوند ، نکات مهم در صعود یک روزه به دماوند
صعود به قله دماوند از جبهه غربی
این مسیر از جاده غربی و در ناحیه ای موسوم به پارکینگ غربی آغاز میشود. پارکینگ غربی در ارتفاع 3300 متری واقع شده است. سپس از طریق پاکوب به پناهگاه سیمرغ زیبا خواهید رسید. جانپناهی دو طبقه با ظرفیت تقریبی 20 الی 25 نفر که در ارتفاع 4200 متری قرار گرفته است. ادامه مسیر از پشت پناهگاه به سمت بالا رفته و پس از عبور از یک دهلیز شنی به قله میرسد.
صعود به قله دماوند از جبهه شمالی – یال جانپناهها
سختترین به طور نسبی در بین مسیر های صعود به قله دماوند که دارای جانپناه میباشند. مبدا حرکت مسیر روستای ناندل می باشد. از طریق این روستا افراد به وسیله اتومبیل به منطقه ای به نام سنگ بزرگ منتقل شده و کوهپیمایی از اینجا آغاز میشود. در این مسیر دو جانپناه وجود دارد که یکی در ارتفاع 3900 متری و دیگری در ارتفاع 4700 متری واقع شده اند. در مورد این مسیر دقت داشته باشید که مسیر بعد از پناهگاه دوم از سمت راست قسمت سنگی و با عبور از کنار یخچال دوبی سل بالا میرود.
صعود به قله دماوند از جبهه شمال شرقی
به نظر من زیباترین مسیر در بین مسیر های صعود به قله دماوند یال شمال شرقی میباشد. حس خوب طلوع آفتاب صبحگاهی و منظره زیبای یخچال ستبر یخار همیشه یادآور خاطرات خوب این مسیر هستند.
دو راه دسترسی به این مسیر وجود دارد. مسیر گزنک که از روستای گزنک آغاز میشود. این مسیر طولانی بوده و از طریق پیمایش یک یال طولانی به پناهگاه تخت فریدون در ارتفاع 4300 متری خواهد رسید. مسیر دیگر از روستای حاجی آباد و گوسفندسرای احسانی شروع شده و مسیر کوتاهتری می باشد. یک مسیر دیگر هم وجود دارد که کمتر استفاده میشود. از طریق روستای ملار در ناحیه معدن می توانید با تراورس دره سردرود به استله سر دست یافته و سپس از صعود از استله سر به چشمه دست یابید.
مسیر پس از رسیدن به تخت فریدون به سمت قله از طریق یک یال مشخص آغاز میشود. در ارتفاع 5250 متری بام برفی خود نمایی می کند که با صعود از آن به قله خواهید رسید. در روزهای طوفانی این مسیر در معرض تندبادهای شدید قرار دارد.
مرتبط : صعود زمستان دماوند ، رکورد چهار جبهه دماوند ، نکات جالب درباره دماوند
سایر مسیر های صعود به قله دماوند
در ادامه با سایر مسیرهای صعود به دماوند آشنا خواهید شد:
یال ملاخوران
یال ملاخوران ، از طریق گوسفندسرا در سمت جنوبی کوه آغاز میشود. با قدری تراورس به ابتدای این مسیر در سمت راست مسیر جنوبی خواهید رسید. در این مسیر در ارتفاع 4000 متری و 4400 متری محلهای مناسبی برای چادر زدن وجود دارد. در ارتفاع 5000 متری هم یک گرده سنگی علامت مسیر است که عبور از آن سخت نیست.
صعود به قله دماوند از جبهه جنوب شرقی یا اسپرین سر
این مسیر از سمت چپ گوسفند سرا به بالا میرود. پس از صعود به سمت مسیر جنوبی و پس از عبور از رودخانه اول به سمت چپ تراورس کرده و به ابتدای یال اسپیرین سر می رسید. در اینجا یال حال دو شعبه دارد. در ارتفاع 4200 متری این مسیر هم جای مناسبی برای چادر زدن هست. مسیر در واقع از سمت چپ مسیر جنوبی به سمت قله رفته و در تپه گوگردی با آن یکی میشود.
صعود به قله دماوند از جبهه جنوب شمال غربی
یکی از به یادماندنی ترین مسیر های صعود به قله دماوند برای من، چرا که اولین صعود به قله دماوند را از طریق این یال انجام دادم. این مسیر از پارکینگ غربی آغاز شده و با قدری حرکت به سمت چپ روی این یال نسبتا باریک قرار خواهید گرفت. دو جای چادر بسیار کوچک هر کدام اندازه یک چادر در مسیر وجود دارد که یکی در ارتفاع حدود 4000 و دیگری حدود 5000 متری می باشند. مسیر نهایتا از طریق مسیر غربی به قله میرسد.
