10 نکته برای پایین آمدن آسان و ایمن در کوهنوردی

صعود و بالارفتن از کوه اغلب به دلیل سختی، طاقت فرسا بودن و فشار روی کل بدن سخت است. اما همه کوهنوردان می دانند که پایین آمدن از کوه چقدر روی پاها فشار می آورد. اینجا جاییست که زانوهایتان تحت فشار زیاد قرار می گیرد. انگشتان و ناخن ها کبود می شوند و خلاصه از آسیب دیدن در امان نیستید.

خبر خوب اینکه آماده شدن، استفاده از تجهیزات کوهنوردی مناسب و به کارگیری تکنیک صحیح می تواند به شما کمک کند تا با ایمنی و سلامت از کوه فرود بیایید. در ادامه این مقاله به مجموعه نکات و ترفندهایی می پردازیم که توجه به آنها می تواند مفید واقع شود.

نکات مهم برای پایین آمدن آسان و ایمن در کوهنوردی

در ادامه، 10 نکته برای پایین آمدن آسان و ایمن در کوهنوردی به صورت جدول آورده شده است:

در ادامه توضیحات بیشتری ارایه شده است:

کفش مناسب

اگر با مشکل فشار زیاد روی پنجه پا یا کبود شدن ناخن ها در سرپایینی مواجه هستید به احتمال زیاد کفش کوهنوردی شما مقصر است. تاول زدن پا را هم به این لیست اضافه کنید. اگر کفشتان کوچک باشد احتمال سیاه شدن ناخن ها و له شدن پنجه بیشتر می شود و اگر گشاد باشد هم در معرض تاول زدن پوست به دلیل سرخوردن پا در کفش و همچنین ثبات کمتر در فرود قرار می گیرید. کفش های کوچک باعث می شوند انگشتان پا بهای آن را بپردازند که در هنگام پایین آمدن به جلوی کفش شما برخورد می کنند. همچنین نو بودن یک کفش هم می تواند دلیل برای آسیب دیدگی پا در سرپایینی باشد.

تکنیک های زیر را برای کنترل این مشکل در نظر داشته باشید:

• قبل از رفتن به مسیرهای طولانی مطمئن شوید که کفش نوی شما به حد کافی نرم شده است. برای نرم کردن کفش می توانید آنرا حتی در خانه بپوشید. (البته اگر قبلا در بیرون استفاده نکرده باشید) یا ابتدا از کفش کوهنوردی خود در مسیرهای کوتاه استفاده کنید تا برای مسیرهای بلند به اندازه کافی نرم شوند.
• بعضی از تکنیک های بستن بند کفش نیز به شما کمک می کند جلوی برخورد نوک پا با جلوی کفش را بگیرید. در این رابطه مقاله راهنمای بستن بند کفش کوهنوردی را در موج کوه بخوانید.

پیدا کردن مسیر درست

مسیریابی درست در فرود راحتتر برای کوهنوردی اهمیت بسزایی دارد. شما باید پیش از قرار گرفتن در مسیر، راه پیش رو را اسکن کنید. بهترین زمان برای این کار هم هنگام صعود است. در زمان صعود سعی کنید گزینه های بازگشت راحتتر را در نظر بگیرید. حفظ کردن علایم و نشانه های مسیر نیز به شما کمک خواهد کرد تا فرود راحتتری داشته باشید. مسیرهای مارپیچ به شکل مارپیچ های بزرگ عموما فشار کمتری به پاها وارد می کنند و مناسبترند. همچنین بخش های شن اسکی نرم را در نظر بگیرید. به طور مثال بازگشت از قللی مانند دماوند و آتش کوه با آگاهی از شن اسکی های مناسب مسیر فرود آسان تر است.

الکساندر اودینتسوف؛ روایت یک اسطوره از راه روسی تا کلنگ طلایی

ماراتن اورست؛ دویدن در بلندترین ارتفاع جهان

بیومکانیک کوهنوردی در سراشیبی

مساله کلیدی در پایین آمدن از کوه و فرود، توجه به بیومکانیک راه رفتن است. این مستلزم قرار دادن مرکز ثقل و نیم تنه (بخش عمده جرم شما) درست بالای زانو است، نه خیلی عقب و نه خیلی جلو.

این نکته را احتمالا از دروس فیزیک مدرسه به یاد داشته باشید. گشتاور نیرو ترکیبی از طول محور در نیروی وارده است و در نتیجه هر چه زانوی شما با مرکز ثقل شما فاصله بیشتری داشته باشد، نیروی وارده به آن هم بیشتر می شود.

