تقریباً 1000 نفر در دامنه‌های اورست بر اثر طوفان برفی گرفتار شدند

در روزهایی که بسیاری از مردم چین برای تعطیلات طلایی خود (Golden Week) به طبیعت پناه برده‌اند، دامنه‌های شرقی کوه اورست شاهد یکی از سهمگین‌ترین طوفان‌های سال‌های اخیر بوده است. بارش برف سنگین، مسیرهای کوهنوردی را در منطقه‌ی تبت مسدود کرد و صدها نفر را در ارتفاعات بیش از ۴۹۰۰ متری در شرایطی دشوار گرفتار ساخت.

بر اساس گزارش‌های منتشرشده از رسانه‌های رسمی چین، عملیات گسترده‌ای برای نجات کوهنوردان، گردشگران و اهالی محلی در جریان است. صدها نفر از نیروهای امدادی، داوطلبان و روستاییان محلی با بیل، بی‌سیم و ماشین‌آلات سنگین در تلاش‌اند تا مسیرهایی را که با برف بیش از یک متر پوشیده شده، بازگشایی کنند.

شروع ماجرا؛ وقتی پیش‌بینی هواشناسی اشتباه از آب درآمد

ماجرا از روز جمعه، ۴ اکتبر، آغاز شد. گروه‌های زیادی از علاقه‌مندان به طبیعت از شهر کوچک کودانگ (Qudang) به سمت مسیرهای معروف کوه‌پیمایی در شرق اورست راه افتادند. بسیاری از آن‌ها قصد داشتند خود را به بیس کمپ چوایو (Cho Oyu Base Camp) برسانند؛ جایی که منظره‌ای شگفت‌انگیز از قلل مرتفع هیمالیا را پیش روی بازدیدکنندگان می‌گذارد.

در میان این گروه‌ها، نام گشوانگ چن (Geshuang Chen)، یک ماجراجوی ۲۹ ساله، در گزارش‌ها تکرار می‌شود. او به رسانه‌ها گفته است:

«پیش‌بینی‌ها نشان می‌داد فقط روز اول کمی برف می‌بارد و فردایش هوا صاف می‌شود. اما وقتی صبح بیدار شدیم، برف تا زانو بالا آمده بود. حتی با تجربه‌ای که داشتیم، مقابله با این شرایط تقریباً غیرممکن بود.»

چن و گروه ده‌نفره‌اش تصمیم گرفتند بازگردند. اما بازگشت از میان باد، برف و سرمای کشنده، خود به یک نبرد برای بقا تبدیل شد. او می‌گوید:

«هر چند ساعت باید چادر را از برف خالی می‌کردیم، وگرنه زیر وزنش فرو می‌ریخت. شب تقریباً هیچ‌کدام نخوابیدیم، چون می‌ترسیدیم دفن شویم.»

کوهنوردی که تبدیل به کابوس شد

در حالی که گروه چن موفق به بازگشت به کودانگ شدند، صدها نفر دیگر همچنان در نقاط مرتفع‌تر گرفتار ماندند. برخی از آنان توانستند با استفاده از تلفن‌های ماهواره‌ای و بی‌سیم با نیروهای امدادی تماس بگیرند.

خبرگزاری‌های چین گزارش داده‌اند که بیش از ۳۵۰ نفر تا روز یکشنبه به سلامت به مناطق امن رسیده‌اند و تماس با حدود ۲۰۰ نفر دیگر نیز برقرار شده است. با این حال، تخمین‌ها حاکی از آن است که نزدیک به هزار نفر، شامل کوهنوردان، راهنماها و نیروهای پشتیبانی محلی، درگیر این طوفان بوده‌اند.

چقدر باید قوی باشید تا آلپینیست پیشرفته شوید؟ پاسخ غیرمنتظره است

ویتامین K2 برای ورزشکاران: ویتامینی کوچک با اثری بزرگ

گروه‌های امدادی از روستاهای اطراف به محل اعزام شدند. اعضای تیم Blue Sky Rescue، یکی از شناخته‌شده‌ترین تیم‌های امداد کوهستان در چین، اعلام کرده‌اند که مسیرهای منتهی به اردوگاه‌ها کاملاً با برف بسته شده و عبور از آن‌ها بدون پاک‌سازی ممکن نیست.

یکی از اعضای تیم نجات در گفت‌وگو با تلویزیون دولتی چین گفته است:

«حتی برای ما هم حرکت در این شرایط سخت است. باید با بیل و ابزار دستی مسیر باز کنیم تا بتوانیم به چادرهای گرفتار برسیم.»

طوفانی بی‌سابقه در تعطیلات طلایی

هر سال در تعطیلات اول اکتبر، هزاران گردشگر چینی به کوهستان‌های تبت و منطقه‌ی اورست سفر می‌کنند. اما امسال، این تعطیلات به کابوسی سفیدرنگ تبدیل شد. طبق گفته‌ی راهنمایان محلی، چنین برفی در اوایل اکتبر بی‌سابقه بوده است.

