با ۵۲ ماجراجوی بزرگ ۱۰۰ سال اخیر آشنا شوید!

در این فهرست به معرفی ۵۲ چهره که بیشترین تاثیر را در ماجراجویی قرن گذشته داشته اند، بدون هیچ ترتیبی می پردازیم. در این فهرست، فضانوردان، قطب نوردان، دریانوردان، کوهنوردان، باستان شناسان و … قرار گرفته اند. این امکان هست که چهره محبوب شما در این لیست نباشد که البته صرفا یک از قلم افتادگی خواهد بود. همه این افراد از محدودیت ها رشته های خود فراتر رفته و استاندارد جدیدی ایجاد کرده اند. با موج کوه همراه باشید.

۱. کنود راسموسن

تخصص: اکتشاف قطب شمال، انسان شناسی

شناخته شده برای: سفرهای Thule

Knud Rasmussen بازگشتی به روزهای وحشی اکتشاف است، زمانی که افراد سرسخت به ماجراجویی می پرداختند تا در مورد نقاط خالی روی نقشه و افرادی که در آنها زندگی می کردند یاد بگیرند. احتمالاً به همین دلیل است که راسموسن در بسیاری از فهرست‌های کاشفان حضور نخواهد داشت، زیرا میراث او دانشی در مورد دستاوردهای ورزشی است.

به عنوان پسر یک مبلغ، راسموسن سال های اولیه خود را در گرینلند با غوطه ور شدن در زبان محلی، رانندگی سورتمه سگ، شکار، و انتخاب هنرهای تاریک سفر در سرما گذراند. راسموسن پس از چند اکتشاف اولیه در آغاز قرن بیستم، جایگاه خود را در تاریخ با The Thule Expeditions، مجموعه ای از اکتشافات قطبی و اکتشافات قوم نگاری از ۱۹۱۲-۱۹۳۳ تثبیت کرد. بیشتر آنها بر گرینلند متمرکز بودند، اما پنجمین و شاید بزرگترین سفرهای تول، نزدیک به ۲۰۰۰۰ مایل بین گرینلند و سیبری را طی کرد، از جمله اولین سفر اروپایی با سگ در سراسر گذرگاه شمال غربی.

راسموسن به خاطر این و آثار قوم‌نگاری حاصل از آن، «پدر اسکیموشناسی» نامیده شده است. اگرچه راسموسن هرگز به طور رسمی تحصیل نکرده است، اما سهم راسموسن در انسان شناسی، اکتشافات قطبی و دانش مردم بومی قطب شمال در سطح جهانی شناخته شده است.

۲. ثور هیردال

تخصص: اکتشافات اقیانوسی

شناخته شده برای: عبور از اقیانوس آرام روی یک قایق

در سال ۱۹۴۷، ثور هیردال و یک خدمه کم تعداد سه ماه و نیم را صرف سفر در سراسر اقیانوس آرام کردند. چیزی که این سفر را متمایز می کند این است که آنها آن را روی یک قایق انجام دادند. هیردال مجذوب چگونگی رسیدن ساکنان اقیانوس آرام به جزایر دورافتاده اقیانوس آرام بود. او برای آزمایش یک نظریه (از آنجایی که بی اعتبار شده بود) مبنی بر اینکه آنها از آمریکای جنوبی آمده بودند، کن-تیکی، یک قایق بالسا از مواد طبیعی پرو ساخت. آنها از پرو به پلینزی رفتند تا ثابت کنند این امکان پذیر است.

او دو سفر دیگر انجام داد و این بار قایق های نی را انتخاب کرد. اولین گذر از اقیانوس اطلس، از مراکش به آمریکای مرکزی بود. باز هم، این برای اثبات یک نظریه بود، مبنی بر اینکه ممکن است مصریان بر فرهنگ های پیش از کلمبیا تأثیر گذاشته باشند.

سفر بعدی به طول ۴۰۰۰ کیلومتر از رودخانه دجله و خلیج فارس، از دریای عرب و به دریای سرخ بود. چهار ماه طول کشید. این بار او می خواست این احتمال را ایجاد کند که سومریان باستان ممکن است از روش های مشابهی برای گسترش فرهنگ خود استفاده کرده باشند.

۳. یرزی کوکوچکا

تخصص: کوهنوردی ارتفاع بالا

شناخته شده برای: مسیرهای جدید و اولین صعودهای زمستانی ۸۰۰۰ متری ها، دومین صعودکننده برای تکمیل هر ۱۴ مورد، و سریعترین صعود از آنها قبل از دوره طناب های ثابت.

پیشگام لهستانی، ارباب زمستان، یرزی کوکوچکا، تمام ۱۴ قله ۸۰۰۰ متری را در هفت سال، ۱۱ ماه و ۱۴ روز صعود کرد. او این رکورد را به مدت ۲۷ سال در اختیار داشت.

کوکوچکا یکی از جنگجویان یخ لهستانی بود. او در زمستان چهار قله از ۱۴ قله ۸۰۰۰ متری را صعود کرد. سه مورد از آنها اولین صعودهای زمستانی بود و او دو تا از آنها را در یک فصل به پایان رساند. به همین ترتیب، او ۱۰ مورد از ۱۴ قله ۸۰۰۰ خود را از طریق یک مسیر جدید صعود کرد، رکوردی که هنوز شکسته نشده است.

در حالی که بسیاری مسابقه بین کوکوچکا و مسنر را برای صعود تمام قلل ۸۰۰۰ متری به یاد دارند، هر دو کوهنورد به جای سرعت صرف، برتری را در هر صعود دنبال کردند. در حالی که مسنر رویکرد فردی تری به برنامه ریزی اکسپدیشن داشت، کوکوچکا یک بازیکن تیمی بود. اما حتی به عنوان عضوی از اکسپدیشن های بزرگ لهستانی، اثری از خود بر جای گذاشت. وقتی دیگران به عقب برگشتند، صعود کرد. او تقریباً به تمام قله‌های ۸۰۰۰ متری خود در اولین تلاش، بدون تجمل ، طناب‌های ثابت و کمپ‌های مجهز رسید. کوکوچکا به سادگی به مسیرهایی که قبلاً توسط دیگران صعود شده بودند یا به “بازی برای کم خطر” علاقه نداشت. او فقط در بالاترین بخش مسیر جدید لهستان در اورست از اکسیژن استفاده کرد.

۴. رینهولد مسنر

تخصص: آلپینیسم، کوهنوردی ارتفاع بالا

شناخته شده برای: اولین انسانی که ۱۴ قله هشت هزار متری را بدون اکسیژن کمکی صعود کرد.

مسنر که مشهورترین نام کوهنوردی در ارتفاعات در ۵۰ سال گذشته است، در سن ۷۷ سالگی همچنان صدایی قوی در جامعه کوهنوردی به شمار می رود. او که در تیرول جنوبی (شمال ایتالیا اما آلمانی زبان) به دنیا آمد، مرزهای غول های هیمالیا را شکست. در سال ۱۹۷۸ با پیتر هابلر اولین صعود اورست را بدون O2 تکمیلی انجام داد. در آن زمان، زنده ماندن یک انسان در ارتفاعات قله اورست «غیر ممکن» تلقی می‌شد، اما مسنر مصمم بود که از کوه بالا برود «با روش‌های منصفانه یا اصلاً». دو سال بعد، او اولین صعود انفرادی را از تبت و در فصل کامل موسمی انجام داد.

او در دولومیت ها رشد کرد، به سرعت به سمت کوه های آلپ، آند و در نهایت به هیمالیا پیش رفت. با این حال اولین صعود او به ۸۰۰۰ متری ها درام بود. یکی از اعضای یک اکسپدیشن بزرگ به سمت رخ عظیم روپال نانگاپاربات، مسنر و برادر کوچکترش گانتر زمانی که بقیه اعضای تیم عقب نشینی کردند، ادامه دادند. آنها باید در یک کولاک پایین می آمدند، در چهره ناشناخته دیامیر. مسنر هفت انگشت پا را از دست داد، اما گونتر هرگز موفق نشد.

مسنر سعی کرده به سبکی «ارزشمند»، سفرهای سبکبار، مسیرهای جدید پیشگام و همیشه بدون اکسیژن اضافی صعود کند. او ۵ قله از ۱۴ قله را از مسیر جدید صعود کرده است.

۵. ویل استگر

تخصص: سفر قطبی

شناخته شده برای: اولین سفر تایید شده با سگ به قطب شمال بدون تدارکات

ویل استگر آمریکایی یکی از چهره های برجسته سفرهای مدرن قطب شمال و قطب جنوب است که تمرکز ویژه ای بر سفر با سگ دارد. استگر اولین سفر تایید شده با سگ به قطب شمال را در سال ۱۹۸۶ انجام داد، یک تراورس ۲۵۰۰ کیلومتری از گرینلند را در سال ۱۹۸۸ تکمیل کرد و سپس اولین تراورس با سگ را در قطب جنوب در سال ۱۹۸۹ انجام داد، یک حرکت ۵۵۰۰ کیلومتری در سردترین قاره.

علاوه بر سخنرانی و نوشتن، استگر در دهه های اخیر بر حمایت از تغییرات آب و هوا تمرکز کرده است. در سال ۲۰۰۶، او بنیاد ویل استگر را راه‌اندازی کرد تا مردم را در مورد راه‌حل‌های تغییرات اقلیمی آگاه کند.

