عضویت در کانال
یکی از رایج‌ترین مشکلات در مورد کار با پا این است که افراد متوجه نمی‌شوند که پاها علاوه بر فشار دادن برای کشیدن هم کاربرد دارند و باید تا حد امکان شبیه دست‌ها از آن‌ها استفاده شود. روی صخره‌های شیب‌دار، مرکز ثقل (COG) شما را از صخره دور می‌کند و در نتیجه توانایی شما را برای وارد کردن وزن روی گیره های پا کاهش می‌دهد. در سنگنوردی، اولویت شماره ۱ وارد کردن وزن بیشتر از طریق پایین‌تنه است. بنابراین، حتی روی گیره های کوچک پا هم باید به سمت داخل بکشید (منظور واقعاً کشیدن است) تا بتوانید وزن بیشتری روی آن‌ها وارد کنید.
هنگام آموزش به سنگ‌نوردان، دیده می شود که در ابتدا این ایده کشیدن و فشار دادن همزمان کمی گیج‌کننده است، اما وقتی تجربه شود یا درک شود، همیشه مفید خواهد بود. مرحله بعدی این است که بفهمید تا چه حد می‌توانید با پاهایتان بکشید. پاها اندام‌های بسیار قوی‌ای هستند (حجم ساعد خود را با ران خود مقایسه کنید) اما اغلب افراد واقعاً از آن‌ها استفاده نمی‌کنند، چون تمرکز بر کشیدن با بازوها طبیعی‌تر به نظر می‌رسد. دفعه بعدی که به سالن سنگنوردی می‌روید، یک سنگ‌نورد خوب پیدا کنید. بایستید و آن‌ها را تماشا کنید و ببینید چه زمانی با پاهایشان می‌کشند. دقت کنید که چگونه انگشت شست پای خود را روی گیره خم می‌کنند، به داخل می‌کشند و سپس حرکت را اجرا می‌کنند. حالا شما هم آن را تقلید کنید.
روند اجرای تکنیک
۱- گرفتن موقعیت اولیه:
- پاها را روی لبه‌های گیره پا فشار دهید تا وزن بدنتان را تحمل کنند.
- همزمان، پاها را به سمت داخل (به طرف صخره) بکشید تا نیروی رو به پایین بیشتری از طریق پاها وارد شود و فشار روی انگشتان دست را کاهش دهید.
- مرکز ثقل (لگن) را پایین نگه دارید و بازوها را صاف و کشیده کنید.
۲- شروع حرکت:
پیشنهاد ویژه موج کوه برای امروز!
- با کشیدن قدرتی پاها به سمت داخل، ناگهان باسنتان را به سمت دیوار پرتاب کنید (به زاویه پا، خم شدن زانوها و همچنان صاف بودن بازوها توجه کنید).
۳- جهش با نیروی پا:
- با استفاده از پاهای خمیده برای ایجاد نیروی جهش به سمت لبه صخره‌ای بعدی، از پاها نهایت استفاده را ببرید.
- (نکته جانبی: حتی زمانی که برای گرفتن لبه صخره‌ای جهش می‌زنید، کشش را در تمام بدنتان حفظ کنید تا تاب خوردن را محدود کنید. به کشیدن از طریق شانه‌ها، فشار دادن تنه به سمت داخل و نگاه کردن به لبه صخره‌ای بعدی برای هدف قرار دادن آن دقت کنید.)
نوشته: DAVE MACLEOD