یکی از کوهنوردان که موفق شده بود به پایین برگردد، به خبرگزاری رویترز گفت:

«راهنما گفت در تمام سال‌هایی که در این منطقه بوده، چنین هوایی ندیده است. برف ناگهانی، سنگین و همراه با بادهایی با سرعت بیش از ۸۰ کیلومتر در ساعت بود.»

هم‌زمان با این حادثه، در سوی دیگر مرز، نپال نیز با شرایط مشابهی روبه‌رو شد. بارش شدید باران در آن کشور موجب رانش زمین و سیلاب‌هایی مرگبار شد که تا کنون دست‌کم ۴۷ قربانی گرفته‌اند.

امداد در ارتفاع مرگ

عملیات نجات در منطقه‌ای انجام می‌شود که ارتفاع آن بیش از ۴۹۰۰ متر از سطح دریا است؛ جایی که اکسیژن کم، سرما و باد، کار را برای امدادگران چند برابر دشوارتر می‌کند. خودروهای سنگین برای بازگشایی مسیرها به منطقه اعزام شده‌اند و بالگردها در حالت آماده‌باش هستند، اما مه غلیظ و برف سنگین پرواز را تقریباً ناممکن کرده است.

یکی از مسئولان محلی در مصاحبه‌ای گفته است:

«در بعضی نقاط، ضخامت برف به بیش از ۱.۵ متر رسیده و جاده‌ها کاملاً غیرقابل عبورند. امدادگران با پای پیاده به سمت اردوگاه‌ها حرکت کرده‌اند.»

برخی گزارش‌ها از بروز هیپوترمی (افت شدید دمای بدن) در میان کوهنوردان خبر می‌دهند. یکی از بازماندگان به رسانه‌ها گفت:

«ما لباس و تجهیزات کامل داشتیم، اما سرما آن‌قدر شدید بود که سه نفر از گروهمان دچار هیپوترمی شدند. تنها شانس آوردیم که یکی از تیم‌های نجات به ما رسید.»

تعطیلی منطقه اورست و هشدارهای جدید

در پی این حادثه، دولت محلی تبت فروش بلیت و ورود به منطقه گردشگری اورست (Everest Scenic Area) را از شب شنبه متوقف کرد. مقام‌های گردشگری در بیانیه‌ای اعلام کردند که ورود به مسیرهای کوهنوردی تا اطلاع ثانوی ممنوع است.

دولت چین همچنین اعلام کرد که بررسی‌های هواشناسی در منطقه تقویت می‌شود و هشدارهای سریع‌تری برای کوهنوردان و گردشگران صادر خواهد شد.

در دل طوفان؛ ترسی که هنوز تمام نشده

در حالی که اکثر کوهنوردان نجات یافته‌اند، بسیاری از خانواده‌ها هنوز در انتظار خبری از عزیزان خود هستند. زنی از شهر شنژن به بی‌بی‌سی گفته است:

«همسرم هنوز در مسیر بازگشت است. با وجود تماس تلفنی، صدای خستگی و ترس را می‌توانستم از لحنش بشنوم. گفت که تمام شب نخوابیده چون می‌ترسیده چادرشان زیر برف دفن شود.»

این حادثه بار دیگر بحث‌های جدی درباره‌ی امنیت سفرهای کوهستانی در فصل پاییز را در چین و منطقه‌ی هیمالیا زنده کرده است. بسیاری از کارشناسان هشدار می‌دهند که تغییرات اقلیمی الگوهای آب‌و‌هوایی را در این مناطق به‌شدت غیرقابل پیش‌بینی کرده است.

اورست؛ رؤیای خطرناک

کوه اورست، با ارتفاع ۸۸۴۹ متر، بلندترین نقطه‌ی زمین است؛ قله‌ای که هر ساله هزاران نفر را از سراسر دنیا به خود جذب می‌کند. اما این رؤیای بزرگ همواره با خطرات مرگبار همراه بوده است. در سال‌های اخیر، حوادث متعددی از ازدحام بیش از حد، آلودگی محیطی و شرایط غیرقابل پیش‌بینی آب‌و‌هوایی گزارش شده است.

در حادثه‌ای مشابه در سال ۲۰۱۵، به دنبال زلزله نپال، بهمن عظیمی در کمپ اصلی اورست ده‌ها نفر را به کام مرگ کشاند. از آن زمان تاکنون، تیم‌های امدادی و نهادهای گردشگری تلاش کرده‌اند تا ایمنی در این مسیرها را افزایش دهند، اما طبیعت همچنان غیرقابل پیش‌بینی است.

پایانی با امید

در حالی که عملیات نجات همچنان ادامه دارد، مسئولان اعلام کرده‌اند که بیشتر افراد در سلامت هستند و تیم‌های امدادی با سرعت در حال پاک‌سازی مسیرها هستند. پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که در روزهای آینده، بارش برف کاهش می‌یابد و امکان بازگشت کامل گردشگران فراهم خواهد شد.

با این حال، این طوفان یادآور تلخی است از قدرت طبیعت و شکنندگی انسان در برابر آن. اورست، با همه‌ی شکوه و جذابیتش، بار دیگر نشان داد که احترام به هشدارهای هواشناسی و آمادگی کامل، می‌تواند تفاوت میان یک ماجراجویی خاطره‌انگیز و یک تراژدی مرگبار باشد.