۶. بورگه اوسلند

تخصص: سفر قطبی

شناخته شده برای: اولین سفر بدون پشتیبانی قطب جنوب

بدون شک بهترین ماجراجوی مدرن قطبی، و شاید بهترین تا کنون. در دهه ۱۹۹۰، اوسلند بیشتر اولین‌های قطبی باقیمانده را به دست آورد. اینها شامل اولین سفر کامل بدون پشتیبانی به قطب شمال با ارلینگ کاگه، اولین سفر انفرادی و تمام مدت بدون پشتیبانی به قطب شمال و اولین عبور انفرادی از قطب جنوب بود.

برای انجام این شاهکارها، این نروژی با دقت آماده شد، با تجهیزات (به عنوان مثال لباس خشک برای شنا در اقیانوس منجمد شمالی) نوآوری کرد و تنها بهترین شرکای اعزامی را با دقت انتخاب کرد. اوسلند که قبلاً یکی از اعضای نیروهای ویژه نروژ بود، انعطاف‌پذیری جسمی و روحی خود را با نگاه دقیق به جزئیات ترکیب کرده است.

چشمگیرترین سفرهای اوسلند در سال های اخیر انجام شده است. در سال ۲۰۰۶، او اولین سفر زمستانی تمام مدت بدون پشتیبانی را با مایک هورن مهار نشدنی (که در این لیست نیز وجود دارد) به قطب شمال انجام داد. در سال ۲۰۱۹، اوسلند و هورن دوباره با هم متحد شدند تا در پاییز و زمستان با قایق و اسکی از اقیانوس منجمد شمالی عبور کنند. اوسلند این را بزرگترین دستاورد خود اعلام کرد و هورن به این نتیجه رسید که این سخت ترین سفری است که تا به حال انجام داده است.

۷. ادموند هیلاری و تنزینگ نورگی

تخصص: کوهنوردی در ارتفاع بالا

شناخته شده برای: اولین صعود قله اورست

این دو، یکی از بهترین جفت های اکسپدیشن تا کنون، نیاز به معرفی کمی دارد. در ۲۹ می ۱۹۵۳، ادموند هیلاری نیوزلندی و تنزینگ نورگی نپالی اولین کوهنوردانی بودند که به عنوان بخشی از نهمین سفر بریتانیایی به قله اورست صعود کردند. شاهکار آنها باعث شد دنیا برای یک لحظه متوقف شود و نفس بکشد.

هیلاری و تنزینگ در ابتدا به عنوان دومین جفت قله در نظر گرفته شده بودند. زمانی که بوردیلون و ایوانز به دلیل معیوب بودن دریچه در بطری اکسیژن ایوان، در فاصله ۱۰۰ متری از قسمت بالا بازگشتند. نورگی بیش از هر کس دیگری در دهه گذشته در اکسپدیشن های اورست کار کرده بود و این زوج تمام تجربه لازم را داشتند.

۸. ویلفرد تزیگر

تخصص: سفرنامه نویسی و عکاسی

مشهور برای: گذراندن ۷ سال در میان قبیله مدان

ویلفرد تزیگر دوران کودکی خود را در آدیس آبابا، اتیوپی گذراند و گفت که عشق همیشگی او به سفر و ماجراجویی از اینجا سرچشمه گرفته است. پس از خدمت در جنگ جهانی دوم، او به زندگی اکتشافی بازگشت.

در نوامبر ۱۹۴۵، او یک عبور دو ماهه از روبالخالی در شبه جزیره عربستان را با راهنماهای بادیه نشین انجام داد. تزیگر توسط واحد ضد ملخ بریتانیایی خاورمیانه برای یافتن منبع هجوم ملخ به منطقه فرستاده شده بود. اما تزیگر بعد از چند ماه قصد ترک را نداشت. در عوض چهار سال در این منطقه ماند و با شتر به کاوش پرداخت.

او سپس به عراق سفر کرد و در آنجا اولین اروپایی بود که زندگی در باتلاق های جنوبی را مشاهده کرد. او هفت سال را با قبیله مدان گذراند و در راه زندگی آنها غوطه ور شد. یک مهارت غیرمعمول به او این امکان را داد که در طول مدت حضورش در آنجا به تعدادی از روستاها و گروه‌های قومی دسترسی پیدا کند: او در انجام ختنه‌ها کاملاً ماهر بود. او با داروهای غربی برای درمان جراحات سفر کرد و شروع به انجام این روش کرد. گفته می شود در هفت سال اقامت در آنجا، بیش از ۶۰۰۰ ختنه انجام داده است.

پس از عراق به دور افغانستان سفر کرد. او سپس در کنیا ساکن شد قبل از اینکه بیماری وی را مجبور به بازگشت به انگلستان کرد. او چندین کتاب در مورد سال‌های اکتشاف خود نوشت و همه آنها را از طریق عکاسی ثبت کرد. کتاب او، شن‌های عربی، یکی از بهترین روایات سفر است. پس از مرگ او، مجموعه بیش از ۳۸۰۰۰ عکس او به موزه پیت ریورز در آکسفورد اهدا شد.

۹. آلفرد هربرت جوی

تخصص: سفر قطبی

شناخته شده ترین برای: یکی از طولانی ترین سفرهای با استفاده از سگ

احتمالاً نام A.H Joy را نشنیده اید. افسر پلیس سواره سلطنتی کانادا (RCMP) در دهه ۱۹۲۰ و اوایل دهه ۱۹۳۰ شکوفا شد، زمانی که کانادا از از دست دادن کنترل جزایر مرتفع قطب شمال به سایر کشورها می ترسید. برای بیانیه، پست‌های RCMP در مکان‌های مجزا راه‌اندازی شدند. هر بهار، افسران برای تقویت ادعای کشور بر قلمرو، «گشت‌های حاکمیتی» را با سگ‌ها انجام می‌دادند. آنها هزاران کیلومتر را بدون حادثه طی کردند که عمدتاً به لطف اینوئیت های گرینلند بود که برای آنها غذا شکار کردند. طعنه آمیز است که گرینلند/دانمارک، یکی از رقبای اصلی کانادا در آن زمان، نیروی انسانی را برای موفقیت این گشت ها فراهم کرد.

جوی بزرگترین مسافر RCMP در این دوران بود. او در اواخر دهه ۱۹۲۰ چندین سفر انجام داد. او در بزرگترین گشت زنی خود، ۴۰۰۰ کیلومتر را در سه ماه در سال ۱۹۲۹ از جزیره دوون به جزیره ملویل و بازگشت به یک پست RCMP در جزیره الزمر طی کرد. نه درام، نه سرمازدگی، نه اتفاق بدی.

سرانجام، جوی به پشت یک میز «ترفیع» داده شد و به سمت جنوب، دور از قطب شمال محبوبش فرستاده شد. وی شب قبل از روز عروسی خود را در هتل معتبر Chateau Laurier در اتاوا کشت.

۱۰. نوکاپینگوک

تخصص: سفر قطبی

شناخته شده برای: هدایت کاوشگران برای بیش از ۲۰ سال

Tenzing Norgay در قطب شمال، نوکاپینگوک تقریباً همه اکسپدیشن‌های سفیدپوست را بین سال‌های ۱۹۱۵ و ۱۹۳۷ هدایت می‌کرد. در میان بسیاری دیگر، او A.H. Joy را در گشت حماسی خود به سمت بندرگاه زمستانی در جزیره ملویل همراهی کرد. هیچ کس در یکی از اکسپدیشن های نوکاپینگوک گرسنه نشد. او بزرگترین مسافری بود که قطب شمال تا به حال شناخته است.

دوران اوج او مصادف با دوران سفرهای طولانی مدت بود. او در یک دوره پنج ساله ۹۰۰۰ کیلومتر را طی کرد.

در سال ۱۹۵۳، نوکاپینگوک و همسرش در سن ۶۰ سالگی، اما هنوز “بسیار چابک”، زمستانی را در جزیره مرکزی الزمر گذراندند. یک پست RCMP جدید به تازگی باز شده بود، اما زمان و پرسنل تغییر کرده بود. در کنایه‌ای تلخ، پاسبان‌ها به نوکاپینگوک – یکی از چهره‌های کلیدی در گشت‌های حاکمیتی دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰- یادآوری کردند که شکار گرینلندی‌ها در کانادا غیرقانونی است.

۱۱. داگ اسکات

تخصص: کوهنوردی ارتفاع بالا

شناخته شده برای: صعود جنوب غربی اورست، سبک آلپی صعود

ما داگ اسکات را به عنوان نماینده گروهی از کوهنوردان بریتانیایی رویایی انتخاب کردیم که سبک آلپی خالص را بر روی دیوارهای بزرگ در سراسر جهان دنبال کردند. او در حدود ۵۰ اکسپدیشن بزرگ شرکت کرد که توسط مسیرهای جدید، سختی بالا و نبوغ هدایت می شد. ۳۰ مورد از این اکسپدیشن ها با اولین صعود به قله رسید.

اسکات پس از اولین صعود عالی خود به سمت جنوب غربی اورست به همراه داگال هاستون در سال ۱۹۷۵ به شهرت رسید. آنها به قله رسیدند اما مجبور شدند شب را در ۱۰۰ متری زیر قله بدون چادر یا کیسه خواب بگذرانند. آنها زنده و با تمام انگشتان خود به پایین بازگشتند.

اما دنیایی از کوه ها فراتر از اورست وجود دارد و اسکات بهترین ها را از آن گرفت. او پیشگام مسیرهایی در کنیا، جزیره بافین و جاهای دیگر در هیمالیا بود. او بخشی از اولین صعود بی‌نظیر به رخ جنوبی شیشاپانگما در ناب‌ترین سبک آلپاین و صعودهای اوگر پاکستان و شیولینگ هند به همراه کریس بانینگتون بود.

