چرا در کوهنوردی باید لباس رنگارنگ بپوشید؟

سلیقه در پوشاک کوهنوردی یک امر شخصی است و هر کسی می تواند هر رنگی که دوست دارد بپوشد اما کاربرد رنگ ها فقط به زیبایی محدود نمی شود و در برخی موارد مانند کوهنوردی این موضوع می تواند گسترده تر باشد. از طرف دیگر، برخی از کوهنوردان به دلایل شخصی یا فرهنگی به دنبال پوشیدن لباس های تیره هستند. در ادامه این مطلب توضیح می دهیم که چرا این کار صحیح نیست و کدام رنگ ها مناسب ترند.

استتار یا ضد استتار

در سیستم های نظامی و ارتشی از لباس های رنگ محیط به منظور استتار استفاده می کنند. به طور مثال لباس های ارتش های کوهستانی مانند نبردهای آلپی در جنگ جهانی دوم سفید است و لباس ارتش کوهستانی ژاپن نیز به همین رنگ می باشد. لباس نیروهای زمینی مانند ارتش کشورمان هم عموما خاکی است.

دلیل این موضوع به هیچ عنوان پیچیده نیست. یک نیروی رزمی به دلایل تاکتیکی باید خود را از دید دشمن مخفی کند و به همین دلیل هم از رنگ های مشابه محیط استفاده می کنند. بر اساس این منطق رنگ لباس هر نوع از نیروهای نظامی به رنگ محیط آنها نزدیک است.

این دقیقا برعکس چیزیست که باید در کوهنوردی مدنظر داشته باشید. شما در محیط کوهستان به عنوان یک کوهنورد یا اسکی باز باید آنتی استتار یا ضد استتار باشید.

چرا لباس رنگارنگ

در ادامه به بررسی مهمترین دلایل می پردازیم:

ایمنی

مهمترین عامل اینکه لباس رنگارنگ از لباس های تیره یا رنگ محیط مناسب تر است. شرایط مه آلود هوا را در نظر بگیرید. در چنین شرایطی پیدا کردن یک عضو گم شده با رنگ تیره به مراتب دشوارتر از پیدا کردن یک فرد با لباس تیره است و البته وضعیت مه آلود تنها حالت محدودکننده دید در طبیعت نیست.

به عنوان یک نمونه دیگر فقط کافیست یکبار از پنجره هلی کوپتر به دنبال یک فرد بگردید تا به اهمیت رنگ ها واقف شوید. در این وضعیت هر چقدر رنگ ها مشخص تر باشند احتمال یافتن فرد بیشتر می شود. تفاوت این احتمال هم اصلا کم نیست و می تواند تا چند برابر تغییر کند. از طرف دیگر لازم است افرادی که شما را می شناسند مانند اعضای خانواده، هم باشگاهی ها و دوستان هم از ترکیب رنگی شما آگاه باشند و بدانند که شما با چه ترکیبی از رنگها به کوه می روید. به طور مثال: کوله پشتی آبی، کاپشن کوهنوردی قرمز و …

میزان آب مورد نیاز ورزشکاران در روز چقدر است؟

الکساندر هوبر؛ یک فیزیکدان بر علیه جاذبه شورش می‌کند

یک مثال دیگر هم پیشگیری از گم شدن است. جاماندن افراد از گروه به راحتی به خصوص در هوای بد امکان پذیر است و ترکیب یک تیم رنگی را بهتر می توان یافت.

البته تشخیص فرد در شرایط بد آب و هوایی را نیز باید به این دلایل اضافه کرد. در شرایط طوفانی، تشخیص نفرات از یکدیگر به دلیل استفاده از تجهیزاتی مانند کلاه کولاک آسان نیست و به نوعی رنگ ها می توانند به عنوان امضای هر فرد باشند. شما از روی ترکیب رنگی یک همنورد می توانید با راحتی بیشتری وی را تشخیص بدهید و علامت گذاری کنید.

تاثیر روانی

شادابی روانی در کوهنوردی اهمیت زیادی دارد. کوهنوردان در طول صعود تحت فشار بدنی و روانی هستند و حتی تاثیرات کوچک مثبت روانی هم می توانند تعیین کننده باشند. یک ترکیب رنگی در برابر یک ترکیب تیره برای اکثر افراد نشان دهنده سرزندگی است و بعضا همین تاثیر به ظاهر اندک می تواند باعث موفقیت یا عدم موفقیت شود. آمریکایی ها مثلی دارند که می گوید: شیطان در جزییات است! (کنایه از اهمیت توجه کردن به جزییات)

رنگارنگ یا ست؟

سوال دیگر که در اینجا مطرح می شود با سلیقه ارتباط دارد. اگر مفهوم این موضوع را درک کرده باشید متوجه می شوید که رنگ متمایز کننده شما از محیط است و مهم این است که به خوبی قابل تشخیص باشید. با توجه به این موضوع هم بهتر است از ترکیب دو سه رنگ متفاوت استفاده کنید. به طور مثال یک کاپشن زرد و کوله قرمز را در نظر بگیرید. پس به طور کلی رنگهای گوناگون به ست بودن رگ برتری دارد.

قابل مشاهده ترین رنگ ها برای چشم انسان کدامند

حال سوال این است که قابل مشاهده ترین رنگ ها کدامند. در ابتدا توجه کنید که قابل مشاهده بودن رنگ به محیط هم بستگی دارد و همانطور که گفتیم لازم است ضد استتار باشید. اما به طور کلی می توانید موارد زیر را در نظر بگیرید:

رنگ سبز در طول روز و در محیط های غیرجنگلی (در محیط جنگل با سبز قطعا استتار می شوید) قابل مشاهده ترین رنگ از فواصل زیاد برای چشم انسان است.

رنگ زرد به عنوان قابل مشاهده ترین رنگ در تاریکی شناخته می شود و به همین دلیل است که علائم هشداردهنده به رنگ زرد طراحی می شوند.

قابل مشاهده ترین رنگ در طول روز نیز رنگ طول موجی 550 نانومتر می باشد که ترکیبی از زرد و سبز محسوب می شود.

از طرف دیگر چشمان ما به سرعت به رنگ های قرمز، نارنجی و زرد واکنش نشان می دهد که در انواع علائم اخطار نیز کاربرد دارند. (از جمله چراغ راهنمایی)

نسخه کلی

احتمال دارد قدری گیج شده باشید اما لازم نیست خودتان را درگیر رنگ ها کنید. به طور کلی در تجهیزات خود دو سه رنگ متفاوت به کار برید و اطمینان حاصل کنید که دیگران از این رنگ ها آگاهی دارند. آگاهی از ترکیب رنگ یک کوهنورد در شرایط حساس می تواند کمک به سزایی در شرایط اضطراری مانند بهمن، گم شدن و غیره باشد.