پس از توجه به وضعیت کلی بدن بایست روی خم ماندن زانوها تمرکز داشته باشید. خم شدن زانوها چیزیست که باعث جذب ضربه می شود. اگر پاهای شما کاملا صاف باشد، اثر ناشی از برخورد پا با زمین مستقیما به سیستم اسکلتی منتقل شده و باعث درد و آسیب دیدگی خواهد شد. البته این خم کردن نباید به حالت غیرطبیعی و مبالغه آمیز انجام شود.

در عین حال، خم کردن زانوها به طور طبیعی شما را مجبور به برداشتن گام‌های کوچک‌تر می‌کند، که به حفظ تعادل و کنترل شما کمک می‌کند و استرسی را که ضربه به اسکلت شما وارد می‌کند کاهش می‌دهد.

به طور کلی با افزایش شیب طول قدم ها کاهش می یابد.

کنترل حرکت

حرکت کنترل شده یکی دیگر از نکات مهم در پایین آمدن سالم و ایمن از کوه است. در فرود لازم است کنترل حرکتی در اختیارتان باشد و زمانی که احساس کردید دیگر نمی توانید سرعت خود را کنترل کنید شاید بهتر باشد با سرعت کمتری به پایین بازگردید. در شیب های تند و مسیرهای برفی نیز می توان از گزینه هایی مانند فرود روی لبه پاها برای کنترل بیشتر بدن و حفظ مرکز ثقل بهره برد.

اگر کوله پشتی سنگین به همراه دارید می توانید تسمه های شانه را قدری شل کنید تا کوله شما اندکی به عقب برود و به شما کمک کند تا روی پاهای خود متمرکز شوید.

استفاده از باتوم کوهنوردی نیز مفید است با این حال استفاده از باتوم در سرپایینی سختتر و تکنیکی تر از سربالایی می باشد. باتوم ها برای سرپایینی باید بلندتر از سربالایی در نظر گرفته شوند. (به هر حال زاویه آرنج شما در هنگام باتوم زدن باید 90 درجه بماند.) و البته از باتوم به صورت جفتی استفاده کنید. با هر قدم باتوم را جلوی پایی که در به جلو می گذارید قرار داده و محکم روی زمین بکارید. اگر مسیر پرشیب تر است نیز می توانید هر دو باتوم را در جلو قرار داده و به این ترتیب فشار وارد به زانوها را کنترل کنید.

تمرین و آماده سازی

به طور کلی بهترین تمرین برای هر کاری خود آن کار است و پایین آمدن از مسیرهای کوتاه تر، شما را برای فرودهای بلندتر آماده میکند. اما در اینجا داشتن عضلات قوی مهم است و این چیزیست که می توانید در تمرینات هفتگی خود به آنها دست یابید. اگر از نظر قدرت و استقامت عضلانی دچار مشکل هستید حرکات ورزشی زیر می توانند برای شما مفید باشند.

• جلوپا دستگاه: این حرکت باعث تقویت عضلات اطراف زانو شده وتعادل شما را در سرازیری بهبود می دهد
• هاک پا دستگاه: یکی از شبیه ترین تمرینات به فشار فرود است که به راحتی می توانید در باشگاه ورزشی آنرا بیابید.
• استپ داون: این تمرین بر خلاف استپ آپ و در سرپایینی انجام می شود و حتی در خانه با یک جفت دمبل هم می توانید آنرا داشته باشید.
• لانگز: لانگز را می توانید با وزن بدن یا دمبل انجام دهید. این تمرین باعث افزایش کلی قدرت پا و حفظ بهتر کنترل به خصوص در مسیرهای ناهموار می گردد.

تمرینات تعادلی می‌توانند به بهبود کنترل بدن و افزایش ایمنی در هنگام پایین آمدن از کوه کمک کنند. در زیر، تعدادی از تمرینات تعادلی مؤثر برای این منظور آورده شده است:

تمرینات تعادلی برای پایین آمدن ایمن از کوه

توضیحات اضافی:

• ایستادن بر روی یک پا: این تمرین به تقویت عضلات پا و بهبود تعادل کمک می‌کند و می‌تواند در حفظ تعادل هنگام پایین آمدن از کوه مفید باشد.
• تمرینات تعادلی با توپ: استفاده از توپ تعادلی به تقویت عضلات هسته‌ای و بهبود کنترل بدن کمک می‌کند.
• پیاده‌روی بر روی خط: این تمرین به بهبود تمرکز و کنترل تعادل کمک می‌کند.
• تمرینات پل و پل روی توپ: این تمرینات به تقویت عضلات هسته‌ای کمک کرده و توانایی نگهداری تعادل را افزایش می‌دهند.