اسکات تا زمانی که می توانست پاهایش را حرکت دهد به صعود ادامه داد. آخرین فعالیت او، بیمار مبتلا به سرطان مغز و در قرنطینه کامل از همه‌گیری کووید، بالا رفتن از پله‌های خانه‌اش بود، در حالی که لباس‌های بلندی به تن داشت و تبر یخی در دست داشت، برای جمع‌آوری کمک مالی برای یک موسسه خیریه مستقر در نپال. او چند ماه بعد در سن ۷۹ سالگی دار فانی را وداع گفت.

۱۲. اد ژیلت

تخصص: کایاک سواری در دریا

بهترین شهرت برای: کایاک انفرادی در سراسر اقیانوس آرام، از کالیفرنیا تا هاوایی

در ژوئن ۱۹۸۷، اد ژیلت از کالیفرنیا به هاوایی کایاک سواری کرد. این سفری است که علیرغم تلاش های متعدد، هیچ قایق سواری نتوانسته است آن را تکرار کند. او بیش از ۶۴ روز در اقیانوس آرام با یک کایاک دو نفره توفینو ۲۰ فوتی پارو زد. خانواده و مقامات فکر می کردند که او کشته شده است، چرا که سه هفته دیرتر از موعد به مقصد رسید.

قبل از دستگاه‌های جی‌پی‌اس و ساتون‌فون‌ها، ژیلت برای یافتن راه خود به سه‌بار مسیرخوانی در روز تکیه می‌کرد. این سفر پر از چالش بود. سکان او در هفته اول شکست، او تجهیزات حیاتی را به دلیل دریاهای مواج از دست داد، زخم های باز روی بدنش پخش شد و او را مجبور به مصرف داروهای آرام بخش کرد، با عوارض جانبی از جمله حملات پانیک و افسردگی. غذایش بعد از ۶۰ روز تمام شد. برای چهار روز آخر، او با تکه‌هایی از خمیر دندان زنده ماند.

سی سال پس از این سفر افسانه ای، دیو شیلی ژیلت را متقاعد کرد که به او اجازه دهد کتابی از داستان خود بنویسد. در سال ۲۰۱۳ کتاب The Pacific Alone منتشر شد.

۱۳. نیل آرمسترانگ

تخصص: فضانوردی

شناخته شده: اولین انسانی که پا بر روی ماه گذاشت.

در ۲۰ ژوئیه ۱۹۶۹، نیل آرمسترانگ این جمله را به زبان آورد: “این یک گام کوچک برای انسان است، یک جهش عظیم برای نوع بشر”، در حالی که پوتین او سطح ماه را لمس کرد. او در کنار ادوین آلدرین و مایکل کالینز، چهار روز را در آپولو ۱۱ گذراند و سپس در نزدیکی لبه جنوب غربی دریای آرامش فرود آمد.

آرمسترانگ اولین کسی بود که روی ماه قدم گذاشت. او و آلدرین بیش از دو ساعت آپولو ۱۱ را ترک کردند تا کاوش کنند، نمونه‌ها را جمع‌آوری کنند و عکس بگیرند.

آرمسترانگ در سال ۱۹۶۲ به برنامه فضایی پیوست و قدم زدن روی ماه تنها اولین بار در جهان او نبود. در سال ۱۹۶۶ او خلبان فرماندهی جمینی ۸ بود و اولین مانور دستی در فضاپیما را انجام داد. او در طول زندگی حرفه ای خود در خط مقدم اکتشافات فضایی قرار داشت. پس از فرود بر ماه، او از کانون توجه خارج شد. او علاقه ای به یک چهره عمومی نداشت. وی در سال ۱۹۷۱ از ناسا استعفا داد و به عنوان استاد مهندسی هوافضا وارد دنیای آکادمیک شد.

۱۴. فرد بکی

تخصص: کوهنوردی، سنگنوردی

شناخته شده برای: اولین صعودهای اکتشافی

فرد بکی کوهنورد آمریکایی زمانی به عنوان ماهرترین کوهنورد تمام دوران نامیده می شد. کوهنورد برجسته کالین هیلی پیشنهاد می کند که «حجم صعودی که او انجام داده است، در نزدیکی و در لبه برش، بالاتر از هرکس دیگری است. زمانی که جنگ جهانی دوم در اوج بود و توجه بیشتر مردم به نبردهای بیرون از کوه ها معطوف شد، دو برادر نوجوان اهل سیاتل، فرد و هلمی بکی، بی سر و صدا در حال انجام دومین صعود از کوه وادینگتون در بریتیش کلمبیا بودند. هیچ انسان دیگری برای ۳۵ سال آینده بر فراز وادینگتون قدم نگذارد، دشواری آن به همین اندازه است.

حرکت فرد بکی برای صعودهای دشوار و جسورانه او را بر آن داشت تا اولین صعودهای قله‌های دورافتاده را در سرتاسر آمریکا و سراسر جهان انجام دهد، در دهه ۱۹۳۰ و حتی شگفت‌آورتر از آن، تا دهه ۲۰۰۰. بکی از یک زندگی خانوادگی معمولی اجتناب کرد تا خود را وقف کوه کند و زندگی یک درت بگ کوهنوردی را داشته باشد. او احتمالاً بیش از هر کاوشگر دیگری در تاریخ، اولین صعود از کوه ها و مسیرهای صعود را انجام داد.

بکی نیز از علمای کوهستان بود. او دانش دایره المعارفی از هزاران قله در سراسر جهان داشت. او قبل از اینکه این کار رایج شود، علاقه شدیدی به زمین شناسی و محیط زیست داشت. این به میراث ادبی ۱۳ کتاب تبدیل شد که الهام بخش نسل های متوالی کوهنوردان بوده است. بکی سرکشی به کوهنوردی ادامه داد تا اینکه در سال ۲۰۱۷ در سن ۹۴ سالگی درگذشت.

۱۵. رابرت بالارد

تخصص: باستان شناسی دریایی

شناخته شده ترین برای: کشف کشتی غرق شده تایتانیک

در سال ۱۹۸۵، رابرت بالارد یک معما را حل کرد. تایتانیک کجا بود؟ این کشتی در سال ۱۹۱۲ غرق شد، اما علیرغم تلاش های متعدد در طول هفت دهه، مکان آن از همه دور ماند.

اگرچه این چیزی است که او بیشتر به آن شهرت دارد، اما یافتن کشتی تایتانیک هدف او نبود. او زیردریایی جدیدی را که طراحی کرده بود آزمایش می کرد و این فقط یک راه هیجان انگیز برای آزمایش قابلیت های آن بود.

بالارد در زمینه اقیانوس شناسی و شناورهای زیردریایی پیشگام بود. او چندین غوطه ور ساخت و دریچه های حرارتی را در ریفت گالاپاگوس و آتشفشان های زیردریایی در خیزش اقیانوس آرام کشف کرد.

یکی از زیردریایی های او آرگو بود. این سورتمه‌ای بود که می‌توانست تصاویر زنده را به یک مانیتور روی سطح بفرستد و او برای یافتن کشتی تایتانیک از این استفاده کرد. او پس از یک ماه جست و جو، اولین تصاویر را از کشتی اقیانوس پیما در ۱ سپتامبر ۱۹۸۵ ثبت کرد. ویدیوهای او نشان داد که کشتی معروف به دو نیم شده است. او بعداً با یک طراحی دیگر خود به نام Alvin از سایت بازدید کرد.

۱۶. ژاک کوستو

۱۷. یوری گاگارین

تخصص: فضانوردی

شناخته شده: اولین کسی که به فضا رفت.

در ۱۲ آوریل ۱۹۶۱، یوری گاگارین اولین کسی بود که به فضا سفر کرد. خلبان و فضانورد شوروی یک ساعت و ۲۹ دقیقه در وستوک ۱ به دور زمین چرخید.

گاگارین در سال ۱۹۵۷ از مدرسه کادت نیروی هوایی شوروی فارغ التحصیل شد و تنها چهار سال بعد تنها پرواز فضایی خود را انجام داد. این سفر او را در کانون توجه قرار داد و شهرت جهانی برای او به ارمغان آورد. اگرچه او هرگز پرواز فضایی دیگری انجام نداد، اما به آموزش فضانوردان دیگر ادامه داد. در سال ۱۹۶۸، او در جریان یک پرواز آموزشی معمولی، بر اثر سقوط هواپیمای جت دو صندلی کشته شد.

۱۸. سون هدین

تخصص: آسیای مرکزی

شناخته شده برای: ایجاد اولین نقشه های دقیق از محدوده ترانس هیمالیا در تبت

سون هدین پس از استخدام به عنوان مترجم برای یک سفر سوئدی-نروژی به ایران، می دانست که می خواهد یک زندگی پر از سفر و ماجراجویی داشته باشد. وی در ادامه از ایران و ترکستان دیدن کرد. سپس از کوه های اورال و پامیر عبور کرد.

هدین به یک نوع اکسپدیشن پایبند نبود. پس از سفرهای اولیه کوهستانی، سه سال را در صحرای گبی گذراند. در سال ۱۹۰۵، او برای کاوش در ماوراء هیمالیا به ارتفاعات بالاتر بازگشت. او اولین نقشه دقیق از کوه های تبت را ایجاد کرد.

علاقه دیگر وی باستان شناسی بود. از سال ۱۹۲۷ تا ۱۹۳۳، او تحقیقاتی را در غرب چین انجام داد که ۳۲۷ مکان باستان شناسی را کشف کرد. در صحرای امروزی، او شواهدی از فرهنگ گسترده عصر حجر پیدا کرد. بسیاری از آثار منتشر شده به جزئیات یافته های او می پردازند.