پ.ن. این صعود برای من در شانزده سالگی با چالش زیادی همراه بود. اما همینجا بود که اخلاق کوهنوردی را آموختم. سپاس از حسین عظیمی پیشکسوت کوهنوردی به خاطر صبر و حمایتی که در آن برنامه به من یاد داد.
صعود به از جبهه شرقی یا گرده شرقی
فنی ترین مسیر در بین مسیر های صعود به قله دماوند با درگیری با سنگ در ارتفاع 5100 متری که باید یکی دو برج را صعود کنید. دستیابی مسیر از طریق آبگرم و پس از آن معدن می باشد. در اینجا از طریق یک یال در سمت چپ دهلیز چپ یخار به بالا خواهید رفت. یک جای چادر در این مسیر در ارتفاع 4000 متری به نام سردیک میباشد که به شکل یک سکوی سنگی هست. جای چادر مناسب دیگر در ارتفاع 5100 متری و مشرف به یخار قرار گرفته است که ما یک شب سرد را در زمستان در اینجا گذراندیم. از 5100 متری به بعد تراورس به سمت قله از طریق صعود برجهای یخار ادامه می یابد.
تیغه شمالی
این یال در واقع مسیر اصلی شمالی صعود به دماوند می باشد که از بین یخچالهای دوبی سل و سیوله به بالا میرود. برای دسترسی به این یال در ناحیه پناهگاه اول مسیر شمالی بایست به سمت بالا راست تراورس کرده و سپس از طریق یک یال سنگی باریک به سمت قله صعود کنید. در پاییز یا ابتدای بهار هم امکان برخورد با سنگ در پیشانی این یال وجود دارد. همچنین قدری درگیری فنی در زیر قله منتظر شما خواهد بود.
یال جنوب غربی
مسیر جنوب غربی یا یال معدن یا یال قرقه که از مسیرهای صعود به قله دماوند از سمت جنوب می باشد. دسترسی این مسیر از مسیر جاده خاکی جنوبی است که در محل آخرین دو راهی تقریبا دو کیلومتری مسیر گوسفندسرای جنوبی به سمت چپ به سمت معدن قدیمی امتداد می یابد. ابتدای این مسیر حالت پله پله داشته و سپس یک یال خاکی به سمت بالا امتداد می یابد. در ارتفاع 4500 متری به بالا یال صخره ای ادامه پیدا میکند. قسمت آخر مسیر هم یال خاک زردها می باشد.
یال چال چال
یال چال چال یا مسیر شمال جنوب غربی نیز یکی از مسیر های صعود به قله دماوند است. گوسفندسرای چال چال در ابتدای جاده پناهگاه سیمرغ قرار دارد. در این یال ابتدا باید قله ای صخره ای مانند حدود 3800 متر را صعود کرد و سپس با قدری فرود روی یال اصلی قرار گرفت. یالهای این مسیر نیز به شکل پله پله می باشند.
یال داغ (مسیر شمال غربی)
این مسیر در واقع محل اتصال دماوند با سایر قلل البرز می باشد. دسترسی به این مسیر از طریق مسیر غربی انجام میشود. جاده ای قبل از رسیدن به پارکینگ غربی وجود دارد که به سمت چپ و به طرف گوسفندسرای چاک اسکندر می رود. در این یال می توان از بین دو مسیر یال داغ و یال سرداغ مسیر صعود را انتخاب نمود. البته هر دوی این مسیر ها در ارتفاع 5300 متری به هم میرسند.
مسیر در اینجا با یالهای کوتاه آغاز شده و به یال نسبتا تیغه ای ختم می گردد. در ارتفاع 4300 متری این مسیر نیز محل مناسبی برای کمپ وجود دارد. قبل از قله در مسیر یال داغ صخره ای بزرگ وجود دارد که می توان آنرا از سمت شرق دور زد و هم می توان آنرا مستقیم صعود نمود.
