تنها سه نفر به 14 قله 8000 متری صعود کرده اند! مسنر و کوکوچکا از لیست حذف می شوند؟

تیمی از محققان در چند سال گذشته مشغول تجزیه و تحلیل عکس‌های قله‌های کوهنوردان از بلندترین قله‌های جهان – به‌ویژه در دائولاگیری (8167 متر)، ماناسلو (8163 متر) و آناپورنا (8091 متر) بوده‌اند. در 8 ژوئیه، یکی از آنها، ابرهارد ژورگالسکی، در گزارشی در 8000ers.com اعلام کرد که آنها فقط می توانند شواهدی برای تأیید صعود به قله واقعی تمام 14 قله 8000 متری توسط سه نفر پیدا کنند: اد ویسترز (ایالات متحده)، ویکا گوستافسون (فنلاند) و نیرمال پورجا (نپال/بریتانیا).

مشهورترین کوهنورد جهان که از سال 1986 به عنوان اولین کسی که تمام 14 قله (و بدون اکسیژن کمکی) را صعود کرده است – راینهولد مسنر – در لیست 14 قله تایید شده محققان ظاهر نمی شود. داستانی از جان برانچ که در ماه مه 2021 در نیویورک تایمز منتشر شد، پاسخ مسنر به گزارش‌های قبلی و کمتر مشخص از کار محققان را نقل می‌کند: «اگر آنها بگویند شاید در آناپورنا پنج متر زیر قله، جایی در این خط الراس طولانی رسیده‌ام. من کاملاً خوب هستم. حتی از خودم هم دفاع نمی کنم.

گزارش یورگالسکی در مورد رکورد سرعت «نیمز» پورجا در رسیدن به هر 14 قله در شش ماه و شش روز، چنین می‌گوید: «در طول سفرسرعتی خود در سال 2019، او همچنین به هر دلیلی در [پیش قله صخره ای ​​غربی دائولاگیری] توقف کرد و بعدها نیز در نقطه خط الراس در ماناسلو …. او آن را در پاییز 2021 تصحیح کرد، زمانی که به قله های واقعی هر دو کوه صعود نمود.در نتیجه رکورد شش ماه و شش روز باید حذف شود … اما او همچنان رکوردهای دیگری خواهد داشت.” (کریستین هاریلا کوهنورد نروژی در حال حاضر آماده است تا تمام 14 قله را در کمتر از شش ماه و شش روز صعود کند.)

نیرمال تاکنون به این مطلب پاسخی نداده است.

8000ers.com توسط ابرهارد ژورگالسکی اداره می شود که در چندین سال گذشته با محققانی از جمله بیلی بیرلینگ، رودولف پوپییر و توبیاس پانتل از پایگاه داده هیمالیا، دیمین گیلدیا، فدریکو برناردی، باب شلفهوت اوبرتین و تانسوواراگا کار کرده است.

بیرلینگ که مدیر عامل پایگاه داده هیمالیا است در ایمیلی به Alpinist گفت:

ما با چیز جالبی روبرو هستیم. من واقعاً از کار ابرهارد یورگالسکی قدردانی می کنم زیرا او بسیار دقیق است و همراه با همکارانش پارامترهای جدیدی را برای هیمالیا نوردی تعریف کرده است. تیم پایگاه داده هیمالیا به بررسی آن می پردازد و درباره تغییراتی که می توان ایجاد کرد بحث خواهد کرد. به دست آوردن 100% شواهد برای صعودهای گذشته بسیار دشوار خواهد بود و خیلی چیزها نامشخص است و حتی اگر فکر نمی‌کنم بتوانیم تاریخ را بازنویسی کنیم، ممکن است در آینده بتوانیم برخی تنظیمات را انجام دهیم.

صعود تجاری چیست؟ انقلاب هیمالیا یا میخی بر تابوت کوه‌نوردی؟

ساملا قطر؛ سخت‌ترین مسابقه استقامت خاورمیانه با بزرگ‌ترین جایزه نقدی منطقه

در ستون شارپ اند با عنوان «میزان یک کوه» که در Alpinist 69 (2020) منتشر شد، کتی آیوز به نقل از یورگالسکی گفت: «این تاریخ است. چرا حقیقت را به مردم نگوییم».

گزارش ژوئیه 2019، با مجموعه ای از فایل های پی دی اف قابل دانلود، شامل تجزیه و تحلیل عکس محققان از توپوگرافی های قله برای ماناسلو، آناپورنا I و دائولاگیری یک بود و نشان می داد که چه تعداد کوهنورد، اغلب به اشتباه، ممکن است در نقاط اشتباه توقف کرده باشند.

یورگالسکی پیشنهاد کرده است که می‌توان برای هر صعودی که در گذشته، بدون اطلاع کوهنوردان، در فاصله معینی از قله‌ها به پایان رسید، «منطقه تحمل» و برای کسانی که واقعاً به قله رسیده‌اند، «لیست نخبگان» تهیه کرد. با این وجود، او نتیجه می گیرد، با توجه به تعداد بالقوه زیاد ادعاهای نادرست صعود قله، “کل تاریخ 8000 متری ها باید بازنویسی شود.”

امریکن آلپاین جورنال در سال 2020 مقاله‌ای از گیلدیا با عنوان «آشفتگی در 8000 متری ها: تاریخچه صعود به بلندترین قله‌های جهان آنطور که به نظر می‌رسد نیست» منتشر کرد که در آن گیلدیا درباره گزارش‌های سال 2019 می‌نویسد:

قله مرتفع‌ترین نقطه کوه است و معمولاً فقط یک نقطه وجود دارد… ممکن است احساس کنید که می‌توانید در فاصله 30 متری و 10 متری پایین‌تر از بالاترین نقطه توقف کنید و همچنان بگویید که “کوه را بالا رفته‌اید”، اما شما به قله صعود نکرده اید.

لازم به ذکر است که در اکثریت قریب به اتفاق موارد گروه پژوهشی این عدم صعود به قله را ناشی از اشتباهات صادقانه یا ناآگاهی موجه می داند تا عدم صداقت عمدی.

این مسائل به چند دلیل اخیراً ظاهر شده است. در دهه گذشته، تعداد زیادی از عکس‌ها و رسانه‌های دیگر از 8000 متری ها که به صورت آنلاین در دسترس هستند، منتشر شده است. این مطالب جدید و سایر اطلاعات، مقایسه صعودها و ادعاها را برای محققان آسان‌تر کرده است و نور جدیدی را بر صعودهای دهه‌های گذشته روشن می‌کند. این انبوه اطلاعات تا همین اواخر در دسترس محققان، ناشران یا کوهنوردان نبود، عاملی که گروه تحقیقاتی هنگام قضاوت درباره آنچه که قبلاً در مورد مکان‌های قله می‌دانستند، در نظر می‌گرفت.

در حال حاضر برخی از سوالات همچنان بی پاسخ مانده است؟

• تکلیف صعودهای قبلی چه میشود؟
• صعودهای جدید و آینده را در چه جایگاهی باید طبقه بندی کرد؟
• چگونه باید صعودهای قبلی و آتی را مقایسه نمود؟

منبع: alpinist