۱۹. آن استاین اینگستاد

تخصص: باستان شناسی

شهرت برای: کشف تنها سکونتگاه تایید شده وایکینگ ها در آمریکای شمالی

در سال ۱۹۶۱، آن استین اینگستاد به همراه همسرش هلگه اینگستاد، سفر وایکینگ ها را در امتداد نوک شمالی نیوفاندلند دنبال کرد. اگرچه هلگه اغلب برای کشف پاسگاه ۱۰۰۰ ساله وایکینگ ها اعتبار دارد، در واقع این آن بود که حفاری سایت را هماهنگ و نظارت کرد.

این کشف اولین شواهد قاطع را ارائه کرد که نشان می‌دهد وایکینگ‌ها ۵۰۰ سال قبل از کلمب به آمریکای شمالی رسیده‌اند. این زوج در امتداد نوک شمالی نیوفاندلند حرکت کردند و توسط مردم محلی به L’Anse aux Meadows، محل پاسگاه هدایت شدند. در نگاه اول، هیچ نشانه ای از سکونت وایکینگ ها وجود نداشت، اما آن شروع به حفاری کرد. هنگامی که شوهرش طرح کلی دیوار چمن قدیمی را دید، آن بقیه موارد را تکمیل کرد.

در طی چندین تابستان، او به رهبری کار حفاری در آنجا ادامه داد. وی پایه های هشت ساختمان و یک چرخ ریسندگی سنگی را کشف کرد که نشان می دهد زنان در میان این گروه بوده اند.

۲۰. جونیوس برد

تخصص: باستان شناسی

چه در آسیا، چه در قطب شمال و چه در آمریکای جنوبی، به نظر می رسید برد جونیوس در همه جا جست و جو می کرد. او در فرهنگ های ابتدایی نیمکره غربی تخصص داشت. در طول دهه های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰، او اولین بقایای انسان را که در آن زمان در آمریکای جنوبی یافت شد، کشف کرد. برد به عنوان یکی از الهام‌بخش‌ها برای شخصیت ایندیانا جونز شناخته می‌شود، شاید صرفاً به خاطر فدورا بداخلاق، شاید به دلیل رویکرد روحیه بالا او به باستان‌شناسی میدانی.

برد به عنوان یک باستان شناس کار خود را آغاز نکرد، بلکه به عنوان دستیار کاپیتان مشهور قطب شمال باب بارتلت بود.

معروف ترین سفر برد در شیلی انجام شد. در آنجا، تیم او بقایای انسان را به همراه اسکلت اسب های منقرض شده و تنبل های غول پیکر کشف کردند. این کشف نشان داد که سرخپوستان ۹۰۰۰ سال قبل از میلاد در نواحی جنوبی آمریکای جنوبی زندگی می کردند، یعنی زودتر از آنچه قبلا تصور می شد. برای سال‌ها، برد موزه تاریخ طبیعی آمریکا در شهر نیویورک را نیز سرپرستی می‌کرد.

۲۱. جرج مالوری

تخصص: کوهنوردی، پیشگام در ارتفاعات بالا

شناخته شده برای: تلاش برای اولین صعود اورست و موضوع یک راز سفر تمام دوران

جورج اچ.ال. مالوری معادل کوهنوردی یک شوالیه با زره درخشان است که سوار بر اسب سفید خود می تازد تا با اژدهای چومولونگما روبرو شود.

او یک دانشجوی برجسته کمبریج، یک جنتلمن جذاب، یک نامزد دوست داشتنی، یک سرباز جسور و یک فرد به ذاته کوهنورد بود. زمانی که کلوپ آلپاین بریتانیا در سال ۱۹۲۱ یک اکتشاف شناسایی به اورست ترتیب داد، مالوری یکی از اولین نام های این لیست بود.

در آن سال، مالوری یک مسیر احتمالی از تبت به بالاترین نقطه روی این سیاره را ترسیم کرد. در اقدام دوم، یک سال بعد، هدف او رسیدن به قله بود. اکسپدیشن با خود تکنولوژی پیشرفته ای به همراه داشت: اکسیژن مکمل. اما مالوری و همنوردانش از آن استفاده نکردند. با این حال، آنها به ارتفاع ۸۲۵۰ متری رسیدند، قبل از اینکه در نهایت مجبور به بازگشت شوند.

در ۸ ژوئن ۱۹۲۴، مالوری و سندی اروین از آخرین کمپ خود در ارتفاع ۸۱۰۰ متری به سمت قله حرکت کردند. یکی از اعضای اکسپدیشن در بیس کمپ ادعا کرد که آنها را در بعدازظهر که ابرها فقط برای یک لحظه باز شدند، دیده است. اما این پایان بود. مالوری گم شد و افسانه ای متولد گردید.

پایان مرموز کاشف جوان که قبلاً محبوب بود، او را به یک افسانه تبدیل کرد. عدم اطمینان در مورد اینکه آیا او ممکن است به قله (اولین) قله اورست رسیده باشد، ساعت ها بحث و گفتگو و هزاران صفحه کتاب و مقاله را به همراه داشته است.

جسد مالوری در سال ۱۹۹۹ در ارتفاع ۸۱۵۵ متری پیدا شد. مشخص شد که علت مرگ سقوط بوده است. جسد ایروین هنوز پیدا نشده است. به طور مرموزی، کوهنوردانی که بقایای مالوری را پیدا کردند، چندین اقلام شخصی را در میان پارچه های لباس او کشف کردند، اما نه یک دوربین. مالوری در حالی که دوربین جیبی کداک را حمل می کرد به سمت قله حرکت کرد که اگر آنها تا این حد بالا رفته بودند مطمئناً برای گرفتن عکس از قله استفاده می کرد. از آن زمان تاکنون، دوربین مالوری، که می‌تواند همراه با بدن اروین باشد، مورد توجه‌ترین شی در اورست است.

۲۲. اچ دبلیو. تیلمان

تخصص: کوهنوردی و قایقرانی

شهرت برای: اکسپدیشن شناسایی کوه اورست، اولین صعودهای پالدور و پشته غربی باتیان

H.W Tilman در جنگ های جهانی اول و دوم جنگید و یک کوهنورد عالی بود. در سال ۱۹۳۸، او یک اکسپدیشن شناسایی را به قله اورست هدایت کرد و بدون اکسیژن به ارتفاع ۸۲۹۰ متری صعود کرد. او همچنین به چندین سفر به ناندا دیوی رفت و اولین صعود از پالدور را انجام داد که یک قله کوهپیمایی در نپال است.

“سرگرد”، همانطور که او شناخته می شد، با اولین صعود از یال غربی بلندترین قله کوه کنیا، باتیان، در آن سوی جهان اثر گذاشت. او از قله های آفریقایی بیشتری مانند کلیمانجارو، اسپک، بیکر و کوه استنلی صعود کرد.

در سال‌های آخر عمر، او با قایق تفریحی خود به نام Mischief در سفرهای کوهنوردی به گرینلند حرکت کرد. او در ۷۹ سالگی در دریا در نزدیکی جزایر فالکلند ناپدید شد.

۲۳. اریک شیپتون

تخصص: اکتشاف، نقشه برداری، کوهنوردی

شناخته شده برای: پیشگامی در صعودهای سبکبار، ناندادوی

اریک شیپتون یک مسافر سرسخت، یک کوهنورد مشتاق و یک کاوشگر و همچنین یک دیپلمات در سال های پس از جنگ جهانی دوم بود. او اولین غربی بود که مکان‌هایی مانند دره‌های بارون و رولوالینگ در نپال و مکان‌هایی مانند کاشغر چین و ناندا دیوی را دید که اکنون مقصدی رویایی برای کوهنوردان است. او حتی اولین عکس شناخته شده از رد پای «یتی» را گرفت.

تیم های اعزامی عظیم در آن زمان محبوب بودند، اما شیپتون به تیم های کوچک و انعطاف پذیر اعتقاد داشت. او در ۲۴ سالگی یکی از اعضای تیمی بود که اولین صعود به کوه کامت هند را در ارتفاع ۷۷۵۶ متری انجام دادند و سپس به بالاترین قله ای که تا به حال صعود کرده بود، رسید. منطقی بود که او در چندین سفر به اورست نیز شرکت کرد.

شیپتون یکی از اعضای اکسپدیشن سال ۱۹۵۱ بود که مسیر را از میان آبشار یخی خومبو در سمت نپالی کوه شناسایی و نقشه برداری کرد. ترجیح او برای تیم‌های کوچک‌تر باعث شد او در سال ۱۹۵۳ در سفر اورست را شرکت نکند، که در نهایت اولین صعود را رقم زد.

۲۴. والتر بوناتی

تخصص: کوهنوردی آلپی و ارتفاعات

شهرت برای: جبهه های شمالی در کوه های آلپ، K2

علاقه مندان به تاریخ کوهنوردی اغلب والتر بوناتی را به عنوان کوهنورد مورد علاقه خود انتخاب می کنند. جذابیت ایتالیایی فراتر از آمار است. فقط این نیست که او چه چیزی را صعود کرده است، بلکه چگونگی آن نیز مهم است. این در مورد نگرش، صداقت، روحیه و عشق واقعی او به ماجراجویی است.

والتر بوناتی یک صخره نورد با استعداد بود. او از ۱۹ سالگی رد پای استاد خود، ریکاردو کاسین را دنبال کرد. او مسیرهای کاسین را در کوه‌های آلپ تکرار کرد، مانند واکر اسپور گراند ژوراس.