یال سروزان
از مسیر های صعود به دماوند که در سمت غرب این کوه واقع شده است. مسیر صعود در دو کیلومتری پارکینگ مسیر غربی آغاز میشود. این یال در بین یال چال چال و مسیر اصلی غربی قرار گرفته است. از ارتفاع 4800 متری به بعد این یال شکل طبیعی خود را از دست داده و به شکل تقریبا سوخته تا بالا ادامه پیدا میکند و در پایان از مسیری کاملا مجزا و منفرد از سمت غرب وارد قله میشود.
یال وزمین چال
این یال در سمت شرقی دماوند قرار دارد و مبدا صعود آن تاسیسات معدن اول ملار در دو کیلومتری روستای ملار می باشد. این مسیر مشخص با پاکوبی نامحسوس بین دو دره اصلی شرقی دماوند قرار دارد. در ارتفاع 4100 متری این مسیر هم محل مناسبی برای کمپ زدن وجود دارد. در حدود 5000 متری ، مسیر با قدری انحراف به سمت شمال، از قسمت بالای یخچال شرقی به سوی مسیر انتهایی تیغه های ملار تراورس می کند.
یال پادگان
این یال بین کرنا از روستای کرنا و یال ملاخوران قرار دارد و تقریبا از طولانی ترین مسیر های صعود به قله دماوند می باشد. برای رسیدن به پای آن باید از رینه شروع کرد. این مسیر از کنار پادگان رینه شروع شده و کم کم با تمایل به شرق، خود را روی یال اصلی رساند. این یال در ارتفاع 4000 متری به یال شرقی که به یال آب گرم مشهور است میرسد. در ارتفاع 4300 متری این مسیر قسمت گدازه ها قرار دارد که حدود 200 300 متر طول دارد. در قسمت قله این مسیر به سایر مسیرهای این سمت کوه از جمله تیغه های ملار ، وزمین چال یکجا به قله میرسند.
دهلیزی مرکزی یخار
زیبایی دره یخار به قدری وصف ناشدنیست که از توصیف آن معذورم. این مسیر از پهن کوه آغاز شده و در امتداد رودخانه سردرود بالا میرود. در ارتفاع 4200 متری به دو راهی اول خواهید رسید. سپس به سمت راست منحرف شده و صعود روی یخچال ادامه پیدا میکند. در ارتفاع حدود 4800 متری در محل دو راهی سوم با چرخش به سمت چپ روی یخچال وارد دهلیز اصلی شده و صعود یک یخچال عظیم در قسمت پیشانی در اینجا امتداد پیدا میکند. در مورد دهلیز یخار باید گفت که قطعا ستبرترین و البته پر ریزش ترین مسیر کوهستانی ایران میباشد.
نوشته مهدی جباریان ، توضیح اینکه مسیرهای جنوبی ، شمالی ، گرده شرقی ، اسپرین سر ، جنوب شمال غربی ، شمال شرقی ، دهلیز مرکزی یخار ، غربی توسط نگارنده مطلب در فصول مختلف سال صعود شده و برای بقیه قسمتها از نوشته های وب سایت اسپیلت یاری گرفته شده است. این مطلب به زنده یاد ابراهیم شیخی ، پیشکسوت و اسطوره کوهنوردی کشور تقدیم میشود.
توضیحات : با توجه به شنیده های قبلی و تجارب شخصی و یافته ها در وب سایتها توضیحات یال شمال شمال شرقی ، گرده هرم ، یخچالهای سیوله و دوبی سل و احتمالا چند مسیر دیگر باید در طول زمان به این مطلب اضافه شوند که این مهم با دسترسی متعاقب به منابع انجام خواهد گرفت. لطفا در صورت داشتن اطلاعات در اینباره توضیحات تکمیلی در زیر این مطلب اضافه نمایید. موج کوه.
نکته : داشتن تمرینات کافی قبل از اقدام به صعود دماوند ضروری است.
سلام
لذت بردم از سوابق درخشان کوهنوردیتان. امیدوارم از اطلاعاتی که در خصوص کوهنوردی می گذارید در صعودهایم بهره ببرم. ما در گیلانیم و همیشه علاوه بر ارتفاع باید با باران و زمین های گلی هم بیامیزیم و اگرچه چنین صعودهایی نیز لذت خودش را دارد. ارتفاع در جلگه گیلان گاها زیر صفر است و بچه های جلگه گیلان برای صعود به قله های بالای ۴هزار متری واقعا باید تلاش مضاعف نمایند چرا که علاوه بر تغییر اقلیم باید با ارتفاع نیز بجنگند. و مطمئنا جنگ لفظ جامع و گویایی نیست . به هر حال ممنون و ارادتمندم
درود و زنده باد