مهارت او منجر به موقعیتی در اکسپدیشن Ardito Desio به K2 شد که اولین صعود را هدف قرار داد. اما اکسپدیشن خوب پیش نرفت. بوناتی متهم به استفاده از اکسیژن کمکی مورد نیاز برای صعود قله شد. همچنین گفته شد که او از مهدی پاکستانی غفلت کرده است، که با آنها یک شب را در فضای باز در ارتفاع ۸۰۰۰ متری گذراند. در واقع برعکس بود. اثبات بی گناهی بوناتی سال ها طول کشید. او هرگز رفقای کوهنورد خود را نبخشید.

پس از K2، او قوی تر از همیشه صعود کرد، گویی از عصبانیت رانده شده بود. او در سال ۱۹۵۵ ستون جنوب غربی درو را به تنهایی صعود کرد و در سال ۱۹۵۸ اولین صعود از گاشربروم IV بسیار دشوار را انجام داد. در سال ۱۹۶۵، او در زمستان به صورت انفرادی در رخ شمالی ماترهورن صعود کرد.

و سپس استعفا داد. او به سادگی کوهنوردی را رها کرد، اگرچه به عنوان روزنامه نگار مجله به زندگی پرماجرا ادامه داد. او در سال ۲۰۱۱ در سن ۸۱ سالگی در آرامش درگذشت. اما کوهنوردان نسل او و نسل های بعدی او را فراموش نکرده اند.

۲۵. ریچارد بنگ

تخصص: کایاک سواری در آبهای سفید

شناخته شده برای: ادبیات ماجراجویی و فیلم

در کالج، ریچارد بنگز تابستان های خود را به عنوان راهنمای رودخانه کلرادو در گراند کنیون گذراند. به زودی، او به سمت چیزهای بزرگتر و بهتری رفت. در سال ۱۹۷۳، او و خدمه با موفقیت رودخانه آواش اتیوپی را رد کردند. این اکسپدیشن، شهرت او را به عنوان یکی از بهترین راهنمایان رودخانه در جهان تقویت کرد.

او در نویسندگی و کارگردانی سینما به فعالیت پرباری ادامه داد. وی ۱۹ کتاب منتشر کرده است، از جمله رودخانه گمشده: خاطرات زندگی، مرگ و آب وحشی که برنده جایزه ملی کتاب در فضای باز شد. در سال ۲۰۰۵، او فیلم IMAX Mystery of the Nile را کارگردانی کرد که اولین فرود کامل ۱۱۴ روزه نیل آبی از سرچشمه به دریا را روایت می کند.

۲۶. پیتر فروخن

تخصص: اکتشاف قطب شمال

شهرت برای: کاوش در قطب شمال، تحقیق در مورد فرهنگ اینوئیت، نوشتن عامه پسند

پیتر فروخن، کاوشگر و نویسنده دانمارکی، مردی با دو متر قد، از خرس قطبی که اوکشته بود، برای خود کت پوستی درست کرد و انگشتان یخ زده اش را با انبردست قطع کرد. او که یک داستان‌سرای مشهور بود، یک بار ادعا کرد که از مدفوع خود خنجر ساخته است تا ریش خود را از تکه‌ای یخی که روی آن چسبیده بود جدا کند. او همچنین برنده نمایش بازی ۶۴۰۰۰ دلاری Question شد.

پس از انصراف از دانشگاه، به گرینلند سفر کرد، جایی که او و کنود راسموسن یک پست تجاری در شمال غربی گرینلند ایجاد کردند. او فرهنگ اینوئیت را مطالعه کرد و در پنجمین اکسپدیشن معروف تول به راسموسن پیوست.

زمانی که در آخرین سفر خود در سال ۱۹۲۶ انگشتان پا و یک پای خود را از دست داد، مجبور شد کاوش را متوقف کند.

۲۷. ند ژیلت

تخصص: اسکی باز، کوهنورد، ماجراجو

شناخته شده برای: اولین صعود یک روزه دنالی

ند ژیلت بیشتر به خاطر صعود عجیب، خطرناک و کاملاً درخشان ۱۹ ساعته خود به دنالی با عکاس Galen Rowell در سال ۱۹۷۸ شناخته می شود، اما او رشته های زیادی در چنته خود داشت.

او و گروهش اولین آمریکایی‌هایی بودند که از راه دور موزتاق آتا (۷۵۰۹ متر) در چین صعود کردند و اولین فرود اسکی خود را به پایان رساندند. ماجراجویی‌های ژیلت شامل یک تراورس ۵۰۰ کیلومتری اسکی در محدوده بروکس، یک ماجراجویی سه ماهه سورتمه‌سواری در شمال جزیره الزمر و یک دور زدن دنالی در سال ۱۹۷۸ بود که اولین بار در ۷۰ سال گذشته بود.

او در نیوزیلند کوه های آلپ جنوبی را با جان رینولدز، آلن بارد و تام کارتر طی کرد. سفر ۲۰۰ کیلومتری آنها، که تخمین زده می شود ۱۰ روز طول بکشد، در نهایت یک ماه به طول انجامید، از جمله یک اقامت بی رحمانه هفت روزه در یک غار برفی.

ژیلت با یک قایق پارویی محصور از گذرگاه دریک بین شیلی و قطب جنوب عبور کرد، که اغلب به عنوان خطرناک ترین آب در جهان از آن یاد می شود.

او که یک کوهنورد خوب، ماجراجو و شخصیت کاریزماتیک بود، در سن ۵۳ سالگی در قراقورم به قتل رسید. در بیس کمپ آنها در لیلا پیک، او و همسرش یک شب در چادرشان مورد حمله قرار گرفتند، احتمالاً در حین تلاش برای سرقت این اتفاق روی داد. همسر وی از این حمله جان سالم به در برد.

۲۸. جانکو تابئی

تخصص: آلپینیست

معروف برای: اولین زنی که قله اورست را صعود کرد

جونکو تابی، کوهنورد ژاپنی در سال ۱۹۷۵ به قله اورست رسید و اولین زنی بود که روی بلندترین کوه روی زمین رسید. پیش از این، در سال ۱۹۷۰، او بدون بطری اکسیژن از مسیر دشوار Annapurna III صعود کرد. تابعی همچنین اولین کوهنورد زن بود که هفت قله را تکمیل کرد.

او همچنین برای کاهش اثرات زیست محیطی ناشی از کوهنوردان تلاش کرد. رشته کوهی در پلوتو به نام او نامگذاری شده است.

۲۹. فریا استارک

تخصص: سفر در سرزمینهای عربی

معروف برای: سفرنامه نویسی

فریا استارک به عنوان یک سفرنامه نویس معتبر مطرح شد. این پاریسی علاقه خاصی به کاوش در خاورمیانه و افغانستان داشت. او یکی از اولین افراد غیر عرب بود که از صحرای جنوبی عربستان عبور کرد و سه سفر پرماجرا به بیابان غرب ایران را انجام داد. در طول جنگ جهانی دوم، او دو سال را در عراق برای کمک به بریتانیا گذراند.

استارک در ۲۵ کتاب خود سیستم های حکومتی سرکوبگر و سوء استفاده دقیق در مکان هایی که سفر ممنوع بود را توصیف کرد. شجاعت عالی و مهارت های زبانی استارک باعث شد تا یک عمر سفر به مقاصد خطرناک داشته باشد.

۳۰. فرانسیس چیچستر

تخصص: قایقرانی و هوانوردی

شناخته شده برای: اولین کسی که به صورت انفرادی در سراسر جهان، از غرب به شرق رفت.

فرانسیس چیچستر در آگوست ۱۹۶۶ با Gipsy Moth IV از پورتسموث به راه افتاد. او طی ۲۶۶ روز سه رکورد را شکست: سریعترین سفر در سراسر جهان توسط یک کشتی کوچک، طولانی ترین گذر توسط یک کشتی کوچک (۲۵۰۰۰ کیلومتر)، و سومین دور زدن واقعی توسط یک کشتی کوچک از طریق کیپ هورن.

همانطور که او به پورتسموث بازگشت، بیش از یک چهارم میلیون نفر و ۳۰۰ قایق با بوق به او سلام کردند. این رویداد تاریخی در سطح جهانی از تلویزیون پخش شد.

در سال ۱۹۳۱ او اولین کسی بود که به تنهایی از دریای تاسمان عبور کرد. او همچنین قصد داشت اولین کسی باشد که با هواپیما جهان را دور میزند، اما با سقوط در ژاپن، امیدهایش به پایان رسید.

در جنگ جهانی دوم، وی پیشگام ناوبری خلبان جنگنده بود، سپس دید خود را به دریا معطوف کرد. وی همچنین در مسابقات شرکت کرد و با سرطان مبارزه نمود.

۳۱. دوگال هوستون

تخصص: سنگنوردی

شناخته شده برای: اولین صعودها

یک کوهنورد اسکاتلندی که قبل از شروع به کوهنوردی، صخره نوردی را آغاز کرد. او به همراه چهار همراه آلمانی مسیر Direttissima John Harlin را در جبهه شمالی آیگر باز کرد.

در سال ۱۹۷۰، دوگال هاستون و دان ویلانز اولین صعود از جبهه جنوبی آناپورنا را انجام دادند. او اغلب با کریس بانینگتون صعود می کرد و هاستون در گروهی بود که اولین صعود چانگابانگ را در هیمالای هند انجام داد. در سال ۱۹۷۵، هاستون و داگ اسکات از طریق یک مسیر جدید در جبهه جنوب غربی به اورست صعود کردند.او همچنین یکی از اعضای تیمی بود که اولین صعود از جبهه جنوب غربی دنالی را انجام داد. او در ۳۶ سالگی بر اثر سقوط بهمن در سوئیس جان باخت.

۳۲. کریس بانینگتون

تخصص: کوهنوردی

شناخته شده برای: اولین صعود اوگر و …

او سفرهای زیادی به هیمالیا انجام داد و رهبری کرد. در سال ۱۹۶۳ به همراه دان ویلانز اولین صعود از تورس دل پین را در شیلی انجام داد. در سال ۱۹۷۴، به همراه دان ویلانز، داگ اسکات، و داگال هاستون، چانگابانگ را صعود کرد و اولین صعود موفقیت آمیز دیگری به کونگور تاگ در پامیر را رهبری کرد. صعود آنها به اوگر به عنوان یکی از حماسی ترین صعودهای تاریخ کوهنوردی شناخته می شود.

۳۳. گاستون ربوفات

تخصص: سنگنوردی

شهرت برای: ۶ رخ شمالی آلپ

پارادایم یک راهنمای کوهستان شامونی، گاستون ربوفات اولین کسی بود که از شش رخ شمالی کوه‌های آلپ بالا رفت.

ربوفات که در صحنه سنگنوردی فرانسه در دهه‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ پیشرو بود، به قدری خوب بود که در ۲۱ سالگی، دو سال قبل از حداقل سن برای دریافت گواهینامه، راهنمای کوهنوردی شد.

ربوفات عضو تیم فرانسوی ۱۹۵۰ بود که به قله آناپورنا بود. اولین هشت هزار متری در اینجا صعود شد. کتاب او، نور ستاره و طوفان، الهام بخش نسلی از کوهنوردان بوده است.

۳۴. لیونل تری

تخصص: راهنمائی، کوهنوردی

شهرت برای: شش رخ شمالی کوه های آلپ

لیونل تری مانند Rebuffat، دوست خوب و همکار کوهنوردش در آناپورنا، یک راهنمای تمام وقت، یک کوهنورد پرشور و یک کاوشگر مشتاق بود. کتاب او، فاتحان بی‌فایده، زندگی‌نامه‌ای پر اکشن است که خواننده را از شامونی به کوه‌های آند، هیمالیا و پاتاگونیا می‌برد.

وی یکی از بهترین راهنماها در شامونی بود، قدرت او سرعت بود، که او به روشی رویایی در جبهه های شمالی بزرگ کوه های آلپ به کار برد.

تری اولین صعودهای رویایی را انجام داد: ماکالو (با ژان کوزی) و ژانو در هیمالیا، چاکراراجو در رشته کوه آند، خط الراس شمال غربی کوه هانتینگتون در آلاسکا و فیتز روی در پاتاگونیا.

۳۵. آملیا ارهارت

تخصص: پیشگام هوانوردی

معروف برای: ناپدید شدن او در طول یک دورگردی جهانی در سال ۱۹۳۷

در روزهای اولیه هوانوردی، آملیا ارهارت رکوردهای پروازی متعددی را جمع آوری کرد. در سال ۱۹۲۸، او اولین زنی بود که به عنوان مسافر از اقیانوس اطلس عبور کرد. سپس در سال ۱۹۳۲، او کنترل را خودش در دست گرفت و اولین زنی شد که یک پرواز انفرادی، بدون توقف و فراآتلانتیک را انجام داد.

جاه طلب و کاریزماتیک، او به عنوان شاهزاده خانم هواپیمای آمریکایی به شهرت رسید. او اولین مروج پروازهای تجاری بود.

در سال ۱۹۳۷، هنگامی که ارهارت در طول دور زدن کره زمین ناپدید شد، جهان حیرت زده شد. سیگنال هواپیمای او در جایی بر فراز اقیانوس آرام ناپدید شد. اگرچه بسیاری جستجو کرده اند، اما لاشه هواپیمای او هرگز پیدا نشد.

۳۶. پرسی فاوست

تخصص: نقشه برداری آمازون

شناخته شده برای: ناپدید شدن بدون هیچ ردی

یکی از اولین خارجی هایی که آمازون را کاوش کرد، کاوشگر و باستان شناس بریتانیایی، پرسی فاوست، نقش مهمی در نقشه برداری این منطقه داشت. فاوست اولین بار در سال ۱۹۰۶ وارد آمازون شد. او گونه های جانوری جدید و قبایل ناشناخته قدیمی را کشف کرد. در طول سفرهای بعدی، او بر مکان یابی ویرانه های باستانی که در دست نوشته ای که در کتابخانه ملی برزیل پیدا کرد، تمرکز کرد. فاوست این ویرانه‌های افسانه‌ای را شهر گمشده Z نامید.

هجده سال پس از اولین اکتشاف خود برای یافتن شهر، فاوست به همراه پسر و دوست پسرش به سفر نهایی رفتند. فاوست یادداشتی را پشت سر گذاشت و توضیح داد که اگر طرف موفق به بازگشت نشد، هیچ تلاشی برای نجات انجام نشود. آنها ناپدید شدند و دو سال بعد رسماً مرده اعلام شدند.

۳۷. بریل مارکهام

تخصص: پیشگام هوانوردی

شناخته شده برای: اولین کسی که به تنهایی از اقیانوس اطلس عبور کرد (E-W)

در سال ۱۹۳۶، بریل مارکهام اولین پرواز انفرادی را از طریق اقیانوس اطلس از انگلستان به جزیره کیپ برتون، کانادا انجام داد. او قصد داشت بدون توقف به نیویورک پرواز کند، اما پس از ۲۰ ساعت پرواز، دریچه های مخزن سوخت یخ زد. او مجبور شد در نوا اسکوشیا فرود برود. پس از شیرجه در باتلاق ذغال سنگ نارس، او از هواپیمای له شده خود خارج شد و ساعت ها پیاده روی کرد تا کمک بگیرد.

مارکهام عادت کرده بود اولین کسی باشد که کارها را انجام می دهد. در ۱۸ سالگی، او اولین زنی در آفریقا شد که مجوز مربیگری اسب مسابقه را گرفت. چند سال بعد، او اولین زن خلبان دارای مجوز تجاری در شرق آفریقا بود. او به عنوان یک خلبان تجاری، نامه رسانی می کرد و مردم را به مناطق دوردست می برد. او همچنین به عنوان یک ردیاب بازی های هوایی برای شکارچیان کار می کرد. خاطرات او، غرب با شب، به قدری خوب نوشته شده بود که ارنست همینگوی گفت که از خودش به عنوان یک نویسنده شرمنده است.

۳۸. رونه گِلدنس

تخصص: سفر قطبی

شهرت برای: اولین و تنها عبور بدون پشتیبانی از اقیانوس منجمد شمالی از روسیه به کانادا

رونه مانند هموطن خود برگه اوسلند قبل از شروع سفرهای خود در نیروهای ویژه نروژ خدمت می کرد. اولین موفقیت بزرگ برای Gjeldnes، عبور ۲۹۰۰ کیلومتری از گرینلند با توری لارسن در سال ۱۹۹۶ بود. این دو نروژی در آن زمان تنها در اوایل بیست سالگی خود بودند و با تجهیزات خود با چتر بر روی یخ فرود آمدند.

این دو نفر بعد اقیانوس منجمد شمالی را در طی ۱۰۹ روز طی کردند. آنها در مجموع ۵۳ کیلوگرم وزن از دست داده بودند و تنها یک لیتر آب در انتهای سفر برایشان مانده بود. در میان دیگر ماجراجویی‌های قابل‌توجه، گِلدنس یک عبور سه ماهه ۴۸۰۰ کیلومتری بدون پشتیبانی از قطب جنوب را می توان نام برد.

۳۹. مایک هورن

بهترین شهرت برای: اولین سفر بدون پشتیبانی کامل به قطب شمال در زمستان

مایک هورن، کاوشگر سوئیسی متولد آفریقای جنوبی، هم از نظر شخصیت پرانرژی و هم از نظر دامنه و تعداد ماجراجویی هایی که در سه دهه گذشته انجام داده است، مهارناپذیر است. هورن پس از پایان دادن به یک حرفه معمولی، با اولین اکسپدیشن خود در سال ۱۹۹۷ مطرح شد: یک تراورس انفرادی از آمریکای جنوبی

هورن با تکیه بر این تجربه، دهه بعد را صرف سفرهای طولانی مدت کرد. در آغاز هزاره، او اولین دور زدن انفرادی جهان در اطراف استوا را انجام داد. او بدون کمک، پیاده و با قایق بادبانی سفر کرد. با همان موضوع عرضی، او سپس ۲۰۰۰۰ کیلومتر دور دایره قطب شمال از طریق قایق، کایاک، کایت اسکی و پیاده دور زد.

شاید چشمگیرترین سفرهای او در مناطق سردتر با نروژی بزرگ، بورگه اوسلند، انجام شده باشد. در سال ۲۰۰۶، آنها اولین سفر بدون پشتیبانی کامل را به قطب شمال در زمستان انجام دادند. سپس، در سال ۲۰۱۹، اوسلند و هورن با قایق و اسکی (۱۵۰۰ کیلومتر) در پاییز/زمستان از اقیانوس منجمد شمالی عبور کردند. هورن همچنین بدون اکسیژن کمکی به برودپیک، ماکالو، گاشربروم I و II صعود کرده است. او در تاثیرگذارترین انفرادی خود، ۵۱۰۰ کیلومتر را بدون پشتوانه در سراسر قطب جنوب اسکی کرد.

۴۰. هرمان بول

تخصص: آلپینیست

شناخته شده برای: یکی از اولین کوهنوردانی که از سبک آلپی در هیمالیا استفاده کرد.

بول اتریشی الاصل که یکی از بهترین های تمام دوران در نظر گرفته می شود، اولین صعود انفرادی یک قله ۸۰۰۰ متری را در تاریخ انجام داد و در آن اولین صعود را قله را به انجام رساند! این در نانگاپاربات در سال ۱۹۵۳ بود. بول حتی بدون اکسیژن کمکی صعود کرد. این صعود ۴۱ ساعت طول کشید. بول صعود انفرادی خود را از ارتفاع ۶۹۰۰ متری آغاز کرد و مجبور شد در ارتفاع ۸۰۰۰ متری یک بیواک اضطراری انجام دهد.

او همچنین اولین صعود برود پیک را در سال ۱۹۵۷ به همراه کرت دیمبرگر و مارکوس اشماک انجام داد.

هرمان بول در سن ۳۲ سالگی در چوگولیزا درگذشت.

۴۱. گرلینده کالتنبرونر

تخصص: کوهنوردی در ارتفاعات

شناخته شده برای: اولین زنی که ۱۴×۸۰۰۰ را بدون اکسیژن کمکی صعود کرد

او یک کوهنورد تمام وقت از نوجوانی در زادگاهش آلپ اتریش بود، او اولین (و تاکنون تنها) زنی است که ۱۴ قله ۸۰۰۰ را بدون اکسیژن کمکی و بدون شرپا صعود کرد. کالتن برونر به عنوان یک آلپینیست در سطح جهانی، بدون توجه به جنسیت، برجسته است.

او در طول زندگی حرفه‌ای خود، اکسپدیشن‌های کوچک به دور از جمعیت، سبک سبک و خودکفایی را انتخاب کرده است. او بسیاری از قله‌های خود را به همراه همسر سابقش رالف دوجموویتس صعود کرد، اما همچنین با هیروتاکا تاکوچی، دیوید گوتلر، ماکسوت ژومایف و واسیلی پیوتسف همکاری کرد.

قابل توجه ترین اراده بی امان او برای صعود به K2 بدون اکسیژن کمکی بود. این هفت تلاش طول کشید. در ششمین تلاش خود، او به نیروهای فردریک اریکسون پیوست که در راه رسیدن به قله سقوط کرد. با این حال او شجاعت تلاش دوباره و موفقیت را پیدا کرد. سال بعد، تیم پنج نفره وی از سمت چین یا جبهه شمالی موفق به صعود قله شدند. این آخرین ۸۰۰۰ متری وی بود که صعود می کرد.

پیش از این، ادورنه پاسابان اولین صعود زن را انجام داده بود. اما کالتن‌برونر هرگز علاقه‌ای به شرکت در مسابقه‌ای نداشت که اول شود. در عوض، او تمرکز خود را بر صعود به روشی که می‌خواست از کوه‌هایی که دوست دارد، معطوف کرد.

۴۲. الکسی لئونوف

تخصص: فضانورد

شناخته شده برای: اولین کسی که راهپیمایی فضایی کرد

پروتئن الکسی لئونوف یک فضانورد، یک مقام عالی رتبه ارتش، یک نقاش و یک نویسنده بود. او برای اولین بار آمریکایی ها را شکست داد و در سال ۱۹۶۵ اولین کسی شد که در فضا قدم گذاشت. او در سال ۱۹۷۵ ملاقاتی را با فضانوردان آمریکایی رهبری کرد، زیرا کپسول سایوز با کپسول آپولو در یک نمایش تاریخی از همکاری لنگر انداخت. او همچنین به لطف مدادهای طراحی و تکه‌های کاغذی که در مأموریت‌هایش آورده بود، اولین هنرمند در فضا شد.

او برای چندین ماموریت دیگر، از جمله پرواز به ماه، انتخاب شد، اما این ماموریت ها لغو شدند. با این حال، او قهرمان اتحاد جماهیر شوروی شد و مورد علاقه همتایان آمریکایی خود قرار گرفت.

۴۳. جان مویر

تخصص: آب و هوای سخت

بهترین شهرت برای: پیاده روی انفرادی در سراسر استرالیا

اوت بک استرالیا جان مویر را متوقف نکرد. در سال ۲۰۰۱، مویر ۱۲۸ روز را به تنهایی و بدون پشتیبانی در سراسر Outback گذراند. او قبلاً یک کوهنورد باتجربه، قایق‌ران مسافت‌های طولانی و کهنه‌کار ماجراجویی بود، اما این انزوای خودخواسته‌ای در منطقه دورافتاده استرالیا بود که افسانه‌ای شد.

او برای زنده ماندن از چاله های آلوده آب می نوشید و روی لاشه ها غذا می خورد. مویر وقتی برگشت، با عبور از سه رشته کوه و چهار بیابان در دمای ۴۵ درجه سانتیگراد، یک سوم وزن بدنش را از دست داده بود.

۴۴. ایوان شوینارد

تخصص: صخره نوردی، آلپینیسم

شناخته شده برای: نوآوری تجهیزات

ایوان شوینارد آمریکایی یکی از کوهنوردان برجسته عصر طلایی یوسمیتی بود. Chouinard با پیشگامان اولیه مانند تام فراست و رویال رابینز، اولین صعودهای متعددی را در ال کاپیتان انجام داد یا با استفاده از طناب ثابت، سبک صعودهای قبلی را بهبود بخشید. شیونارد علاوه بر صخره‌نوردی برجسته، کوهنوردی قوی بود که مسیرهای جدیدی را در کوه‌های راکی، پاتاگونیا و کنیا ایجاد کرد.

اما در نوآوری تجهیزات و لباس در فضای باز بود که شیونارد به یادگار خواهد ماند. او میخ های کوهنوردی را ساخت و (با تام فراست) وسایل حفاظتی دیگری مانند استاپر و هگز اختراع کرد. او همچنین کرامپون ها و تبرهای یخ را برای صعود روی یخ با شیب تندتر طراحی کرد و با آن یخ نوردی مدرن را آغاز کرد.

شیونارد در ادامه شرکت پوشاک در فضای باز پاتاگونیا را تأسیس کرد، که اکنون یک تجارت میلیارد دلاری است و همچنین یک مدافع مهم برای فعالیت های زیست محیطی به شمار می رود.

۴۵. راب لسر

تخصص: قایقرانی در آب های سفید

شناخته شده برای: هموار کردن راه برای قایقرانان ماجراجویی سبک زندگی

راب لسر محدودیت های کایاک سواری کلاس V اکتشافی را در دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ تغییر داد. فرودهای گراند کنیون استیکین (۱۹۸۱) در بریتیش کلمبیا، و فورک شمالی پایت (۱۹۷۷) در آیداهو، حرفه او را برجسته می کند.

او همچنین یکی از اولین کایاک سوارانی بود که به طور گسترده در جهان سفر کرد و فرود خود را در شیلی (Bio Bio، ۱۹۷۹)، نیوزیلند (Nevis Bluff، ۱۹۸۲)، مکزیک، کاستاریکا، پاکستان، نپال، بوتان، و نروژ ثبت کرد. علاوه بر رزومه کاری، رفتار خاص و اشتیاق آشکار او به جنبه های مختلف ورزش، او را به یکی از اولین سفیران آن تبدیل کرد. لسر سرانجام در برخی از اولین جشنواره‌های آب سفید در ایالات متحده پیشگام شد و تلاش‌های حفاظت از رودخانه را رهبری کرد.

لسر یکی از اولین کسانی بود که آب سفید را به یک حرفه تبدیل کرد، و زمینه را برای سبک زندگی قایقرانی فراهم نمود.

۴۶. ژان مارک بووین

تخصص: کوهنوردی و اسکی

شهرت برای: اولین فرود با پاراگلایدر از کوه اورست

ژان مارک بووین که در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ پیشگام ورزش‌های اکستریم بود، فهرستی از اولین‌های جهان به‌ظاهر غیرممکن را به دست آورد. هر سال او سطح را بالا می‌برد و مرزهای آنچه را که مردم ممکن می‌پنداشتند جلوتر می رفت.

او از کودکی کوهنوردی و اسکی کرده بود، اما در نوجوانی شروع به انتخاب خطوط پرمخاطره کرد. در طول عمر کوتاه خود، او ۲۰۰ مسیر یخ نوردی را صعود کرد، اولین صعود به رخ شمالی از Aiguille Verte، اولین فرودها از Frendo Spur، جبهه جنوبی Huascaran و جبهه شرقی ماترهورن را انجام داد. او همچنین چهار چهره اصلی را در مون بلان پشت سر هم صعود کرد.

ژان که فقط به اسکی و کوهنوردی بسنده نکرده، شروع به اضافه کردن ورزش های اکستریم به کارنامه خود کرد. او از کمپ ۴ بر روی K2 پرواز کرد. وی در سال ۱۹۸۶ رکورد جهانی عمیق ترین شیرجه زیر یخبندان را به نام خود ثبت کرد. سپس در سال ۱۹۸۸ اولین فرود با پاراگلایدر از قله اورست را انجام داد. وی در ۳۸ سالگی در یک پرش بیس از آبشار انجل ونزوئلا درگذشت.

۴۷. جف لووه

تخصص: آلپینیست

شهرت برای: شاهکار او در جبهه شمالی آیگر، “Metanoia”

یکی از مهمترین کوهنوردان آمریکایی، جف لو، اولین صعودهای خود را در ایالات متحده، رشته کوه های راکی کانادا، آلپ و هیمالیا انجام داد. یک معتقد واقعی به سبک آلپاین خالص، تیم های کوچک و تجهیزات حداقلی.

از بزرگترین موفقیت‌های او می‌توان به اولین صعود مون باترس در صهیون با مایک، اولین صعود زمستانی غرب فیس گرند تتون. صعود دوم آمادابلام (انفرادی); و صورت شمالی کوانگده ری با دیوید بریشرز وایس اشاره کرد.

اما بزرگترین دستاورد او Metanoia در رخ شمالی آیگر بود، یک خط مستقیم جدید، انفرادی و بدون بولت.

۴۸. ولادیمیر آرسنیف

تخصص: خاور دور روسیه

شهرت برای: کتاب کلاسیک، درسو تله

ولادیمیر کلاودیویچ آرسنیف مردی بود که خاور دور روسیه را بین سال‌های ۱۹۰۲ تا ۱۹۳۰ کاوش کرد. آرسنیف ۱۲ سفر علمی بزرگ انجام داد و اطلاعات جغرافیایی، قوم‌نگاری و گیاه‌شناسی را جمع‌آوری کرد. او اولین کسی بود که بسیاری از انواع زندگی گیاهی سیبری را فهرست بندی کرد و از داخل سیبری تا جنگل های حاشیه دریای ژاپن به جستجو پرداخت.

آرسنیف اکسپدیشن های خود را به حدود ۶۰ اثر تبدیل کرد که معروف ترین آنها، درسو تله، یک اثر کلاسیک است. این کتاب که در سال ۱۹۴۱ منتشر شد، یک روایت ماجراجویی را با دانش علمی گسترده آرسنیف ترکیب می کند. شخصیت اصلی، درسو، یکی از اعضای قبیله طلا است و احتمالاً ترکیبی از چندین راهنما است که آرسنیف طی سه سفر به تایگا اوسوری با آنها همکاری کرده است. تجربیات زندگی واقعی کتاب را هدایت می کند: سرمای شدید، کولاک و سیل. اما سختی ها باعث اتحاد انواع انسانها با تفاوتهای فرهنگی و زبانی میشود.

پس از مرگ، آرسونیف در روسیه به شهرت رسیده است. در سال ۲۰۱۸، فرودگاه بین المللی ولادی وستوک به نام او تغییر نام یافت.

۴۹. استیو فوست

تخصص: هوانوردی در همه اشکال

شناخته شده برای: اولین گردش انفرادی جهان در یک بالون

در ۲ ژوئیه ۲۰۰۲، استیو فوست پس از ۱۳ روز و ۳۳۰۰۰ کیلومتر در هوا به خاک استرالیا بازگشت. او به تازگی اولین دور زدن انفرادی جهان را با بالون به پایان رسانده بود.

دستیابی به این موفقیت چندان مهم نبود. این ششمین تلاش او برای رکوردشکنی بود. اولین او پس از سه روز به پایان رسید. او این تلاش را به دقت برنامه ریزی کرده بود و از شرایطی که می توانست تلاش های او را مختل کند اجتناب کرد. روزهای خوش آب و هوا پیش‌بینی شده بود و بادهای دنباله‌دار با سرعت ۳۰۰ کیلومتر در ساعت او را در برخی نقاط به سمت خود سوق دادند. او مسیر نیمکره جنوبی را انتخاب کرد تا از هرگونه حریم هوایی خطرناک جلوگیری کند.

فوست زندگی خود را با فعالیت های آدرنالین بالا و تلاش های رکوردی پر کرد. وی در دهه ۱۹۸۰ کانال مانش را شنا کرد، در مسابقات اتومبیل رانی و اسب سواری شرکت کرد، اسکی کرد، صعود کرد و پرواز کرد.

در سال ۲۰۰۵، او اولین کسی بود که به صورت انفرادی در سراسر جهان بدون سوخت گیری پرواز کرد. هواپیمای تخصصی او ۱۳ مخزن سوخت حمل می کرد. این سفر ۶۷ ساعته در کانزاس، در غرب میانه آمریکا آغاز و به پایان رسید. وی در سال ۲۰۰۷ درگذشت.

۵۰. ایوان پاپانین

تخصص: قطب شمال

شناخته شده برای: رهبر اولین اکسپدیشن برای فرود در قطب شمال

در سال ۱۹۳۷، ایوان پاپانین، کاشف قطبی شوروی، اکسپدیشن قطب شمال-۱ را رهبری کرد، که اولین باری بود که کسی واقعاً پا به قطب شمال جغرافیایی گذاشت.

دولت شوروی این اکسپدیشن را برای مطالعه حرکت یخ در مسیر دریای شمال راه اندازی کرد. کشتی‌های آن‌ها مدام در یخ گیر می‌افتادند و به راه‌حلی نیاز بود. پاپانین گروه چهار نفره را رهبری کرد. ارنست کرنکل (اپراتور رادیویی)، اوگنی فئودوروف (زمین شناس) و پیوتر شیرشوف (اقیانوس شناس) همراه او بودند. آنها یک آزمایشگاه سیار را روی یک یخ ۳۰ در ۳۰ متری راه اندازی کردند و به مدت ۲۷۴ روز در اقیانوس منجمد شمالی حرکت کردند.

زمانی که آنها در ساحل شرقی گرینلند به آخر راه خود رسیدند، پاپانین ۳۰ کیلوگرم وزن کم کرده بود. در طول سفر، آنها جریان های اندازه گیری شده را گرفتند و یک رشته کوه زیر آب را کشف کردند. در آن زمان، فریتیوف نانسن نظریه ای داشت مبنی بر اینکه هیچ جانوری در بالای اقیانوس منجمد شمالی وجود ندارد. در کمال تعجب، این چهار نفر خرس های قطبی، فوک ها و دیگر موجودات دریایی را دیدند که نظریه نانسن را رد می کرد.

۵۱. یوگنی و ویتالی آبالاکوف

تخصص: کوهنوردی در ارتفاعات

شناخته شده برای: اولین صعود در پامیر و تین شان، نوآوری تجهیزات

برادران آبالاکوف برجسته ترین کوهنوردان اتحاد جماهیر شوروی سابق بودند. یوگنی پس از اولین صعود خود به بلندترین قله اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۳۳ به قهرمان اتحاد جماهیر شوروی تبدیل شد. آن زمان که در آن زمان قله استالین نامیده می شد، بعدها به قله کمونیسم و ​​امروز به اسماعیل سامانی (۷۴۹۵ متر) تغییر نام داد. یوگنی تنها کسی بود که از یک تیم بسیار بزرگ به قله رسید. او آنقدر خسته بود که مجبور شد برای رسیدن به قله چهار دست و پا بخزد.

او به صعود، تحقیق و نقشه برداری از رشته کوه پامیر ادامه داد تا اینکه در جنگ جهانی دوم، کوه ها را با جبهه وحشتناک روسیه عوض کرد. او در سال ۱۹۴۸ در مسکو با پایانی مرموز روبرو شد.

برادر او، ویتالی، از پیشگامان آلپینیسم شوروی به شمار می رود. او اولین صعودهای قله لنین و خانتنگری را انجام داد. او که یک مهندس حرفه ای بود، انواع وسایل کوهنوردی، از پیچ و مهره های غیرعادی گرفته تا پیچ های یخ را طراحی کرد. معروف ترین ساخته او کارگاه Abalakov “V” است. ساخته شده با طناب کوهنوردی، روشی نجات بخش برای فرود در زمین های یخی می باشد. این به هیچ وسیله اضافی نیاز ندارد و هنوز هم گاهی اوقات در کوهنوردی و یخ نوردی استفاده می شود. اما همه این کمک‌ها کافی نبود تا او را پس از سال‌ها تحقیق توسط نیروهای امنیتی شوروی که به ترویج آلپینیسم غربی و جاسوسی برای آلمان متهم نکنند.

۵۲. فریتز ویسنر

تخصص: کوهنورد

شناخته شده برای: پیشگام صعود آزاد

رینهولد مسنر زمانی کوهنورد آلمانی-آمریکایی فریتز ویسنر را محوری ترین کوهنورد قرن بیستم نامید. او در صعودهای ورزشی، صخره نوردی و کوهنوردی تأثیر گذاشت. ویسنر که در آلمان متولد شد، مسیرهایی را در کوه های آلپ گشایش کرد که در دهه ۱۹۲۰ از هر چیزی در آمریکای شمالی جلوتر بودند. پس از حرکت به سمت ایالات متحده در اواخر دهه ۱۹۲۰، ویسنر صعودهای جدید و اولین صعودهای خود را در سراسر ایالات متحده انجام داد، از جمله اولین صعود به قله کوه وادینگتون.

در سال ۱۹۳۹، ویزنر یک اکسپدیشن آمریکایی را به K2 سرپرستی کرد و قبل از اینکه مجبور به عقب نشینی شود، به ۲۰۰ متری قله رسید. مرگ سه نفر از تیم صعود و جنجال بر سر نقش ویسنر، بقیه عمر او را در بر گرفت. اگر آنها موفق می شدند، ویسنر و شرکت اولین کسانی بودند که به یک قله ۸۰۰۰ متری صعود می کردند. گرچه ویسنر به محدوده کوههای بزرگ بازنگشت، اما تا دهه ۸۰ خود در سراسر جهان صعود کرد و صعودهای کوهنوردی با اسکی انجام داد و تمام قله های ۴۰۰۰ متری آلپ را صعود کرد.